Κατόπιν της συμφωνίας των έξη κομμάτων της αντιπολιτεύσεως στην Τουρκία, που όρισαν κοινό υποψήφιο για πρόεδρο στις εκλογές , τον αρχηγό του Ρεπουμπλικανικού κόμματος Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου, ο Ερντογάν ξέρει ποίον θα έχει αντίπαλο την 14η Μαΐου ε.έ. Αυτό που αγνοεί είναι αν επανεκλεγεί καθ’ όσον οι σφυγμομετρήσεις του δίνουν 43% και στον Κιλιτσντάρογλου 57%.
Από: energia.gr - του Κώστα Κόλμερ
Δεν πτοήθηκε εν τούτοις ο Ερντογάν. Δήλωσε ότι ενώ εκείνος πασχίζει να στεγάσει δύο εκατομμύρια αστέγους από τον σεισμό της 6ης Φεβρουαρίου, εκείνοι, δηλ. οι ηγέτες της αντιπολιτεύσεως, ασχολούνται με την μοιρασιά της εξουσίας.
Πράγματι, η συμφωνία που πέτυχε η Ακσενέρ-χανούμ, να κατέλθουν στις προεδρικές εκλογές οι αντιπολιτευόμενοι με κοινό υποψήφιο, περιλαμβάνει ως «αντιπροέδρους» τους δημάρχους Κων/λεως και Αγκύρας, Ιμάμογλου και Γιαβάς αντιστοίχως για την προσέλκυση ψηφοφόρων των δύο δημοφιλών δημάρχων στο κοινό ψηφοδέλτιο.
Η πρόταση αυτή, όμως, ευρίσκεται εκτός συνταγματικής πρακτικής , όπως επεσήμανε ο Μ. Νταβούτογλου, ηγέτης ενός μικρού κοινοβουλευτικού κόμματος. Οι αντιρρήσεις του Νταβούτογλου εκάμφθησαν με την υπόσχεση του Κιλιτσντάρογλου ότι το ζήτημα θα τακτοποιηθεί αφού η ηνωμένη αντιπολίτευση κερδίσει τις εκλογές κι όταν αναλάβει την εξουσία.
Ο νυν πρόεδρος Ερντογάν έχει άλλες προτεραιότητες. Πιστεύει ότι οι εκλογείς τελικά δεν θα τον καταψηφίσουν μετά από δύο δεκαετίες επιτυχούς διακυβέρνησης της Τουρκίας κι ότι ο αντίπαλος συνασπισμός των «έξι κομμάτων» είναι ευάλωτος και θα διασπασθεί αργά η γρήγορα. Έτσι, εμμένει στην ημερομηνία που ορίσθη για τις προεδρικές και κοινοβουλευτικές εκλογές , την 14 Μαΐου.
Που να οφείλεται η αυτοπεποίθηση του; Στην αντοχή του κόμματος του «Δικαιοσύνης κι Ανάπτυξης» στις προτιμήσεις κοινής γνώμης στην Τουρκία ή μήπως στην χειραγώγηση των εκλογών; Πάντως ο Ερντογάν αναλαμβάνει προσωπικό ρίσκο εμμένοντας στις εκλογές , δεδομένης της οργής του Τουρκικού λαού για την κατάρρευση τόσων πολυκατοικιών που κόστισαν 50.000 θανάτους απ’ τον σεισμό. Μάλλον θα πιστεύει ότι ο θυμός των Τούρκων θα εκτονωθεί σε δύο μήνες που θα κληθούν να ψηφίσουν.
Αντίθετα, ο Έλλην πρωθυπουργός Κυρ. Μητσοτάκης θα αναβάλλει τις βουλευτικές εκλογές «για αργότερα» (απ’ τον Απρίλιο) , όταν κατασιγάσουν οι διαμαρτυρίες για τις αβελτηρίες της κυβερνήσεως του στην ανασφάλεια των σιδηροδρομικών δικτύων και μετριασθεί η οργή κι ο πόνος από τον χαμό 57 νέων Ελλήνων στο δυστύχημα των Τεμπών.
Στην πολιτική αμείβεται η φρόνηση εκτός αν υπάρχει συνταύτιση των πολιτικών με την εξουσία. «Η δημοκρατία, έγραψε ο Αριστοτέλης, είναι ένα «πολίτευμα εκτροπής». Δεν διασφαλίζει την ισότητα των πολιτών. (ΠΟΛΙΤΙΚΑ :Κεφάλαιο πρώτο. Εκδόσεις Κάκτος.). Πιο γλαφυρά, ο Τζωρτζ Όργουελ έγραψε στη «Φάρμα των ζώων»: «Όλα τα ζώα είναι ίσα αλλά μερικά είναι …πιο ίσα απ’ τ’ άλλα». Τα κατέχοντα την εξουσία.
