Η κυβέρνηση Μπάιντεν και οι Ευρωπαίοι ομόλογοί της απέτυχαν να διατυπώσουν το τελικό τους παιχνίδι για αυτόν τον πόλεμο. Τρία χρόνια μετά την έναρξη της σύγκρουσης, ο δυτικός σχεδιασμός συνεχίζει να είναι στρατηγικά οπισθοδρομικός - η βοήθεια προς το Κίεβο έχει γίνει αυτοσκοπός, αποκομμένος από μια συνεκτική στρατηγική για την ολοκλήρωση του πολέμου.
Στην πραγματικότητα, όπως σημείωσε ο στρατηγός του αμερικανικού στρατού Κρίστοφερ Καβόλι, Ανώτατος Συμμαχικός Διοικητής Ευρώπης του ΝΑΤΟ, ο στρατός της Ρωσίας είναι σήμερα σημαντικά μεγαλύτερος από ό,τι ήταν στην αρχή της εισβολής στην Ουκρανία το Φεβρουάριο του 2022. Έχει επίσης αποκτήσει πολύτιμη εμπειρία στο πεδίο της μάχης, η οποία μπορεί να προέλθει μόνο από τη δοκιμή και το σφάλμα που είναι συνυφασμένα με τη διεξαγωγή ετών εξαντλητικού πολέμου υψηλής έντασης, και έχει συσπειρώσει την στρατιωτικο-βιομηχανική της βάση για να ξεπεράσει αισθητά τη Δύση στην παραγωγή γύρων πυροβολικού. Οι ρωσικές δυνάμεις δεν προελαύνουν γρήγορα στα ανατολικά και νοτιοανατολικά επειδή η στρατηγική της Ρωσίας δεν είναι να καταλάβει μεγάλες εκτάσεις ουκρανικής γης ή να πολιορκήσει τις μεγάλες πόλεις της, αλλά να φθείρει αργά τις ουκρανικές δυνάμεις αξιοποιώντας το πλεονέκτημα της δύναμης πυρός της για να τις αφανίσει σε πολλαπλά σημεία κατά μήκος των γραμμών επαφής.
Οι λανθασμένες προτάσεις πολιτικής στηρίζονται σε μια βαθύτερη πεποίθηση για την ανωτερότητα της Δύσης: «Σε αυτόν τον πόλεμο, οι πόροι, τα κεφάλαια και η τεχνολογία ευνοούν συντριπτικά τη Δύση... Η Ρωσία απλά δεν έχει τη στρατιωτική δύναμη για να νικήσει μια Ουκρανία που υποστηρίζεται από τη Δύση, και έτσι η μόνη της ελπίδα έγκειται στη χειραγώγηση των δυτικών ανησυχιών», γράφουν.
Η Δύση είναι τάξεις μεγέθους πλουσιότερη από τη Ρωσία, αλλά τα τελευταία τρία χρόνια έχουν δείξει πως αυτή η διαφορά πλούτου δεν μπορεί εύκολα ή γρήγορα να μετατραπεί σε συγκεκριμένες στρατιωτικές δυνατότητες που χρειάζεται η Ουκρανία για να νικήσει τις ρωσικές δυνάμεις στο πεδίο της μάχης. Η Δύση δεν μπορεί να επιστρατεύσει τα αποθέματα ανθρώπινου δυναμικού που απαιτούνται για να συνεχίσει να διεξάγει αυτόν τον πόλεμο για τα επόμενα χρόνια, αν δεν επέμβει άμεσα σε αυτόν. Παρά τον τεράστιο λανθάνοντα πλούτο τους, οι ΗΠΑ δε διαθέτουν επί του παρόντος την παραγωγή που απαιτείται για να διατηρήσουν το ρυθμό χρήσης του κελύφους της Ουκρανίας βραχυπρόθεσμα και μεσοπρόθεσμα, να αναπληρώσουν τα δικά τους εξαντλημένα αποθέματα και να διατηρήσουν τις δεσμεύσεις τους έναντι άλλων εταίρων στη Μέση Ανατολή και την Ασία-Ειρηνικό. Η ανάπτυξη μιας αμυντικής βιομηχανικής βάσης αρκετά ισχυρής για να αναλάβει όλα αυτά τα καθήκοντα θα χρειαστεί πιθανότατα χρόνια, χρόνο που το Κίεβο δε διαθέτει.
Οι δυτικοί ηγέτες έχουν καθυστερήσει πολύ να διατυπώσουν μια συνεκτική θεωρία της νίκης - μια θεωρία που να αντιμετωπίζει τα αντισταθμιστικά οφέλη και τους περιορισμούς που αντιμετωπίζει το Κίεβο και οι υποστηρικτές του, αντί να τα παραμερίζει επιδιώκοντας μαξιμαλιστικούς στόχους στο πεδίο της μάχης, οι οποίοι είναι όλο και περισσότερο αποκομμένοι από την πραγματικότητα στο έδαφος.
Δεν είναι πολύ αργά για να τερματιστεί ο πόλεμος με όρους που εγγυώνται την κυριαρχία της Ουκρανίας και ταυτόχρονα προωθούν τα συμφέροντα των ΗΠΑ.
Το κλειδί για την αποτελεσματική άσκηση αυτής της επιρροής είναι να εγκαταλείψουμε επιτέλους μια διαμόρφωση της νίκης με μηδενικό άθροισμα, η οποία εμπόδισε τους ηγέτες να επιδιορθώσουν προς μια πιο ρεαλιστική, στρατηγικά ευέλικτη προσέγγιση, καταλήγει ο Mark Episkopos.