Η Ρωσία δεν μπορεί να αφήσει την Ουκρανία να μετατραπεί σε πόλεμο του Βιετνάμ 2.0

Η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία έχει βαλτώσει και η σύγκρουση έχει περάσει σε αδιέξοδο. Αυτό σημαίνει ότι η Ρωσία κρατά τις τρέχουσες κατακτήσεις της στα ανατολικά και νότια της Ουκρανίας. Μπορεί ακόμη και να τις ενσωματώσει επίσημα στο ρωσικό κράτος. Αλλά δε σημειώνει πλέον σημαντική πρόοδο. Ομοίως, η Ουκρανία έχει σταματήσει να χάνει εδάφη και έχει απωθήσει ακόμη και τις ρωσικές ωθήσεις στα βόρεια και βορειοανατολικά. Αλλά δεν έχει ακόμη ξεκινήσει μια μεγάλη αντεπίθεση. Δεν έχει ανακαταλάβει ακόμη κανένα μεγάλο κομμάτι εδάφους που έχει καταλάβει και ενισχυθεί από τους Ρώσους. 

Ρόμπερτ Κέλι - 19fortyfive.com/ / Παρουσίαση Freepen.gr

Η αρχική ώθηση της Ρωσίας τον Φεβρουάριο στην Ουκρανία ήταν μια κακώς σχεδιασμένη, κακοσχηματισμένη καταστροφή. Πάρα πολλές διαδρομές εισβολής οδήγησαν σε διασπορά προσπάθειας, ηγεσίας και υλικοτεχνικής υποστήριξης. Οι ρωσικές επιδρομές στα βόρεια και βορειοανατολικά της Ουκρανίας ήταν μη βιώσιμες. Τα εδάφη που καταλήφθηκαν στα ανατολικά και νότια –στην περιοχή του Ντονμπάς και κατά μήκος της ακτής– ήταν πολύ εύθραυστα και εκτεθειμένα. Ο Ρώσος Πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν συγκέντρωσε στη συνέχεια τις δυνάμεις του στα ανατολικά, χρησιμοποιώντας την τεράστια ανωτερότητα της Ρωσίας στο πυροβολικό για να χτυπήσει έδαφος πριν στείλει πεζικό για να το καταλάβει. Αυτό λειτούργησε σχετικά καλά για μερικούς μήνες, την άνοιξη και τις αρχές του καλοκαιριού. Αλλά και αυτό εξουδετερώθηκε, μια πραγματικότητα που αποδίδεται ποικιλοτρόπως στην καλύτερη βοήθεια του αμερικανικού πυροβολικού για την Ουκρανία, ή για τις υψηλές απώλειες της Ρωσίας – ειδικά μεταξύ των καλύτερων μονάδων της, που δεσμεύτηκαν νωρίς στον αγώνα. Η αναλυτική συναίνεση είναι ότι ο πόλεμος είναι πλέον αδιέξοδος.

Μπορεί ο Πούτιν να διατηρήσει τα γρήγορα κέρδη του;

Βραχυπρόθεσμα, ένα αδιέξοδο δεν είναι κακό αποτέλεσμα για τον Πούτιν. Μπορεί να χαρακτηρίσει τη νέα εδαφική διάθεση ως το status quo και να ισχυριστεί πως επιδιώκει την ειρήνη. Η άμυνα είναι ευκολότερη από την επίθεση, επομένως πρέπει απλώς να κρατήσει αυτό που έχει ήδη κερδίσει. Ο Πούτιν εξακολουθεί να φαίνεται να θέλει ολόκληρη την ακτογραμμή της Ουκρανίας – κυρίως την Οδησσό – αλλά αυτό μοιάζει απίθανο. Αν ο πόλεμος σταματούσε τώρα, θα έβγαινε ακόμα μπροστά. Πράγματι, η στρατηγική του να αυξάνει το κόστος των καυσίμων στη Δύση, ελπίζοντας ότι θα πιέσει την Ουκρανία να κάνει διεκδικήσει την ειρήνη, υποδηλώνει πως ο Πούτιν θα ήθελε να σταματήσει τον πόλεμο τώρα και να κλειδώσει τα τρέχοντα κέρδη του.

Ωστόσο, εάν επεκταθεί μεσοπρόθεσμα, ένα αδιέξοδο είναι καταστροφή για τη Ρωσία. Εάν η δυτική υποστήριξη προς την Ουκρανία συνεχιστεί, ειδικά τον ερχόμενο χειμώνα εν μέσω πιθανών ελλείψεων φυσικού αερίου στην Ευρώπη, τότε η Ρωσία θα αντιμετωπίσει έναν αποφασιστικό, καλά οπλισμένο εχθρό που θα συνεχίσει να μάχεται και να μάχεται, ανεξάρτητα από το κόστος. Το ηθικό της Ουκρανίας, και το πιο σημαντικό, η προθυμία της να απορροφήσει θύματα, είναι πολύ υψηλότερο από αυτό της Ρωσίας. Η Ρωσία μπορεί να κερδίσει μεμονωμένες εμπλοκές, αλλά η Ουκρανία θα συνεχίσει να επιστρέφει μέχρι να αρχίσει να κερδίζει το μεγαλύτερο πόλεμο. Η Ρωσία, αντίθετα, θα υποστεί τις διευρυνόμενες συνέπειες των κυρώσεων και δεν μπορεί να ξεπεράσει τη δυτική αμυντική βιομηχανική βάση.

