«Φαίνεται πιθανό ότι η Ρωσία θα επιβάλει μια λύση. Εάν, όπως ήταν αναμενόμενο, καταστεί σαφές πως η Δύση δεν μπορεί ή δεν πρόκειται να διαπραγματευτεί, θα επιβάλει στη Ρωσία να εφαρμόσει μια μαξιμαλιστική λύση. Ή εναλλακτικά, η Ρωσία «παζαρεύει» δείχνοντας ότι μπορεί να δημιουργήσει μια νεκρή ζώνη στη Δυτική Ουκρανία όσο μεγάλη θέλει. Αν η Ουκρανία και οι αμερικανοί οπαδοί της δε συνέλθουν, αυτή η νεκρή ζώνη θα είναι τρομερά μεγάλη». Yves Smith, Naked Capitalism
Παρουσίαση Freepen.gr
Πώς τελειώνει αυτό;
Πώς δημιουργεί η Ρωσία μια «ουδέτερη» Ουκρανία που δεν είναι οπλισμένη μέχρι τα δόντια από τους εχθρούς της Μόσχας; Πώς εμποδίζουν το Κίεβο να διεξάγει κοινές στρατιωτικές ασκήσεις με το ΝΑΤΟ ή να τοποθετεί θέσεις πυραύλων στα σύνορα της Ρωσίας; Πώς εμποδίζουν τον ουκρανικό στρατό να βομβαρδίζει Ρώσους στα ανατολικά ή να εκπαιδεύει ακροδεξιούς παραστρατιωτικούς για να σκοτώσουν όσο το δυνατόν περισσότερους Ρώσους; Πώς ο Πούτιν αλλάζει την Ουκρανία σε καλό γείτονα που δεν αποτελεί απειλή για την ασφάλεια και δεν τροφοδοτεί το αντιρωσικό μίσος και φανατισμό; Και, τέλος, πώς επιλύει κανείς τη σύγκρουση ειρηνικά εάν η μία πλευρά αρνείται να διαπραγματευτεί με την άλλη; Δείτε αυτό το απόσπασμα από ένα άρθρο στο Mint News:
«Ο Ουκρανός πρόεδρος Volodymyr Zelensky υπέγραψε την Τρίτη ένα διάταγμα με το οποίο ανακοινώνει επισήμως την «αδύνατη» προοπτική των ειρηνευτικών διαπραγματεύσεων μεταξύ της Ουκρανίας και του Ρώσου Προέδρου Βλαντιμίρ Πούτιν…
«Αυτός (ο Πούτιν) δεν ξέρει τι είναι αξιοπρέπεια και ειλικρίνεια. Ως εκ τούτου, είμαστε έτοιμοι για διάλογο με τη Ρωσία, αλλά με έναν άλλο πρόεδρο της Ρωσίας», δήλωσε ο Ζελένσκι την Παρασκευή. (Mint News)
Το γεγονός πως ο Ζελένσκι δε θα διαπραγματευτεί με τον Πούτιν δε σημαίνει ότι δεν θα υπάρξει διευθέτηση. Σημαίνει απλώς πως ο Ζελένσκι δεν θα έχει φωνή στο αποτέλεσμα. Ως η πιο ισχυρή χώρα, ήταν πάντα μέσα στην ικανότητα της Ρωσίας να επιβάλει μια διευθέτηση που επιτυγχάνει τους βασικούς της στόχους εθνικής ασφάλειας, και αυτό ακριβώς θα κάνει ο Πούτιν. Η διευθέτηση δε θα είναι ιδανική ούτε θα τερματίσει πλήρως τις εχθροπραξίες, αλλά θα παρέχει ένα στρώμα προστασίας από τους εχθρούς της Ρωσίας, το οποίο είναι το καλύτερο που μπορούμε να ελπίζουμε δεδομένων των συνθηκών. Δυστυχώς, η διευθέτηση θα τερματίσει επίσης την ύπαρξη της Ουκρανίας ως βιώσιμο, συνεχόμενο κράτος. Και – αφού η Ρωσία ολοκληρώσει την ειδική στρατιωτική της επιχείρηση – η Ουκρανία θα αντιμετωπίσει ένα θλιβερό μέλλον ως μια αποβιομηχανοποιημένη ερημιά που εξαρτάται εξ ολοκλήρου από τους συμμάχους της στη Δύση για την επιβίωσή της.
