Η πολυαναμενόμενη ομιλία του Ρώσου Προέδρου Βλαντιμίρ Πούτιν στη Ρωσική Ομοσπονδιακή Συνέλευση την Τρίτη θα πρέπει να ερμηνευθεί ως περιοδεία κυριαρχίας.
Pepe Escobar - thecradle.co / Παρουσίαση Freepen.gr
Η ομιλία, ιδιαίτερα, σηματοδότησε την πρώτη επέτειο της επίσημης αναγνώρισης από τη Ρωσία των Λαϊκών Δημοκρατιών του Ντόνετσκ και του Λουχάνσκ, λίγες μόνο ώρες πριν από τις 22 Φεβρουαρίου 2022. Με μυριάδες τρόπους, αυτό που συνέβη πριν από ένα χρόνο σηματοδότησε επίσης τη γέννηση του πραγματικού, πολυπολικού κόσμου του 21ου αιώνα.
Στη συνέχεια, δύο ημέρες αργότερα, η Μόσχα ξεκίνησε την Ειδική Στρατιωτική Επιχείρηση (SMO) στην Ουκρανία για να υπερασπιστεί τις εν λόγω δημοκρατίες.
Ψύχραιμος, ήρεμος, συγκεντρωμένος, χωρίς ίχνος επιθετικότητας, ο Πούτιν στην ομιλία του σκιαγράφησε τη Ρωσία ως έναν αρχαίο, ανεξάρτητο και αρκετά ξεχωριστό πολιτισμό – άλλοτε ακολουθώντας μια πορεία σε συνεννόηση με άλλους πολιτισμούς, κι άλλοτε σε απόκλιση.
Η Ουκρανία, μέρος του ρωσικού πολιτισμού, τυγχάνει τώρα να καταλαμβάνεται από το δυτικό πολιτισμό, για τον οποίο ο Πούτιν είπε ότι «έγινε εχθρικός απέναντί μας», όπως σε μερικές περιπτώσεις στο παρελθόν. Έτσι, η οξεία φάση αυτού που είναι ουσιαστικά ένας πόλεμος μέσω πληρεξουσίου της Δύσης εναντίον της Ρωσίας λαμβάνει χώρα πάνω από το σώμα του ρωσικού πολιτισμού.
Αυτό εξηγεί τη διευκρίνιση του Πούτιν ότι «η Ρωσία είναι μια ανοιχτή χώρα, αλλά ένας ανεξάρτητος πολιτισμός – δε θεωρούμε τους εαυτούς μας ανώτερους, αλλά κληρονομήσαμε τον πολιτισμό μας από τους προγόνους μας και πρέπει να τον μεταδώσουμε».
Ένας πόλεμος που διαστέλει το σώμα του ρωσικού πολιτισμού είναι μια σοβαρή υπαρξιακή υπόθεση. Ο Πούτιν κατέστησε επίσης σαφές ότι «η Ουκρανία χρησιμοποιείται ως εργαλείο και πεδίο δοκιμών από τη Δύση ενάντια στη Ρωσία». Έτσι, η αναπόφευκτη συνέχεια: «Όσο περισσότερα όπλα μεγάλου βεληνεκούς αποστέλλονται στην Ουκρανία, τόσο περισσότερο θα πρέπει να απωθήσουμε την απειλή μακριά από τα σύνορά μας».
Μετάφραση: αυτός ο πόλεμος θα είναι μακρύς – και επώδυνος. Δε θα υπάρξει γρήγορη νίκη με ελάχιστη απώλεια αίματος. Οι επόμενες κινήσεις γύρω από το Δνείπερο μπορεί να χρειαστούν χρόνια για να στερεοποιηθούν. Ανάλογα με το αν η πολιτική των ΗΠΑ συνεχίζει να προσκολλάται στους νεο-συντηρητικούς και νεοφιλελεύθερους στόχους, η πρώτη γραμμή μπορεί να μετατοπιστεί στο Lviv. Τότε η γερμανική πολιτική μπορεί να αλλάξει. Το κανονικό εμπόριο με τη Γαλλία και τη Γερμανία μπορεί να ανακάμψει το νωρίτερο μέχρι το τέλος της επόμενης δεκαετίας.
