 |
| NATO M270 MLRS. εικόνα: Creative Commons |
Ντάνιελ Ντέιβις - 19fortyfive.com / Παρουσίαση Freepen.gr
Ο αγώνας για το Kherson, εξηγείται
Προς μεγάλη της τιμή, η Ουκρανία έκανε ένα από τα τρία απαραίτητα θαύματα και κατάφερε, κόντρα στις πιθανότητες, να ανακαταλάβει την πόλη Χερσώνα. Η κατάληψη της υπόλοιπης περιφέρειας, ωστόσο, θα απαιτήσει από το Κίεβο να δημιουργήσει τα άλλα δύο θαύματα, το καθένα σταδιακά πιο περίπλοκο από το προηγούμενο.
Το πρώτο από τα τρία θαύματα που χρειαζόταν η Ουκρανία ήταν να αποτύχει η Ρωσία να κάνει αλλαγές και προσαρμογές στην ουκρανική επίθεση στο νότο, έτσι ώστε τα στρατεύματα του Ζελένσκι να μπορέσουν να ξεπεράσουν τις ισχυρές άμυνες. Μέχρι πριν από μόλις δύο εβδομάδες, όλα έδειχναν πως η Ρωσία είχε προσαρμοστεί στην πραγματικότητα που πλησιάζει η ουκρανική επιδρομή στη Χερσώνα, καθώς αύξησε τον αριθμό των στρατευμάτων που είχε για να υπερασπιστεί τη δυτική όχθη του Δνείπερου και φέρεται να έχτιζε σημαντικές αμυντικές θέσεις και γύρω από την πόλη Χερσώνα.
Μόλις στις 25 Οκτωβρίου, ένας από τους ανώτερους συμβούλους του Ζελένσκι, ο Oleksiy Arestovych, δήλωσε ότι στο «Kherson όλα είναι ξεκάθαρα. Οι Ρώσοι αναπληρώνονται, ενισχύοντας την ομάδα τους εκεί». Για τον ουκρανικό στρατό, συνέχισε ο Αρέστοβιτς, σήμαινε «πως κανείς δεν προετοιμάζεται να αποσυρθεί. Αντίθετα, οι βαρύτερες μάχες θα διεξαχθούν για τη Χερσώνα». Τρεις ημέρες αργότερα, τα ουκρανικά μέσα ενημέρωσης ανέφεραν ότι άλλοι 1.000 Ρώσοι στρατιώτες είχαν σταλεί για να υπερασπιστούν τη Χερσώνα, ανεβάζοντας το σύνολο σε περίπου 30.000.
Με μια τέτοια δύναμη, η Ρωσία θα μπορούσε να είχε χτίσει μια αμυντική θέση που θα είχε σοβαρό κόστος σε κάθε επιτιθέμενη δύναμη. Ένας από τους λόγους που ανέφερε ο Ρώσος στρατηγός Σεργκέι Σουροβίκιν ως αναγκαίο για την απόσυρση ήταν η δυσκολία ανεφοδιασμού της ρωσικής φρουράς στην περιοχή. Πράγματι, από τον Ιούλιο, όταν η Ουκρανία άρχισε για πρώτη φορά να χρησιμοποιεί πυραύλους HIMARS για να επιτεθεί στις γέφυρες πάνω από το Δνείπερο που χρησιμοποίησε η Ρωσία για τον ανεφοδιασμό της πόλης, η επιμελητεία παρεμποδίστηκε όντως σοβαρά.
Όμως ο Ζελένσκι είχε σηματοδοτήσει τουλάχιστον από τον Ιούλιο ότι οι δυνάμεις του σκόπευαν να ανακαταλάβουν τη Χερσώνα. Το πρώτο θαύμα που χρειαζόταν η Ουκρανία για να πραγματοποιήσει το όνειρό της για την ανακατάληψη της περιφέρειας ήταν να μην πάρει η Ρωσία την απειλή στα σοβαρά, και ειδικά με δεδομένες τις επιθέσεις στις οδούς επιμελητείας στα στρατεύματά της στη δυτική όχθη του ποταμού. Εάν η Ρωσία είχε λάβει στα σοβαρά την απειλή, θα είχε αρχίσει το περασμένο καλοκαίρι να αποθηκεύει σημαντικές ποσότητες όλων των βασικών πολεμικών αποθεμάτων, ιδίως τροφίμων, νερού, πυρομαχικών και καυσίμων.
