Τι θα σήμαινε «Νίκη» και «ήττα» στον πόλεμο της Ουκρανίας. «Αλλαγή καθεστώτος στη Ρωσία»

geralt / pixabay
Για να μπορέσουμε να ορίσουμε με ακρίβεια τη «νίκη» στον πόλεμο στην Ουκρανία, η προϋπόθεση είναι να ορίσουμε ποιες είναι οι δύο πλευρές που διεξάγουν αυτόν τον πόλεμο.

Eric Zuesse - theduran.com / Παρουσίαση Freepen.gr

 Για παράδειγμα: όταν η Αμερική πολέμησε στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, διεξήγαγε πόλεμο σε ξένα πεδία μαχών και με δικά της στρατεύματα και όπλα, και ακόμη κι αν η Αμερική νικούσε σε οποιοδήποτε από αυτά τα πεδία μάχης, θα μπορούσε να είχε ηττηθεί στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο απλώς από τον Χίτλερ αν επικρατούσε στο Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.

Κάθε δεδομένο πεδίο μάχης ήταν μόνο ένα μέρος του ίδιου του πολέμου. Κι αυτός ο πόλεμος, ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος, δεν ορίστηκε από κανένα από τα πολλά πεδία μάχης του. Υπάρχει διαφορά μεταξύ ενός πεδίου μάχης στο οποίο διεξάγεται πόλεμος, έναντι του πολέμου που διεξάγεται.

Ωστόσο: όταν η Αμερική πολέμησε και εξακολουθεί να πολεμά στη Συρία, διεξάγει πόλεμο σε αυτό το πεδίο μάχης ενάντια στη Συρία, για αλλαγή καθεστώτος σε αυτό το έθνος. Και ΜΟΝΟ με την αντικατάσταση της κυβέρνησης της Συρίας με μια κυβέρνηση που θα υποστηρίζει η κυβέρνηση των ΗΠΑ, η Αμερική (και οι σύμμαχοί της σε αυτόν τον πόλεμο) θα «κέρδιζαν» αυτόν τον πόλεμο, σε εκείνο το πεδίο μάχης (Συρία), που είναι το ΜΟΝΟ πεδίο μάχης αυτού του πολέμου.

Σε αυτήν την περίπτωση, λοιπόν, η νίκη σε αυτό το πεδίο μάχης είναι το ίδιο με τη νίκη στον πόλεμο εκεί, από την Αμερική και τους συμμάχους της, εναντίον αυτού του έθνους.

Η Αμερική (σε αντίθεση με τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο) δε διεξάγει αυτόν τον πόλεμο εναντίον της Συρίας χρησιμοποιώντας δικά της στρατεύματα και όπλα, αλλά αντ' αυτού προσλαμβάνοντας στρατούς πληρεξουσίων —κυρίως αυτονομιστές Κούρδους και τζιχαντιστές υπό την ηγεσία της Αλ Κάιντα— προκειμένου να επιτύχει εκεί μια αλλαγή καθεστώτος που η κυβέρνηση των ΗΠΑ εγκρίνει.

Αν και μέχρι να γίνει αυτό, η Αμερική θα έχει χάσει τον πόλεμο που διεξάγει στη Συρία. (Ίσως αυτός είναι ένας λόγος για τον οποίο τα αμερικανικά στρατεύματα δεν αποσύρονται πλήρως από εκεί αν και η κυβέρνηση της Συρίας τους έχει επανειλημμένα διατάξει να φύγουν: η Αμερική δε θέλει να χάσει στη Συρία, όπως έχασε στο Αφγανιστάν και στο Βιετνάμ). Ωστόσο: ο πόλεμος στη Συρία δε βρίσκεται μεταξύ της κυβέρνησης της Συρίας και των στρατών πληρεξουσίων της Αμερικής εκεί. Αντίθετα, είναι ένας πόλεμος μεταξύ Αμερικής και Συρίας, ο οποίος διεξάγεται από την Αμερική σε αυτό το πεδίο μάχης, χρησιμοποιώντας ξένα στρατεύματα, για να νικήσει τη Συρία.

