Andrew Korybko / Παρουσίαση Freepen.gr
----------
* «Ρωτήσατε εάν είναι δυνατόν να μιλήσουμε για μεγαλύτερη εμπλοκή των ΗΠΑ στη σύγκρουση στην Ουκρανία. Νομίζω ότι πρέπει να δούμε το πρόβλημα ευρύτερα. Τι εννοώ συγκεκριμένα και γιατί. Επειδή οι Ηνωμένες Πολιτείες το κάνουν αυτό εδώ και πολύ καιρό – εδώ και πολύ καιρό συμμετέχουν στις διαδικασίες που λαμβάνουν χώρα στο σοβιετικό και μετασοβιετικό χώρο».
- Ο Πρόεδρος Πούτιν έβαλε αμέσως την παρούσα φάση της ουκρανικής σύγκρουσης στο σωστό ιστορικό της πλαίσιο υπενθυμίζοντας στο κοινό του την πραγματική προέλευσή της, τονίζοντας πως όλα μπορούν τελικά να αναχθούν στην αμερικανική ανάμειξη στην πρώην Σοβιετική Ένωση.
* «Στην εποχή της Σοβιετικής Ένωσης ολόκληρα ινστιτούτα δούλευαν στην Ουκρανία και συνειδητοποίησαν πλήρως το υπόβαθρο του ζητήματος. Έχουν έμπειρους, βαθιά ειδικούς που το γνωρίζουν επαγγελματικά. Θα επαναλάβω, το έδαφος στρώθηκε κατά τη σοβιετική εποχή. Επιλέχθηκαν άνθρωποι, ορίστηκαν έννοιες κ.ο.κ. Δε θέλω να υπεισέλθω σε λεπτομέρειες σε αυτό το σημείο – αυτή δεν είναι η σωστή μορφή όπου μπορεί κανείς να μπει βαθιά στην ιστορία του ζητήματος. Τούτου λεχθέντος, είναι ακόμα σαφές από πού προήλθαν όλα αυτά»
- Στη συνέχεια βασίστηκε στην προηγούμενη εικόνα εξηγώντας τον τρόπο λειτουργίας, ιδιαίτερα την επιρροή που άσκησαν οι εξωτερικές δυνάμεις στην επιδείνωση των προϋπαρχουσών διαφορών ταυτότητας μέσω των υπηρεσιών πληροφοριών τους.
* «Η ενότητα του ρωσικού κόσμου είναι ένα πολύ λεπτό ζήτημα. Διαίρει και βασίλευε – αυτό το σύνθημα χρησιμοποιήθηκε στην αρχαιότητα και εξακολουθεί να χρησιμοποιείται ενεργά στην πραγματική πολιτική. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο ο πιθανός αντίπαλος μας, οι αντίπαλοί μας πάντα το ονειρευόντουσαν και πάντα ασχολούνταν με αυτό. Προσπαθούν να μας χωρίσουν και μετά να τρέξουν τα χωριστά κομμάτια».
- Ο Πρόεδρος Πούτιν είπε στη συνέχεια ρητά αυτό που υπαινίχθηκε μέχρι τώρα, δηλαδή πως το αμερικανικό τελικό παιχνίδι ήταν πάντα η προώθηση της κλασικής στρατηγικής "διαίρει και βασίλευε" ενάντια στην πρώην Σοβιετική Ένωση και το διάδοχό της κράτος, τη Ρωσική Ομοσπονδία.
* «Τι νέο υπάρχει εδώ; Η ιδέα του ουκρανικού αυτονομισμού γεννήθηκε από μόνη της εδώ και πολύ καιρό, όταν ήμασταν ακόμη μια χώρα. Ξέρετε, πάντα έλεγα ότι αν κάποιος αποφασίσει πως έχει σχηματιστεί μια ξεχωριστή εθνική ομάδα και θέλει να ζήσει ανεξάρτητα, για όνομα του Θεού, είναι αδύνατο να πάει ποτέ κανείς ενάντια στη θέληση του λαού».
