 |
| DoD photo by LCpl Joseph Scanlan, U.S. Marine Corps/Released |
19fortyfive.com - Ντάνιελ Ντέιβις / Παρουσίαση Freepen.gr
Όταν ο Πούτιν και οι στρατιωτικοί του διοικητές σκέφτηκαν την πιθανότητα να ξεκινήσουν μια μεγάλη δεύτερη επίθεση, πιθανότατα θα είχαν πραγματοποιήσει μια ιδιωτική και βάναυσα ειλικρινή αξιολόγηση του τι πήγε σωστά και τι πήγε λάθος με την εισβολή το Φεβρουάριο.
Εάν το ρωσικό γενικό επιτελείο αναπτύξει ένα νέο σχέδιο που έχει πιθανότητες επιτυχίας, θα πρέπει να αναγνωρίσει και να διορθώσει τις προηγούμενες αποτυχίες του, να λογοδοτήσει για την τρέχουσα κατάσταση των ενόπλων δυνάμεών του (μετά από σημαντικές απώλειες μάχης και τώρα στρατεύσιμο σε μεγάλο βαθμό) και να καταστρώσει ένα νέο σχέδιο επίθεσης. Το σενάριο που ακολουθεί δεν εξετάζει τους πολιτικούς και στρατιωτικούς παράγοντες που θα οδηγούσαν τον Πούτιν στην επιλογή του πλήρους σεναρίου πολέμου, θα εξετάσει μόνο τους παράγοντες σχεδιασμού και τους πιθανούς στόχους εάν το έκανε.
Τα λάθη εισόδου της Ρωσίας και οι προσαρμογές του Πούτιν
Τα μεγαλύτερα στρατηγικά και επιχειρησιακά λάθη της Ρωσίας στους πρώτους γύρους ήταν πως η Μόσχα στήριξε ολόκληρη την εκστρατεία της στην επίτευξη μιας σειράς από τα καλύτερα σενάρια, τα οποία θα έπρεπε να πραγματοποιηθούν όλα. Ουσιαστικά κανένας από αυτά δε βγήκε, και έτσι τα στοιχήματα τους απέτυχαν όλα, με αποτέλεσμα την καταστροφή των αποσύρσεων του Απριλίου από όλες τις περιοχές του Κιέβου και του Χάρκοβο. Αν το Κρεμλίνο είχε υποθέσει ότι τα πράγματα θα πήγαιναν στραβά, πως ο εχθρός θα πολεμούσε επίμονα, τότε πιθανότατα θα είχαν υιοθετήσει πιο μετριοπαθείς αρχικούς στόχους – οι οποίοι, δεδομένου του αριθμού των στρατευμάτων που διατέθηκαν για το έργο, θα μπορούσαν να είχαν αποδειχθεί στρατηγικά επιτυχημένοι.
Ήταν ξεκάθαρο από την αρχή ότι όταν ο Πούτιν έστειλε μόνο 200.000 στρατιώτες, δε θα είχε αρκετό ανθρώπινο δυναμικό ή δύναμη πυρός για να καταλάβει έστω και μία μεγάλη πόλη, πολύ λιγότερο πολλές πόλεις. Η εξάπλωση του μικρού αριθμού των στρατευμάτων του σε τέσσερις άξονες, σε μια χώρα 41 εκατομμυρίων, εξασφάλισε πως η Ρωσία δε θα είχε επαρκή ισχύ για να υποτάξει οποιαδήποτε περιοχή με τη βία, εάν η Ουκρανία επέλεγε να αντισταθεί.
Για να πετύχει το αρχικό σχέδιο του Πούτιν, ο Ζελένσκι θα έπρεπε να πανικοβληθεί και να τα παρατήσει χωρίς μάχη. Αν και αυτό ήταν τουλάχιστον θεωρητικά δυνατό, ήταν στρατηγικό παράπτωμα να διακινδυνεύουμε την όλη επιχείρηση με βάση την αναγκαιότητα κάθε βασικού παράγοντα να επιτυγχάνει το αποτέλεσμα του καλύτερου σεναρίου. Αμφισβητώντας απλώς την εισβολή και αρνούμενοι να παραδοθούν χωρίς μάχη, τα στρατεύματα του Ζελένσκι καταδίκασαν την εισβολή του Πούτιν σε αποτυχία.
