Του Elijah J. Magnier - presstv.ir / Παρουσίαση Freepen.gr
Ο Γερμανός καγκελάριος Όλαφ Σολτς επέκρινε πρόσφατα το Ιράν για αυτό που ονόμασε «καταστολή» των ταραχοποιών που υποστηρίζονται από ξένους. Η Ευρωπαϊκή Ένωση υιοθέτησε μια σειρά από κυρώσεις που συνδέονται με πολύμηνες ταραχές. Τι είναι αυτό; Γιατί μια τόσο επικίνδυνη κλιμάκωση κατά της Ισλαμικής Δημοκρατίας;
Ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Antony Blinken έκανε μια ενδιαφέρουσα εκστρατεία για την «ελευθερία της έκφρασης», μια αφήγηση που χρησιμοποιεί η Ουάσιγκτον μόνο εναντίον των εχθρών της ή όταν κάποιοι από τους συμμάχους της αποφασίζουν να αμφισβητήσουν τις ιδιοτροπίες και τις φαντασιώσεις της.
Αυτό συμβαίνει ενώ ο Τζούλιαν Ασάνζ αντιμετωπίζει την «ελευθερία» των 175 ετών φυλάκισης επειδή έκανε τη δουλειά του ως ανεξάρτητος, ελεύθερος και ατρόμητος δημοσιογράφος.
Επίσης, αυτό συμβαίνει ενώ ο τομέας dot com του 24ωρου αγγλόφωνου δικτύου ειδήσεων Press TV καταλαμβάνεται και το δίκτυο και οι ανώτεροι υπάλληλοί του τυγχάνουν κυρώσεων απλώς και μόνο επειδή τολμούν να αμφισβητήσουν και να απομυθοποιήσουν την κυρίαρχη αφήγηση που υποστηρίζεται από τη Δύση.
Το βασικό πρόβλημα εδώ είναι το βαθιά απαίσιο σχέδιο να φέρει το Ιράν στην «ολοκαίνουργια πυρηνική συμφωνία» σε μια εύθραυστη κατάσταση και να αποσταθεροποιήσει τη χώρα. Είναι τόσο απλό.
Ο άλλος μακροπρόθεσμος αλλά φιλόδοξος στόχος είναι η «ανατροπή» της Ισλαμικής Δημοκρατίας και η αντικατάστασή της με ένα υποτελές κράτος και η επιβολή μιας αμερικανικής «μαριονέτας» (όπως ο γιος του Σάχη) να ηγείται.
Από τη δυτική σκοπιά, το Ιράν μετατρέπεται σε ένα «προβληματικό κράτος» λόγω της άνευ προηγουμένου ικανότητάς του να αψηφά και να κατεδαφίζει τους αμερικανικούς και ισραηλινούς στόχους στην περιοχή.
Επιπλέον, έχει την οικονομική δύναμη και τη μαζικά λαϊκή ιδεολογία για να υποστηρίξει τον «Άξονα της Αντίστασης», τα μέλη του οποίου λειτουργούν ως ένα σώμα, έτοιμα να υπερασπιστούν την περιοχή ενάντια στις μοχθηρές, διαβολικές συνωμοσίες και μεθοδεύσεις των δυτικών ηγεμονικών δυνάμεων.
Το Ιράν ανακοίνωσε πρόσφατα ότι κατασκεύασε έναν υπερηχητικό βαλλιστικό πύραυλο που δεν μπορεί να αναχαιτιστεί από κανένα σύστημα αντιπυραυλικής άμυνας στον κόσμο. Το ισραηλινό καθεστώς και οι δεκάδες αμερικανικές στρατιωτικές βάσεις που είναι απλωμένες σε όλη τη Μέση Ανατολή, συμπεριλαμβανομένου του αμερικανικού στόλου στο Μπαχρέιν, είναι όλα «στόχοι» για τους ιρανικούς πυραύλους ακριβείας. Ας μην κάνουμε λάθος σε αυτό.
Δεν είναι αφύσικο για το Ιράν να αμφισβητεί απευθείας τις ΗΠΑ όταν η εθνική του ασφάλεια βρίσκεται σε κίνδυνο. Όλοι γνωρίζουμε πώς το Ιράν βομβάρδισε τη βάση της Πολεμικής Αεροπορίας των ΗΠΑ στη βάση Ain al-Assad στο Ιράκ στις αρχές του 2020 και πώς 16 πύραυλοι ακριβείας έπληξαν τις αμερικανικές εγκαταστάσεις και το διάδρομο.
