Από την Irina Slav για το Oilprice.com / Παρουσίαση Freepen.gr
Το ανώτατο όριο τιμής τέθηκε σε ισχύ στα πλαίσια ενός σχεδόν πλήρους εμπάργκο στις εισαγωγές ρωσικού πετρελαίου στην Ευρωπαϊκή Ένωση, δίνοντας στους εμπόρους στην Ευρώπη τουλάχιστον μια θεωρητική ευκαιρία να αγοράσουν και να πουλήσουν ρωσικό αργό. Αλλά οι συντάκτες του ανώτατου ορίου δεν σκέφτηκαν τους εμπόρους πετρελαίου.
Αρχικά, περίπου το ήμισυ των G7, συμπεριλαμβανομένων των ΗΠΑ, του Καναδά και του Ηνωμένου Βασιλείου, έχουν ήδη απαγόρευση εισαγωγών ρωσικού πετρελαίου, επομένως το ανώτατο όριο δεν θα έχει καμία διαφορά στην προμήθεια ξένου πετρελαίου. Η Ιαπωνία, αν και υποστηρίζει το ανώτατο όριο, έχει εξαιρεθεί επειδή εξαρτάται πλήρως από τους εισαγόμενους υδρογονάνθρακες.
Στη συνέχεια έρχεται το μεγαλύτερο πρόβλημα, και αυτό το πρόβλημα είναι πως το αργό πετρέλαιο απλώς δε διαπραγματεύεται σε σταθερές τιμές, κάτι που ήδη προκαλεί πονοκεφάλους στον κλάδο. Στην πραγματικότητα, το πετρέλαιο διαπραγματεύεται με τέτοιο τρόπο που θα μπορούσε συχνά να είναι αδύνατο να συμμορφωθεί με το ανώτατο όριο, ακόμη και αν υποτεθεί ότι η Ρωσία θα πουλούσε σε υποστηρικτές ανώτατων ορίων.
Το Bloomberg ανέφερε τους εμπόρους την περασμένη εβδομάδα πως πολλοί από αυτούς κινδύνευαν να κολλήσουν με ρωσικά φορτία αργού που κοστίζουν περισσότερο από το ανώτατο όριο των 60 δολαρίων ανά βαρέλι, αδυνατώντας να έχουν πρόσβαση στις δυτικές ασφάλειες και δεξαμενόπλοια εξαιτίας αυτού του γεγονότος. Και αυτό, με τη σειρά του, θα απειλούσε την πλευρά της προσφοράς της παγκόσμιας εξίσωσης πετρελαίου.
«Οι φυσικοί έμποροι σπάνια συναλλάσσονται με σταθερή τιμή», δήλωσε στο Bloomberg ο John Driscoll, επικεφαλής στρατηγικής στην JTD Energy Services. «Είναι ένας πολύ πιο περίπλοκος χώρος όπου συναλλάσσονται με φόρμουλες και εντοπίζουν διαφορές σε ένα αργό πετρέλαιο αναφοράς για τη διαπραγμάτευση πραγματικών φορτίων καθώς και για την αντιστάθμιση που ακολουθεί».
Η δημοσίευση συνέχισε εξηγώντας ότι τα τρία κορυφαία ρωσικά μείγματα πετρελαίου - Urals, Sokol και ESPO - τιμολογούνται βάσει προθεσμιακών ή κυμαινόμενων συμβάσεων, πράγμα που σημαίνει πως η τελική τιμή ενός φορτίου καθορίζεται μόνο αρκετές εβδομάδες μετά την αγορά του φορτίου.
Το Bloomberg δίνει ένα παράδειγμα αυτών των μοντέλων τιμολόγησης με μια πρόσφατη αγορά από την Κίνα ενός φορτίου του ρωσικού ESPO. Η τιμή για το φορτίο, ανά σύμβαση, είναι μια έκπτωση στο μέσο όρο των συμβάσεων μελλοντικής εκπλήρωσης του αργού Brent του πρώτου μήνα και αυτός ο μέσος όρος θα υπολογιστεί μόνο στο τέλος αυτού του μήνα.
Αυτό δημιουργεί κάθε είδους επιπλοκές για τους εμπόρους που θέλουν να συμμορφωθούν με το ανώτατο όριο τιμής - απλά δεν υπάρχει τρόπος να γνωρίζουμε εάν η τιμή ενός φορτίου θα παραμείνει κάτω από το ανώτατο όριο μέχρι την στιγμή που πρέπει να πληρωθεί, και πάλι, υποθέτοντας ότι η Ρωσία δε θα τηρήσει την υπόσχεσή της να σταματήσει να πουλά πετρέλαιο σε μέρη που επιβάλλουν το ανώτατο όριο.