- Αυτό στο οποίο αναφέρεται συγκεκριμένα σε σχέση με την προηγουμένως διατυπωμένη θέση του είναι το μεγάλο έργο του από το καλοκαίρι του 2021 «Σχετικά με την ιστορική ενότητα Ρώσων και Ουκρανών», το οποίο επιβεβαίωσε την πίστη του στην ανεξαρτησία της Ουκρανίας, αν και ως ένα πραγματικά κυρίαρχο κράτος και όχι ως αντιπρόσωπος των εχθρικών δυνάμεων όπως οι ΗΠΑ.
* «Αλλά αν είναι έτσι, αυτή η αρχή πρέπει να είναι καθολική και είναι αδύνατο να πάμε ποτέ ενάντια στη θέληση ανθρώπων που αισθάνονται ότι βρίσκονται σε μια διαφορετική πραγματικότητα, που θεωρούν τον εαυτό τους μέρος του ρωσικού λαού και του ρωσικού κόσμου, πως πιστεύουν ότι είναι μέρος αυτής της κουλτούρας, μέρος αυτής της γλώσσας και μέρος αυτής της ιστορίας και αυτών των παραδόσεων. Ούτε κανείς μπορεί να τους πολεμήσει».
- Εδώ ο Πρόεδρος Πούτιν άρχισε να εξηγεί το ανθρωπιστικό κίνητρο πίσω από την ειδική επιχείρηση της χώρας του, εφιστώντας την προσοχή στο γεγονός πως δεν πρέπει να εφαρμόζονται διπλά μέτρα και μέτρα έναντι των Ουκρανών και των Ρώσων όσον αφορά το κατοχυρωμένο από τον ΟΗΕ δικαίωμα αυτοδιάθεσης.
* «Αλλά ένας πόλεμος ξεκίνησε εναντίον τους το 2014. Εννοώ πόλεμο. Περί αυτού επρόκειτο. Τι ήταν όταν χτυπήθηκαν από αέρος τα κέντρα εκατομμυρίων πόλεων; Τι ήταν όταν στρατεύματα με πανοπλίες αναπτύχθηκαν εναντίον τους; Ήταν πόλεμος, πολεμικές επιχειρήσεις. Όλα αυτά τα αντέξαμε, αντέξαμε και αντέξαμε, με την ελπίδα κάποιας συμφωνίας ειρήνης. Τώρα αποδεικνύεται ότι απλώς ξεγελαστήκαμε. Άρα, μια χώρα όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες έχει εμπλακεί σε αυτό εδώ και πολύ καιρό. Πολύ καιρό».
- Δεν το λέει ευθέως, αλλά το τελευταίο μέρος του παραπάνω αποσπάσματος υποδηλώνει πόσο απογοητευμένος αισθάνεται από την πρώην στενή του φίλη Μέρκελ που παραδέχτηκε ότι το Μινσκ ήταν απλώς ένα τέχνασμα για τον επανεξοπλισμό του Κιέβου πριν από την προγραμματισμένη τελική του επίθεση στο Ντονμπάς, η οποία είχε σκοπό να τερματίσει αποφασιστικά τον ουκρανικό εμφύλιο πόλεμο.
* «Υπό αυτή την έννοια, μπορούμε να πούμε πως οδηγώντας μας στα σημερινά γεγονότα, πέτυχαν τον επιθυμητό στόχο. Από την πλευρά μας, δεν είχαμε άλλη επιλογή από τις ενέργειες που κάναμε στα τέλη του περασμένου Φεβρουαρίου. Ναι, αυτή ήταν η λογική που διαμόρφωσε τις εξελίξεις, αλλά ο πρωταρχικός μας στόχος είναι να προστατεύσουμε ανθρώπους που –επιτρέψτε μου να επαναλάβω– νιώθουν ότι είναι μέρος του έθνους μας, μέρος του πολιτισμού μας».