Αν τότε το Ιράν χρησιμοποιούσε την ικανότητα αυτών των πυραύλων για να μεταφέρει πάνω από 1.000 λίβρες κεφαλές εκρηκτικών, θα είχε καταστρέψει 20 έως 30 αεροσκάφη και, όπως είπε αργότερα ο Αμερικανός στρατηγός Frank McKenzie, θα είχε σκοτώσει 100 έως 150 στρατιώτες πριν από την πιθανότητα εκκένωσης.
Επίσης, ο συνασπισμός που δημιουργεί το Ιράν με τον Οργανισμό Συνεργασίας της Σαγκάης (SCO) και οι BRICS θα βοηθήσουν την Ισλαμική Δημοκρατία να γίνει αυτοδύναμη και να καταστήσει άκυρες τις δρακόντειες κυρώσεις των ΗΠΑ. Για αυτούς τους λόγους και όχι μόνο, το Ιράν είναι ο αγαπημένος δυτικός στόχος.
Ωστόσο, η επίθεση στο Ιράν δεν ήρθε μόνο από τη Δύση. Προερχόταν επίσης από πλούσιες σε πετρέλαιο αραβικές χώρες που συνεργάστηκαν πλήρως με δυτικά κράτη για να τροφοδοτήσουν τις ταραχές και χρησιμοποίησαν τον πλούτο τους για να υποστηρίξουν τα δυτικότροπα περσικά μέσα ενημέρωσης και τα δίκτυα κοινωνικής δικτύωσης ενάντια στο Ιράν.
Αυτό που συμβαίνει στο Ιράν δεν είναι ξεκομμένο από αυτό που είπε ο διάδοχος της Σαουδικής Αραβίας Μοχάμεντ μπιν Σαλμάν στις 3 Μαΐου 2017: «Δε θα περιμένουμε να γίνει η μάχη στη Σαουδική Αραβία, αλλά μάλλον θα εργαστούμε ώστε η μάχη για αυτούς να βρίσκεται στο Ιράν και όχι στη Σαουδική Αραβία».
Το Ριάντ, σε συνεργασία με τις δυτικές υπηρεσίες κατασκοπείας καθώς και τη Μοσάντ, θα καταφύγει σε οποιαδήποτε τακτική για να υπονομεύσει την ασφάλεια στο Ιράν, παρόμοια με ό,τι έκανε στο παρελθόν χρησιμοποιώντας πυρήνες της Daesh
Δεν είναι μυστικό πως Σαουδάραβες και Αμερικανοί συμμετείχαν άμεσα και έμμεσα στην υποστήριξη του αυτονομιστικού κινήματος στην επαρχία Σιστάν-Μπαλουτσεστάν του Ιράν για να διχάσουν τη χώρα και να διαταράξουν τη λιμενική δραστηριότητα στο στρατηγικό λιμάνι Chabahar που συνδέει το Ιράν με την Κεντρική Ασία.
Επιπλέον, τα μέσα ενημέρωσης του Μοχάμεντ μπιν Σαλμάν στοχεύουν την ιρανική νεολαία, παράλληλα με τη δαιμονοποίηση του Ιράν και την λανθασμένη εντύπωση πως όλοι οι Ιρανοί είναι εναντίον των ηγετών τους και του ισλαμικού συστήματος διακυβέρνησης. Τίποτα δεν μπορεί να είναι πιο μακριά από την αλήθεια.
Δεν είναι περίεργο που η Σαουδική Αραβία σταμάτησε τώρα τις συνομιλίες για την εκτόνωση της έντασης με το Ιράν στη Βαγδάτη μετά από πέντε γύρους που έχουν ξεκινήσει από τον Απρίλιο του περασμένου έτους. Λείπει η έντιμη πρόθεση.
Αυτό το προσεκτικά συντονισμένο σχέδιο Σαουδικής Αραβίας, Εμιράτων, Μπαχρέιν και Αμερικής για την αποσταθεροποίηση του Ιράν εγκαινιάστηκε επίσημα όταν ο πρόεδρος των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν ήταν ακόμη αντιπρόεδρος.
Εφόσον χιλιάδες κυρώσεις που επιβλήθηκαν από τις ΗΠΑ απέτυχαν να κάνουν το Ιράν να υποταχθεί στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, κατέστη απαραίτητο να στραφεί η ιρανική κοινωνία εναντίον των ηγετών της με μια «έγχρωμη επανάσταση» με την οποία οι ΗΠΑ είχαν ήδη πειραματιστεί σε άλλες χώρες.
