 |
| SOUTH CHINA SEA (Feb. 9, 2021) The Theodore Roosevelt and Nimitz Carrier Strike Groups steam in formation on scheduled deployments to the 7th Fleet area of operations. (U.S. Navy photo by Mass Communication Specialist 3rd Class Elliot Schaudt/Released) |
Οι ΗΠΑ θα έχουν αναπτύξει σχεδόν τα μισά αεροπλανοφόρα τους στον Ειρηνικό τις επόμενες εβδομάδες.
Daniel Larison - responsiblestatecraft.org / Παρουσίαση Freepen.gr
Η εφημερίδα South China Morning Post ανέφερε στις 14 Φεβρουαρίου ότι πέντε από τα 11 αεροπλανοφόρα της Αμερικής θα αναπτυχθούν πιθανότατα σύντομα όλα εκεί ταυτόχρονα. Δύο από τα αεροπλανοφόρα, το USS Carl Vinson και το USS Theodore Roosevelt συμμετέχουν σε στρατιωτική άσκηση με την Ιαπωνία στη Θάλασσα των Φιλιππίνων, το USS Ronald Reagan βρίσκεται στο λιμάνι της Γιοκοσούκα, το USS Abraham Lincoln αναχώρησε από το Σαν Ντιέγκο νωρίτερα αυτό το μήνα και το USS George Washington αναμένεται να αντικαταστήσει το Reagan σε λίγες εβδομάδες.
Πρόκειται για μια ασυνήθιστη συγκέντρωση της ναυτικής ισχύος της Αμερικής σε μια περιοχή ταυτόχρονα και ερμηνεύεται ευρέως ως επίδειξη δύναμης που προορίζεται για την Κίνα και τη Βόρεια Κορέα.
Η κυβέρνηση Μπάιντεν έχει φροντίσει να κάνει περισσότερες επιδείξεις ισχύος στην Ανατολική Ασία κατά το τελευταίο έτος για να καθησυχάσει τους Ασιάτες συμμάχους πως οι ΗΠΑ δεν τους έχουν ξεχάσει. Αυτό δεν αποτελεί έκπληξη δεδομένης της σημασίας που αποδίδει η κυβέρνηση στον "Ινδο-Ειρηνικό" και σε έναν ενεργό ρόλο των ΗΠΑ σε αυτόν, αλλά με τον τρόπο αυτό μπορεί επίσης να συμβάλει στην αύξηση των εντάσεων τόσο με το Πεκίνο όσο και με την Πιονγκγιάνγκ. Έχουμε ήδη δει κάτι από αυτό στο μπρος-πίσω μεταξύ των ΗΠΑ και της Βόρειας Κορέας από το περασμένο καλοκαίρι, καθώς η Βόρεια Κορέα απάντησε στις ναυτικές αναπτύξεις των ΗΠΑ στη Νότια Κορέα με πρόσθετες δοκιμές πυραύλων και πιο πολεμική ρητορική.
Αν και αυτές οι αναπτύξεις αεροπλανοφόρων έχουν προφανώς ως στόχο να σηματοδοτήσουν την αμερικανική αποφασιστικότητα και δέσμευση προς τους περιφερειακούς συμμάχους της, θα μπορούσαν εύκολα να ενθαρρύνουν την Κίνα και τη Βόρεια Κορέα να συμμετάσχουν στις δικές τους αμοιβαίες επιδείξεις ισχύος. Αποτελούν επίσης μια υπενθύμιση πως η προσέγγιση των ΗΠΑ στην Ανατολική Ασία εξακολουθεί να είναι σε μεγάλο βαθμό μια προσέγγιση "πρώτα ο στρατός", η οποία δίνει μικρή σημασία και αφιερώνει σχετικά λίγους πόρους στην οικονομική κρατική τέχνη και τη διπλωματία. Ο μελετητής διεθνών σχέσεων Van Jackson προειδοποίησε για τους κινδύνους αυτής της προσέγγισης πριν από δύο και πλέον χρόνια, και έκτοτε οι ΗΠΑ έχουν αυξήσει τις στρατιωτικές τους δαπάνες και αναπτύξεις.
Επειδή η προσοχή της Ουάσινγκτον έχει επικεντρωθεί τόσο έντονα τους τελευταίους τέσσερις μήνες στον πόλεμο στη Γάζα και στις άλλες συγκρούσεις στη Μέση Ανατολή που συνδέονται με αυτόν, φαίνεται ότι η κυβέρνηση θέλει να δείξει ότι δεν παραμελεί την Ανατολική Ασία. Οι αναπτύξεις αεροπλανοφόρων στον Ειρηνικό φαίνεται να αποτελούν μια προσπάθεια να "αντισταθμιστεί" η συνεχιζόμενη μαζική υπερεπένδυση ενέργειας και πόρων στη Μέση Ανατολή.
Η επίδειξη δύναμης μπορεί να ικανοποιήσει ορισμένες συμμαχικές κυβερνήσεις, αλλά θα μπορούσε επίσης να επιβεβαιώσει την εντύπωση τόσο στις φιλικές όσο και στις εχθρικές πρωτεύουσες πως οι ΗΠΑ είναι καταπονημένες και προσπαθούν να αναλάβουν πάρα πολλά καθήκοντα ταυτόχρονα. Η συνήθεια να καθησυχάζουμε τους συμμάχους τόσο συχνά έχει το δικό της κόστος, συμπεριλαμβανομένης της ενθάρρυνσης μεγαλύτερης συμμαχικής εξάρτησης, και όταν γίνεται πολύ συχνά μπορεί να έχει αποσταθεροποιητικά αποτελέσματα στην ευρύτερη περιοχή.