- Ο Πρόεδρος Πούτιν έδωσε το παράδειγμα σε αυτό το κομμάτι, διώχνοντας τον ευσεβή πόθο που νωρίτερα συμβούλευσε τους Ρώσους στρατηγικούς μετεωρολόγους να μην επιδοθούν, αφού αναγνώρισε ότι πράγματι εξαπατήθηκε από τη Μέρκελ για το Μινσκ , παρά το γεγονός πως κάποιοι από την κοινότητα των Alt-Media (εναλλακτικά μέσα ενημέρωσης) εξακολουθούσαν να επιμένουν ότι δε συνέβη κάτι τέτοιο.
* «Τι πιστεύαμε κάποια στιγμή; Πιστεύαμε ότι εντάξει, η ΕΣΣΔ έπαψε να υπάρχει. Όμως, όπως είπα στη χθεσινή συνεδρίαση του συμβουλίου του Υπουργείου Άμυνας, πιστεύαμε πως οι κοινές ιστορικές μας ρίζες, το πολιτιστικό και πνευματικό μας υπόβαθρο θα ήταν ισχυρότερο από αυτό που μας χωρίζει, και τέτοιες δυνάμεις υπήρχαν πάντα. Υποθέσαμε ότι αυτό που μας ενώνει ήταν πιο δυνατό. Αλλά όχι, δεν ήταν έτσι, λόγω της βοήθειας εξωτερικών δυνάμεων και του γεγονότος ότι άνθρωποι με ακραίες εθνικιστικές απόψεις ήρθαν στην εξουσία βασικά μετά την κατάρρευση της Ένωσης».
- Εδώ προσθέτει στην προηγούμενη εικόνα εξηγώντας τη διαδικασία σκέψης των Ρώσων πολιτικών που συνέβαλαν ακούσια σε όλους αυτούς, συμπεριλαμβανομένου του ίδιου ομολογουμένως, να εξαπατηθούν από τη Μέρκελ να επιδίδονται σε ευσεβείς πόθους για το Μινσκ και να πέφτουν σε καλοπροαίρετες πολιτικές φαντασιώσεις για την Ουκρανία.
* «Και αυτή η διαίρεση γινόταν όλο και χειρότερη με τη βοήθεια αυτών των δυνάμεων και παρά τις προσπάθειές μας. Όπως είπα κάποτε – στην αρχή διασπαστήκαμε, χωρίσαμε και μετά βάλαμε ο ένας εναντίον του άλλου. Υπό αυτή την έννοια, πέτυχαν φυσικά αποτελέσματα και από αυτή την άποψη ήταν κάτι σαν φιάσκο για εμάς. Δε μας έμεινε τίποτα άλλο. Ίσως εσκεμμένα οδηγηθήκαμε σε αυτό, σε αυτό το χείλος. Αλλά δεν είχαμε πού να υποχωρήσουμε, αυτό είναι το πρόβλημα».
- Ο Πρόεδρος Πούτιν έδειξε για άλλη μια φορά ότι δεν παραδέχεται ανοιχτά τις ελλείψεις της πολιτικής του, περιγράφοντας την περίπλοκη κατάσταση στην οποία αναγκάστηκε η Ρωσία την παραμονή της ειδικής της επιχείρησης ως «κάτι σαν φιάσκο για εμάς», πράγμα που είναι αλήθεια και μαρτυρά την αποτυχία της προηγούμενης προσέγγισης της χώρας του.
* «Πάντα συμμετείχαν πλήρως. έκαναν το καλύτερο δυνατό. Δε θυμάμαι τώρα, αλλά μπορείτε να το διαβάσετε σε βιβλία ιστορίας. Ένας από τους βουλευτές της τσαρικής Κρατικής Δούμας είπε, αν θέλετε να χάσετε την Ουκρανία, προσθέστε τη Γαλικία σε αυτήν. Και αυτό είναι που συνέβη στο τέλος. αποδείχθηκε πως ήταν οραματιστής. Γιατί; Επειδή οι άνθρωποι από αυτό το μέρος συμπεριφέρονται πολύ επιθετικά και στην πραγματικότητα καταστέλλουν τη σιωπηλή πλειοψηφία στην υπόλοιπη περιοχή».