Για πολλά χρόνια, αυτές οι χώρες έχουν ενωθεί για να οικοδομήσουν μια κοινή γνώμη εχθρική προς τις ιρανικές πολιτικές, στοχεύοντας ακροατήρια μεταξύ μη Περσικών ιρανικών μειονοτήτων. Σε αυτήν την εκστρατεία συμμετείχαν τα κύρια εταιρικά δυτικά κέντρα σκέψης και τμήματα της ιρανικής διασποράς.
Τηλεοπτικά και ραδιοφωνικά προγράμματα χρηματοδοτήθηκαν μαζί με ιστοσελίδες στα αραβικά, αγγλικά και περσικά για να παρουσιάσουν τις ταραχές ως «εξέγερση» σε όλη τη χώρα. Τα μέσα ενημέρωσης εστίασαν στους ταραχοποιούς που υποστηρίζονται από ξένους, ενώ αγνοούσαν τα εκατομμύρια των Ιρανών που γέμισαν τους δρόμους για να υποστηρίξουν τους ηγέτες τους.
Οι πλατφόρμες μέσων κοινωνικής δικτύωσης δημιουργήθηκαν για να τροφοδοτήσουν την παραπληροφόρηση και την προπαγάνδα, ένα Κέντρο Μελετών και Έρευνας για τις Ιρανικές Υποθέσεις δημιουργήθηκε για τον ίδιο σκοπό και ένα περσόφωνο ειδησεογραφικό κανάλι ξεκίνησε να μεταδίδει 24ωρες ειδήσεις που στοχεύουν στην Ιρανή νεολαία.
Οι δυτικοί αναλυτές δε χάνουν ευκαιρία να μιλήσουν για τις «κακοήθεις δραστηριότητες του Ιράν στη Μέση Ανατολή» χωρίς να διευκρινίσουν το είδος των δραστηριοτήτων στις οποίες αναφέρονται. Στην πραγματικότητα, είναι μια αναφορά στον «Άξονα της Αντίστασης» που αντιπροσωπεύει μια αμυντική γραμμή για το Ιράν και μια πρόκληση για την ηγεμονία των ΗΠΑ και την παράνομη κατοχή της Παλαιστίνης από το Ισραήλ.
Πολλές τάσεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης πρόσφατα φάνηκε να είναι ιδιαίτερα οργανωμένες για την πλύση εγκεφάλου της κοινής γνώμης. Εκστρατείες όπως το «Imagine if this is Iran» ενθάρρυναν ακτιβιστές και καλλιτέχνες δεξαμενών σκέψης να συμμετάσχουν με φωτογραφίες, βίντεο και κείμενο για να ευαισθητοποιήσουν σχετικά με το «μέλλον στο Ιράν» και να τονίσουν την ετοιμότητα της κοινωνίας για «αλλαγή» εάν η σημερινή κυβέρνηση «ανατραπεί».
Δεν αποτελεί έκπληξη να βλέπουμε πολλούς ανθρώπους σε όλο τον κόσμο, συμπεριλαμβανομένων των Ιρανών, να πέφτουν σε αυτή τη μοχθηρή παγίδα της καταστροφικά ισχυρής προπαγάνδας με στόχο να επέλθει «αλλαγή καθεστώτος» στο Ιράν.
Ακόμη και ο Καναδός Πρωθυπουργός Τζάστιν Τριντό τσίμπησε σε ένα ψευδή αφήγημα που επινοήθηκε από τα δυτικά μέσα ενημέρωσης σχετικά με «το Ιράν καταδικάζει σε θάνατο 15.000 διαδηλωτές» στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, για να διαγράψει αργότερα το ενοχλητικό παρορμητικό tweet του.
Το Ιράν θα πρέπει να περιμένει ακόμη πιο σκληρές κυρώσεις (αν και λίγες απομένουν να επιβληθούν μετά τις 3.600 κυρώσεις των ΗΠΑ) και πιο επιθετικές προσπάθειες για την ανατροπή της Ισλαμικής Δημοκρατίας αφού η τελευταία απόπειρα απέτυχε χωρίς τύχη.
Οι προσπάθειες δαιμονοποίησης της Ισλαμικής Δημοκρατίας του Ιράν συνεχίζονται και δεν αναμένεται να τελειώσουν όσο η χώρα στέκεται σταθερά στα πόδια της. Τελικά, το δικαίωμα επιβιώνει και το κακό εξαφανίζεται.
* Ο Elijah J. Magnier είναι βετεράνος πολεμικός ανταποκριτής και αναλυτής πολιτικών κινδύνων με δεκαετίες εμπειρίας στην περιοχή της Δυτικής Ασίας.