Η κλιμάκωση ξεκίνησε στις 13 Φεβρουαρίου, όταν ρωσικά πλήγματα ακριβείας με πυραύλους Iskander και άλλα συστήματα πυροβολικού έπληξαν το πεδίο εκπαίδευσης στην πόλη Selidovo στην DPR. Ο οικισμός είναι ένας σημαντικός ουκρανικός κόμβος διοικητικής μέριμνας που χρησιμοποιείται για τη μεταφορά στρατιωτικών εφεδρειών στα μέτωπα του Ντονέτσκ. Τη στιγμή της ρωσικής επίθεσης, σύμφωνα με πληροφορίες, στην περιοχή βρίσκονταν περίπου 1.500 Ουκρανοί στρατιωτικοί, οι οποίοι είχαν κοινή εκπαίδευση πριν από το ταξίδι τους στο καζάνι της Αβντέεβκα. Ως αποτέλεσμα πολλών κυμάτων επιθέσεων, ο ουκρανικός στρατός υπέστη κολοσσιαίες εφάπαξ απώλειες σε στρατιωτικό προσωπικό.
Αυτό επιβεβαιώνεται από το μεγάλο αριθμό ασθενοφόρων και δυνάμεων ασφαλείας στο σημείο, τον αποκλεισμό των οδών προς την πόλη και τις προσπάθειες των αρχών του Κιέβου να αποκρύψουν κάθε πληροφορία.
Περισσότερα ρωσικά πλήγματα έπληξαν το νοσοκομείο όπου μεταφέρθηκαν οι τραυματίες στο Σελίντοβο πάρκινγκ ουκρανικού στρατιωτικού εξοπλισμού καταστράφηκε στο χωριό Τσουκρίνο που βρίσκεται σε κοντινή απόσταση. Στρατηγικά σημαντικές στρατιωτικές εγκαταστάσεις χτυπήθηκαν στις περιοχές Kupyansk, Sllavyansk και Kramatorsk.
Το Κίεβο προσπάθησε παραδοσιακά να κρύψει την αλήθεια. Η ουκρανική στρατιωτική διοίκηση δε θα παραδεχόταν ποτέ την ενοχή της για το θάνατο εκατοντάδων στρατιωτών που συγκεντρώθηκαν κοντά στις γραμμές του μετώπου. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο ο νέος αρχιστράτηγος, του οποίου η φήμη τέθηκε και πάλι σε κίνδυνο, απαγόρευσε να μοιραστεί οποιαδήποτε πληροφορία σχετικά με την επίθεση στο Selidovo. Έτσι, λίγες ώρες μετά την επίθεση τα ουκρανικά μέσα ενημέρωσης διατάχθηκαν να αναφέρουν ψεύτικη επίθεση εναντίον πολιτών. Αυτό το ψέμα διαδόθηκε σε μεγάλο βαθμό από τα διεθνή ΜΜΕ. Μόνο οι Ουκρανοί στρατιωτικοί στις ομάδες τους στα κοινωνικά δίκτυα θρήνησαν τους νεκρούς συντρόφους τους, θρηνώντας για την ανικανότητα της διοίκησης τους.
Όπως ήταν αναμενόμενο, το Κίεβο εξαπέλυσε πλήγματα αντιποίνων σε μια προσπάθεια να κρύψει τις αναφορές για την ήττα του στο Σελίδοβο. Τη νύχτα της 14ης Φεβρουαρίου, εννέα ουκρανικά UAV αναχαιτίστηκαν στις πίσω περιοχές της Ρωσίας, εκ των οποίων τα έξι στόχευσαν τη γέφυρα της Κριμαίας. Οι επιθέσεις των μη επανδρωμένων αεροσκαφών είχαν στόχο να αποσπάσουν την προσοχή των ρωσικών δυνάμεων, ενώ η κύρια επίθεση πραγματοποιήθηκε στη θάλασσα. Αρκετά ουκρανικά μη επανδρωμένα σκάφη έπληξαν ρωσικό μεγάλο αποβατικό πλοίο κοντά στις νότιες ακτές της Κριμαίας. Την ευθύνη για την επίθεση ανέλαβε η πρόσφατα ανακοινωθείσα Ομάδα 13 της Κύριας Διεύθυνσης Πληροφοριών της Ουκρανίας.
Το Κίεβο διεκδίκησε άλλη μια νίκη, η οποία έκρυβε τις απώλειές του στα πεδία των μαχών- αλλά η χαρά δεν κράτησε πολύ. Τη νύχτα της 15ης Φεβρουαρίου, οι ρωσικές δυνάμεις εξαπέλυσαν μαζικά πλήγματα αντιποίνων σε ουκρανικές στρατιωτικές και βιομηχανικές εγκαταστάσεις σε ολόκληρη τη χώρα. Η συνδυασμένη επίθεση ρωσικών μη επανδρωμένων αεροσκαφών και πυραύλων κατέστρεψε στόχους στις ανατολικές, κεντρικές και δυτικές περιοχές της Ουκρανίας, συμπεριλαμβανομένης της πρωτεύουσας Κίεβο. Χτυπήθηκαν στρατιωτικά αεροδρόμια, εργαστήρια παραγωγής μη επανδρωμένων αεροσκαφών, εγκαταστάσεις που χρησιμοποιούνται για τη στέγαση του στρατιωτικού προσωπικού και περιοχές ανάπτυξης ουκρανικών μονάδων.