Ομοίως, ο πόλεμος στην Ουκρανία δεν είναι πόλεμος μεταξύ της Ουκρανίας εναντίον της Ρωσίας, αλλά, στην περίπτωση της Ουκρανίας, η Ουκρανία είναι μόνο ένα πεδίο μάχης και πληρεξούσιος στρατός από την πλευρά της Αμερικής.

Ο πόλεμος στην Ουκρανία είναι ένας πόλεμος που ξεκίνησε η Αμερική εναντίον της Ουκρανίας τον Φεβρουάριο του 2014 με το πραξικόπημα της Αμερικής που ανέτρεψε τη δημοκρατικά εκλεγμένη και ουδέτερη κυβέρνηση της Ουκρανίας και την αντικατέστησε από μια λυσσαλέα αντιρωσική και φιλοαμερικανική στα σύνορα της Ρωσίας για να μπορέσουν τελικά να τοποθετηθούν μόλις 317 μίλια μακριά από το Κρεμλίνο οι αμερικανικοί πύραυλοι, που θα απείχαν μόλις πέντε λεπτά από την πυρηνική επίθεση κατά της κεντρικής διοίκησης της Ρωσίας — πολύ λίγος χρόνος για να μπορέσει η κεντρική διοίκηση της Ρωσίας να επαληθεύσει αυτή την εκτόξευση και στη συνέχεια να εκτοξεύσει τους δικούς της πυραύλους αντιποίνων.

Για να κερδίσει η Αμερική αυτόν τον πόλεμο, από Ουκρανούς, στο πεδίο μάχης της Ουκρανίας (δηλαδή, από αυτόν τον στρατό πληρεξούσιων, σε αυτό το πεδίο μάχης με πληρεξούσιους εναντίον της Ρωσίας) θα ήταν να ματώσει τη Ρωσία και έτσι να μετατρέψει τη Ρωσία σε ένα άλλο υποτελές έθνος των ΗΠΑ, ανεξάρτητα από το τι οι Ρώσοι μπορεί να θέλουν — και αυτό απαιτεί το καθεστώς των ΗΠΑ: «αλλαγή καθεστώτος στη Ρωσία». Αυτός είναι ο στόχος της Αμερικής (και των «συμμάχων» ή των υποτελών εθνών της).

Για να κερδίσει η Ρωσία αυτόν τον πόλεμο στα πεδία των μαχών της Ουκρανίας θα σήμαινε για τη Ρωσία να νικήσει την κυβέρνηση που επιβλήθηκε από τις ΗΠΑ και να εγκαθιδρύσει στην Ουκρανία όχι την ουδέτερη κυβέρνηση που ήταν εκεί πριν από την κατάληψη της Ουκρανίας από την Αμερική το 2014, αλλά αντίθετα μια κυβέρνηση που θα διατάξει όλα τα στρατεύματα και τους συμβούλους των ΗΠΑ και των συμμάχων - συμπεριλαμβανομένων όλων των υποτελών εθνών της Αμερικής και ιδιαίτερα του ΝΑΤΟ - να βγουν από τη χώρα, θα κλείσει την πόρτα και θα σφραγίσει τα σύνορα της Ουκρανίας ενάντια σε όλα τα υποτελή έθνη των ΗΠΑ.

Αυτό θα σήμαινε να πούμε σε όλους τους Ουκρανούς που θέλουν να φύγουν για τη «Δύση» να πάνε και να μην επιστρέψουν ποτέ στην Ουκρανία. Εκείνη την εποχή, η Ρωσία θα προσκαλούσε τις ΗΠΑ και τα υποτελή έθνη τους (ή «συμμάχους») να παράσχουν σε οποιονδήποτε τέτοιο Ουκρανό οποιαδήποτε βοήθεια, οικονομική ή άλλη, που μπορεί να χρειαζόταν το άτομο προκειμένου να μετεγκατασταθεί στην αυτοκρατορία των ΗΠΑ. Ωστόσο, ακόμη και αν η πλευρά των ΗΠΑ και των συμμάχων αρνηθεί να παράσχει οποιαδήποτε τέτοια βοήθεια, το άτομο πρέπει να μετεγκατασταθεί και να μην επιστρέψει ποτέ — ακόμα κι αν το άτομο θα ήταν τότε ανιθαγενές. Όποιος επιθυμεί να παραμείνει στην Ουκρανία θα πρέπει να υπογράψει όρκο πίστης στη νέα, φιλορωσική, ουκρανική κυβέρνηση. Αυτό θα συνεπαγόταν αυτόματα το δικαίωμα ψήφου στις μελλοντικές εκλογές της νέας Ουκρανίας.