Αγανάκτηση Κρεμλίνου: Η START ολοκληρώθηκε
Όλα αυτά μας φέρνουν στα παιχνίδια που παίζει το Empire of Lies. Λέει ο Πούτιν: «Οι υποσχέσεις… των δυτικών κυβερνώντων μετατράπηκαν σε πλαστογραφία και σκληρά ψέματα. Η Δύση προμήθευε όπλα, εκπαίδευσε εθνικιστικά τάγματα. Ακόμη και πριν από την έναρξη του SMO, υπήρχαν διαπραγματεύσεις…για την προμήθεια συστημάτων αεράμυνας… Θυμόμαστε τις προσπάθειες του Κιέβου να αποκτήσει πυρηνικά όπλα».
Ο Πούτιν κατέστησε σαφές, για άλλη μια φορά, πως το στοιχείο της εμπιστοσύνης μεταξύ της Ρωσίας και της Δύσης, ειδικά των ΗΠΑ, έχει χαθεί. Επομένως, είναι μια φυσική απόφαση για τη Ρωσία να «αποχωρήσει από τη συνθήκη για τα στρατηγικά επιθετικά όπλα, αλλά δεν το κάνουμε επίσημα. Προς το παρόν, απλώς σταματάμε τη συμμετοχή μας στη συνθήκη START. Δεν επιτρέπεται καμία επιθεώρηση από τις ΗΠΑ στις πυρηνικές εγκαταστάσεις μας».
Εκτός από τις τρεις κύριες συμφωνίες όπλων ΗΠΑ-Ρωσίας, η Ουάσιγκτον εγκατέλειψε δύο από αυτές: Τη Συνθήκη Αντιβαλλιστικών Πυραύλων (ABM) που καταργήθηκε από την κυβέρνηση του πρώην προέδρου Τζορτζ Μπους το 2002 και τη Συνθήκη για Πυρηνικά Μέσου Βεληνεκούς. Η Συνθήκη Δυνάμεων (INF) καταργήθηκε από τον πρώην πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ το 2019.
Αυτό δείχνει το βαθμό αγανάκτησης του Κρεμλίνου. Ο Πούτιν είναι μάλιστα έτοιμος να διατάξει το Υπουργείο Άμυνας και τη Rosatom να ετοιμαστούν να δοκιμάσουν τα ρωσικά πυρηνικά όπλα, εάν οι ΗΠΑ ακολουθήσουν πρώτα τον ίδιο δρόμο.
Εάν συμβεί αυτό, η Ρωσία θα αναγκαστεί να σπάσει εντελώς την ισοτιμία στον πυρηνικό τομέα και να εγκαταλείψει το μορατόριουμ στις πυρηνικές δοκιμές και τη συνεργασία με άλλα έθνη όσον αφορά την παραγωγή πυρηνικών όπλων. Μέχρι στιγμής, το παιχνίδι των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ συνίστατο στο άνοιγμα ενός μικρού παραθύρου που τους επέτρεπε να επιθεωρήσουν ρωσικές πυρηνικές τοποθεσίες.
Με την κίνησή του στο τζούντο, ο Πούτιν επαναφέρει την πίεση στο Λευκό Οίκο.
Οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ δεν θα ενθουσιαστούν ακριβώς όταν η Ρωσία αρχίσει να δοκιμάζει τα νέα στρατηγικά της όπλα, ειδικά τον Ποσειδώνα μετά τη μοιρασιά – τη μεγαλύτερη πυρηνική τορπίλη που έχει αναπτυχθεί ποτέ, ικανή να πυροδοτήσει τρομακτικούς ραδιενεργούς κυματισμούς στους ωκεανούς.
Στο οικονομικό μέτωπο: Η παράκαμψη του δολαρίου ΗΠΑ είναι το βασικό παιχνίδι προς την πολυπολικότητα. Κατά τη διάρκεια της ομιλίας του, ο Πούτιν έκανε μια επισήμανση για να εξυμνήσει την ανθεκτικότητα της ρωσικής οικονομίας: «Το ρωσικό ΑΕΠ το 2022 μειώθηκε μόνο κατά 2,1 τοις εκατό, οι εκτιμήσεις της αντίπαλης πλευράς δεν έγιναν πραγματικότητα, είπαν 15, 20 τοις εκατό». Αυτή η ανθεκτικότητα δίνει στη Ρωσία αρκετό περιθώριο «να συνεργαστεί με εταίρους για να καταστήσει το σύστημα διεθνών διακανονισμών ανεξάρτητο από το δολάριο ΗΠΑ και άλλα δυτικά νομίσματα. Το δολάριο θα χάσει τον παγκόσμιο ρόλο του».