Το πώς αυτό μπορεί να δημιουργήσει προβλήματα στην αγορά φυσικού πετρελαίου - την αγορά που έχει τη μεγαλύτερη σημασία - είναι προφανές. Τα φορτία θα μπορούσαν να καθυστερήσουν ή να μην φτάσουν ποτέ στον προορισμό τους επειδή η συμφωνία ακυρώνεται επειδή είχε παραβιάσει το ανώτατο όριο. Και υπάρχει ήδη αναστάτωση στη φυσική αγορά, χάρη στην Τουρκία.
Μετά την εισαγωγή του ανώτατου ορίου τιμών, η Τουρκία άρχισε να ζητά απόδειξη ασφάλισης για όλα τα δεξαμενόπλοια που διέρχονται από το Βόσπορο και τα Δαρδανέλια. Επειδή οι ασφαλιστές αρνήθηκαν μέχρι στιγμής να παράσχουν τα έγγραφα ισχυριζόμενοι ότι δεν χρειάστηκε ποτέ να το κάνουν πριν, υπάρχουν περισσότερα από 20 δεξαμενόπλοια κολλημένα στα τουρκικά στενά με περισσότερα από 20 εκατομμύρια βαρέλια αργού.
Όλα τα δεξαμενόπλοια εκτός από ένα μεταφέρουν αργό πετρέλαιο από το Καζακστάν, το οποίο φτάνει μέσω αγωγού στα ρωσικά λιμάνια και από εκεί πηγαίνει στις διεθνείς αγορές. Το ένα δεξαμενόπλοιο που μετέφερε ρωσικό αργό επετράπη να περάσει τα στενά νωρίτερα αυτή την εβδομάδα.
«Αυτά τα φορτία δεν θα υπόκεινται σε ανώτατο όριο τιμής σε κανένα σενάριο και δεν θα πρέπει να υπάρξει καμία αλλαγή στο καθεστώς της ασφάλισής τους από τις αποστολές του Καζακστάν τις προηγούμενες εβδομάδες ή μήνες», δήλωσε ένας κυβερνητικός αξιωματούχος των ΗΠΑ στο CNBC.
Ωστόσο, η Τουρκία φαίνεται να επιμένει να δει αποδείξεις ασφάλισης και η λέσχη των μεγάλων ασφαλιστών, το International Group of P&I Clubs, επιμένει ότι δεν μπορεί να παράσχει εγγύηση ασφαλιστικής κάλυψης σε περίπτωση που συμβεί ένα σκάφος με τέτοια κάλυψη παραβιάζει το ανώτατο όριο τιμής και και να βυθίσει και τον ασφαλιστή του μαζί.
Δυτικοί αξιωματούχοι έσπευσαν να καταδικάσουν την Τουρκία για τις πρόσθετες απαιτήσεις της απόδειξης ασφάλισης, με τον ίδιο ανώνυμο αξιωματούχο ανώτατου ορίου τιμών να λέει στους FT ότι «Η πολιτική ανώτατου ορίου τιμών δεν απαιτεί από τα πλοία να αναζητούν μοναδικές ασφαλιστικές εγγυήσεις για κάθε μεμονωμένο ταξίδι, όπως απαιτεί η Τουρκία. Αυτές οι διαταραχές είναι αποτέλεσμα της διακυβέρνησης της Τουρκίας και όχι της πολιτικής ανώτατων τιμών».
Εάν αυτά τα τάνκερ παραμείνουν κολλημένα για άλλη μια εβδομάδα, η απουσία αυτών των 20 εκατομμυρίων βαρελιών θα αρχίσει να γίνεται αισθητή, σύμφωνα με τους αναλυτές. Και αν η σύγχυση στις τιμές στις φυσικές αγορές συνεχιστεί - και δεν υπάρχει λόγος να μη συμβεί - περισσότερα φορτία ενδέχεται να κολλήσουν και να μην παραδοθούν. Και αυτό θα συμβεί σε μια αγορά που, παρά τις πρόσφατες εξελίξεις στις τιμές, παραμένει ανεπαρκής, όπως υπενθύμισε σε όλους νωρίτερα αυτή την εβδομάδα ο Καναδός διαχειριστής κεφαλαίων Eric Nuttall.