Η μόνη εναλλακτική λύση για να υπάρξει ξεκάθαρη νίκη σε αυτόν τον πόλεμο και από τις δύο πλευρές θα ήταν η Αμερική να συμφωνήσει με το αίτημα της Ρωσίας να αναγνωρίσει η Αμερική τη νομιμότητα της τότε υπάρχουσας γραμμής διαχωρισμού μεταξύ των δύο πλευρών και η Ρωσία να μεταφέρει τη δική της πρωτεύουσα μακριά από τη Μόσχα, στο Νοβοσιμπίρσκ (1.900 μίλια μακριά από την Ουκρανία) ή σε κάποια άλλη πόλη που θα ήταν αρκετά μακριά από το ΝΑΤΟ, ώστε η Αμερική να μην είναι πλέον σε θέση στο ορατό μέλλον, καθόλου ρεαλιστικά, να φιλοδοξεί να κάνει ματ και να αρπάξει τον έλεγχο της Ρωσίας. Αυτό θα συνεπαγόταν παραχωρήσεις και από τις δύο πλευρές, χωρίς νίκη για καμία πλευρά. (Η μεταφορά της πρωτεύουσας στο Νοβοσιμπίρσκ θα τοποθετούσε επίσης την πρωτεύουσα κοντά στο κέντρο της Ρωσίας και εντός του ασιατικού τμήματός της — πιο κατάλληλη για το μέλλον, πιο κοντά στην Κίνα, με το Πεκίνο να βρίσκεται 1.865 μίλια μακριά). Η Αμερική θα συνεχίσει να είναι η μεγαλύτερη απειλή στον κόσμο για την ειρήνη. Ο μόνος τρόπος για να σταματήσει αυτό θα ήταν να κερδίσει η Ρωσία στην Ουκρανία εναντίον της Αμερικής.

Η Αμερική προσπαθεί να εφαρμόσει το σχέδιο που είχε ο Cecil Rhodes το 1877 και στο οποίο ο Χάρι Τρούμαν δέσμευσε την Αμερική στις 25 Ιουλίου 1945 και ο GHW Bush ξεκίνησε στις 24 Φεβρουαρίου 1990 , δεσμεύοντας την Αμερική και τους συμμάχους της να συνεχίσουν τουλάχιστον μέχρι να κατακτήσουν τη Ρωσία. Ο Μπαράκ Ομπάμα απλώς ξεκίνησε την παρούσα φάση αυτού του «σχεδίου», μια φάση που θα μπορούσε να προκαλέσει έναν πυρηνικό Γ' Παγκόσμιο Πόλεμο και να τελειώσει τα πάντα, εάν η Ρωσία αποτύχει να επιτύχει μια ξεκάθαρη νίκη ενάντια στην αμερικανική αυτοκρατορία.

Νεότερη Παλαιότερη
--------------
Ακούστε το τελευταίο ηχητικό από τη ΜΕΣΗ ΓΡΑΜΜΗ


Η Freepen.gr ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρει για τα άρθρα / αναρτήσεις που δημοσιεύονται και απηχούν τις απόψεις των συντακτών τους και δε σημαίνει πως τα υιοθετεί. Σε περίπτωση που θεωρείτε πως θίγεστε από κάποιο εξ αυτών ή ότι υπάρχει κάποιο σφάλμα, επικοινωνήστε μέσω e-mail