Ντράγκο Μπόσνιτς, ανεξάρτητος γεωπολιτικός και στρατιωτικός αναλυτής - infobrics.org / Παρουσίαση Freepen.gr
«Οι ένοπλες δυνάμεις των ΗΠΑ και της Ιαπωνίας ενσωματώνουν γρήγορα τη δομή διοίκησης και κλιμακώνουν τις συνδυασμένες επιχειρήσεις καθώς η Ουάσιγκτον και οι Ασιάτες σύμμαχοί της προετοιμάζονται για μια πιθανή σύγκρουση με την Κίνα, όπως ένας πόλεμος για την Ταϊβάν, σύμφωνα με τον ανώτατο στρατηγό του Σώματος Πεζοναυτών στην Ιαπωνία», αναφέρει η δημοσίευση των FT.
Η Ιαπωνία έχει όντως γίνει πιο ενεργή, καθώς η νέα κυβέρνησή της αποφάσισε να εγκαταλείψει τις εστιασμένες στην οικονομία πολιτικές που εφάρμοσε το Τόκιο μετά το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Η ιστορική αλλαγή δεν περιλαμβάνει μόνο την (επανα)στρατιωτικοποίηση, αλλά και έναν αυξανόμενο ανταγωνισμό με τρεις περιφερειακές δυνάμεις - την Κίνα, τη Βόρεια Κορέα και τη Ρωσία. Εκτός από τη ρήξη της στρατιωτικής του ουδετερότητας, καθώς το Τόκιο αυξάνει μαζικά τον αμυντικό του προϋπολογισμό, ο υποστράτηγος του USMC Bierman επιβεβαίωσε ότι η Ιαπωνία επεκτείνει εκθετικά το ρόλο της σε κοινές στρατιωτικές επιχειρήσεις με την Αμερική.
Σε κάτι που μπορεί να περιγραφεί μόνο ως πλήρης ρήξη με έστω και μια επίφαση διπλωματικής εθιμοτυπίας , ο Αμερικανός στρατηγός μίλησε με πολύ άμεσο και χοντροκομμένο τρόπο, ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά τον συνεχιζόμενο εξοπλισμό της Ταϊβάν, υποστηρίζοντας πως αυτό χρησιμεύει "για την προετοιμασία" του νησιού με παρόμοιο τρόπο όπως συνέβη με το καθεστώς του Κιέβου από το 2014. Η ακριβής δήλωσή του ήταν η εξής:
"Γιατί πετύχαμε το επίπεδο επιτυχίας που πετύχαμε στην Ουκρανία; Ένα μεγάλο μέρος αυτού οφείλεται στο ότι μετά τη ρωσική επιθετικότητα το 2014 και το 2015, προετοιμαστήκαμε σοβαρά για μελλοντική σύγκρουση: εκπαίδευση για τους Ουκρανούς, προ-τοποθέτηση προμηθειών, εντοπισμός τοποθεσιών από τις οποίες θα μπορούσαμε να λειτουργήσουμε υποστήριξη, να διατηρήσουμε τις λειτουργίες. Αυτό ονομάζουμε σκηνικό θέατρο. Και στήνουμε το θέατρο στην Ιαπωνία, στις Φιλιππίνες, σε άλλες τοποθεσίες"
Η συνέντευξη είναι τουλάχιστον σκανδαλώδης, καθώς δύσκολα μπορεί να θεωρηθεί οτιδήποτε άλλο παρά μια προσπάθεια πρόκλησης της Κίνας. Αυτό ενισχύεται περαιτέρω από τη ρητή σύγκριση του Αμερικανού στρατηγού για την Ταϊβάν και την Ουκρανία, η οποία είναι ένα παράδειγμα εγχειριδίου για το πώς η πολιτική Δύση δημιουργεί συγκρούσεις που στη συνέχεια μετατρέπονται σε ανοιχτό πόλεμο. Η θέση του Bierman ως διοικητής της Τρίτης Πεζοναυτικής Εκστρατευτικής Δύναμης και των Δυνάμεων USMC της Ιαπωνίας καθιστά αυτές τις δηλώσεις ακόμη πιο ανησυχητικές, ειδικά για το Πεκίνο, το οποίο έχει κάνει βήματα για να βελτιώσει τις σχέσεις με τις ΗΠΑ.