Για να κάνει τα πράγματα χειρότερα για τον εαυτό του, ο Πούτιν ήταν επίσης ελαφρύς με τις αρχικές αεροπορικές και πυραυλικές επιθέσεις. Αν είχε επιλέξει ένα τεράστιο επιθετικό κύμα τύπου «σοκ και δέος», όπως αυτό που χρησιμοποίησαν οι Ηνωμένες Πολιτείες στην αρχή της Επιχείρησης Iraqi Freedom τον Μάρτιο του 2003, ο Πούτιν θα μπορούσε να είχε καταστρέψει όλη την αεράμυνα της Ουκρανίας, να είχε σακατέψει τα ηλεκτρικά της δίκτυα (στα οποία κινείται η πλειοψηφία των τρένων της) και κατέστρεψει μεγάλο μέρος της στρατιωτικής υποδομής που απαιτούνταν για να συντηρηθεί και να μετακινηθεί η UAF για να κινηθεί στο πεδίο της μάχης.
Αντίθετα, η Ρωσία έκανε οικονομία στην πυκνότητα των πυραυλικών επιθέσεων, χτυπώντας μερικούς από αυτούς τους στόχους, αλλά μη καταστρέφοντας κανέναν. Ως μέσο σύγκρισης, οι Ηνωμένες Πολιτείες και οι σύμμαχοί τους εκτόξευσαν 2.000 βόμβες και πυραύλους τις πρώτες τέσσερις ημέρες της Επιχείρησης Iraqi Freedom. Μέχρι το τέλος της 10ης ημέρας του πολέμου της εναντίον της Ουκρανίας, η Ρωσία είχε εκτοξεύσει το φτωχό νούμερο των 600 πυραύλων.
Για το all-in σενάριο, ο Πούτιν πιθανότατα θα αποφύγει να επαναλάβει τα μεγάλα λάθη που έγιναν το Φεβρουάριο, επιλέγοντας να συγκεντρώσει τις νέες του δυνάμεις κρούσης εκεί που χρειάζονται περισσότερο και να εξαπολύσει μια καταστροφική και συγκεντρωμένη αεροπορική και πυραυλική επίθεση πριν από την επίγεια επίθεση. Το μεγάλο ερώτημα, ωστόσο: έχει η Ρωσία αρκετούς πυραύλους κρουζ και βόμβες στο απόθεμά της για να πραγματοποιήσει οποιαδήποτε εκδοχή βομβαρδισμού «σοκ και δέος»;
Δεν είναι σαφές σε αυτό το σημείο πόσους πυραύλους έχει αφήσει η Ρωσία στο απόθεμά της, δεδομένου πως έχει εκτοξεύσει αρκετές χιλιάδες πυραύλους από το απόθεμά της από τον περασμένο Φεβρουάριο. Είναι πιθανό, ωστόσο, ότι ο Πούτιν διατηρούσε πάντα μια στρατηγική εφεδρεία σε περίπτωση που το ΝΑΤΟ εμπλακεί, και σε κάθε περίπτωση, το στρατιωτικό-βιομηχανικό συγκρότημα της Ρωσίας έχει αυξήσει σημαντικά την παραγωγή και σύμφωνα με πληροφορίες παράγει νέους πυραύλους. Όποιος κι αν είναι ο αριθμός των πόρων που πρέπει να χρησιμοποιήσει ο Πούτιν στην αρχή της επίθεσής του, ωστόσο, το ουκρανικό σύστημα αεράμυνας και η ενεργειακή υποδομή θα είναι ήδη σε υποβαθμισμένη κατάσταση.
