 |
| ukrinform.net |
Moon of Alabama / Παρουσίαση Freepen.gr
Ο Economist κυκλοφόρησε με συνεντεύξεις με τον Zelensky, τον στρατηγό Zaluzhny και τον στρατιωτικό διοικητή πεδίου της Ουκρανίας, στρατηγό Syrsky. Και οι τρεις έχουν συνεντεύξεις στο The Economist, όχι λιγότερο. Κάτι τέτοιο δε συμβαίνει τυχαία. Πρόκειται για μηνύματα που προορίζονται να μεταφέρουν τη νέα αφήγηση της άρχουσας τάξης στο «χρυσό δισεκατομμύριο» (που όλοι θα το διαβάσουν και θα το απορροφήσουν).
Επιφανειακά, μπορείτε να διαβάσετε το κομμάτι του Economist ως έκκληση για περισσότερα χρήματα και πολλά περισσότερα όπλα. Αλλά το υποκείμενο μήνυμα είναι σαφές: «Όποιος υποτιμά τη Ρωσία οδεύει προς την ήττα». Η επιστράτευση των ρωσικών δυνάμεων ήταν επιτυχής. Δεν υπάρχει πρόβλημα με το ρωσικό ηθικό και η Ρωσία ετοιμάζει μια τεράστια χειμερινή επίθεση που θα ξεκινήσει σύντομα. Η Ρωσία έχει τεράστιες εφεδρικές δυνάμεις (έως 1,2 εκατομμύρια άνδρες) ενώ η Ουκρανία έχει τώρα 200.000 άτομα που είναι στρατιωτικά εκπαιδευμένοι για συγκρούσεις. Τα πράγματα είναι ξεκάθαρα με άλλα λόγια. Η Ουκρανία δεν μπορεί να κερδίσει.
...
Ο Σκοτ Ρίτερ, σε συζήτηση με τον δικαστή Ναπολιτάνο, πιστεύει ότι οι συνεντεύξεις στον Economist αποκαλύπτουν ότι η Δύση παραμερίζει τον Ζελένσκι – καθώς ο Ζαλούζνι διαχειρίζεται τη μεγάλη δόση της πραγματικότητας (αυτό θα είναι σοκαριστικό για πολλούς πιστούς σέρπα). Επομένως, η έμφαση στη συνέντευξη του Economist ήταν αναμφισβήτητα στον στρατηγό Zaluzhny, με τον Zelensky να αποτονίζεται έντονα – κάτι που ο Ritter υποστηρίζει πως υποδηλώνει ότι η Ουάσιγκτον επιθυμεί να «αλλάξει άλογα ηγεσίας». Άλλο «μήνυμα»;Για να είμαστε ξεκάθαροι, ο στρατηγός Zaluzhny είπε κάποτε ότι θεωρεί τον εαυτό του μαθητή του Ρώσου Στρατηγού Gerasimov, του Αρχηγού του Γενικού Επιτελείου. Ο Ζαλούζνι φέρεται να είναι εξοικειωμένος με τα γραπτά του τελευταίου. Εν συντομία, ο Zaluzhny είναι γνωστός στη Μόσχα ως επαγγελματίας στρατιώτης (αν και αφοσιωμένος στην ουκρανική εθνικιστική υπόθεση).
Ετοιμάζει, λοιπόν, η Δύση την αφήγησή της για να αποκοπεί από αυτήν την απαράδεκτη σύγκρουση –στην Ουκρανία– και να προχωρήσει;
Αυτό μπορεί όντως να είναι κάτι παραπάνω από μια πιθανότητα. Θα μπορούσαν οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ απλώς να βγουν από την κατάσταση και να αφήσουν στον Ζαλούζνι να διαπραγματευτεί την ήττα του με τη Ρωσία;
Αλλά δεν έχουν πει ο Μπάιντεν, ο Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ Στόλτενμπεργκ και ο καγκελάριος της Γερμανίας Σολτς ότι «δεν μπορεί να επιτραπεί στη Ρωσία να κερδίσει»; Σίγουρα, έχουν . _
Αλλά ο Crooke επισημαίνει το Αφγανιστάν και πόσο γρήγορα η χαοτική υποχώρηση από την Καμπούλ έχει εξαφανιστεί από τα μέσα ενημέρωσης και έχει πλέον κβασικά ξεχαστεί. Οι Ταλιμπάν ήταν ένας άλλος εχθρός που δεν μπορούσε να επιτραπεί να κερδίσει. Νίκησαν. Και κανείς δε νοιάζεται για αυτό.