Το πιο σημαντικό, η Ουκρανία πιθανότατα θα πολεμούσε ακόμη και αν μειωθεί η υποστήριξη της Δύσης. Η άμεση δράση στο πεδίο της μάχης θα γινόταν πολύ πιο δύσκολη, φυσικά, αλλά μια εξέγερση πιθανότατα θα ξεσπούσε σε όλα τα κατεχόμενα εδάφη. Πράγματι, αυτό μπορεί να συμβαίνει ήδη. Μια ουκρανική νίκη θα χρειαζόταν πολύ περισσότερο και θα ήταν πιο αιματηρή. Αλλά οι Αφγανοί νίκησαν τον Κόκκινο Στρατό τη δεκαετία του 1980 μετά από μια δεκαετία εξέγερσης. Η Ουκρανία πιθανότατα θα επιχειρούσε κάτι παρόμοιο και οι κυρώσεις κατά της Ρωσίας πιθανότατα θα παραμείνουν σε ισχύ. Το αποτέλεσμα θα ήταν ένα κλασικό τέλμα – ένα στρατιωτικά ισχυρό κράτος εγκλωβισμένο σε μια σύγκρουση χαμηλής έντασης ενάντια σε έναν κατώτερο αντίπαλο που απλά δε θα παραιτηθεί. Αυτό που χρειάζεται περισσότερο από όλα η Ρωσία είναι να κερδίσει οριστικά – να τερματίσει τον πόλεμο πριν μετατραπεί σε επανάληψη του Αφγανιστάν ή του Βιετνάμ.

Μπορεί η Ουκρανία να κερδίσει μια σημαντική ανακατάκτηση πριν από τον χειμώνα;

Φαίνεται ότι υπάρχει γενική συμφωνία πως η καλύτερη ευκαιρία του Πούτιν είναι να περιμένει μέχρι το χειμώνα και μετά να ελπίζει ότι οι χαμηλές θερμοκρασίες και το υψηλό κόστος καυσίμων θα ωθήσουν τη Δύση, ιδιαίτερα τη Γερμανία, να πιέσει την Ουκρανία να κάνει παραχωρήσεις και να σταματήσει τον πόλεμο. Δεν είναι σαφές εάν αυτό θα λειτουργήσει. Η ρητορική του ΝΑΤΟ για τον πόλεμο συνεχίζει να υποστηρίζει σθεναρά την Ουκρανία. Τα εγκλήματα πολέμου της Ρωσίας στην Ουκρανία θα δυσκολέψουν επίσης τη Γερμανία, δεδομένου του παρελθόντος της, να στρίψει το χέρι της Ουκρανίας μόνο και μόνο λόγω του πληθωρισμού.

Η καλύτερη ευκαιρία της Ουκρανίας, ωστόσο, είναι να σπάσει πραγματικά το αδιέξοδο, τουλάχιστον κάπως, πριν από το χειμώνα. Εξ ου και η πολυδιαφημισμένη αντεπίθεσή της εναντίον του Kherson. Αναλαμβάνοντας μια σημαντική μητρόπολη και μετακινώντας τις πρώτες γραμμές στο χάρτη, η Ουκρανία θα ενίσχυε τη δυτική εμπιστοσύνη ότι μπορεί να κερδίσει χωρίς ένα μακρύ πόλεμο.

Η Ρωσία δεν μπορεί να νικήσει την Ουκρανία, αλλά μπορεί να αποθαρρύνει τους υποστηρικτές της. Αυτή είναι η διαφορά ανάμεσα σε ένα αδιέξοδο που στρέφεται εναντίον της Ρωσίας μεσοπρόθεσμα στο πεδίο της μάχης ή μακροπρόθεσμα με τη μορφή εξέγερσης.

Νεότερη Παλαιότερη
--------------
Ακούστε το τελευταίο ηχητικό από τη ΜΕΣΗ ΓΡΑΜΜΗ


Η Freepen.gr ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρει για τα άρθρα / αναρτήσεις που δημοσιεύονται και απηχούν τις απόψεις των συντακτών τους και δε σημαίνει πως τα υιοθετεί. Σε περίπτωση που θεωρείτε πως θίγεστε από κάποιο εξ αυτών ή ότι υπάρχει κάποιο σφάλμα, επικοινωνήστε μέσω e-mail