Σχετικά με τη γεωοικονομία: Ο Πούτιν επαίνεσε τους οικονομικούς διαδρόμους, από τη Δυτική Ασία στη Νότια Ασία: «Νέοι διάδρομοι, διαδρομές μεταφοράς θα κατασκευαστούν προς την Ανατολή, αυτή είναι η περιοχή όπου θα εστιάσουμε την ανάπτυξή μας, νέους αυτοκινητόδρομους προς Καζακστάν και Κίνα, νέος διάδρομος Βορρά-Νότου προς το Πακιστάν, το Ιράν».
Και αυτά θα συνδεθούν με τη Ρωσία αναπτύσσοντας «τα λιμάνια της Μαύρης Θάλασσας και της Αζοφικής Θάλασσας, είναι απαραίτητο να κατασκευαστούν διάδρομοι logistics εντός της χώρας». Το αποτέλεσμα θα είναι μια προοδευτική διασύνδεση με το Διεθνή Διάδρομο Μεταφορών Βορρά Νότου (INSTC), του οποίου οι αρχές περιλαμβάνουν το Ιράν και την Ινδία, και τελικά την Πρωτοβουλία Belt and Road (BRI) της Κίνας, αξίας τρισεκατομμυρίων δολαρίων.
Το σχέδιο της Κίνας για την παγκόσμια ασφάλεια
Είναι αναπόφευκτο πως εκτός από την σκιαγράφηση πολλών κρατικών πολιτικών προσανατολισμένων στην εσωτερική ανάπτυξη της Ρωσίας –θα μπορούσε κανείς να τις συγκρίνει ακόμη και με σοσιαλιστικές πολιτικές– ένα μεγάλο μέρος της ομιλίας του Πούτιν έπρεπε να επικεντρωθεί στον πόλεμο ΝΑΤΟ εναντίον Ρωσίας μέχρι τον τελευταίο-Ουκρανό.
Ο Πούτιν παρατήρησε πώς «οι σχέσεις μας με τη Δύση έχουν υποβαθμιστεί και γι' αυτό φταίνε αποκλειστικά οι Ηνωμένες Πολιτείες» κι ότι ο στόχος του ΝΑΤΟ είναι να επιφέρει μια «στρατηγική ήττα» στη Ρωσία και πώς η πολεμοχαρής φρενίτιδα τον είχε αναγκάσει, πριν από μια εβδομάδα, να υπογράψει ένα διάταγμα «που θέτει νέα επίγεια στρατηγικά συγκροτήματα σε μάχιμη υπηρεσία».
Δεν είναι τυχαίο λοιπόν που ο Αμερικανός πρέσβης κλήθηκε αμέσως στο Υπουργείο Εξωτερικών αμέσως μετά την ομιλία του Πούτιν.
Ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ είπε στην πρέσβη Lynne Tracey χωρίς αμφιβολίες ότι η Ουάσιγκτον πρέπει να λάβει συγκεκριμένα μέτρα: μεταξύ αυτών, να απομακρύνει όλες τις στρατιωτικές δυνάμεις και τον εξοπλισμό των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ από την Ουκρανία. Σε μια εκπληκτική κίνηση, ζήτησε λεπτομερή εξήγηση για την καταστροφή των αγωγών Nord Stream 1 και 2, καθώς και να σταματήσει η παρέμβαση των ΗΠΑ σε μια ανεξάρτητη έρευνα για τον εντοπισμό των υπευθύνων.
