 |
| REUΤΕRS/Flοrence Lο |
Natasha Wright - strategic-culture.org / Παρουσίαση Freepen.gr
Δηλαδή, ο Μάρτιν Γουλφ, ο επικεφαλής αρθρογράφος στους Financial Times στο τμήμα της οικονομίας και ένας από τους πιο σημαντικούς οικονομολόγους στον κόσμο σύμφωνα με το Bloomberg, λέει πως αυτή είναι μια στιγμή συντριπτικού φόβου αλλά και αυτή μιας αόριστης ελπίδας. Κάποτε ένθερμος υποστηρικτής της παγκοσμιοποίησης και της απορρύθμισης με βάση το νεοφιλελεύθερο μοντέλο των ΗΠΑ, φαίνεται στο μεταξύ να έχει αναθεωρήσει και προσαρμόσει άνετα τις απόψεις του.
Έχει εκδώσει το βιβλίο «Η κρίση του δημοκρατικού καπιταλισμού» δηλαδή ο δυτικός καπιταλισμός και το μοντέλο διαχείρισης και διακυβέρνησής τους. Είναι αυτονόητο ότι ο αντίκτυπος του Μάρτιν Γουλφ σίγουρα δεν είναι ανάλογος με αυτόν του Σεργκέι Λαβρόφ, πόσο μάλλον του Βλαντιμίρ Πούτιν, αλλά δεν σημαίνει ότι ο Βουλφ όπως και ο Λαβρόφ δεν μπορούν να αναγνωρίσουν την στιγμή που βρίσκεται ο κόσμος. Ο Wolf αποπνέει απαισιοδοξία, η οποία είναι ανάλογη με αυτή της αυτοπεποίθησης κι αισιοδοξίας του Λαβρόφ. Ο Λαβρόφ επισημαίνει τους λόγους της αισιοδοξίας του, με την ευκαιρία της Ημέρας των Διπλωματικών Εργαζομένων, ότι οι δυτικές χώρες, με επικεφαλής τις ΗΠΑ, έχουν παίξει τον αποφασιστικό ρόλο στη διαμόρφωση των διεθνών σχέσεων, των παγκόσμιων οικονομιών και των οικονομικών μέχρι σήμερα, αν και έχουν χονδρικά έκανε κατάχρηση αυτής της θέσης εξουσίας σε μεγάλο βαθμό, έτσι ώστε όλος ο κόσμος έχει συνειδητοποιήσει τώρα πως αυτός δεν είναι πλέον ο γεωπολιτικός δρόμος προς τα εμπρός.
Ο νέος κόσμος πρέπει να οικοδομηθεί με βάση την αμοιβαία συναίνεση και την ισορροπία των συμφερόντων όλων των χωρών και όχι τις επιταγές που εκδίδονται από τη Συλλογική Δύση όλων εκείνων που θέλουν να κυβερνήσουν για πάντα τον κόσμο με τις μεθόδους αποικιοκρατίας και νεοαποικιοκρατίας τους. Η απομόνωση είναι μια ψευδαίσθηση, λέει ο Σεργκέι Λαβρόφ στην πιο σοφιστικέ διπλωματική του περιφρόνηση. Αυτοί που επί χρόνια παραβίασαν απροκάλυπτα τον Καταστατικό Χάρτη του ΟΗΕ, εκείνοι που έκαναν τις πιο αποτρόπαιες ένοπλες επιθέσεις στη Γιουγκοσλαβία, το Ιράκ και τη Λιβύη, για να αναφέρουμε μόνο μερικά παραδείγματα, εκείνοι που έχουν λερώσει τη φήμη τους από τον αιμοδιψή αποικισμό, αυτοί που εξακολουθούν να προσπαθούν απεγνωσμένα να συνεχίζουν τις αποικιοκρατικές τους πρακτικές στις χώρες σε όλο τον κόσμο έχουν τεθεί σε διεθνή απομόνωση.
Στο ξεκάθαρο αντιδυτικό, αντι-αποικιοκρατικό του φανέρωμα, ο Σεργκέι Λαβρόφ λέει πως η απροκάλυπτη ατζέντα της Συλλογικής Δύσης για την απομόνωση της Ρωσίας και τη διχοτόμησή της από τον υπόλοιπο κόσμο κατέληξε σε μια άθλια αποτυχία. Παρά την αντιρωσική (γεωπολιτική, οικονομική και διπλωματική) ακολασία από το Λονδίνο, την Ουάσιγκτον και τις Βρυξέλλες, εδραιώνουμε τις σχέσεις καλής γειτονίας με την ευρύτερη έννοια με τις χώρες της Ευρασίας, της Ασίας Ειρηνικού, της Μέσης Ανατολής, της Αφρικής και της Λατινικής Αμερικής κ.λπ. που είναι σίγουρα οι χώρες που διέπονται από τα ζωτικά εθνικά τους συμφέροντα. Η κύρια πορεία στην παγκόσμια ανάπτυξη σε πολλές χώρες και η δική μας παγκόσμια θέση σε αυτή τη νέα πολυκεντρική γεωπολιτική αρχιτεκτονική θα αποφασιστεί τα επόμενα χρόνια, λέει ο Λαβρόφ.
