Και είναι σαφές πλέον ότι στο Αιγαίο έρχεται ένα «θερμό και απρόβλεπτο καλοκαίρι με άρωμα 1974». Και αυτό σε μια περίοδο με «το πολιτικό σύστημα και τη στρατιωτική ηγεσία να προετοιμάζονται για το ποιος θα χρεωθεί τον επαίσχυντο συμβιβασμό» (πρέσβης ε.τ. Γ. Αϋφαντής). Άλλωστε, το περίπλοκο διεθνές περιβάλλον, μετά και την καταστροφική ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, είναι ευνοϊκό για «πολιτικές διαπραγματεύσεις εκτόνωσης της κρίσης», προκειμένου να επιστρέψει για τα καλά και η Τουρκία στο νατοϊκό «μαντρί».
Γιατί, ας μην το κρύβουμε, η αποστρατικοποίηση των αιγαιοπελαγίτικων νησιών μας, με ότι αυτό σημαίνει για την εθνική μας κυριαρχία, είναι και κρυφή βούληση των συμμάχων μας, και δη των ΗΠΑ. Επιβεβλημένη για τα συμφέροντά τους, κι ας τους έχουμε παραδώσει, ως «δεδομένοι», «γη και ύδωρ»!
Γι αυτό και η «ανάγκη αντίστασης και ενεργοποίησης όλων μας» είναι επιτακτική.
Γιατί, ένας ενδεχόμενος πόλεμος «δεν είναι άσκηση ή σύγκρουση ειδικών δυνάμεων και μηχανισμών. Είναι θέμα βούλησης λαϊκής» (Γ. Αϋφαντής). Και τότε, αν χρειαστεί, «ένας λαός υπερασπίζεται τη χώρα του μέχρις εσχάτων».
Ο Τσώρτσιλ πάντως αυτό που υποσχέθηκε ενόψη γερμανικής επίθεσης στην ιστορική του ομιλία στις 13 Μαΐου 1940 στους συμπατριώτες του ήταν: «Αίμα, μόχθο, δάκρυα και ιδρώτα». Όντας, πραγματικός ηγέτης!