Διατηρώντας τη δυναμική στη Μόσχα, ο κορυφαίος Κινέζος διπλωμάτης Γουάνγκ Γι συναντήθηκε με τον γραμματέα του Ρωσικού Συμβουλίου Ασφαλείας Νικολάι Πατρούσεφ, προτού συνομιλήσει με τον Λαβρόφ και τον Πούτιν. Ο Patrushev παρατήρησε, «η πορεία προς την ανάπτυξη μιας στρατηγικής εταιρικής σχέσης με την Κίνα είναι απόλυτη προτεραιότητα για την εξωτερική πολιτική της Ρωσίας». Ο Wang Yi, όχι τόσο κρυφά, πρόσθεσε: «Η Μόσχα και το Πεκίνο πρέπει να συγχρονίσουν τα ρολόγια τους».
Οι Αμερικανοί κάνουν τα πάντα για να προσπαθήσουν να προλάβουν την κινεζική πρόταση για αποκλιμάκωση στην Ουκρανία. Το σχέδιο της Κίνας θα πρέπει να παρουσιαστεί αυτή την Παρασκευή και υπάρχει σοβαρός κίνδυνος να πέσει το Πεκίνο σε μια παγίδα που έχει στήσει η δυτική πλουτοκρατία.
Πάρα πολλές κινεζικές «παραχωρήσεις» προς τη Ρωσία, και όχι τόσες προς την Ουκρανία, μπορεί να γίνουν για να δημιουργηθεί μια σφήνα μεταξύ Μόσχας και Πεκίνου (Διαίρει και βασίλευε, που είναι πάντα το Σχέδιο Α των ΗΠΑ. Δεν υπάρχει Σχέδιο Β).
Διαισθανόμενοι τι συμβαίνει, οι ίδιοι οι Κινέζοι αποφάσισαν να βγουν την επίθεση, παρουσιάζοντας ένα έγγραφο ιδέας για την παγκόσμια πρωτοβουλία ασφάλειας.
Το πρόβλημα είναι ότι το Πεκίνο εξακολουθεί να αποδίδει υπερβολική επιρροή σε έναν χωρίς δόντια ΟΗΕ, όταν αναφέρεται στη «διαμόρφωση μιας Νέας Ατζέντας για την Ειρήνη και σε άλλες προτάσεις που παρουσιάζονται στην Κοινή μας Ατζέντα από τον Γενικό Γραμματέα του ΟΗΕ».
Το ίδιο όταν το Πεκίνο υποστηρίζει τη συναίνεση πως «ένας πυρηνικός πόλεμος δεν μπορεί να κερδηθεί και δεν πρέπει ποτέ να διεξαχθεί». Προσπάθησε να το εξηγήσεις αυτό στους Straussian νεο-συντηρητικούς στο Beltway, που δε γνωρίζουν τίποτα για πόλεμο, πολύ λιγότερο για πυρηνικούς πολέμους.
Οι Κινέζοι επιβεβαιώνουν την ανάγκη «συμμόρφωσης με την κοινή δήλωση για την αποτροπή πυρηνικού πολέμου και την αποφυγή αγώνων εξοπλισμών που εξέδωσε οι ηγέτες των πέντε κρατών που διαθέτουν πυρηνικά όπλα τον Ιανουάριο του 2022». Και να «ενδυναμώσει τον διάλογο και τη συνεργασία μεταξύ των κρατών που διαθέτουν πυρηνικά όπλα για να μειωθεί ο κίνδυνος πυρηνικού πολέμου».
Μπορούν να γίνουν στοιχήματα που ο Patrushev εξήγησε λεπτομερώς στον Wang Yi πώς αυτό είναι απλώς ευσεβής πόθος. Η «λογική «της σημερινής συλλογικής δυτικής «ηγεσίας» έχει εκφραστεί, μεταξύ άλλων, από την ανεπανόρθωτη μετριότητα του Γενς Στόλτενμπεργκ, γενικό γραμματέα του ΝΑΤΟ: ακόμη και ο πυρηνικός πόλεμος είναι προτιμότερος από μια ρωσική νίκη στην Ουκρανία.
Η μετρημένη αλλά σταθερή ομιλία του Πούτιν κατέστησε σαφές πως το διακύβευμα συνεχίζει να αυξάνεται. Και όλα περιστρέφονται στο πόσο βαθιά η «στρατηγική ασάφεια» της Ρωσίας – και της Κίνας – είναι σε θέση να πετρώσουν μια παρανοϊκή Δύση που φλερτάρει με σύννεφα μανιτάρια.