M. K. BHADRAKUMAR - indianpunchline.com / Παρουσίαση Freepen.gr
Ωστόσο, η δήλωσή τους για τη σύγκρουση στην Ουκρανία ανέφερε κατηγορηματικά ότι το ΝΑΤΟ «δε θα αναγνωρίσει ποτέ» την ενσωμάτωση τεσσάρων ουκρανικών περιοχών στη Ρωσία και υπογράμμισε την αποφασιστικότητα της συμμαχίας να «συνεχίσει και να ενισχύσει περαιτέρω την πολιτική και πρακτική υποστήριξη» στο Κίεβο.
Ο Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ Γενς Στόλτενμπεργκ, ο οποίος είναι ο εκφραστής της Ουάσιγκτον, προειδοποίησε πως παρά τη γενναιότητα και την πρόοδο της Ουκρανίας στο έδαφος, η Ρωσία διατηρεί ισχυρές στρατιωτικές δυνατότητες και μεγάλο αριθμό στρατευμάτων και η συμμαχία θα συνεχίσει να υποστηρίζει το Κίεβο για «όσο χρειάζεται… δε θα κάνουμε πίσω».
Τέτοιες δηλώσεις προδίδουν την απουσία οποιασδήποτε νέας σκέψης, αν και οι εξελίξεις στο έδαφος δείχνουν ότι τα καλύτερα σχεδιασμένα σχέδια της Ουάσιγκτον παραπαίουν. Και υπάρχουν επίσης αυξανόμενες ενδείξεις διχόνοιας στο ζήτημα της Ουκρανίας μεταξύ των Ευρωπαίων συμμάχων των ΗΠΑ και μεταξύ των τελευταίων και της κυβέρνησης Μπάιντεν.
Οι νεοσυντηρητικοί στην ομάδα Μπάιντεν που είναι η κινητήρια δύναμη στο Beltway εξακολουθούν να είναι γεμάτοι με πάθος κι ένταση. Το τρεμόπαιγμα της ελπίδας πως η μετριοπαθής γνώμη που εκφράστηκε στην περίφημη δήλωση 30 Δημοκρατικών βουλευτών πρόσφατα εξαφανίστηκε βάναυσα.
Η Μόσχα έχει επίσης καταλήξει σε κατάλληλα συμπεράσματα, όπως φαίνεται από την στάση του ρωσικού υπουργείου Εξωτερικών ότι δεν έχει νόημα στο κλίμα αδιάκοπης εχθρότητας που επικρατεί από την Ουάσιγκτον να κρατήσει τη Διμερή Συμβουλευτική Επιτροπή στο πλαίσιο της Συνθήκης Νέας START Ρωσίας-ΗΠΑ, η οποία είχε αρχικά προγραμματιστεί να λάβει χώρα στο Κάιρο στις 29 Νοεμβρίου – 6 Δεκεμβρίου.
Και πάλι, τίποτα δε χρειάζεται να αναμένεται από τη συνάντηση του Γάλλου Προέδρου Εμανουέλ Μακρόν με τον Πρόεδρο Μπάιντεν στον Λευκό Οίκο. Ο Μακρόν εξακολουθεί να ελπίζει πως είναι ο δυτικός ηγέτης που θα αποδεχτεί τους όρους παράδοσης του Προέδρου Πούτιν και θα μείνει στα βιβλία της ιστορίας, αλλά στην πραγματικότητα η αξιοπιστία του καταρρέει στην Ευρώπη και τους ατλαντικούς κύκλους ειδικότερα, ακόμη και στη Γαλλία.
Η υπ' αριθμόν ένα προτεραιότητα της Ευρώπης σε αυτήν τη συγκυρία, που αποτελεί σημείο καμπής στη σύγκρουση στην Ουκρανία, θα πρέπει να είναι η στρατηγική της αυτονομία να ενεργεί προς το συμφέρον της. Αλλά αυτό απαιτεί βαθιά σκέψη σχετικά με το πως θέλει να είναι αυτόνομη η Ευρώπη και δεύτερον, η κατανόηση ότι κατά βάθος, ένα στρατηγικό συμφέρον δεν μπορεί να περιοριστεί σε συμφέροντα ασφάλειας.
Στο νέο μας κόσμο των Χομπς, έναν κόσμο ανταγωνιστικών οικονομικών ζωνών, ο πρώτος στόχος της Ευρώπης θα πρέπει να είναι η επίτευξη στρατηγικής οικονομικής αυτονομίας. Είναι όμως εφικτός αυτός ο στόχος πια όταν η ενεργειακή του ασφάλεια που έδωσε το υπόβαθρο στην ευημερία και τη βιομηχανική της ισχύ έχει συντριβεί σε θρυμματισμένα βάθη της Βαλτικής Θάλασσας από αόρατα χέρια;
Όπως και να έχει, τα γεγονότα που εκτυλίσσονται στην Ουκρανία είναι βέβαιο ότι θα δημιουργήσουν μια νέα δυναμική. Η ορατή επιτάχυνση της ρωσικής επίθεσης στο Bakhmut τις πιο πρόσφατες εβδομάδες συντομεύει δραματικά το χρονοδιάγραμμα για την κατάληψη της πόλης από αρκετές εβδομάδες πριν στις επόμενες ημέρες το πολύ. Παρόμοια σημάδια εμφανίζονται και στη Maryinka και στο Ugledar στην περιοχή του Donbass.
