Atul Kumar Mishra - tfiglobalnews.com / Παρουσίαση Freepen.gr
Κεντρικό ρόλο στο σενάριο που εκτυλίσσεται διαδραματίζει η αποφασιστική νίκη της Ρωσίας σε αυτό που μπορεί να χαρακτηριστεί ως "αγώνας εφοδιαστικής" ή "πόλεμος φθοράς" κατά του ΝΑΤΟ. Τους τελευταίους δεκαοκτώ μήνες, η Ρωσία επέκτεινε σταθερά τον έλεγχό της, χωρίς να εμποδίζεται από τις δυτικές κυρώσεις, οι οποίες απέτυχαν να διαταράξουν την οικονομική της σταθερότητα ή τις δυνατότητες στρατιωτικής παραγωγής της. Επιπλέον, οι απόπειρες δολιοφθοράς ελάχιστα επηρέασαν το εύρωστο στρατιωτικό-βιομηχανικό σύμπλεγμα της Ρωσίας. Αντίθετα, το ΝΑΤΟ αγωνίστηκε να κλιμακώσει τη δική του παραγωγή για να ανταποκριθεί σε αυτές τις προκλήσεις, διευρύνοντας έτσι ένα στρατηγικό χάσμα που φέρνει όλο και περισσότερο σε μειονεκτική θέση την Ουκρανία καθώς η σύγκρουση παρατείνεται.
Αυτή η ανισότητα στις στρατιωτικο-βιομηχανικές δυνατότητες έχει οδηγήσει σε αισθητή μείωση του ηθικού και του ανθρώπινου δυναμικού της Ουκρανίας. Η αποτυχία της αντεπίθεσης της Ουκρανίας, σε συνδυασμό με τα συνεχή εδαφικά κέρδη της Ρωσίας, απέτρεψε πολλούς Ουκρανούς άνδρες να καταταγούν στις ένοπλες δυνάμεις. Αυτή η μείωση του αριθμού των στρατευμάτων είναι κρίσιμη- χωρίς επαρκές ανθρώπινο δυναμικό, η ικανότητα της Ουκρανίας να διατηρήσει τις αμυντικές γραμμές της και να αποτρέψει τις ρωσικές προόδους τίθεται σε σοβαρό κίνδυνο. Αυτή η άσχημη κατάσταση υποδηλώνει μια διαφαινόμενη κρίση όπου η ουκρανική άμυνα θα μπορούσε ενδεχομένως να καταρρεύσει υπό τη συνεχή ρωσική επίθεση.
Επιπλέον, οι πρόσφατες ταχείες προόδους της Ρωσίας στην περιοχή του Ντονμπάς έχουν ασκήσει πρωτοφανή πίεση στις αμυντικές στρατηγικές της Ουκρανίας. Οι εκκλήσεις του Προέδρου Ζελένσκι για την κατασκευή νέων αμυντικών γραμμών στα τέλη του περασμένου έτους δεν έχουν ακόμη αποδώσει σημαντική πρόοδο. Παρεμποδισμένη από τη σοβαρή έλλειψη τόσο εξοπλισμού όσο και στρατευμάτων που είναι απαραίτητα για τη διατήρηση των σημερινών γραμμών, ενώ παράλληλα δημιουργούνται νέες, η Ουκρανία αντιμετωπίζει μια ολοένα και πιο πιθανή απειλή διάρρηξης, όπως είχε προειδοποιήσει προηγουμένως η Ουκρανική Επιτροπή Πληροφοριών. Αυτή η ανησυχητική εξέλιξη υπογραμμίζει την επείγουσα ανάγκη για ενισχυμένη υποστήριξη και στρατηγική επανεκτίμηση εάν η Ουκρανία πρόκειται να αντέξει τη ρωσική επίθεση και να σταθεροποιήσει το μέτωπο.