Ακολουθεί ένα απόσπασμα από ένα άρθρο του δημοσιογράφου Τζον Χέλμερ με έδρα τη Μόσχα, ο οποίος πιστεύει ότι ο ρωσικός στρατός θα εκκαθαρίσει μια τεράστια περιοχή της κεντρικής Ουκρανίας στην επερχόμενη χειμερινή του επίθεση και πως μεγάλο μέρος αυτής της γης θα γίνει μέρος μιας αποστρατιωτικοποιημένης ζώνης πλάτους 100 χιλιομέτρων (DMZ) που θα προστατεύει τη Ρωσία από τις ουκρανικές επιθέσεις πυραύλων και πυροβολικού. Όπως σημειώνει ο Helmer, το μοντέλο για αυτόν τον στρατιωτικό επιβεβλημένο διακανονισμό είναι «η ανακωχή του Panmunjom της 27ης Ιουλίου 1953, η οποία τερμάτισε τον πόλεμο της Κορέας…. Στο έδαφος εντός της UDZ (Αποστρατιωτικοποιημένη Ζώνη της Ουκρανίας) μπορεί να μην υπάρχει ηλεκτρισμός, άνθρωποι, τίποτα εκτός από τα μέσα παρακολούθησης και επιβολής των όρων της ανακωχής. Εδώ είναι περισσότερα από τον Helmer:
Στρατιωτική πηγή:…. Μόλις ολοκληρωθεί η καταστροφή αυτών των στόχων, τα υπολείμματα της υποδομής θα εξορυχθούν και η περιοχή θα φυτευτεί με συσκευές ανίχνευσης. Στη συνέχεια, οι στρατοί θα ξεκινήσουν μια ταχεία, σταδιακή απόσυρση πίσω από τις ρωσικές γραμμές όπου η διαδικασία οχύρωσης και περιχαράκωσης έχει ήδη ξεκινήσει».
«Στους πολίτες και τα αφοπλισμένα ουκρανικά στρατεύματα –εκτός από τις μονάδες Ουκροναζί– θα παραχωρηθούν ένας ή δύο διάδρομοι μέσω των οποίων θα τους επιτρέπεται να φύγουν από τη ζώνη. Καλύτερα να μην χαζεύουν»…
Οι πηγές συμφωνούν πως θα υπάρξει μια νέα στρατιωτική γραμμή οριοθέτησης πριν από την απόψυξη την επόμενη άνοιξη. Διαφέρουν ως προς το πώς σχεδιάζεται τώρα και πώς θα είναι τον επόμενο Απρίλιο. «Προς το παρόν, η γραμμή θα είναι στον Δνείπερο με τη ζώνη να εκτείνεται από τη δυτική όχθη μέχρι το κατώφλι της Ουκρανίας – εικάζω ότι είναι σε βάθος όχι λιγότερο από 100 χιλιόμετρα. Αυτό θα θέσει το ρωσικό έδαφος εκτός του βεληνεκούς των περισσότερων ουκρανικών βλημάτων πυροβολικού. Μια ζώνη βάθους 100 χιλιομέτρων θα δώσει επίσης στις ρωσικές δυνάμεις χρόνο να εντοπίσουν και να αναχαιτίσουν οτιδήποτε κατά την πτήση…
«Στον βόρειο τομέα – από το Kramatorsk και το Slovyansk μέχρι το Kharkov… πρόκειται για φρουρές και περιοχές μίσους στα σύνορα της Ρωσίας ή κοντά. δεν θα γλυτώσουν….(και) τους έχουν τα προσόντα για αποηλεκτροδότηση, αποπληθυσμό και αποναζισμό».
«Το σημείο που πρέπει να τονιστεί, ειδικά στις ρωσικές επιχειρήσεις στο βορρά… δε θα καταλάβει και θα κρατήσει εδάφη. … Η ιδέα δε θα είναι να καταλάβουμε την επικράτεια, πόσο μάλλον να τη διαχειριζόμαστε, για μεγάλο χρονικό διάστημα. Ο στόχος θα είναι να καταστρέψει τους εχθρούς που σηκώνουν κεφάλι και την υποδομή στην οποία βασίζονται. Βάζω νάρκες και αισθητήρες και μετά αποσύρομαι».
