Αυτό έρχεται σε αντίθεση με τα Su-35 και Su-34 που αναπτύχθηκαν παράλληλα, από τα οποία έχουν τεθεί σε λειτουργία πάνω από 100 από το καθένα και τα Su-57 από τα οποία έχουν παραγγελθεί τα 76. Ενώ τα Su-35 και Su-34 αντιπροσωπεύουν έντονα βελτιωμένα παράγωγα του Su-27 Flanker, του κορυφαίου μαχητικού της εποχής του Ψυχρού Πολέμου της Σοβιετικής Ένωσης, το MiG-35 προέρχεται ομοίως από το MiG-29 - το οποίο σχεδιάστηκε στην ΕΣΣΔ ως ελαφρύτερο αντίστοιχο του Flanker με πολύ χαμηλότερο κόστος παραγωγής και λειτουργίας.
Αν και αποκαλύφθηκαν για πρώτη φορά το 2007, τα πρώτα MiG-35 τέθηκαν σε λειτουργία μόλις το 2019 με την έλλειψη ενδιαφέροντος της ρωσικής Πολεμικής Αεροπορίας για τις κατηγορίες μαχητικών μεσαίου βάρους να ευθύνεται σε μεγάλο βαθμό για την καθυστέρηση. Ενώ το αεροσκάφος έχει αναφερθεί από τα ρωσικά κρατικά μέσα ενημέρωσης ότι χρειάζεται 80 τοις εκατό λιγότερη συντήρηση από το αρχικό MiG-29, εξακολουθεί να θεωρείται λιγότερο αποδοτικό από τα παράγωγα Flanker ή το Su-57, με τη μικρότερη εμβέλεια, το χαμηλότερο ωφέλιμο φορτίο όπλων και το μικρότερο ραντάρ που περιορίζουν τη χρησιμότητά του σε έναν πιθανό πόλεμο με κράτη μέλη του ΝΑΤΟ. Το σημαντικό στρατηγικό βάθος της Ρωσίας και η έλλειψη ανάγκης για μαχητικά ικανά να λειτουργούν από αυτοσχέδιους διαδρόμους κοντά στις γραμμές του μετώπου, για τα οποία είναι βελτιστοποιημένο το MiG-35, σημαίνει πως το αεροσκάφος ανέμενε πάντα να δει τη μεγάλη πλειονότητα της παραγωγής που διατίθεται για την εκπλήρωση παραγγελιών εξαγωγών.
Οι προοπτικές του MiG-35 θεωρήθηκε ότι είχαν μειωθεί περαιτέρω από την ανάπτυξη ενός εντελώς νέου μαχητικού μεσαίου βάρους με δυνατότητες επόμενης γενιάς, του S-75 Checkmate, το οποίο παρουσιάστηκε το 2021.
Η εμφάνιση του MiG-35 στο Zhuhai ακολουθεί μια αξιοσημείωτη απουσία από τον εννιάμηνο Ρωσο-Ουκρανικό Πόλεμο, καθιστώντας το το μόνο μεγάλο αεροσκάφος μάχης στη Ρωσική Πολεμική Αεροπορία που δεν έχει δει δράση. Αν και το Su-57 τοποθετείται σε παρόμοιο μικρό αριθμό, με μόνο έξι σε υπηρεσία, το μαχητικό έχει αναπτυχθεί εκτενώς για επιχειρήσεις κατά των ουκρανικών δυνάμεων, συμπεριλαμβανομένων των αποστολών καταστολής της αεράμυνας και πιθανώς, αν και δεν έχει επιβεβαιωθεί, για μία μόνο εμπλοκή αέρος-αέρος . Η απουσία του MiG-35 μπορεί κάλλιστα να αντικατοπτρίζει την πολύ περιορισμένη θέση που έχουν τα μαχητικά εκτός των βαρέων βαρών στη ρωσική Πολεμική Αεροπορία, καθώς και τη μεγαλύτερη έμφαση που δίνεται στην απόκτηση εμπειρίας μάχης για το Su-57 και άλλες κατηγορίες που θεωρούνται πολύ πιο σημαντικές για την άμυνα της Ρωσίας.
Ωστόσο, το MiG είναι κατάλληλο για το είδος του περιβάλλοντος μάχης που αντιμετωπίζει στην Ουκρανία, με το σχετικά περιορισμένο βεληνεκές του να μην αποτελεί εμπόδιο ενάντια σε έναν κοντινό αντίπαλο, ενώ η έμφαση που δίνει στις δυνατότητες ηλεκτρονικού πολέμου και στους εξελιγμένους αισθητήρες και στα κατευθυνόμενα όπλα ακριβείας το καθιστούν δυνητικά θανατηφόρο.
Ενώ υπάρχουν πλεονεκτήματα από την απομάκρυνση νέων τάξεων μαχητικών από τη συμμετοχή σε σύγκρουση, προκειμένου να στερηθούν οι αντίπαλοι ευκαιρίες να αξιολογήσουν τις δυνατότητές τους, η απουσία του MiG-35 από τις πρώτες γραμμές στην Ουκρανία φαίνεται να οφείλεται πολύ περισσότερο στην παραμέληση της Ρωσικής Πολεμικής Αεροπορίας.
Το πρόγραμμα μαχητικών μπορεί κάλλιστα να έχει ακόμη μέλλον , καθώς πολλές από τις τεχνολογίες του έχουν ενσωματωθεί στο MiG-29M , ένα πολύ παρόμοιο αλλά χαμηλότερου κόστους αεροσκάφος που παράγεται στο ίδιο εργοστάσιο αεροσκαφών Sokol, το οποίο ήταν δημοφιλές στις εξαγωγικές αγορές αν και όχι στη Ρωσία.
Το MiG-35 παραμένει ένας δυνητικά πολλά υποσχόμενος υποψήφιος για εξαγωγικές συμβάσεις, με την Ινδία και την Αίγυπτο να θεωρούνται μεταξύ των κορυφαίων πιθανών πελατών του, αν και το MiG-29M και τα ανακαινισμένα MiG-29 σοβιετικής κατασκευής , όπως τα MiG-29SMT και UPG, παραδόθηκαν πρόσφατα στη Συρία και την Ινδία, παρέχουν φθηνότερες εναλλακτικές λύσεις με πολλές παρόμοιες δυνατότητες. Αυτός ήταν ένας πρωταρχικός παράγοντας που μείωσε την ελκυστικότητα του ίδιου του MiG-35. Το μέλλον της κατηγορίας στη Ρωσική Πολεμική Αεροπορία, ωστόσο, δεν φαίνεται πολλά υποσχόμενο, καθώς η κατάστασή της κατά τη διάρκεια ενός συνεχιζόμενου πολέμου με την Ουκρανία είναι ένας αξιοσημείωτος δείκτης αυτού. Εάν φανεί ότι αυξάνεται το δυναμικό για μια σύμβαση εξαγωγής, υπάρχει σημαντική πιθανότητα τα MiG-35 να δουν μάχη είτε στην Ουκρανία είτε στις συνεχιζόμενες επιχειρήσεις κατά της εξέγερσης στη Συρία ως μέσο σηματοδότησης της πίστης του ρωσικού υπουργείου Άμυνας στο αεροσκάφος, με την απουσία του και από τα δύο μέτωπα να ερμηνεύεται ενδεχομένως ως να υπονοεί το αντίθετο.