Ωστόσο, όταν ο στρατηγός Surovikin ανέλαβε τη ρωσική πολεμική προσπάθεια τον Οκτώβριο, άφησε να εννοηθεί πως τα στρατεύματά του μπορεί τελικά να πρέπει να εγκαταλείψουν τη Χερσώνα, όταν είπε ότι ίσως να χρειαστεί να ληφθούν «δύσκολες αποφάσεις». Υπήρχαν πολλοί φιλορώσοι πολεμικοί μπλόγκερς και στρατιωτικοί αναλυτές που υπέθεσαν πως η Ρωσία θα μετέτρεπε τη Χερσώνα σε ένα σύγχρονο «Στάλινγκραντ» στο οποίο θα πολεμούσαν για να κρατήσουν την πόλη ανεξάρτητα από το πόσο μεγάλο κόστος.
Δεδομένου του όγκου των ενισχύσεων και του χρόνου που χρειαζόταν η Ρωσία για να αποθηκεύσει προμήθειες, φοβήθηκα ότι θα έπαιρναν όντως τον δρόμο του «Στάλινγκραντ». Τώρα ξέρουμε πως δεν το έκαναν, και αυτή η απροσδόκητη απόφαση χάρισε στην Ουκρανία το πρώτο από τα τρία θαύματα, καθώς ανέκτησαν τον έλεγχο της Χερσώνας χωρίς να χρειαστεί καν να δώσουν τη μάχη. Αλλά για να συνεχιστεί η εκπλήρωση της υπόσχεσης του Ζελένσκι να ανακαταλάβει την περιφέρεια, χρειάζονται άλλα δύο θαύματα.
Πού βρίσκεται τώρα η μάχη της Χερσώνας: Χρειάζεται το θαύμα Νο2
Όπως επισημάνθηκε στην ανάλυσή μου στις 6 Αυγούστου, το δεύτερο θαύμα που χρειάζεται η Ουκρανία είναι να ξεπεράσει τη γεωγραφία. Αν και ο ποταμός Δνείπερος στις πλάτες της ήταν εμπόδιο για τη Ρωσία να διατηρήσει τα στρατεύματά της στη Χερσώνα, χρησίμευσε επίσης ως σημαντικό εμπόδιο για την Ουκρανία να συνεχίσει προς τα ανατολικά.
Κατά ειρωνικό τρόπο, στις 6 Αυγούστου έγραψα: «Εάν η Ουκρανία ξεπερνούσε κάθε εμπόδιο και έδιωχνε επιτυχώς τη Ρωσία από τη Χερσώνα (πόλη), θα χρειαζόταν ακόμα να διασχίσει το Δνείπερο για να διώξει τη Ρωσία από την περιοχή. Εάν τα στρατεύματα του Πούτιν εκδιώκονταν από τη Χερσώνα, σίγουρα θα κατέστρεφαν τις γέφυρες κατά την έξοδό τους».
Αυτό ακριβώς συνέβη. Μόλις οι Ρώσοι πέρασαν το ποτάμι με τον τελευταίο από τα στρατεύματά τους, ανατίναξαν τις τρεις τελευταίες γέφυρες που εκτείνονταν στο Δνείπερο. Θα απαιτούσε τώρα μια μεγάλη προσπάθεια από την Ουκρανία για την αποκατάσταση των σημείων διέλευσης πάνω από το ποτάμι, και επί του παρόντος είναι απίθανο ο ουκρανικός στρατός να έχει τη φυσική ικανότητα να ξεκινήσει μια τέτοια επιχείρηση. Έτσι, προς το παρόν, η Ρωσία πιθανότατα θα διατηρήσει τον έλεγχο στο περίπου 70% της περιφέρειας Χερσώνας που εξακολουθεί να κατέχει.
Το τρίτο θαύμα που παρατήρησα από την ανάλυση της 6ης Αυγούστου ήταν ότι η Ουκρανία θα έπρεπε να είναι σε θέση να ξεπεράσει το ουσιαστικό πλεονέκτημα της Ρωσίας στο πυροβολικό και τις ρουκέτες. Αν και η Ουκρανία μπόρεσε να μειώσει το χάσμα με την παράδοση εκατομμυρίων βλημάτων πυροβολικού και οβίδων από τη Δύση, η Ρωσία εξακολουθεί να έχει το πλεονέκτημα. Είναι αυτό που είναι πιθανό να ακολουθήσει, ωστόσο, που μπορεί να αποδειχθεί το πιο καθοριστικό.