Η Δύση χάλασε την εικόνα της και τη δύναμη της έλξης της στον υπόλοιπο κόσμο όταν έδειξαν τα αληθινά τους χρώματα. Η Δύση γνώρισε επίσης αποτυχία στην ίδια τη Δύση, καθώς το σύστημα άρχισε να καταβροχθίζεται. Ο Μάρτιν Γουλφ αναφέρεται σε μερικά πιο καταστροφικά δεδομένα, τα οποία, όταν κάποιος κοιτάξει προσεκτικά, αποδεικνύει την κανιβαλιστική φύση αυτής της κοινωνικής τάξης, η οποία, λέει ο Λαβρόφ, βασίζεται σε κάποιους κανόνες για τους οποίους συνεχίζουν να μιλούν, αλλά δεν έχουν παρουσιάσει ποτέ αυτούς τους κανόνες σε κανέναν. . Αυτό έχει παρουσιάσει ο Wolf: Από το 1993 έως το 2015, το πλουσιότερο 1% πλούτισε και πλούτισε όλο και περισσότερο, αρπάζοντας το 52% της συνολικής αύξησης του πραγματικού οικογενειακού εισοδήματος. Εκτός αυτού, κάποια παρόμοια στοιχεία σχετικά με τον ξεδιάντροπο και αδικαιολόγητο πλουτισμό της υπέροχα πλούσιας μικρής μειονότητας σε βάρος των υπολοίπων δημοσιεύονται κάθε χρόνο στην ετήσια συγκέντρωση του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ στο Νταβός, έτσι ώστε αυτή η βίαιη διαδικασία να διαιωνίζεται εντελώς στο βαθμό που επιτρέπεται από την ατελείωτη αλλά συχνά αβάσιμη εκτύπωση χρήματος και τη συγκατάθεση όλων των άλλων σε αυτήν την κατάσταση.
Ο Wolf επιβεβαιώνει πως ενώ η κοινωνική συναίνεση στη Δύση δόθηκε από τους πλούσιους που πειρατεύουν την πολιτική μέσω χρηματοδοτικών εκστρατειών και πανταχού παρών λόμπι, π.χ. της διαφθοράς, η προαναφερθείσα συναίνεση σε αυτόν τον τρόπο χειρισμού των θεμάτων στην πολιτική και τη διεθνή συνεργασία αργά αλλά σταθερά μειώνεται. Όλα τα στοιχεία που αποδεικνύουν τα λόγια του Λαβρόφ αυξάνονται. Ακόμη και οι Financial Times δεν μπορούσαν να μην παρατηρήσουν ότι η παγκόσμια οικονομική τάξη υφίσταται μια βαθιά αλλαγή, στην οποία μέχρι τώρα οι ΗΠΑ ήταν πρωτοφανής ηγέτης στο προσκήνιο και το δολάριο ΗΠΑ ήταν το κορυφαίο σκληρό νόμισμα. Η ταχύτητα της διαδικασίας αποδολαριοποίησης αυξάνεται ραγδαία. Συνεχίζει λέγοντας ότι με την επέκταση των BRICS η αποδολαριοποίηση των εμπορικών ροών θα μπορούσε ακόμη και να επεκταθεί περαιτέρω.
Σχετικά με αυτό, η Σαουδική Αραβία θέλει οπωσδήποτε να ενταχθεί στους BRICS και τον Οργανισμό Συνεργασίας της Σαγκάης, επιβεβαίωσε ο Σεργκέι Κοζλόφ, ο Ρώσος πρεσβευτής στη Σαουδική Αραβία. Νέα γεωπολιτική αναδιάταξη βρίσκεται σε εξέλιξη παγκοσμίως. Πρέπει να έχουμε κατά νου πως καμία χώρα από τη Συλλογική Δύση δεν έχει ενταχθεί στις αντιρωσικές κυρώσεις τον περασμένο χρόνο από τότε που ξεκίνησε η ρωσική ειδική στρατιωτική επιχείρηση στην Ουκρανία. Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει ότι οι πανίσχυροι δάσκαλοι από τη Συλλογική Δύση δεν είναι αρκετά ισχυροί ώστε να μην αποτελούν σοβαρό κίνδυνο. Διαθέτουν επαρκείς πόρους, αλλά δυστυχώς ανεπαρκή επίπεδα ηθικής. Η αμερικανο-νορβηγική δολιοφθορά του Nord Stream είναι ακόμη ένα στοιχείο που το αποδεικνύει. Ο Βλαντιμίρ Πούτιν είχε δίκιο που είπε ότι αυτή είναι η πιο αβέβαιη, η πιο επικίνδυνη και η πιο σημαντική δεκαετία από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Η μοίρα του κόσμου στον οποίο ζούμε εξαρτάται από τον απόηχο αυτής της συνεχιζόμενης πολυμετωπικής μάχης. Ο κόσμος δεν έχει ακόμη δει πόσο επικίνδυνη θα είναι η δεκαετία που έχουμε μπροστά μας, πώς θα μοιάζει η νέα παγκόσμια γεωπολιτική αρχιτεκτονική και ποιος θα την χτίσει.