Andrew Korybko / Παρουσίαση Freepen.gr
Για παράδειγμα, από νωρίς είπε ότι «Αυτή η χρονιά μπορεί να ονομαστεί έτος απωλειών για την Ουκρανία, για ολόκληρη την Ευρώπη και ολόκληρο τον κόσμο. Αλλά είναι λάθος. Δεν πρέπει να το λέμε αυτό. Δεν έχουμε χάσει τίποτα. Μας το πήραν. Η Ουκρανία δεν έχασε τους γιους και τις κόρες της – τους πήραν οι δολοφόνοι. Οι Ουκρανοί δεν έχασαν τα σπίτια τους – καταστράφηκαν από τρομοκράτες. Δεν χάσαμε τα εδάφη μας – τα κατέλαβαν οι εισβολείς. Ο κόσμος δεν έχασε την ειρήνη – η Ρωσία την κατέστρεψε».
Σε αυτό το απόσπασμα, ο Ζελένσκι αναγνωρίζει πως ο πόλεμος αντιπροσώπων του ΝΑΤΟ στη Ρωσία μέσω της χώρας του οδήγησε πράγματι σε αναρίθμητες «απώλειες για την Ουκρανία, για ολόκληρη την Ευρώπη και ολόκληρο τον κόσμο», παρά την προσπάθεια να τις αποδώσει όλες αποκλειστικά στη Ρωσία. Παραδέχεται επίσης ότι η Ρωσία εξακολουθεί να έχει τον έλεγχο της γης που το Κίεβο ισχυρίζεται πως είναι δική της σύμφωνα με τη μαξιμαλιστική της προσέγγιση στην ουκρανική σύγκρουση. Αυτές οι τέσσερις παρατηρήσεις έρχονται σε πλήρη αντίθεση με την «επίσημη αφήγηση» που διακινείται από τα κύρια μέσα ενημέρωσης της Δύσης υπό την ηγεσία των ΗΠΑ.
Όταν παρακάλεσε ότι «αυτή τη στιγμή, που φαίνεται πως δεν μπορείτε να προχωρήσετε περισσότερο, να θυμάστε ότι έχουμε ήδη περάσει μαζί σας», ο Ουκρανός ηγέτης αντιδρούσε σε εκείνους από τους συμπατριώτες του που κατάλαβαν ότι ήταν απλώς πιόνια στον κορυφαίο πόλεμο αντιπροσώπων του Νέου Ψυχρού Πολέμου για τον καθορισμό της πορείας της παγκόσμιας συστημικής μετάβαση . Γνωρίζει ότι δε βλέπουν κανένα λόγο να συνεχίσουν να πολεμούν, γι' αυτό προσπάθησε να τους ενθαρρύνει να συνεχίσουν με τις συναισθηματικές του εκκλήσεις.
Αυτά περιλάμβαναν ίσως την πιο καταδικαστική παραδοχή που έχει κάνει ποτέ οποιοσδήποτε ηγέτης κατά τη διάρκεια μιας σύγκρουσης. Σύμφωνα με τον Ζελένσκι, «Όλοι είναι σημαντικοί στον πόλεμο. Αυτός που κρατά ένα όπλο, το τιμόνι ενός αυτοκινήτου, το τιμόνι ενός πλοίου ή αεροπλάνου, ένα νυστέρι ή ένα δείκτη. Όλοι όσοι είναι πίσω από ένα φορητό υπολογιστή, που οδηγούν θεριζοαλωνιστική μηχανή, τρένο. Όποιος βρίσκεται σε οδόφραγμα και εργοστάσιο παραγωγής ενέργειας. Δημοσιογράφοι και διπλωμάτες, υπάλληλοι κοινής ωφελείας και διασώστες».
Χωρίς να το καταλάβει, ο Ουκρανός ηγέτης βασικά υποστήριξε πως όλοι οι προαναφερθέντες είναι υποτιθέμενοι νόμιμοι στόχοι. Όχι μόνο αυτό, αλλά παραδέχεται σιωπηρά ότι η SBU διαχειρίζεται όντως ένα φασιστικό δίκτυο τρολ όταν επαινεί τον ρόλο «όλοι που βρίσκονται πίσω από ένα φορητό υπολογιστή». Η αναφορά του στους «εργαζομένους κοινής ωφέλειας» που είναι επίσης «σημαντικοί στον πόλεμο» δείχνει ότι η Ρωσία δεν πρέπει να φταίει που στοχεύει ορισμένες υποδομές που βοηθούν τη στρατιωτική επιθετικότητα του εχθρού της.