Μία από τις βασικές αδυναμίες της εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ στην Ανατολική Ασία είναι η υπερβολική εξάρτηση από την στρατιωτική αποτροπή. Αυτό τείνει να εντείνει τις εντάσεις περισσότερο από όσο χρειάζεται και υπονομεύει τις αξιόπιστες διαβεβαιώσεις προς τους αντιπάλους. Οι ΗΠΑ διαπρέπουν στο να καθησυχάζουν τους συμμάχους με την επίδειξη στρατιωτικής ισχύος, αλλά επειδή συχνά αποτυγχάνουν να επιτύχουν ισορροπία δίνοντας στους αντιπάλους διαβεβαιώσεις για τις προθέσεις τους, η κυβέρνησή μας μπορεί να τροφοδοτεί τους φόβους των Κινέζων και των Βορειοκορεατών ηγετών και να τους ενθαρρύνει να υποθέσουν το χειρότερο για το τι κάνουν οι ΗΠΑ.
Οι αναπτύξεις αεροπλανοφόρων υποδηλώνουν ότι η κυβέρνηση δεν κατανοεί την ανάγκη εξισορρόπησης της αποτροπής και της διαβεβαίωσης. Η αποτυχία εξισορρόπησης των δύο κινδυνεύει να καταστήσει πιο πιθανή τη σύγκρουση που βασίζεται σε λάθος υπολογισμό. Όπως έγραψε πρόσφατα ο Michael Swaine του Ινστιτούτου Quincy σχετικά με την αποτροπή των ΗΠΑ και την Ταϊβάν, "Αυτή η ισορροπία είναι απαραίτητη διότι, εάν το επίπεδο της τιμωρίας ή της ικανότητας άρνησης που αποκτάται θεωρείται στην πραγματικότητα ότι απειλεί τα πιο ζωτικά συμφέροντα του αντιπάλου, ο αντίπαλος, αντί να αποτραπεί από την ανάληψη επιθετικής δράσης, θα γίνει πιο διατεθειμένος να αναλάβει ή να απειλήσει προληπτικές ή τιμωρητικές κινήσεις δικές του προκειμένου να προστατεύσει αυτά τα συμφέροντα, αυξάνοντας έτσι, αντί να μειώσει, την πιθανότητα σύγκρουσης".
Βασιζόμενη τόσο πολύ σε επιδείξεις ισχύος που αποσκοπούν στον εκφοβισμό της Κίνας, η κυβέρνηση Μπάιντεν αυξάνει τον κίνδυνο μιας κρίσης.
Ο δυνητικός κίνδυνος με τη Βόρεια Κορέα είναι αναμφισβήτητα ακόμη μεγαλύτερος, δεδομένου πως η κυβέρνηση της Βόρειας Κορέας έχει μακρά ιστορία στο να απαντά στις πιέσεις των ΗΠΑ και των συμμάχων με τις δικές της προκλήσεις και απειλές. Στο βαθμό που η Πιονγκγιάνγκ αντιληφθεί ότι η ανάπτυξη τόσων πολλών αεροπλανοφόρων στον Ειρηνικό απευθύνεται έστω και εν μέρει στη Βόρεια Κορέα, ο Κιμ Γιονγκ Ουν μπορεί να καταλήξει στο συμπέρασμα πως πρέπει να επιδείξει τις δυνατότητες της χώρας του με πρόσθετες δοκιμές πυραύλων και ενδεχομένως ακόμη και με μια νέα πυρηνική δοκιμή.
Πέρυσι, η Βόρεια Κορέα αντέδρασε πολύ θυμωμένα στην άφιξη του USS Ronald Reagan στο Μπουσάν, οπότε φαίνεται λογικό να περιμένουμε ακόμη πιο σκληρή αντίδραση εάν υπάρχουν πολλά αεροπλανοφόρα στην περιοχή. Δεδομένης της ολοένα και πιο εχθρικής ρητορικής που προέρχεται ήδη από την Πιονγκγιάνγκ τους τελευταίους μήνες, δε θα χρειαζόταν πολύ για να ξεκινήσει μια νέα αντιπαράθεση μεταξύ των ΗΠΑ και της Βόρειας Κορέας.
Οι ΗΠΑ δεν μπορούν να αντέξουν μια νέα κρίση στην Ανατολική Ασία επιπλέον των άλλων συγκρούσεων στις οποίες εμπλέκονται, αλλά η υπερβολικά στρατιωτικοποιημένη προσέγγισή τους στην περιοχή δεν είναι ο τρόπος για να την αποφύγουν. Αν η Ουάσινγκτον θέλει να καταστήσει τις συγκρούσεις στην Ανατολική Ασία λιγότερο πιθανές, θα πρέπει να κάνει πολύ καλύτερη δουλειά στο να κατανοεί τον τρόπο σκέψης των αντιπάλων της και να τους προσφέρει διαβεβαιώσεις που μπορούν να πιστέψουν. Αυτή την στιγμή, οι ΗΠΑ κάνουν πολύ λίγα και από τα δύο, και αυτό κάνει τις ΗΠΑ και τους συμμάχους τους λιγότερο ασφαλείς από ό,τι θα μπορούσαν να είναι.