Ελπίζω πολύ ότι το σενάριο, όπως το εκθέτει ο Crooke, θα γίνει σύντομα πραγματικότητα στην Ουκρανία. Αλλά δυστυχώς είμαι ρεαλιστής. Η Ρωσία δε θα σταματήσει τον πόλεμο χωρίς να επιτύχει τους στόχους της. Δε θα επιτραπεί στον Ζαλούζνι να διαπραγματευτεί για ειρήνη.
Ο MK Bhadrakumar σημειώνει πως οποιεσδήποτε ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις εξαρτώνται από τη συμφωνία του Μπάιντεν:
Η σαφέστερη ένδειξη ότι οι ΗΠΑ δε βιάζονται να διαπραγματευτούν δεν προέρχεται από κανέναν άλλον παρά από τον Σύμβουλο Εθνικής Ασφάλειας του Λευκού Οίκου, Τζέικ Σάλιβαν, η επίσκεψη του οποίου στο Κίεβο τον περασμένο μήνα (λίγο πριν από τις ενδιάμεσες εκλογές των ΗΠΑ) είχε πυροδοτήσει μια αναταραχή εικασιών ότι η Ουάσιγκτον πίεζε τον Πρόεδρο Ζελένσκι να διαπραγματευτεί.
Τώρα, οι δηλώσεις του Sullivan σε μια εμφάνιση στο Carnegie το περασμένο Σαββατοκύριακο κατέστησαν σαφές ότι οι ΗΠΑ βρίσκονται στην Ουκρανία για μεγάλο χρονικό διάστημα. Αυτός είπε:
«Δεν ξέρουμε πότε θα καταλήξει αυτό. Αυτό που γνωρίζουμε είναι ότι είναι δουλειά μας να συνεχίσουμε να υποστηρίζουμε την στρατιωτική μας υποστήριξη στην Ουκρανία, ώστε να βρίσκονται στην καλύτερη δυνατή θέση στο πεδίο της μάχης, ώστε όταν η διπλωματία είναι ώριμη, να έχουν την καλύτερη δυνατή θέση στο τραπέζι διαπραγματεύσεων.
«Αυτή η στιγμή δεν είναι ώριμη τώρα, και έτσι, ως αποτέλεσμα, πήγαμε στο Κογκρέσο και ζητήσαμε ένα σημαντικό ποσό περαιτέρω πόρων για να μπορέσουμε να συνεχίσουμε να διασφαλίζουμε πως η Ουκρανία έχει τα μέσα για να πολεμήσει αυτόν τον πόλεμο. Είμαστε βέβαιοι ότι θα λάβουμε δικομματική υποστήριξη για αυτό…
«Δεν πρόκειται να προστατέψω το μέλλον, απλώς θα διαβεβαιώσω πως στο παρόν κάνουμε ό,τι μπορούμε για να μεγιστοποιήσουμε τις πιθανότητες της Ουκρανίας να υπερασπιστεί την κυριαρχία και την εδαφική της ακεραιότητα… ναι, είναι πιθανό να συνεχιστεί για αρκετό καιρό…"
Βασικά, οι ΗΠΑ ισχυρίζονται πως έχουν νικητήριο χέρι στην Ουκρανία.
Οι συνεντεύξεις του Economist δημοσιεύτηκαν στις 15 Δεκεμβρίου. Η ομιλία του Sullivan στο Carnegie πραγματοποιήθηκε μια μέρα αργότερα. Αν είχε γίνει αλλαγή γνώμης στο Λευκό Οίκο, θα ήταν μέρος αυτής της συνέντευξης.