«Μόλις ληφθούν οι ανατεθειμένοι κόμβοι μεταφοράς και υλικοτεχνικής υποστήριξης, θα ξεκινήσει η εργασία της καταστροφής τους από τις μονάδες μηχανικών. Γέφυρες, δρόμοι, σιδηρόδρομοι, ναυπηγεία συγκέντρωσης, τροχαίο υλικό, αεροδρόμια, αποθήκευση καυσίμων και ιατρεία, ηλεκτρικοί υποσταθμοί, πύργοι μετάδοσης και επικοινωνιών, κεντρικά γραφεία, αποθήκες, χώροι τοποθέτησης, γεωργικός εξοπλισμός – οτιδήποτε θα μπορούσε ενδεχομένως να χρησιμοποιηθεί για την υποστήριξη της Ουκρανίας-ΝΑΤΟ προσπάθεια ανατολικά των δυτικών συνόρων της ζώνης θα καταστραφεί. Αυτή θα είναι και η δουλειά των χερσαίων δυνάμεων – πιο ολοκληρωμένη και πιο εμπεριστατωμένη από ό,τι μπορούν να επιτύχουν οι επιθέσεις με πυραύλους και μη επανδρωμένα αεροσκάφη».
«Οι άμαχοι και οι αφοπλισμένοι μαχητές, χωρίς το μηχανοκίνητο εξοπλισμό τους, θα έχουν τη δυνατότητα να βγουν από τη ζώνη σε ειδικά προετοιμασμένα λεωφορεία (όπως επέβλεπε ο Surovikin στη Συρία) με ό,τι μπορούν να μεταφέρουν στις πλάτες τους…. Όποιοι επιλέξουν να παραμείνει εντός της ζώνης θα ενημερωθεί ρητά μέσω ασυρμάτου, φυλλαδίων και μεγαφώνου πως θεωρούνται εχθροί μαχητές και θα στοχοποιηθούν ανάλογα. Μετά από ένα προκαθορισμένο χρονικό διάστημα, οι «χρυσές γέφυρες» για τον πληθυσμό που εξέρχεται θα καταστραφούν. Για όσους απομένουν δε θα υπάρχει καμία ενέργεια, εγκαταστάσεις υγιεινής ή επικοινωνίες…» («Ουκρανική ανακωχή – Πώς το UDZ του 2023 θα χωρίσει τους στρατούς όπως το κορεατικό DMZ του 1953» , John Helmer, Dances With Bears
Ο Χέλμερ το συνοψίζει τέλεια. Ο Πούτιν πρόκειται να δημιουργήσει μια τεράστια, ακατοίκητη γη για κανέναν στο κέντρο της Ουκρανίας που θα χωρίζει την Ανατολή από τη Δύση και θα τερματίσει την ύπαρξη της Ουκρανίας ως βιώσιμο, συνεχόμενο κράτος. Έτσι μοιάζει ένας στρατιωτικός οικισμός. Δεν είναι ιδανικό και δεν σταματά απαραίτητα όλες τις μάχες, αλλά αντιμετωπίζει τις βασικές απαιτήσεις ασφαλείας της Ρωσίας τις οποίες η Ουάσιγκτον επέλεξε να αγνοήσει.
Να είστε βέβαιοι ότι στην Ουάσιγκτον δε θα αρέσει αυτή η διευθέτηση και δε θα συμφωνήσει ποτέ με τα νέα σύνορα. Αλλά οι Ηνωμένες Πολιτείες δε θα έχουν τον τελευταίο λόγο σε αυτό το θέμα και αυτό είναι εξαιρετικά σημαντικό, γιατί ο ρόλος της Ουάσιγκτον ως «εγγυήτριας της παγκόσμιας ασφάλειας» ανήκει πλέον στο παρελθόν. Η Ρωσία θα αποφασίσει τα σύνορα της Ουκρανίας και έτσι θα είναι. Οπότε, ναι, μπορούμε να περιμένουμε να ακούσουμε το τρίξιμο των δοντιών στα κεντρικά γραφεία του ΝΑΤΟ και στον ΟΗΕ και στο Λευκό Οίκο, αλλά με μικρό αποτέλεσμα. Το θέμα έχει διευθετηθεί εκτός εάν, φυσικά, οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ θέλουν να δεσμεύσουν χερσαίες δυνάμεις στη σύγκρουση, η οποία, πιστεύουμε, θα επισπεύσει μια διάσπαση στο ΝΑΤΟ που θα οδηγήσει αναπόφευκτα στην κατάρρευσή του. Είτε έτσι είτε αλλιώς, η μοίρα της Ουκρανίας θα κριθεί στη Μόσχα και όχι στην Ουάσιγκτον, και αυτή η πραγματικότητα θα έχει σημαντικό αντίκτυπο στην κατανομή της παγκόσμιας ισχύος. Υπάρχει ένας νέος σερίφης στην πόλη και σίγουρα δεν είναι Αμερικανός.