Καθώς η Ουκρανία πλησιάζει σε μια κρίσιμη καμπή με τη λήξη της θητείας του προέδρου Ζελένσκι στις 21 Μαΐου, η χώρα αντιμετωπίζει αυξανόμενες εσωτερικές και εξωτερικές πιέσεις. Η Επιτροπή Πληροφοριών της Ουκρανίας έχει εκφράσει ανησυχίες για πιθανή πολιτική αναταραχή τον επόμενο μήνα, υποδηλώνοντας εξωτερικές επιρροές, αν και η αναταραχή αυτή μπορεί να προέρχεται πιο γνήσια από εσωτερικά ζητήματα. Ο κλιμακούμενος αυταρχισμός, η διαφθορά, η βίαιη επιστράτευση, οι σοβαρές οικονομικές δυσκολίες και η απουσία μιας σαφούς στρατηγικής επίλυσης συμβάλλουν στην αυξανόμενη δυσαρέσκεια του ουκρανικού πληθυσμού.
Μια λεπτομερής εξέταση από την Washington Post της αποτυχημένης ουκρανικής αντεπίθεσης του περασμένου καλοκαιριού εντοπίζει ένα σημαντικό σφάλμα: Η περιφρόνηση αυτή φάνηκε ιδιαίτερα όταν ο πρόεδρος Ζελένσκι κατεύθυνε επιθέσεις στις ρωσικές ενεργειακές εγκαταστάσεις, παρακάμπτοντας πιο κρίσιμους στρατιωτικούς στόχους, μια απόφαση που επηρεάστηκε από τις υπερβολικά κολακευτικές απεικονίσεις της ηγεσίας του από τα αμερικανικά μέσα ενημέρωσης. Αυτό αναδεικνύει μια κρίσιμη αναντιστοιχία μεταξύ των ουκρανικών πρωτοβουλιών και των συμβουλευόμενων στρατηγικών προτεραιοτήτων.
Ο αρχιστράτηγος Σύρσκι ανακοίνωσε ανοιχτά στους συμμάχους της Ουκρανίας την επιδείνωση των επιχειρησιακών και στρατηγικών συνθηκών, οι οποίες αναμένεται να επιδεινωθούν. Υποστηρίζει ότι χωρίς σημαντικές αλλαγές, όπως η αποστρατιωτικοποίηση των περιοχών ανατολικά του Δνείπερου για τη δημιουργία μιας νεκρής ζώνης, το ουκρανικό μέτωπο θα μπορούσε να καταρρεύσει μέχρι το καλοκαίρι, οδηγώντας ενδεχομένως σε συνθηκολόγηση ή καθιστώντας αναγκαία την επέμβαση του ΝΑΤΟ.
Το ηθικό εντός των ουκρανικών δυνάμεων φέρεται να βρίσκεται στο χαμηλότερο σημείο του. Οι πληροφορίες του Νίκο, ενός στρατιώτη από το τάγμα Αζόφ, αποκαλύπτουν την εκτεταμένη αποφυγή της στράτευσης και μια γενική απροθυμία να ενταχθούν στις γραμμές του μετώπου. Αυτό το συναίσθημα απεικονίστηκε έντονα σε μια πρόσφατη εμπλοκή όπου οι ουκρανικές δυνάμεις προσέφεραν ελάχιστη αντίσταση σε ένα χωριό του Ντονέτσκ, σηματοδοτώντας βαθιά κόπωση και κατάρρευση της στρατιωτικής πειθαρχίας. Η συμπάθεια του κοινού προς όσους αποφεύγουν την στράτευση και η αυξανόμενη περιφρόνηση για τη στρατιωτική ηγεσία επιδεινώνουν την κρίση. Οι Ουκρανοί καταφεύγουν όλο και περισσότερο σε απελπισμένα μέτρα για να αποφύγουν τη στρατιωτική θητεία, συμπεριλαμβανομένων επικίνδυνων προσπαθειών να εγκαταλείψουν τη χώρα, γεγονός που τονίζει περαιτέρω τη σταθερότητα του έθνους και την ακεραιότητα των αμυντικών του προσπαθειών. Αυτές οι επιδεινούμενες προκλήσεις υπογραμμίζουν την επείγουσα ανάγκη για μια συνεκτική στρατηγική και ισχυρή υποστήριξη για την πλοήγηση σε αυτή την επισφαλή περίοδο