 |
| σκίτσο με ΑΙ |
Του Στρατή Μαζίδη
Ωστόσο, απέναντι σε έναν πρωθυπουργό που δοκιμάστηκε έντονα την περίοδο 2019–2023, ο κ. Τσίπρας όχι μόνο δεν κατόρθωσε να εκμεταλλευτεί την πολιτική φθορά της κυβέρνησης, αλλά αντίθετα οδήγησε την αξιωματική αντιπολίτευση σε ιστορική συρρίκνωση. Η εκλογική συντριβή του 2023 τον ανάγκασε να παραιτηθεί, αφήνοντας πίσω έναν ΣΥΡΙΖΑ κατακερματισμένο πλέον σε μικρότερα σχήματα.
Σήμερα, ο πρώην πρωθυπουργός επανέρχεται στη δημόσια σκηνή, επικαλούμενος τον Ελευθέριο Βενιζέλο και προτείνοντας ένα «νέο πατριωτισμό» με στόχο την πολιτική ανατροπή. Το κάνει όμως ενώ παραμένει βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, δημιουργώντας την εικόνα ενός πολιτικού σχήματος σε ασάφεια και αμηχανία. Το παράδοξο είναι ότι η ηγεσία του κόμματος ακόμη δεν τον έχει καλέσει να ξεκαθαρίσει την στάση του, αφήνοντάς τον να κινείται αυτόνομα.
Ωστόσο, ο δρόμος που επιχειρεί να ανοίξει ο κ. Τσίπρας δεν είναι απλός. Αναμφίβολα, τα πήγε καλύτερα απέναντι στην Τουρκία σε αντίθεση με ό,τι βλέπουμε από το 2019 ως σήμερα, βελτίωσε το ΕΣΥ και η κυβέρνησή του δεν ενεπλάκη σε σκάνδαλα. Όμως υπάρχουν τέσσερις σοβαροί λόγοι που δυσκολεύουν την επιτυχία του:
Πρώτον, η πολιτική του ταυτότητα. Είναι δύσκολο να πείσει ως αυθεντικός εκφραστής της Αριστεράς όταν προσωπικές επιλογές του —όπως η προτίμησή του στην ιδιωτική εκπαίδευση—, αλλά και όταν ως πρωθυπουργός εφάρμοσε σκληρά μνημονιακά μέτρα.
Δεύτερον, το δημοψήφισμα του 2015. Το ΟΧΙ που μετετράπη σε ΝΑΙ παραμένει, για πολλούς, σύμβολο χαμένης ευκαιρίας και πολιτικής αναξιοπιστίας.
Τρίτον, η Συμφωνία των Πρεσπών. Ο ελληνικός λαός δεν ξεχνά πως ο κ. Τσίπρας αναγνώρισε μια Μακεδονία εκτός ελληνικών συνόρων χωρίς να τον ρωτήσει.
Τέταρτον, η εικόνα του ως αρχηγού της αντιπολίτευσης την περίοδο 2019–2023. Παρά το ότι είχε να αντιμετωπίσει το χειρότερο πρωθυπουργό [μετά τον ίδιο] εδώ και δεκαετίες, ο κ. Τσίπρας κατάφερε τελικά να ανατραπεί ο ίδιος.
Το ερώτημα, λοιπόν, είναι αν θα βρει το «πλήρωμα» για το νέο πολιτικό του εγχείρημα και, κυρίως, αν μπορεί να πείσει ότι αυτή τη φορά δε θα οδηγηθεί σε ένα ακόμη ναυάγιο με οδυνηρές συνέπειες.
Ωστόσο, απέναντι σε έναν πρωθυπουργό που δοκιμάστηκε έντονα την περίοδο 2019–2023, ο κ. Τσίπρας όχι μόνο δεν κατόρθωσε να εκμεταλλευτεί την πολιτική φθορά της κυβέρνησης, αλλά αντίθετα οδήγησε την αξιωματική αντιπολίτευση σε ιστορική συρρίκνωση. Η εκλογική συντριβή του 2023 τον ανάγκασε να παραιτηθεί, αφήνοντας πίσω έναν ΣΥΡΙΖΑ κατακερματισμένο πλέον σε μικρότερα σχήματα.
Σήμερα, ο πρώην πρωθυπουργός επανέρχεται στη δημόσια σκηνή, επικαλούμενος τον Ελευθέριο Βενιζέλο και προτείνοντας ένα «νέο πατριωτισμό» με στόχο την πολιτική ανατροπή. Το κάνει όμως ενώ παραμένει βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, δημιουργώντας την εικόνα ενός πολιτικού σχήματος σε ασάφεια και αμηχανία. Το παράδοξο είναι ότι η ηγεσία του κόμματος ακόμη δεν τον έχει καλέσει να ξεκαθαρίσει την στάση του, αφήνοντάς τον να κινείται αυτόνομα.
Ωστόσο, ο δρόμος που επιχειρεί να ανοίξει ο κ. Τσίπρας δεν είναι απλός. Αναμφίβολα, τα πήγε καλύτερα απέναντι στην Τουρκία σε αντίθεση με ό,τι βλέπουμε από το 2019 ως σήμερα, βελτίωσε το ΕΣΥ και η κυβέρνησή του δεν ενεπλάκη σε σκάνδαλα. Όμως υπάρχουν τέσσερις σοβαροί λόγοι που δυσκολεύουν την επιτυχία του:
Πρώτον, η πολιτική του ταυτότητα. Είναι δύσκολο να πείσει ως αυθεντικός εκφραστής της Αριστεράς όταν προσωπικές επιλογές του —όπως η προτίμησή του στην ιδιωτική εκπαίδευση—, αλλά και όταν ως πρωθυπουργός εφάρμοσε σκληρά μνημονιακά μέτρα.
Δεύτερον, το δημοψήφισμα του 2015. Το ΟΧΙ που μετετράπη σε ΝΑΙ παραμένει, για πολλούς, σύμβολο χαμένης ευκαιρίας και πολιτικής αναξιοπιστίας.
Τρίτον, η Συμφωνία των Πρεσπών. Ο ελληνικός λαός δεν ξεχνά πως ο κ. Τσίπρας αναγνώρισε μια Μακεδονία εκτός ελληνικών συνόρων χωρίς να τον ρωτήσει.
Τέταρτον, η εικόνα του ως αρχηγού της αντιπολίτευσης την περίοδο 2019–2023. Παρά το ότι είχε να αντιμετωπίσει το χειρότερο πρωθυπουργό [μετά τον ίδιο] εδώ και δεκαετίες, ο κ. Τσίπρας κατάφερε τελικά να ανατραπεί ο ίδιος.
Το ερώτημα, λοιπόν, είναι αν θα βρει το «πλήρωμα» για το νέο πολιτικό του εγχείρημα και, κυρίως, αν μπορεί να πείσει ότι αυτή τη φορά δε θα οδηγηθεί σε ένα ακόμη ναυάγιο με οδυνηρές συνέπειες.