Από: capital.gr / Του Κώστα Στούπα
Φυσικά η εντολή έγινε δεκτή με ζητωκραυγές, αλλά οι αγορές δεν λειτουργούν με αυτόν τον τρόπο...
Την περασμένη εβδομάδα η κυβέρνηση απαίτησε από τις τράπεζες εντός λίγων ημερών να συμμορφωθούν με τις υποδείξεις της, μειώνοντας τα επιτόκια χορηγήσεων και αυξάνοντας τα επιτόκια καταθέσεων...
Η αλήθεια είναι πως οι τράπεζες χρεώνουν υπερβολικές προμήθειες για εργασίες που λόγω αυτοματισμού πλέον έχουν ελάχιστο κόστος. Ο μόνος τρόπος να διορθωθεί αυτό είναι το άνοιγμα της αγοράς στον ελεύθερο ανταγωνισμό.
Αν αυτό που υπονοούν οι πρωτοβουλίες της κυβέρνησης είναι η ύπαρξη συντονισμένων πολιτικών από τις τράπεζες, τότε η κατάσταση είναι σοβαρή. Τούτο όμως δεν αντιμετωπίζεται με τον ορισμό των επιτοκιακών πολιτικών από την κυβέρνηση. Υπάρχει η Τράπεζα της Ελλάδος και η Επιτροπή Ανταγωνισμού που είναι αρμόδιες να ερευνήσουν αν υπάρχει τραπεζικό "καρτέλ" και να πράξουν τα δέοντα.
Το κράτος και η Τράπεζα της Ελλάδος πρέπει να φροντίζουν να μην υπάρχουν ολιγοπωλιακές τακτικές και όχι να ορίζουν τα επιτόκια με τα οποία θα πρέπει να δανείζουν και να δανείζονται οι τράπεζες...
Στην εποχή των Fintechs το περαιτέρω άνοιγμα της τραπεζικής αγοράς δεν είναι δύσκολη υπόθεση. Οι κυβερνήσεις όμως θεωρούν πως οφείλουν να κρατούν το τραπεζικό σύστημα υπό την αυστηρή κηδεμονία τους… Αυτό έχει κόστος για την οικονομία.
Αν είχαμε καπιταλισμό στην Ελλάδα, όταν οι τράπεζες γέμισαν "κόκκινα" δάνεια θα έπρεπε να αφεθούν να χρεοκοπήσουν, οι μέτοχοι να χάσουν τα λεφτά τους και οι καταθέτες τις αποταμιεύσεις τους.
Τα ίδια ισχύουν για το σύνολο της "καπιταλιστικής" Δύσης καθώς όταν το 2008 χρεοκόπησαν οι τράπεζες, γιατί είχαν φορτωθεί με "τοξικά" χρεόγραφα, διασώθηκαν με την παρέμβαση των κρατών και τα λεφτά των φορολογουμένων...
Στις ΗΠΑ βέβαια, στο τέλος, το Δημόσιο Ταμείο πήρε πίσω τα λεφτά που έβαλε και με κέρδος, αλλά ο ηθικός κίνδυνος που δημιούργησε παρέμεινε. Τι σημαίνει αυτό; Στη συνείδηση των τραπεζιτών πέρασε πως μπορεί να αναλάβουν μεγαλύτερα ρίσκα, όσα μπορούν να διαχειριστούν, και αν τα πράγματα δεν πάνε καλά, στο τέλος κάποιος θα σώσει τις τράπεζες και οι ίδιοι θα μπορέσουν να αποσυρθούν με τα κέρδη τους...
Η τράπεζα που επιλέγει κάποιος να τοποθετήσει τις αποταμιεύσεις του αποτελεί προσωπική επιλογή και τα κριτήρια είναι το επιτόκιο που δίνει η τράπεζα αλλά και η ασφάλεια που παρέχει η διαχείρισή της. Όταν κάποιος επιλέγει την Τάδε Τράπεζα, επειδή αυτή πληρώνει υψηλότερο επιτόκιο, αν η τράπεζα αυτή χρεοκοπήσει θα πρέπει ο ίδιος να υποστεί τις συνέπειες.
Το ίδιο ισχύει και όταν επιλέγει να δανειστεί σε Ελβετικό Φράγκο π.χ. επειδή έχει χαμηλότερο επιτόκιο. Όταν η ισοτιμία του Φράγκου ενισχυθεί, το χρέος θα αυξηθεί και μαζί και το κόστος εξυπηρέτησης και τότε ενδεχομένως θα πρέπει να χάσει το σπίτι του...
Τούτες είναι επιλογές με οφέλη και κόστη που ο καθένας οφείλει να αναλαμβάνει μόνος του, είτε τραπεζίτης είναι, είτε δανειοδοτούμενος.
Αναφέραμε πως στις ΗΠΑ το Δημόσιο πήρε πίσω τα κεφάλαια με τα οποία στήριξε τις τράπεζες ενώ στην Ελλάδα που όλα γίνονται "άρπα κόλα" τα λεφτά των ανακεφαλαιοποιήσεων χάθηκαν όταν οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ το 2015 τίναξαν το σύστημα στον αέρα...
Υπό την έννοια αυτή οι "διαταγές" της κυβέρνησης προς τις τράπεζες να αυξήσουν τα επιτόκια καταθέσεων και να μειώσουν τα επιτόκια χορηγήσεων μόνο καταστροφές μπορεί να επιφέρουν...
Ο υπουργός των οικονομικών είπε την εβδομάδα που πέρασε πως: "Το μέσο επιτόκιο των νέων καταθέσεων είναι 0,05% σταθερό. Το μέσο επιτόκιο των νέων δανείων τον Οκτώβριο αυξήθηκε κατά 0,26% και είναι 4,86%, απαράδεκτο. Θα πρέπει να κάνουν αύξηση επιτοκίων καταθέσεων άμεσα και σημαντικά, και να μειώσουν το επιτόκιο στα νέα δάνεια"...
Τα τραπεζικά στελέχη αν τηρήσουν τις υποδείξεις του κ. Υπουργού μόνο να κερδίσουν έχουν καθώς πολλοί εξ αυτών όταν αυξάνονται οι πωλήσεις τραπεζικών προϊόντων εισπράττουν προμήθειες. Αν όμως από το σύνολο των ελληνικών επιχειρήσεων (και νοικοκυριών) μόνο οι 2 στις 10 είναι αξιόχρεες και λάβουν δάνεια οι 5 από τις 10 που θα υποβάλουν αιτήσεις, τότε θα αρχίσει να κυοφορείται μια νέα γενιά "κόκκινων" δανείων.
Όπως και η προηγούμενη γενιά "κόκκινων" δανείων η επόμενη θα σκάσει όταν προκύψει κάποια αφορμή.