Σε αντίποινα για την επίθεση στη γέφυρα του Κερτς που συνδέει την Κριμαία με τη Ρωσία τον Οκτώβριο, ο Πούτιν εξαπέλυσε έναν χείμαρρο επιδρομών με ρουκέτες και πυραύλους κατά της Ουκρανίας, με στόχο στρατιωτικές και ειδικά μη στρατιωτικές ενεργειακές υποδομές. Μέχρι τις αρχές Νοεμβρίου, περισσότερο από το 40% της ηλεκτρικής δυναμικότητας της Ουκρανίας είχε εξαντληθεί και ένας σημαντικός αριθμός του εναπομείναντος αποθέματος πυραύλων αεράμυνας έχει εξαντληθεί. Αυτή η χωρητικότητα έχει ακόμη περισσότερο περιοριστεί όταν η Ρωσία εξαπέλυσε το μεγαλύτερο πυραυλικό χτύπημα ποτέ εναντίον ουκρανικών στόχων στις 15 Νοεμβρίου, βυθίζοντας στο σκοτάδι μερικές ολόκληρες πόλεις.
Ο ΠΟΥΤΙΝ ΧΤΥΠΑ ΤΗΝ ΟΥΚΡΑΝΙΑ: ΜΙΑ ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΗ ΕΠΙΘΕΣΗ
Εάν ο Πούτιν διατάξει μια ολοκληρωτική επίθεση, πιθανότατα θα ξεκινήσει με μια μαζική επίθεση από αέρα, με πυραύλους και drones για να ολοκληρωθεί η καταστροφή των ουκρανικών ηλεκτρικών δικτύων, των υποσταθμών, των εγκαταστάσεων αποθήκευσης καυσίμων, των βιομηχανιών σιδηροδρόμων, των μηχανών ντίζελ και των εγκαταστάσεων επικοινωνίας. Πρόθεση θα είναι να καταστήσει έντονα δύσκολη την υποστήριξη της UAF, να περιπλέξει τις επικοινωνίες, να δυσκολέψει πολύ τις μετακινήσεις στρατευμάτων εντός της χώρας, να μειώσει την ικανότητά τους να υποστηρίξουν υλικοτεχνικά στρατεύματα σε διαφορετικά μέτωπα με τρόφιμα, νερό, φάρμακα, πυρομαχικά και ανταλλακτικά.
Αυξάνοντας το βάρος του Κίεβου για τη φροντίδα του άμαχου πληθυσμού σε ολόκληρη τη χώρα, θα υπάρξουν ακόμη λιγότεροι πόροι που θα διατεθούν για την υποστήριξη του πολέμου. Εάν το Κίεβο δώσει προτεραιότητα στον εφοδιασμό των μάχιμων μονάδων, οι άμαχοι θα μπορούσαν να παγώσουν μέχρι θανάτου ή να πεθάνουν από την πείνα ως αποτέλεσμα, θέτοντας την κυβέρνηση σε μια τρομερή κατάσταση χωρίς νίκη.
Η Ρωσία θα επιδιώξει να κορεστεί ο εναέριος χώρος, έτσι ώστε ό,τι περιορισμένη αεροπορική άμυνα έχει ακόμα η Ουκρανία, να κατακλυστεί γρήγορα. Τα επόμενα κύματα θα εκτοξευόντουσαν έτσι ώστε όσοι λίγοι πύραυλοι έχουν απομείνει στο Κίεβο να εξαντληθούν, έτσι ώστε το τρίτο ή το τέταρτο κύμα να μη συναντήσει καθόλου αεράμυνα. Εάν τα ρωσικά πλήγματα ακρωτηριάσουν το σύστημα αεράμυνας, ειδικά στις εμπρός περιοχές μάχης, για πρώτη φορά στον πόλεμο οι δυνάμεις του Πούτιν θα είναι σε θέση να κάνουν τακτική χρήση των στόλων μαχητικών και βομβαρδιστικών της πολεμικής αεροπορίας.