- Επεξηγώντας λίγο περισσότερο γιατί η Ρωσία οδηγήθηκε σε ένα τέτοιο «φιάσκο», άφησε να εννοηθεί πβε οφείλεται εν μέρει στο ότι οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής υποτίμησαν την επιρροή των υπερεθνικιστών Ουκρανών από την πρώην πολωνική περιοχή της Ανατολικής Γαλικίας στην υπόλοιπη χώρα, πρόβλημα το οποίο είχε διαφανεί πριν από έναν αιώνα.
* «Αλλά και πάλι, πιστεύαμε ότι τα θεμέλια της ενότητάς μας θα ήταν ισχυρότερα από τις τάσεις που μας χωρίζουν. Όμως αποδείχθηκε πως δεν ήταν έτσι. Άρχισαν να καταπιέζουν τον ρωσικό πολιτισμό και τη ρωσική γλώσσα, προσπάθησαν να σπάσουν την πνευματική μας ενότητα με εντελώς βάρβαρους τρόπους. Και προσποιήθηκαν πως κανείς δεν το πρόσεξε. Γιατί; Γιατί, όπως είπα, η στρατηγική τους ήταν να διαιρούν και να κυβερνούν».
- Επιστρέφοντας στον κύριο λόγο του για την αναφορά της προέλευσης της τελευταίας φάσης της ουκρανικής σύγκρουσης, ο Πρόεδρος Πούτιν εξήγησε πώς οι υπερεθνικιστές Ουκρανοί από τη Γαλικία επέβαλαν βίαια την ταυτότητά τους στους Ρώσους συμπατριώτες τους, τους οποίους υποστήριξαν οι ΗΠΑ ως μέρος της πολιτικής του "διαίρει και βασίλευε".
* «Η ενοποίηση του ρωσικού λαού είναι ανεπιθύμητη. Κανείς δεν το θέλει. Από την άλλη πλευρά, η διχόνοια μας θα τους έκανε ευτυχισμένους. Θα συνέχιζαν ευχαρίστως να μας ξεσκίζουν. Αλλά η ενοποίηση και η εδραίωσή μας είναι πράγματα που κανείς δε θέλει – εκτός από εμάς, και θα το κάνουμε και θα τα καταφέρουμε».
- Το τελευταίο μέρος της απάντησής του σχετικά με το ρόλο της Αμερικής στην πρόκληση της ειδικής επιχείρησης της Ρωσίας συνόψιζε αυτό το μεγάλο στρατηγικό κίνητρο του παρακμιακού μονοπολικού ηγεμόνα και το αντιπαραβάλλει με το κίνητρο της χώρας του, δηλώνοντας ότι η Μόσχα δεν θα ηττηθεί ποτέ στην προσπάθειά της να ενώσει τον ρωσικό λαό.
----------
Σαφώς, τα ανθρωπιστικά κίνητρα έπαιξαν σημαντικό ρόλο στην απόφαση του Προέδρου Πούτιν να ξεκινήσει την ειδική επιχείρηση της χώρας του. Οδηγήθηκε εν μέρει από την επιθυμία να υπερασπιστεί τα ανθρώπινα δικαιώματα των ομοεθνών του στην Ουκρανία, αφού οι δυτικοί προστάτες του καθεστώτος υποστήριξαν τη βίαιη παραβίασή τους από το Κίεβο ως μέρος του de facto υβριδικού πολέμου του μπλοκ του Νέου Ψυχρού Πολέμου στα πλαίσια του "διαίρει και βασίλευε" στη Ρωσία. Ως εκ τούτου, ο ουκρανικός εμφύλιος έφερε τη Ρωσία σε μια στρατηγικά μειονεκτική θέση που ανάγκασε τον Πρόεδρο Πούτιν να δράσει.