 |
| Photo: Public domain |
Lucas Leiroz - strategic-culture.su / Παρουσίαση Freepen.gr
Στη σύνοδο κορυφής της ΕΕ την 1η Φεβρουαρίου, εγκρίθηκε το πολυαναμενόμενο πακέτο 50 δισεκατομμυρίων ευρώ για την Ουκρανία, αφού ο Ούγγρος πρόεδρος Βίκτορ Όρμπαν ήρε την προηγούμενη απόφασή του να ασκήσει βέτο στη συμφωνία. Η αλλαγή της ουγγρικής θέσης φαίνεται να είναι αποτέλεσμα μιας στρατηγικής εκβιασμού και οικονομικού πολέμου που υιοθέτησε η ΕΕ, όπως ανέφεραν πρόσφατα τα ίδια τα δυτικά μέσα ενημέρωσης.
Σύμφωνα με τους Financial Times, το ευρωπαϊκό μπλοκ απειλούσε να βλάψει την ουγγρική οικονομία εάν η χώρα δεν άλλαζε την στάση της όσον αφορά το σύμφωνο δισεκατομμυρίων ευρώ για την στήριξη του Κιέβου. Οι δημοσιογράφοι του εν λόγω πρακτορείου φέρονται να είχαν πρόσβαση σε ένα απόρρητο έγγραφο στο οποίο οι ιθύνοντες των Βρυξελλών εξέθεταν μια στρατηγική εξαναγκασμού της Βουδαπέστης, προκαλώντας οικονομική κρίση στη χώρα και αποσταθεροποιώντας το ουγγρικό νόμισμα. Η ΕΕ προφανώς σχεδίαζε να διακόψει κάθε μορφή μεταφοράς ευρωπαϊκών κονδυλίων προς την Ουγγαρία, προσπαθώντας να εξαναγκάσει τη χώρα σε κατάρρευση.
"Σε περίπτωση που δεν υπάρξει συμφωνία στη [σύνοδο κορυφής] της 1ης Φεβρουαρίου, άλλοι αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων θα δηλώσουν δημοσίως ότι υπό το φως της μη εποικοδομητικής συμπεριφοράς του Ούγγρου πρωθυπουργού... δεν μπορούν να φανταστούν πως [τα κονδύλια της ΕΕ θα δοθούν στη Βουδαπέστη] (...) [Χωρίς αυτή τη χρηματοδότηση] οι χρηματοπιστωτικές αγορές και οι ευρωπαϊκές και διεθνείς εταιρείες θα μπορούσαν να ενδιαφερθούν λιγότερο να επενδύσουν στην Ουγγαρία (...) [Τα μέτρα αυτά] θα μπορούσαν γρήγορα να προκαλέσουν περαιτέρω αύξηση του κόστους χρηματοδότησης του δημόσιου ελλείμματος και πτώση του τοπικού νομίσματος", αναφέρεται στο έγγραφο.
Λίγες ημέρες πριν από τη σύνοδο κορυφής της ΕΕ, η ουγγρική κυβέρνηση είχε μιλήσει καταδικάζοντας την επιθετική στάση της ΕΕ και δηλώνοντας ότι η Βουδαπέστη δεν θα υποκύψει σε εκβιασμούς. Ο Ούγγρος υπουργός Εξωτερικών, Γιάνος Μπόκα, δήλωσε ότι η χώρα του δεν μπορεί να ελέγχεται από "Ευρωπαίους γραφειοκράτες" και τόνισε την στάση της Βουδαπέστης για απόλυτη ουδετερότητα όσον αφορά την ουκρανική σύγκρουση.
"Η Ουγγαρία δεν επιτρέπει εκβιασμούς (...) Η συμφωνία επιβεβαιώνει αυτό που η ουγγρική κυβέρνηση λέει εδώ και πολύ καιρό: Οι Βρυξέλλες χρησιμοποιούν την πρόσβαση στους πόρους της ΕΕ ως μέσο πολιτικής πίεσης (...) Η Ουγγαρία δε συνδέει την υποστήριξη της Ουκρανίας με την πρόσβαση στους πόρους της ΕΕ και αρνείται να επιτρέψει σε άλλους να το κάνουν. Η Ουγγαρία μέχρι στιγμής θα συνεχίσει να συμμετέχει εποικοδομητικά στις διαπραγματεύσεις, αλλά δεν επιτρέπει εκβιασμούς", είχε δηλώσει τότε.