Αν το Μπαχμούτ είναι ο κρίκος της ουκρανικής γραμμής άμυνας στο Ντονμπάς, η Maryinka είναι από όπου οι ουκρανικές δυνάμεις βομβαρδίζουν την πόλη του Ντόνετσκ και, η κατάληψη του Ugledar θα επιτρέψει στις ρωσικές δυνάμεις να κινηθούν προς την πόλη Zaporozhye και να αποκρούσουν οριστικά οποιαδήποτε μελλοντική πρόκληση στη χερσαία γέφυρα προς την Κριμαία και τα λιμάνια στην Αζοφική Θάλασσα.
Το κοινό νήμα εδώ είναι πως η συνεχιζόμενη ενίσχυση των ρωσικών δυνάμεων που αναπτύχθηκαν στο Donbass μετά την επιστράτευηση σχεδόν 400.000 στρατιωτών αρχίζει να δείχνει τα πρώτα της αποτελέσματα. Για μια φορά, οι ρωσικές δυνάμεις υπερτερούν αριθμητικά από την Ουκρανία και οι ρωσικές οχυρώσεις έχουν ενισχυθεί σημαντικά.
Η πτώση του Μπαχμούτ θα σηματοδοτήσει πως η Μάχη του Ντονμπάς, που είναι το μοτίβο της ρωσικής ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης, εισέρχεται στην τελική της φάση. Η ουκρανική αμυντική γραμμή στο Ντονμπάς καταρρέει. Ο ρωσικός έλεγχος του Ντονμπάς είναι έτοιμος σε ένα φανταστικό μέλλον.
Τι θα συμβεί μετά; Ο ρωσικός στόχος μπορεί να είναι να ωθήσει τις ουκρανικές δυνάμεις πιο μακριά από την περιοχή του Ντονμπάς και να διατηρήσει τις στέπες στα ανατολικά του ποταμού Δνείπερου ως ζώνη ασφαλείας. Πράγματι, η περιφέρεια Dnipropetrovsk είναι επίσης πλούσια σε ορυκτές πηγές, με μεγάλα κοιτάσματα σιδηρομεταλλεύματος, μεταλλεύματος μαγγανίου, μεταλλεύματος τιτανίου - ζιρκόνιου, ουρανίου, άνθρακα ανθρακίτη, φυσικού αερίου, πετρελαίου και λιγνίτη και είναι το σημαντικότερο κέντρο της βιομηχανίας χάλυβα της Ουκρανίας, εκτός από περιοχή εντατικής καλλιέργειας σιτηρών, κτηνοτροφίας και γαλακτοκομικής βιομηχανίας. Η απώλειά του θα είναι ένα ακρωτηριαστικό πλήγμα για το Κίεβο. Σε πολιτικούς όρους, η αφήγηση της νίκης στο Κίεβο - ότι η Ουκρανία κερδίζει τον πόλεμο και πρόκειται να καταλάβει την Κριμαία κ.λπ. - γίνεται μη βιώσιμη για πολύ περισσότερο.
Εν τω μεταξύ, η Ευρώπη επίσης παλεύει με τους δαίμονές της — ανίκανη να αποτινάξει την ιδέα ενός ανώτατου ορίου τιμής στο ρωσικό πετρέλαιο που είναι βέβαιο πως θα γυρίσει μπούμερανγκ και θα επιδεινώσει περαιτέρω την ενεργειακή ασφάλεια της Ευρώπης. Πρέπει ακόμη να αυξηθούν οι εισαγωγές LNG από τη Ρωσία, που είναι πολύ φθηνότερο από ό,τι από την Αμερική· Η Ευρώπη δεν είναι σε θέση να ανταποκριθεί στην έναρξη της άκρως συνεπακόλουθης πράξης μείωσης του πληθωρισμού στις ΗΠΑ ή στη μετανάστευση της ευρωπαϊκής βιομηχανίας στην Αμερική· Η αδυναμία της ΕΕ να ενισχύσει το διεθνή ρόλο του ευρώ για την απορρόφηση μέρους των πλεονασματικών αποταμιεύσεων στον κόσμο κ.λπ.
Ως εκ τούτου, σε αυτήν την καθοριστική στιγμή που αντιμετωπίζει μια επικείμενη κλιμάκωση της σύγκρουσης στην Ουκρανία τις επόμενες εβδομάδες, οι νεοσυντηρητικοί στις ΗΠΑ έχουν τον τρόπο να εντείνουν τις προμήθειες όπλων στην Ουκρανία. Οι νεοσυντηρητικοί κερδίζουν πάντα τις μάχες με χλοοτάπητα στο Beltway, ειδικά υπό έναν αδύναμο πρόεδρο. Εάν οι Ρεπουμπλικάνοι εντείνουν τις έρευνες για τον Μπάιντεν, η εξάρτησή του από τους νεοσυντηρητικούς θα αυξηθεί μόνο κατά την επόμενη περίοδο.
Η προπαγάνδα για την αλλαγή καθεστώτος στη Ρωσία δεν πρόκειται να μαραζώσει ακόμη και κάτω από την αναδυόμενη σκληρή πραγματικότητα της αναδυόμενης επίγειας κατάστασης στην Ουκρανία. Ο στόχος των νεοσυντηρητικών, όπως το έθεσε συνοπτικά ο ερευνητής ιστορικός Eric Zuesse, είναι «να καταστρέψουν τη Ρωσία τόσο γρήγορα που η Ρωσία δε θα μπορέσει να καταστρέψει την Αμερική ως αντίποινα». Ο απόλυτος παραλογισμός της σκέψης είναι αυτονόητος σε όλους εκτός από τους νεοσυντηρητικούς. Έτσι, θα υποστηρίξουν τώρα πως το βασικό λάθος που έκαναν οι ΗΠΑ στην Ουκρανία ήταν η αποτυχία τους να βάλουν μπότες στο έδαφος σε αυτή τη χώρα το 2015.