Costantino Ceoldo - pravda.ru / Παρουσίαση Freepen.gr
Η πρώτη γυναίκα στο διάστημα, κόρη ενός Σοβιετικού που δεν θα φτάσει τα 100 χρόνια, στον απόηχο του άθλου της, σίγουρα χτύπησε μια χορδή στη φαντασία πολλών γυναικών, μορφωμένων και αμόρφωτων, φεμινιστριών και μη.
Με τη δέσμευσή και την αποφασιστικότητά της, με το πτυχίο τεχνικής που απέκτησε με τις νυχτερινές σπουδές μετά τις βάρδιες στο εργοστάσιο, με την πτήση της στο διάστημα, η Βαλεντίνα Τερέσκοβα απέδειξε για άλλη μια φορά στον κόσμο των μικρών και φοβισμένων ανδρών πως γυναίκα και θηλυκό είναι δύο διαφορετικές λέξεις. Μια γυναίκα δεν είναι μηχανή παραγωγής μωρών και η θέση της δεν είναι μόνο η κουζίνα ή ο νυφικός θάλαμος.
Η Valentina Tereshkova ήταν και είναι μια εξαιρετική γυναίκα και τώρα, σε ηλικία 85 ετών, βρίσκεται υπό την έγκριση της Ευρωπαϊκής Ένωσης μαζί με έναν άλλο μεγάλο της Ρωσίας, τον σκηνοθέτη Nikita Sergeevich Mikhalkov. Ο ένατος γύρος κυρώσεων που αποφάσισαν οι Βρυξέλλες έκρινε και τους δύο ένοχους επειδή ήταν... Ρώσοι. Επειδή δε μισούν τη γη τους, τη δική τους πατρίδα. Για να μην καταδικάσει τον πόλεμο η Μόσχα αναγκάστηκε να αρχίσει να σώζει όχι μόνο το Donbass αλλά και την ίδια της την ύπαρξη.
Μια φίλη μου με ρώτησε δύσπιστα αν πίστευα πραγματικά ότι υπάρχουν Ναζί στην Ουκρανία. Ακολούθησε μια στιγμή ευγενικής σιωπής. Νομίζω πως κοίταξα ακόμα και έξω από το παράθυρο. Θα μπορούσα να της παραθέσω τα άρθρα που διάβασα, τις αναλύσεις που μετέφρασα, τα πλάνα που είδα. Φυσικά, ο ναζιστικός βούρκος που υπάρχει στην Ουκρανία δεν είναι η πλειοψηφία του ουκρανικού πληθυσμού, που τώρα αντιμετωπίζεται ως τροφή για κανόνια, αλλά ό,τι υπάρχει αρκεί, γιατί εξοπλίζεται από τους Αμερικανούς και το υπερασπίζονται με την προπαγάνδα τους. Και τους ψυχολόγους τους.
Θα μπορούσα να είχα μιλήσει στη φίλη μου για αυτά τα δύο θηρία σε ανθρώπινη μορφή που ονομάζονται Stepan Bandera και Mykola Lebed, τους οποίους η Wikipedia αναφέρει ταπεινά ως «πολιτικούς ακτιβιστές» και οι οποίοι πέθαναν με αξιοσέβαστους γενναίους θανάτους στις Ηνωμένες Πολιτείες αντί να κρεμαστούν από μια κρεμάλα μετά τη Νυρεμβέργη όπως τους άξιζε.
Τα όμορφα κινέζικα μάτια στο χρώμα του νεφρίτη με τα οποία η φίλη μου κοιτάζει τον κόσμο φαίνονται τυφλά σε αυτό που πραγματικά συμβαίνει. Είναι μια μορφή αποσύνδεσης από την πραγματικότητα που δεν επηρεάζει μόνο αυτήν αλλά και πολλούς άλλους ανθρώπους.
Εκείνοι που ήθελαν κυρώσεις κατά της Ρωσίας είναι οι ίδιοι άνθρωποι που βασάνισαν την Ελλάδα για χρόνια, επιβάλλοντας ανόητη λιτότητα που κατέστρεψε αυτό το έθνος και κατέστρεψε τις ζωές πολλών ανθρώπων. Αυτοί είναι οι ίδιοι άνθρωποι που ανύψωσαν τη μικρή Σουηδή Γκρέτα Τούνμπεργκ σε μια μικρή παγανιστική θεότητα ενός περιβαλλοντισμού του ζητιάνου-του γείτονα που δεν είναι επιστημονικός και στερείται πραγματικής βάσης. Είναι οι ίδιοι άνθρωποι που μας επέβαλαν προσωρινές θέσεις εργασίας, λέγοντάς μας ότι η «ευελιξία» (sic) θα μας έκανε πλουσιότερους και πιο ικανοποιημένους. Είναι οι ίδιοι άνθρωποι που «πιστεύουν» στην ανοησία της θεωρίας του φύλου, που θέλουν να σταματήσουμε να χρησιμοποιούμε μετρητά πάση θυσία, που μας έχουν επιβάλει πανδημικά lockdown και πράσινες κάρτες. Αυτοί είναι οι ίδιοι άνθρωποι που θέλουν να τρώμε ζωύφια, να ζούμε σε ένα «ρευστό» κόσμο και, τελευταίο αλλά όχι λιγότερο σημαντικό, να πιστεύουμε ακράδαντα πως μια γυναίκα θα μπορούσε να χειραφετηθεί με ένα λογαριασμό στο Onlyfans ή το Ροrnhub.
Με άλλα λόγια, αυτοί είναι άνθρωποι που μπορούμε να ζήσουμε χωρίς. Είναι ο ίδιος βούρκος που υπάρχει στο Κίεβο, μόνο ελαφρώς διαφορετικός στις φαινομενικές του ιδιότητες. Επομένως, κανείς δεν πρέπει να εκπλήσσεται που φτάσαμε σε αυτό το σημείο τρέλας και ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση βαδίζει σε μια αυτοκαταστροφική πορεία που αργά ή γρήγορα θα οδηγήσει τις κυβερνήσεις να ενεργούν όλο και πιο ανοιχτά εναντίον του λαού τους. Είχαμε μια γεύση από αυτό με την καταστολή κατά τη διάρκεια της επιδημίας του Covid, συμπεριλαμβανομένης της Ιταλίας, αλλά φοβάμαι ότι θα επιδεινωθεί.
Νικήτα Σεργκέεβιτς! Σας ευχαριστούμε για τις ταινίες σας που μας δίδαξαν πολλά! Σας ευχόμαστε περισσότερα από αυτά και μακάρι να είναι επίσης το δώρο σας στους ανάξιους ανθρώπους που σας έχουν βάλει κυρώσεις.
Βαλεντίνα Βλαντιμίροβνα! Σας αγαπάμε και είμαστε φίλοι σας... Σας ευχαριστούμε για τον άθλο σας! Σας ευχαριστούμε επίσης που μας υπενθυμίσατε πως μπορεί κανείς να αγαπά τη χώρα του για όλη του τη ζωή γιατί, όπως έγραψε ήδη ο Ιρακινός ποιητής μετά την άφιξη των Αμερικανών στη Βαγδάτη, «από το κακό αγριόχορτο του ξένου προτιμώ την τσουκνίδα του σπιτιού μου».
Οι Βρυξέλλες θα πρέπει να είναι προσεκτικές με τις αποφάσεις που παίρνουν, τις υποτέλειες που δέχονται, αλλά είναι σαν να έχουν τρελαθεί. Τι μέλλον μπορεί να έχουν;