Ο στόχος αυτής της εναρκτήριας φάσης της εκστρατείας θα είναι η απόκτηση αεροπορικής υπεροχής, ώστε η Ουκρανία να μην μπορεί να χρησιμοποιήσει την αεροπορική της δύναμη, να μην μπορεί να εμποδίσει τα ρωσικά μαχητικά να υποστηρίζουν τα χερσαία στρατεύματα και να υποβαθμίσει το σύστημα υποστήριξης και μεταφοράς μαχητών στρατευμάτων της Ουκρανίας στις ζώνες μάχης στις οποίες η UAF θα δυσκολευτεί να διατηρήσει τις επιχειρήσεις μάχης υψηλής έντασης σε οποιοδήποτε μέρος με την πάροδο του χρόνου. Σε όποιο βαθμό κι αν είναι επιτυχημένη αυτή η φάση του σχεδίου του Πούτιν, η επόμενη φάση θα είναι εντυπωσιακή με νέους σχηματισμούς στο έδαφος.
ΔΙΑΘΕΣΙΜΕΣ ΧΕΡΣΑΙΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ
Όπως αναφέρθηκε προηγουμένως, μια από τις μεγαλύτερες αποτυχίες της εισβολής της Ρωσίας το Φεβρουάριο ήταν ότι διέθεσε πολύ λίγα στρατεύματα για να ολοκληρώσουν τα καθήκοντα που είχαν ανατεθεί και στη συνέχεια διασκορπίστηκαν σε πάρα πολλούς άξονες. Η Ρωσία δε θα επαναλάβει αυτό το λάθος. Σε μια ολοκληρωτική χειμερινή επίθεση, το Κρεμλίνο πιθανότατα θα δώσει προτεραιότητα σε μία κύρια προσπάθεια και μόνο δύο υποστηρικτικές προσπάθειες, συγκεντρώνοντας το υψηλότερο ποσοστό στρατευμάτων στον κορυφαίο στόχο. Η πρόθεση θα είναι να φέρει τον μεγαλύτερο αριθμό ρωσικών στρατευμάτων να αντιμετωπίσει το μικρότερο αριθμό ουκρανικών στρατευμάτων και να χτυπήσει σε μια περιοχή όπου το Κίεβο δεν το περιμένει τόσο πολύ όσο αλλού.
Ο Πούτιν κινητοποίησε επίσημα 300.000 στρατιώτες, εκ των οποίων 82.000 φέρεται να στάλθηκαν αμέσως στα υπάρχοντα μέτωπα για να στηρίξουν τη γραμμή και να αποτρέψουν τυχόν άλλες απώλειες μεγάλης κλίμακας στην Ουκρανία. Με λίγους εθελοντές, η Ρωσία εκπαιδεύει επί του παρόντος περίπου 218.000 συνολικά νέα στρατεύματα (προστεθέντα στους περίπου 200.000 που εξακολουθούν να πολεμούν στην Ουκρανία).
Ακόμα κι αν η Ρωσία είχε συνολικά περίπου 400.000 στρατιώτες, αυτό δεν θα ήταν αρκετό για να καταστρέψει άμεσα τον ουκρανικό στρατό ή να καταλάβει με τη βία περισσότερες από μία ή δύο από τις πολλές μεγάλες πόλεις της Ουκρανίας (όπως το Μικόλιεφ, την Οδησσό, το Χάρκοβο ή το Κίεβο). Το κλειδί για να κατανοήσουμε ποιοι μπορεί να είναι οι στόχοι του Πούτιν είναι να αξιολογήσουμε τι θα μπορούσαν λογικά να επιτύχουν επιπλέον 200.000 στρατιώτες στην Ουκρανία: ένας άξονας προέλασης τριών άκρων που έχει σχεδιαστεί για να κόψει το αίμα της ζωής της Ουκρανίας - ο διάδρομος εφοδιασμού από τα πολωνικά σύνορα μέσω του οποίου όλος ο εφοδιασμός του ΝΑΤΟ και ο εξοπλισμός εισέρχεται στην Ουκρανία. Η αυριανή έκδοση θα επικεντρωθεί στο πώς μπορεί να είναι η ρωσική εκστρατεία.