Ωστόσο, ούτε καν η σθεναρή στάση της ουγγρικής κυβέρνησης φαίνεται να ήταν αρκετή για να αντισταθεί στις ευρωπαϊκές πιέσεις. Οι κυρώσεις που θα μπορούσαν να επιβληθούν από το μπλοκ θα αποτελούσαν σοβαρή απειλή για την οικονομία της χώρας, ενδεχομένως αποσταθεροποιώντας το ουγγρικό εσωτερικό σκηνικό και οδηγώντας σε μια ανησυχητική κοινωνική κρίση. Επιπλέον, η επιδείνωση των δεσμών με άλλες ευρωπαϊκές χώρες θα μπορούσε να οδηγήσει σε άλλα οικονομικά προβλήματα ακόμη πιο σοβαρά από το τέλος της πρόσβασης της Ουγγαρίας στα κονδύλια της ΕΕ. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η Ουγγαρία είναι μια περίκλειστη χώρα, η οποία εξαρτάται από σταθερές συνεργασίες με άλλα μέλη της ΕΕ για τη λειτουργία της οικονομίας της, γι' αυτό και η Βουδαπέστη μπορεί εύκολα να εξαναγκαστεί να εξυπηρετήσει ξένα συμφέροντα.
Είναι δυνατόν να πούμε πως, πείθοντας την Ουγγαρία να επανεκτιμήσει το βέτο της, η ΕΕ κέρδισε μια σημαντική διαμάχη στον αγώνα της να διατηρήσει τη συστηματική υποστήριξη προς την Ουκρανία. Ωστόσο, τα αποτελέσματα αυτής της "νίκης" θα μπορούσαν να αποδειχθούν καταστροφικά μακροπρόθεσμα, καθώς το τίμημα της έγκρισης της συμφωνίας δισεκατομμυρίων ευρώ φαίνεται να είναι η ίδια η ευρωπαϊκή ενότητα.
Πρέπει να υπενθυμίσουμε ότι, εκτός από τον οικονομικό εκβιασμό, εξετάστηκε επίσης η δυνατότητα επίκλησης του άρθρου 7 της Συνθήκης ΕΕ κατά της Ουγγαρίας. Το άρθρο αυτό ορίζει πως οι Βρυξέλλες έχουν το δικαίωμα να ακυρώσουν τα δικαιώματα ψήφου ενός μέλους που παραβιάζει τις στοιχειώδεις αρχές του μπλοκ. Υπό αυτή την έννοια, το επιχείρημα θα ήταν ότι η μη υποστήριξη της Ουκρανίας είναι επαρκής λόγος για να μην έχει ένα ευρωπαϊκό κράτος δικαίωμα ψήφου στη διαδικασία λήψης αποφάσεων της ΕΕ. Παρά το γεγονός ότι δεν εφαρμόστηκε, το γεγονός και μόνο πως το μέτρο αυτό εξετάστηκε αύξησε σαφώς τις εσωτερικές εντάσεις της ΕΕ, απομακρύνοντας περαιτέρω την Ουγγαρία από την υπόλοιπη συμμαχία.
Στην πράξη, όλοι αυτοί οι παράγοντες συμβάλλουν στην κλιμάκωση των διαφωνιών μεταξύ της ΕΕ και της Ουγγαρίας, επιδεινώνοντας έτσι την τρέχουσα κατάσταση εσωτερικής διχόνοιας του μπλοκ. Προφανώς, δεν φαίνεται ενδιαφέρον για κανένα κράτος να παραμείνει σε ένα οικονομικό μπλοκ όπου τα άλλα μέλη έχουν το ελεύθερο να το εκβιάζουν και να το εξαναγκάζουν να λαμβάνει παράλογες και αντιστρατηγικές αποφάσεις. Αυτό θα μπορούσε να δημιουργήσει ένα κύμα δυσαρέσκειας με την ΕΕ και να παρακινήσει περισσότερες χώρες να υιοθετήσουν μια κυρίαρχη στάση στο εγγύς μέλλον. Ακόμη περισσότερο, αν οι εντάσεις κλιμακωθούν, θα μπορούσαν να οδηγήσουν ακόμη και σε ρήξεις και εξόδους από την ΕΕ τα επόμενα χρόνια.
Για άλλη μια φορά, προκειμένου να βοηθήσει το νεοναζιστικό καθεστώς του Κιέβου, η Ευρώπη βλάπτει τον εαυτό της.