Επί της ουσίας: Πιστεύουμε ότι η ανάλυση του Helmer είναι το πιο πιθανό σενάριο για το μέλλον. Ο Πούτιν έχει δείξει αξιοθαύμαστη αυτοσυγκράτηση μέχρι εδώ, αλλά μετά από 9 μήνες άσκοπης αγγαρείας και σφαγής, ήρθε η ώρα να τελειώσει αυτό το πράγμα. Η Μόσχα είχε πάντα μια βαριοπούλα στην εργαλειοθήκη της και τώρα θα τη χρησιμοποιήσει. Θα προτιμούσαμε να μην τελειώσει έτσι, αλλά δεν έχει νόημα να κλαίμε για το χυμένο γάλα. Η Ουάσιγκτον ήθελε να επεκτείνει αυτόν τον πόλεμο όσο το δυνατόν περισσότερο για να αφαιμάξει τη Ρωσία ώστε να μην μπορεί να προβάλει ισχύ πέρα από τα σύνορά της ή να εμποδίσει τα σχέδια των ΗΠΑ να «στρέψει στην Ασία». Αλλά ο Πούτιν ματαίωσε αυτό το σχέδιο. Δεν μπήκε στην παγίδα της Ουάσιγκτον και δεν πρόκειται να ξοδέψει αίμα και χρήματα σε μια μαύρη τρύπα. Θα τακτοποιήσει αυτό το θέμα μια για πάντα και θα τελειώσει με αυτό. Αυτό είναι από μια συνέντευξη με τον συνταγματάρχη Douglas MacGregor:
«Ολόκληρη αυτή η σύγκρουση θα μπορούσε να είχε αποφευχθεί αν απλώς αναγνωρίζαμε τα νόμιμα συμφέροντα της Μόσχας σε ό,τι συμβαίνει στην Ουκρανία …. Αυτό που συμβαίνει στην Ουκρανία είναι σημαντικό για τους Ρώσους…. Θα μπορούσαμε, λοιπόν, να έχουμε παρέμβει από νωρίς και να πούμε, «Ας κάνουμε μια κατάπαυση του πυρός και ας μιλήσουμε», στην πραγματικότητα, θα μπορούσαμε να ακούσουμε τους Ρώσους τα τελευταία 10 ή 20 χρόνια για τις ανησυχίες τους για το τι συνέβαινε στην Ουκρανία. Και, νομίζω, τώρα βλέπουμε με το καθεστώς Ζελένσκι –μια πολύ επικίνδυνη κυβέρνηση που είναι αθεράπευτα εχθρική προς τη Ρωσία (και) που ανταποκρίνεται αποκλειστικά στις οδηγίες της Ουάσιγκτον– που αποφάσισε ότι θέλει να αποδυναμώσει μοιραία τη Ρωσία με κάθε δυνατό τρόπο…Η λύση σε αυτό είναι –όχι να συμμετάσχουμε σε αυτόν τον μάταιο και άσκοπα καταστροφικό πόλεμο με τη Μόσχα– (αλλά) να αποκτήσουμε κάποια λογική στο μυαλό των ανθρώπων στην κυβέρνηση του Κιέβου». Συνταγματάρχης Ντάγκλας ΜακΓκρέγκορ, «Η Ουκρανία πρόκειται να εκμηδενιστεί», You Tube; Σημείο 2:10 λεπτών
IMO, η απόφαση έχει ήδη ληφθεί. Η Ουκρανία θα χωριστεί στα δύο είτε αρέσει είτε όχι στην Ουάσιγκτον. Έτσι είναι.