Παρακολουθώντας όλους αυτούς τους αξιοπρεπείς ανθρώπους να εγκαταλείπουν τη χώρα τους

https://twitter.com/avalaina/status/1499324601377210372/photo/1

Παρακολουθώντας όλους αυτούς τους ανθρώπους να εγκαταλείπουν τη χώρα τους, με τα παιδιά τους, με τους γονείς τους, αξιοπρεπέστατοι μέσα σε αυτήν την καταστροφή, το βλέμμα μου πέφτει στα πράγματα που έχουν μαζί τους. Ένα μικρό σακίδιο, μία βαλίτσα, μία τσάντα, μερικές σακούλες. Σε μία τέτοια κατάσταση πώς διαλέγεις τι θα πάρεις και τι θα αφήσεις; 

Τι έχει βάλει το παιδάκι στο μικρό σακίδιο που έχει, ποιο κουκλάκι πήρε μαζί του, τι άφησε πίσω του; Πώς μπορείς να διαλέξεις τι είναι απαραίτητο, πολύτιμο, σημαντικό και τι εξίσου πολύτιμο και σημαντικό θα αφήσεις στην τύχη του, γιατί δεν υπάρχει χώρος για αυτό; 

Σκεφτόμουν τι θα έπαιρνα εγώ μαζί μου και αυτά που θα μείνουν είναι τόσα πολλά. Πώς να διαλέξεις; Και μετά αναλογίζομαι τους παππούδες και τις γιαγιάδες μου που έφυγαν χωρίς τίποτα από την Μικρά Ασία και δεν πρόλαβαν να σκεφτούν τίποτα. Πάλι καλά που σώθηκαν.

Ας ελπίσουμε ότι αυτός ο πόλεμος θα τελειώσει σύντομα και θα επιστρέψουν οι άνθρωποι σπίτι τους. Κι ας ελπίσουμε επίσης ότι το σπίτι τους θα είναι στη θέση του.

Ελένη Παπαδοπούλου