Δεν πτοήθηκε εν τούτοις ο Ερντογάν. Δήλωσε ότι ενώ εκείνος πασχίζει να στεγάσει δύο εκατομμύρια αστέγους από τον σεισμό της 6ης Φεβρουαρίου, εκείνοι, δηλ. οι ηγέτες της αντιπολιτεύσεως, ασχολούνται με την μοιρασιά της εξουσίας.
Πράγματι, η συμφωνία που πέτυχε η Ακσενέρ-χανούμ, να κατέλθουν στις προεδρικές εκλογές οι αντιπολιτευόμενοι με κοινό υποψήφιο, περιλαμβάνει ως «αντιπροέδρους» τους δημάρχους Κων/λεως και Αγκύρας, Ιμάμογλου και Γιαβάς αντιστοίχως για την προσέλκυση ψηφοφόρων των δύο δημοφιλών δημάρχων στο κοινό ψηφοδέλτιο.
Η πρόταση αυτή, όμως, ευρίσκεται εκτός συνταγματικής πρακτικής , όπως επεσήμανε ο Μ. Νταβούτογλου, ηγέτης ενός μικρού κοινοβουλευτικού κόμματος. Οι αντιρρήσεις του Νταβούτογλου εκάμφθησαν με την υπόσχεση του Κιλιτσντάρογλου ότι το ζήτημα θα τακτοποιηθεί αφού η ηνωμένη αντιπολίτευση κερδίσει τις εκλογές κι όταν αναλάβει την εξουσία.
Ο νυν πρόεδρος Ερντογάν έχει άλλες προτεραιότητες. Πιστεύει ότι οι εκλογείς τελικά δεν θα τον καταψηφίσουν μετά από δύο δεκαετίες επιτυχούς διακυβέρνησης της Τουρκίας κι ότι ο αντίπαλος συνασπισμός των «έξι κομμάτων» είναι ευάλωτος και θα διασπασθεί αργά η γρήγορα. Έτσι, εμμένει στην ημερομηνία που ορίσθη για τις προεδρικές και κοινοβουλευτικές εκλογές , την 14 Μαΐου.
Που να οφείλεται η αυτοπεποίθηση του; Στην αντοχή του κόμματος του «Δικαιοσύνης κι Ανάπτυξης» στις προτιμήσεις κοινής γνώμης στην Τουρκία ή μήπως στην χειραγώγηση των εκλογών; Πάντως ο Ερντογάν αναλαμβάνει προσωπικό ρίσκο εμμένοντας στις εκλογές , δεδομένης της οργής του Τουρκικού λαού για την κατάρρευση τόσων πολυκατοικιών που κόστισαν 50.000 θανάτους απ’ τον σεισμό. Μάλλον θα πιστεύει ότι ο θυμός των Τούρκων θα εκτονωθεί σε δύο μήνες που θα κληθούν να ψηφίσουν.
Αντίθετα, ο Έλλην πρωθυπουργός Κυρ. Μητσοτάκης θα αναβάλλει τις βουλευτικές εκλογές «για αργότερα» (απ’ τον Απρίλιο) , όταν κατασιγάσουν οι διαμαρτυρίες για τις αβελτηρίες της κυβερνήσεως του στην ανασφάλεια των σιδηροδρομικών δικτύων και μετριασθεί η οργή κι ο πόνος από τον χαμό 57 νέων Ελλήνων στο δυστύχημα των Τεμπών.
Στην πολιτική αμείβεται η φρόνηση εκτός αν υπάρχει συνταύτιση των πολιτικών με την εξουσία. «Η δημοκρατία, έγραψε ο Αριστοτέλης, είναι ένα «πολίτευμα εκτροπής». Δεν διασφαλίζει την ισότητα των πολιτών. (ΠΟΛΙΤΙΚΑ :Κεφάλαιο πρώτο. Εκδόσεις Κάκτος.). Πιο γλαφυρά, ο Τζωρτζ Όργουελ έγραψε στη «Φάρμα των ζώων»: «Όλα τα ζώα είναι ίσα αλλά μερικά είναι …πιο ίσα απ’ τ’ άλλα». Τα κατέχοντα την εξουσία.