Η Χειμερινή επίθεση του Πούτιν;
Ως μέρος της απάντησης του Πούτιν στην επιδείνωση της κατάστασης στην πολεμική του προσπάθεια στην Ουκρανία, ανακοίνωσε κινητοποίηση 300.000 εφέδρων το Σεπτέμβριο. Παρά τις σημαντικές δυσκολίες και τις ελλείψεις του ρωσικού κράτους στη διεξαγωγή της προσπάθειας –και σύμφωνα με πληροφορίες έως και 700.000 Ρώσοι άνδρες εγκατέλειψαν τα σύνορα για να αποφύγουν την υπηρεσία– υπάρχουν τώρα περισσότεροι από 200.000 νέοι στρατιώτες (82.000 από τους 300.000 κινητοποιημένους έφεδρους έχουν ήδη αναπτυχθεί στην Ουκρανία) σε προετοιμασία για μια χειμερινή επίθεση που θα μπορούσε να αλλάξει εντελώς τη φύση αυτού του πολέμου.
Παραδίδοντας την πόλη Χερσώνα χωρίς μάχη και εξουδετερώνοντας τις γέφυρες πάνω από τον ποταμό, ο Surovikin έχει διατηρήσει 30.000 από τα καλύτερα εκπαιδευμένα και έμπειρα στρατεύματά του για χρήση στην επερχόμενη επίθεση, σφραγισμένα από το νότιο μέτωπο από τον κίνδυνο μιας ουκρανικής πλευρικής δράσης και σύντομα θα έχουν μια τεράστια νέα δύναμη να χρησιμοποιήσουν (θα δημοσιεύσω μια ξεχωριστή ανάλυση την επόμενη εβδομάδα εξετάζοντας τους πιθανούς στόχους αυτής της επίθεσης).
Μόλις αυτή η δύναμη είναι έτοιμη να εξαπολύσει τη χειμερινή επίθεση του Πούτιν (πιθανότατα στα τέλη Δεκεμβρίου/αρχές Ιανουαρίου όταν το έδαφος έχει παγώσει αρκετά), πιθανότατα θα προηγηθεί μια μαζική νέα επίθεση στην ουκρανική ενεργειακή υποδομή για να βυθίσει τη χώρα στο σκοτάδι, να σακατέψει το υπόλοιπο του ηλεκτροδοτημένου σιδηροδρομικού της συστήματος παρεμποδίζοντας σημαντικά την ικανότητα της κυβέρνησης να εφοδιάζει τα στρατεύματά της με βασικές ανάγκες, περιπλέκοντας την ικανότητά της να μετακινεί στρατεύματα στο πεδίο της μάχης και το πιο κρίσιμο, υποβαθμίζοντας την ικανότητά της να επικοινωνεί με στρατεύματα στο πεδίο.
Είναι ακόμα ένα πολύ ανοιχτό ερώτημα εάν αυτές οι νέες ρωσικές δυνάμεις μπορούν να μάθουν από τα (σημαντικά) λάθη που έχουν κάνει τους πρώτους εννέα μήνες του πολέμου. Ίσως δεν θα το κάνουν. Αλλά οι πιθανότητες θα είναι υπέρ τους, καθώς τα θεμελιώδη στοιχεία εξακολουθούν να γέρνουν αποφασιστικά προς την κατεύθυνση της Μόσχας.
Η Ουκρανία θα πρέπει να γιορτάσει το επίτευγμά της στην κατάληψη της πόλης Χερσώνα, αλλά αυτή και οι υποστηρικτές τους στη Δύση πρέπει να συνειδητοποιήσουν ότι η ρωσική απώλεια δεν ήταν μια θανατηφόρα πληγή. Ο μεγαλύτερος κίνδυνος για τις δυνάμεις του Ζελένσκι θα έρθει τον επόμενο ένα με δύο μήνες, όταν το έδαφος παγώσει και οι έφεδροι είναι έτοιμοι να κινηθούν. Μόνο τότε θα μάθουμε αν η Ουκρανία μπόρεσε να κάνει τα άλλα δύο θαύματα.