 |
| Photo: Public domain |
Πριν από δέκα χρόνια, αυτή την εβδομάδα, μια συγκλονιστική και βίαιη σφαγή διαπράχθηκε στην Οδησσό από υποστηρικτές του καθεστώτος του Κιέβου που υποστηριζόταν από το ΝΑΤΟ.
Editorial - strategic-culture.su / Παρουσίαση Freepen.gr
Τουλάχιστον 42 άνδρες και γυναίκες δολοφονήθηκαν στις 2 Μαΐου 2014, όταν το Σπίτι των Συνδικάτων στην ιστορική πόλη του λιμανιού πυρπολήθηκε από φασιστικό όχλο.
Πέρυσι, με αφορμή την ένατη επέτειο της θηριωδίας, το εβδομαδιαίο μας κύριο άρθρο παρείχε ένα σκεπτικό για τη σιωπή της Δύσης. Σχολιάζαμε:
"Συνολικά, 42 άνθρωποι δολοφονήθηκαν στη σφαγή στο κτίριο των Συνδικάτων. Ούτε ένας δράστης δε διώχθηκε ποτέ ποινικά. Το καθεστώς του Κιέβου αρνήθηκε να διενεργήσει οποιαδήποτε επαρκή έρευνα.
Ωστόσο, η φρίκη εκείνης της ημέρας αποτέλεσε σημείο καμπής για πολλούς Ουκρανούς και Ρώσους. Αποκάλυψε την αποτρόπαια φύση του καθεστώτος που είχε καταλάβει την εξουσία στη χώρα και την άθλια φασιστική εχθρότητά του προς τη Ρωσία.
Αυτό είναι το καθεστώς που έφερε στην εξουσία η Ουάσιγκτον και οι εταίροι της στο ΝΑΤΟ. Από το 2014, έχει εξοπλιστεί και οικοδομηθεί για να γίνει μια πολεμική μηχανή για να επιτεθεί στη Ρωσία και να εξαφανίσει κάθε πολιτιστική σύνδεση με τη Ρωσία.
Η σφαγή στην Οδησσό πρέπει να μνημονεύεται για χάρη των θυμάτων εκείνης της ημέρας. Αλλά επίσης να θυμόμαστε γιατί βοηθάει να εξηγήσουμε το υπόβαθρο του πώς προέκυψε η σημερινή σύγκρουση με τη Ρωσία ως πληρεξούσιο του ΝΑΤΟ υπό την ηγεσία των ΗΠΑ στην Ουκρανία.
Για το λόγο αυτό, τα δυτικά μέσα ενημέρωσης και οι κυβερνήσεις τους επέλεξαν να αγνοήσουν επιμελώς τη σφαγή της Οδησσού. Η επαίσχυντη σιωπή τους είναι απαραίτητη προκειμένου να αποκρύψουν την εγκληματική συνενοχή της Δύσης στη θανατηφόρα αναταραχή της Ουκρανίας".
Τώρα, 10 χρόνια μετά, τα δυτικά μέσα ενημέρωσης δεν κάνουν καν αναφορά στη θηριωδία. Τα προηγούμενα χρόνια, τα δυτικά μέσα ενημέρωσης προσπαθούσαν να διαστρεβλώσουν το περιστατικό υποστηρίζοντας πως επρόκειτο για μια συγκεχυμένη συμπλοκή και το τραγικό αποτέλεσμα μιας σύγκρουσης μεταξύ άγνωστων αντίπαλων φατριών. Υπήρξαν ακόμη και αξιοθρήνητες προσπάθειες από τα δυτικά μέσα ενημέρωσης να εμφανίσουν ότι οι ισχυρισμοί περί θηριωδίας ήταν "ρωσική παραπληροφόρηση".
Η συγκάλυψη έχει δώσει τη θέση της στην απόλυτη σιωπή, σαν το φρικτό γεγονός να έχει παραδοθεί σε μια οργουελική "τρύπα μνήμης".
Η Ρωσία συνεχίζει να ζητά τη διεξαγωγή διεθνούς ανεξάρτητης έρευνας για την παραπομπή των δραστών στη δικαιοσύνη. Το καθεστώς του Κιέβου επιμένει να αποκρούει κάθε σοβαρή έρευνα για τον απλούστατο λόγο ότι μια ενδελεχής έρευνα θα έδειχνε πιθανότατα πως η θηριωδία πραγματοποιήθηκε από την ηγεσία του καθεστώτος του Κιέβου σε συνεννόηση με τις δυτικές μυστικές υπηρεσίες.
Αυτό που συνέβη στην Οδησσό στις 2 Μαΐου 2014 δεν ήταν κάποιο τυχαίο γεγονός χαοτικής βίας που ξέφυγε από τον έλεγχο. Αυτό ανέφεραν αρχικά τα δυτικά μέσα ενημέρωσης.