Πιστεύω επίσης ότι ο Zaluzhny δεν είναι το είδος του ηγέτη που είναι πιθανό να οργανωθεί ή να επιτρέψει στον εαυτό του να παρασυρθεί σε πραξικόπημα. Στην πραγματικότητα, μπορεί κάλλιστα να είναι αληθινές οι φήμες από το Κίεβο και πως ο Ζελένσκι και το επιτελείο του εργάζονται για να τον απωθήσουν. Θα αντικατασταθεί από τον άλλο Ουκρανό στρατηγό που είχε πάρει συνέντευξη από τον Economist:
Σε αρκετές περιπτώσεις, ο [στρατηγός Syrsky] ήταν στην πραγματικότητα ανώτερος στην αλυσίδα διοίκησης του Valery Zaluzhny, ο οποίος διορίστηκε αρχιστράτηγος ολόκληρων ενόπλων δυνάμεων τον Ιούλιο του 2021. Ορισμένοι πολιτικοί παράγοντες στα παρασκήνια μπορεί να χρησιμοποιούν αυτό το γεγονός ως μια προφανή προσπάθεια να υποδαυλίσουν εντάσεις μεταξύ των δύο. Επιμένουν ακόμη και οι φήμες πως η προεδρική διοίκηση μπορεί να έχει την τάση να αντικαταστήσει τον δημοφιλή αλλά ανεξάρτητο στρατηγό Ζαλούζνι με το πρώην αφεντικό του. Οι ρωγμές της διχόνοιας έχουν ανησυχήσει υψηλόβαθμους δυτικούς στρατιωτικούς. Οι δύο στρατηγοί από την πλευρά τους δηλώνουν ότι εμπιστεύονται πλήρως ο ένας τον άλλον και επιθυμούν να μείνουν μακριά από την πολιτική. Ο στρατηγός Syrsky νιώθει άβολα με τη συζήτηση. «Ο στρατός είναι εκτός πολιτικής», λέει. «Έτσι πρέπει να είναι και όπως το απαιτεί ο νόμος».
Ούτε ο Ζαλούζνι ούτε ο Σίρσκι είναι άντρες για πραξικόπημα. Εάν ο Ζελένσκι πρόκειται να φύγει, κάποιος άλλος πολιτικός, πιθανώς πιο ριζοσπαστικός, είναι πιθανό να αναλάβει το προβάδισμα.
Όπως καταλήγει ο Bhadrakumar:
Ως εκ τούτου, υπό τις επικρατούσες συνθήκες, η επιλογή της Ρωσίας περιορίζεται στο να επιφέρει μια συντριπτική ήττα στην Ουκρανία τους επόμενους μήνες και να εγκαταστήσει μια κυβέρνηση στο Κίεβο που δε θα βρίσκεται υπό τον έλεγχο της Ουάσιγκτον. Αλλά αυτό απαιτεί μια θεμελιώδη αλλαγή στη ρωσική στρατιωτική στρατηγική, η οποία θα συνυπολογίσει την πραγματική πιθανότητα σύγκρουσης με τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ κάποια στιγμή.
Ακόμα κι ενώ εξακολουθούν να έχουν αυταπάτες για την ευκαιρία της Ουκρανίας για επιτυχία, ούτε το ΝΑΤΟ ούτε ο Λευκός Οίκος έχουν δείξει καμία όρεξη για πόλεμο με τη Ρωσία. Πιθανότατα έχουν καταλάβει το πραγματικό νόημα του αιτήματος του στρατηγού Zaluzhny:
Ξέρω ότι μπορώ να νικήσω αυτόν τον εχθρό. Αλλά χρειάζομαι πόρους. Χρειάζομαι 300 τανκς, 600-700 IFV, 500 Howitzer. Τότε, νομίζω πως είναι απολύτως ρεαλιστικό να φτάσουμε στις γραμμές της 23ης Φεβρουαρίου.
Στην αρχή του πολέμου η Ουκρανία είχε, τουλάχιστον στα χαρτιά, έναν καλά εξοπλισμένο στρατό:
Η Ουκρανία έχει πολλά τανκς και βρίσκεται στην 13η θέση σε όλο τον κόσμο με 2.430. Όσον αφορά τα τεθωρακισμένα οχήματα, το Κίεβο κατατάσσεται επίσης ψηλά, καταλαμβάνοντας την έβδομη θέση παγκοσμίως με 11.435. Η ισχύς του πυροβολικού του Κιέβου είναι επίσης τρομερή στις 2.040 συστοιχίες.
Το ότι ο στρατηγός Zaluzhny ζήτησε όλα αυτά τα νέα πράγματα είναι μια ομολογία πως τα περισσότερα αν όχι όλα τα παλιά έχουν φύγει. Αυτό περιλαμβάνει τα όπλα που έλαβε μετά την έναρξη του πολέμου. Εάν το 20 τοις εκατό του ρωσικού στρατού που χρησιμοποιήθηκε στην Ουκρανία μπορούσε να προκαλέσει τόση υλική ζημιά σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα, πόσο καιρό θα επιβίωνε ένας στρατός του ΝΑΤΟ σε έναν πόλεμο εναντίον της Ρωσίας;