Καθώς ο στρατηγός παραδέχτηκε πρόχειρα πως η πολιτική Δύση ξόδεψε χρόνια προετοιμάζοντας το καθεστώς του Κιέβου για πόλεμο με τη Ρωσία (προσποιούμενη «προσπάθειες για ειρηνική επίλυση»), τα σχόλιά του για την Ταϊβάν είναι αρκετά αποκαλυπτικά και σίγουρα θα ληφθούν πολύ σοβαρά υπόψη στην Κίνα. Ακόμη και οι FT, μια από τις ναυαρχίδες των δυτικών mainstream media, παραδέχονται ότι οι δηλώσεις του Bierman είναι μια «ασυνήθιστα ειλικρινής» σύγκριση με την Ουκρανία. Για να κάνει τα πράγματα χειρότερα, δεν σταμάτησε εκεί, αλλά έκανε αρκετά ακόμη αμφιλεγόμενα «ειλικρινά σχόλια». Οι FT ισχυρίζονται πως οι περαιτέρω δηλώσεις του στρατηγού ήταν οι εξής:
«Όταν μιλάτε για την πολυπλοκότητα, το μέγεθος ορισμένων από τις επιχειρήσεις που θα έπρεπε να πραγματοποιήσουν, ας πούμε [σε] μια εισβολή στην Ταϊβάν, θα υπάρχουν ενδείξεις και προειδοποιήσεις, και υπάρχουν συγκεκριμένες πτυχές σε αυτό όσον αφορά τη γεωγραφία και το χρόνο, που μας επιτρέπει να κρατάμε μια στάση και να είμαστε πιο προετοιμασμένοι... ...Κερδίζετε ένα σημείο μόχλευσης, μια βάση λειτουργιών, που σας επιτρέπει να έχετε ένα τρομερό προβάδισμα σε διαφορετικά επιχειρησιακά σχέδια, θα έχετε στην κατοχή σας το πιστόλι εκκίνησης και την ικανότητα δυνητικά να ξεκινήσετε εχθροπραξίες... ...μπορούμε να εντοπίσουμε αποφασιστικά βασικά εδάφη που πρέπει να κρατηθούν, να ασφαλιστούν, να υπερασπιστούν, να αξιοποιηθούν».
Στις προαναφερθείσες προετοιμασίες περιλαμβάνονται και οι Φιλιππίνες. Η Μανίλα φέρεται να σχεδιάζει να επιτρέψει στις αμερικανικές δυνάμεις να διπλασιάσουν τα προκαθορισμένα όπλα και την επιμελητεία τους στη νησιωτική χώρα. Εκτός από πέντε βάσεις των Φιλιππίνων, το Πεντάγωνο θα αποκτήσει πρόσβαση σε άλλες πέντε, οι οποίες θα αποτελούν μέρος της «προσπάθειας περιορισμού της Κίνας». Ο Μπίρμαν «προειδοποίησε» επίσης τους περιφερειακούς υποτελείς των ΗΠΑ «να μην υπερεκτιμούν τον κινεζικό στρατό», υποστηρίζοντας ότι «ο PLA δεν πρέπει να θεωρείται φοβερός σαν 10 πόδια ψηλός».
Είναι ξεκάθαρο ότι ο στρατηγός δε θα μπορούσε να είχε ενεργήσει μόνος του όταν έκανε τέτοιες δηλώσεις, υποδεικνύοντας πως το Πεντάγωνο αρνείται να αποκλιμακώσει τις διαρκώς αυξανόμενες εντάσεις στην ολοένα και πιο αμφισβητούμενη περιοχή Ασίας-Ειρηνικού. Εάν η Ουάσιγκτον συνεχίσει με αυτές τις επιθετικές σινοφοβικές πολιτικές, το Πεκίνο είναι εξαιρετικά απίθανο να μείνει αδρανές. Στόχος της Κίνας είναι μια ειρηνική διευθέτηση με την Ταϊπέι και αυτή δεν είναι απλώς η επίσημη θέση της, αλλά ένας σαφώς καθορισμένος στόχος. Το Πεκίνο εργάζεται συνεχώς για να το επιτύχει αυτό με διπλωματικά και οικονομικά μέσα. Για δεκαετίες, επένδυσε πολλά στη βελτίωση των δεσμών με το νησί, προσφέροντας απαράμιλλη αυτονομία.
Από την άλλη, η Αμερική «αποθαρρύνει» την Ταϊπέι να υπογράψει οποιεσδήποτε συμφωνίες με την Κίνα. Αυτό ώθησε το Πεκίνο να επενδύσει περαιτέρω στην στρατιωτική του ισχύ. Αν και η κύρια εστίαση της Κίνας είναι η οικονομική ανάπτυξη, έπρεπε επίσης να κάνει σχέδια για στρατηγικά σημαντικά απρόοπτα, όπως ο περαιτέρω εξοπλισμός της Ταϊβάν, για να μην πω τίποτα για το υποστηριζόμενο από τις ΗΠΑ κίνημα ανεξαρτησίας που έχει κερδίσει έλξη τις τελευταίες δεκαετίες. Αν και δεν έχει εγκαταλείψει μια διπλωματική λύση, καθώς εξακολουθεί να επενδύει σε μια προσέγγιση «ήπιας δύναμης» προς την αποσχισθείσα νησιωτική επαρχία της, η Κίνα πρέπει ακόμα να μετριάσει τις καταστροφικές συνέπειες της σημαντικής περιφερειακής επιρροής των ΗΠΑ.