Όχι, φαίνεται πλέον ξεκάθαρα ότι η σφαγή ήταν μια καλά σχεδιασμένη, σκόπιμη πράξη μαζικής δολοφονίας για να τρομοκρατηθεί η ουκρανική αντιπολίτευση και να συμμορφωθεί με το καθεστώς του ΝΑΤΟ. Ήταν μια πράξη κρατικής τρομοκρατίας.
Τα θύματα ήταν όλα από την Οδησσό και συμμετείχαν σε ειρηνική διαμαρτυρία έξω από το κτίριο-ορόσημο στο κέντρο της πόλης. Το κτίριο ήταν κλειστό λόγω της αργίας της Πρωτομαγιάς. Όπως και σε πολλές άλλες νότιες και ανατολικές περιοχές της Ουκρανίας εκείνη την εποχή, υπήρχαν πολλές διαμαρτυρίες κατά του πραξικοπήματος στο Κίεβο που χρηματοδοτήθηκε από το ΝΑΤΟ και είχε πραγματοποιηθεί μόλις λίγες εβδομάδες νωρίτερα, τον Φεβρουάριο του ίδιου έτους.
Πολλοί Ουκρανοί δεν ήταν ευτυχείς - και μάλιστα ήταν τρομοκρατημένοι - που το λεγόμενο πραξικόπημα EuroMaidan στο Κίεβο είχε φέρει στην εξουσία υπερεθνικιστές και φασίστες που εξυμνούσαν νεοναζιστικές φιγούρες και παραστρατιωτικούς. Πόλεις όπως η Οδησσός υπέφεραν τρομερά από τη ναζιστική κατοχή κατά τη διάρκεια του Μεγάλου Πατριωτικού Πολέμου (Β' Παγκόσμιος Πόλεμος). Τώρα έβλεπαν ένα καθεστώς που πανηγύριζε με αυτές τις ναζιστικές μνήμες και ήθελε να εξορίσει κάθε ρωσική πολιτιστική σύνδεση.
Εκείνους τους κρίσιμους μήνες του 2014, το σχέδιο της CIA να μετατρέψει την Ουκρανία σε αντιρωσικό προπύργιο δεν ήταν δεδομένο, λόγω της τρομερής αντίστασης στο νέο καθεστώς σε πόλεις όπως η Οδησσός, η Χερσώνα και το Χάρκοβο - όπως φυσικά και στη χερσόνησο της Κριμαίας και στο Ντονμπάς.
Ο πρώην νομοθέτης της Οδησσού Vasily Polishchuk, ο οποίος ήταν μάρτυρας της βίας εκείνη την ημέρα, καταθέτει ότι ανώτερα στελέχη του καθεστώτος του Κιέβου ήταν παρόντα στην Οδησσό τις ημέρες πριν από τις 2 Μαΐου. Ένας από αυτούς ήταν ο Andriy Parubiy που είχε διοριστεί επικεφαλής της εθνικής ασφάλειας. Ο Parubiy εμπλέκεται επίσης στους πυροβολισμούς ελεύθερων σκοπευτών στο Κίεβο στις 20 Φεβρουαρίου -μια προβοκάτσια με ψεύτικη σημαία που σκότωσε δεκάδες διαδηλωτές και αστυνομικούς- που επιτάχυνε το πραξικόπημα κατά του εκλεγμένου φιλορώσου προέδρου Βίκτορ Γιανουκόβιτς.
Δύο εβδομάδες πριν από τη σφαγή στην Οδησσό, ο τότε διευθυντής της CIA Τζον Μπρέναν βρισκόταν στο Κίεβο σε αιφνιδιαστική επίσκεψη. Ακόμη και ορισμένοι Αμερικανοί νομοθέτες παραπονέθηκαν τότε ότι δεν ήταν καλή εικόνα για τις Ηνωμένες Πολιτείες να εμφανίζονται να συνεργάζονται με το καθεστώς του Κιέβου. Ο Μπρέναν δεν έδινε μόνο το πράσινο φως για την "αντιτρομοκρατική επιχείρηση" (εμφύλιο πόλεμο) που το καθεστώς του Κιέβου επρόκειτο να εξαπολύσει εναντίον του Ντονμπάς. Φαίνεται εύλογο πως οι Ηνωμένες Πολιτείες βοηθούσαν επίσης στη διαμόρφωση μιας πολιτικής καμένης γης της τρομοκρατίας για την καταστολή κάθε διαφωνίας σε ολόκληρη την Ουκρανία.
Οι μαζικές δολοφονίες στην Οδησσό στις 2 Μαΐου ήταν η επιλεγμένη τρομοκρατική διαδήλωση.