Ο έπαινος του για τους «δημοσιογράφους» μπορεί να ερμηνευθεί τόσο ως αναγνώριση του ρόλου που έχει παίξει στη σύγκρουση μέχρι τώρα ο πόλεμος πληροφοριών με την υποστήριξη της πλευράς του όσο και ως πεποίθησή του ότι οι δημοσιογράφοι του εχθρού του είναι νόμιμοι στόχοι για τον ίδιο λόγο. Αυτό είναι πιθανότατα το πιο κοντινό που θα φτάσει ποτέ το Κίεβο να επιβεβαιώσει τις ανώνυμες αμερικανικές επίσημες πηγές της Washington Post που είπαν τον Οκτώβριο πως η κυβέρνησή τους κατηγορεί τους πληρεξούσιους της για την τρομοκρατική δολοφονία της Ρωσίδας δημοσιογράφου Ντάρια Ντούγκινα.
Αίροντας κάθε ασάφεια σχετικά με την πλήρη πολεμική του νοοτροπία, ο Ζελένσκι δήλωσε ότι «Δεν υπάρχουν μικρά θέματα σε ένα μεγάλο πόλεμο. Δεν υπάρχουν περιττά. Ο καθένας μας είναι ένας μαχητής. Ο καθένας μας είναι μέτωπο. Ο καθένας μας είναι η βάση της άμυνας». Αυτό δεν αφήνει καμία αμφιβολία για την προαναφερθείσα παρατήρηση που σχετίζεται με την πλήρη στρατιωτικοποίηση της κοινωνίας, πράγμα που σημαίνει τεχνικά πως κανείς δεν είναι πια άμαχος και επομένως μπορεί να στοχοποιηθεί νόμιμα, παρόλο που η Ρωσία συνεχίζει να εστιάζει μόνο σε παραδοσιακούς στρατιωτικούς στόχους.
Το τελευταίο μέρος της ομιλίας του όπου άθελά του έθιξε κάτι που δεν έπρεπε ήταν όταν είπε ότι «Ο κόσμος άκουσε την Ουκρανία. Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, Bundestag, Βρετανικό Κοινοβούλιο, Κνεσέτ, Κογκρέσο των ΗΠΑ. Ο κόσμος ένιωσε την Ουκρανία. Η Ουκρανία στα ΜΜΕ. Στις καρδιές των ανθρώπων. Στην κορυφή της αναζήτησης Google. Ο κόσμος είδε την Ουκρανία. Στις κεντρικές πλατείες στο Τορόντο, τη Νέα Υόρκη, το Λονδίνο, τη Βαρσοβία, τη Φλωρεντία, το Σίδνεϊ και άλλες πόλεις».
Το προηγούμενο απόσπασμα δείχνει πόση σημασία δίνει στις προγραμματισμένες εμφανίσεις του και τον ρόλο που πιστεύει πως παίζουν στην ενίσχυση του πνεύματος των Ουκρανών. Αυτοί και η καταρρέουσα πρώην Σοβιετική Δημοκρατία τους δεν αποτελούν αντικείμενο φθόνου όπως υπονοούσε ο ίδιος, αλλά μια αυξανόμενη ενόχληση που τους εξαναγκάζουν οι ηγέτες τους που δεν κουράζονται να κάνουν τις μαζορέτες για το Κίεβο σε αυτόν τον εποχικό πόλεμο πληρεξουσίων. Όλα είναι προσεκτικά χορογραφημένα, αλλά ακόμη και ο ίδιος πρόσφατα παραδέχτηκε πως είναι ανεπαρκή.
Ο Ζελένσκι είπε στο Κογκρέσο κατά τη διάρκεια του ταξιδιού του στο DC τον περασμένο μήνα ότι ο Παγκόσμιος Νότος, που αντιπροσωπεύει τη συντριπτική πλειοψηφία της ανθρωπότητας, δεν έχει κερδηθεί στη μάχη για τις καρδιές και τα μυαλά. Αυτό δείχνει πως τα ανείπωτα ποσά που δαπανήθηκαν για τη διάδοση του σκοπού της πλευράς του δεν πέτυχαν σε τίποτα άλλο από τη δημιουργία ενός θαλάμου ηχούς μεταξύ του Golden Billion της Δύσης υπό την ηγεσία των ΗΠΑ . Το ξέρει και ο ίδιος, γι' αυτό και ανέφερε μόνο δυτικές πόλεις και κοινοβούλια στην πρωτοχρονιάτικη ομιλία του αντί για μη δυτικές.
Εξετάζοντας όλα όσα αποκάλυψε ακούσια ο Ζελένσκι στην ομιλία του, είναι ξεκάθαρο ότι είναι ανασφαλής για την υποστήριξη του λαού του για την επ' αόριστον διαιώνιση αυτού του πολέμου με αντιπροσώπους καθώς και για τη συνεχή υποστήριξη του προστάτη του. Το όλο πράγμα μυρίζει απόγνωση, εξ ου κι η έμφαση στις συναισθηματικές εκκλήσεις. Δεν το σκόπευε, αλλά έβαλε επίσης στον στόχο σε ολόκληρη τη χώρα του, υποστηρίζοντας πως κάθε μέλος της κοινωνίας είναι μέρος του «πολέμου» του. Εκ των υστέρων, ο Ζελένσκι θα έπρεπε να έχει κρατήσει την ομιλία του σύντομη αντί να φωνάζει όπως έκανε.