Αυτόπτες μάρτυρες διηγούνται πώς χιλιάδες παραστρατιωτικοί του καθεστώτος του Κιέβου, οι οποίοι είχαν συμβάλει στο πραξικόπημα στην πρωτεύουσα εβδομάδες νωρίτερα, μεταφέρθηκαν με λεωφορεία στην Οδησσό και εγκαταστάθηκαν σε στρατόπεδα. Ο Andriy Parubiy εθεάθη να επιθεωρεί τις τάξεις τους και να επιβλέπει την προμήθεια πανοπλιών.
Όταν οι διαδηλωτές κατά του Μαϊντάν δέχθηκαν επίθεση στις 2 Μαΐου, οι κακοποιοί που κρατούσαν ρόπαλα του μπέιζμπολ τους οδήγησαν στο Συνδικαλιστικό Κέντρο. Στη συνέχεια, το κτίριο δέχτηκε επίθεση με εμπρηστικούς μηχανισμούς.
Οι άνθρωποι που πήδηξαν από το φλεγόμενο κτίριο ξυλοκοπήθηκαν μέχρι θανάτου από συμμορίες νεοναζί που φώναζαν "Θάνατος σε όλους τους Ρώσους".
Η παράλειψη καθήκοντος της αστυνομίας εκείνη την ημέρα να προστατεύσει τους ειρηνικούς διαδηλωτές και η επακόλουθη καταστολή κάθε έρευνας για εγκλήματα είναι απόδειξη ότι οι δυνάμεις ασφαλείας ήταν συνένοχοι. Αυτό θα μπορούσε να έχει καταστεί εφικτό μόνο με ανώτερες εντολές που πιθανότατα εκδόθηκαν από εκείνους στο Κίεβο.
Αυτό είναι απαραίτητο υπόβαθρο για να κατανοήσουμε την τρέχουσα σύγκρουση στην Ουκρανία και γιατί η Ρωσία αποφάσισε να επέμβει στις 24 Φεβρουαρίου 2022. Η Μόσχα υποστηρίζει ότι η Ουκρανία είναι ένας πόλεμος δι' αντιπροσώπων που ενορχηστρώθηκε από τις Ηνωμένες Πολιτείες και τους συμμάχους τους στο ΝΑΤΟ ως γεωστρατηγική αντιπαράθεση για την υποταγή της Ρωσίας. Τα δυτικά καθεστώτα και τα μέσα προπαγάνδας τους παρουσιάζουν πως η Ουκρανία είναι μια δημοκρατία που δέχεται επίθεση από τη Ρωσία.
Η κατανόηση του πώς το καθεστώς του Κιέβου εγκαταστάθηκε με τη μηχανική της CIA και του ΝΑΤΟ και πώς χρησιμοποίησε γρήγορα τη φασιστική βία του για να μετατρέψει την Ουκρανία σε κράτος τρόμου επιβεβαιώνει την ανάλυση ότι η τρέχουσα σύγκρουση είναι ένας δυτικός ιμπεριαλιστικός πόλεμος δι' αντιπροσώπων.
Η "δημοκρατία" με τη δυτική λεοντή έχει καταστείλει όλα τα κόμματα και τα μέσα ενημέρωσης της αντιπολίτευσης.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες και οι συνεργάτες τους στο ΝΑΤΟ δεν θέλουν το δυτικό κοινό να καταλάβει την αλήθεια για τις εγκληματικές τους μεθοδεύσεις στην Ουκρανία. Αυτές οι δυνάμεις θέλουν η αιματοχυσία να συνεχιστεί μέχρι τον τελευταίο Ουκρανό, επειδή η πολεμική κομπίνα είναι τόσο αναθεματισμένα επικερδής.
Έτσι, οι δυτικές δυνάμεις πρέπει να βάλουν επεισόδια όπως η σφαγή της Οδησσού στο χρονοντούλαπο της μνήμης και να το κρατήσουν κρυφό. Είναι επιτακτική ανάγκη να διατηρηθεί η μυθοπλασία μιας δημοκρατίας που δέχεται επίθεση, αλλιώς η σύμπραξη της Δύσης με ένα νεοναζιστικό καθεστώς θα αποκάλυπτε τον εγγενή φασισμό των δυτικών δυνάμεων.
Αρκετά γεγονότα και εξελίξεις σε όλο τον κόσμο - η βάναυση αστυνομική καταστολή ειρηνικών διαδηλώσεων στις ΗΠΑ και την Ευρώπη, η ενεργοποίηση της γενοκτονίας από ένα φασιστικό ισραηλινό καθεστώς, η απρόκλητη επιθετικότητα απέναντι στην Κίνα και η άθλια εμπλοκή στην Ουκρανία - όλα δείχνουν ότι τα δυτικά κράτη εκφυλίζονται σε πλήρη φασισμό.