 |
| Creative Commons |
Το Σαββατοκύριακο οι ουκρανικές δυνάμεις φαίνεται ότι εξαπέλυσαν μια αρκετά επιτυχημένη επίθεση κατά των ρωσικών ναυτικών δυνάμεων στη Σεβαστούπολη. Το πόσο επιτυχημένο παραμένει ασαφές, αλλά σύμφωνα με πληροφορίες μια φρεγάτα και ένα ναρκαλιευτικό υπέστησαν κάποια ζημιά. (Η φρεγάτα, Admiral Makarov, έγινε η ναυαρχίδα του Στόλου της Μαύρης Θάλασσας μετά τη βύθιση του καταδρομικού Moskva).
Robert Farley - 19fortyfive.com / Παρουσίαση Freepen.gr
Οι επιθέσεις πραγματοποιήθηκαν από μη επανδρωμένα οχήματα επιφανείας [USV], και μη επανδρωμένα εναέρια οχήματα [UAV]. Το βίντεο που τραβήχτηκε κατά τη διάρκεια της επίθεσης ήταν ένα ακόμη όφελος προπαγάνδας για το Κίεβο. Τέτοιες επιτυχίες είναι κρίσιμες για τη διατήρηση της υποστήριξης για τον πόλεμο στο εσωτερικό και σε ολόκληρο το διεθνή συνασπισμό που υποστηρίζει επί του παρόντος την Ουκρανία.
Η σημασία της Σεβαστούπολης
Η επίθεση φαίνεται να είχε περιορισμένα μόνο στρατιωτικά αποτελέσματα, αλλά είναι σημαντική από στρατηγικούς όρους, επειδή η Ρωσία δεν μπορεί πλέον να υπολογίζει στην ασφάλεια του αγκυροβολίου της στη Σεβαστούπολη. Η αυξανόμενη εμβέλεια των ουκρανικών όπλων θέτει τη βιωσιμότητα της βάσης σε μεγάλη αμφισβήτηση. Αυτό είναι ένα πρόβλημα για τη Ρωσία, διότι η διατήρηση ενός αγκυροβολίου στόλου στη Σεβαστούπολη είναι ζωτικής σημασίας για τους στόχους της Μόσχας σε αυτή τη σύγκρουση. Χωρίς τη Σεβαστούπολη, η Ρωσία θα δυσκολευόταν να διατηρήσει μια σημαντική ναυτική δύναμη στη Μαύρη Θάλασσα, καθώς άλλα διαθέσιμα λιμάνια δε διαθέτουν τις φυσικές και ανθρωπογενείς εγκαταστάσεις που είναι απαραίτητες για να διατηρήσουν τον στόλο σε ετοιμότητα.
Η Ρωσία έχασε τα μεγάλα ναυπηγεία της στην περιοχή όταν η Ουκρανία κέρδισε την ανεξαρτησία της το 1991 και ως συνέπεια της αποξένωσης της Μόσχας από το Κίεβο από το 2014. Πράγματι, η ανησυχία ότι το Κίεβο μπορεί να καταργήσει ή τουλάχιστον να μην ανανεώσει τη ρωσική μίσθωση της Σεβαστούπολης βοήθησε στην ανατροπή της ισορροπίας και τη ρωσική λήψη αποφάσεων για την κατάληψη της Κριμαίας το 2014. Η εξουδετέρωση της Σεβαστούπολης θα επηρέαζε την ικανότητα της Ρωσίας να προβάλλει ισχύ στη Μεσόγειο και πέρα από αυτήν.
Προαναγγέλλοντας μια Νέα Εποχή
Δεν είναι η πρώτη φορά που η Ουκρανία επιτίθεται σε ρωσικά πλοία σε κατάσταση ηρεμίας. Το Μάρτιο, ουκρανικοί βαλλιστικοί πύραυλοι βύθισαν το αποβατικό πλοίο Saratov στο λιμάνι του Μπερντιάνσκ, προκαλώντας ζημιές σε δύο άλλα αποβατικά πλοία κατά την επιχείρηση. Επιπλέον, η πρόσβαση της Ουκρανίας σε δυτικούς αντιπλοϊκούς πυραύλους έχει ήδη κάνει τη Μαύρη Θάλασσα αφιλόξενη για τα ρωσικά πλοία. Η Ρωσία δεν μπορεί πλέον να σκεφτεί μια αμφίβια επίθεση κατά της ακτογραμμής της Ουκρανίας και δεν μπορεί να απειλήσει εύλογα τις ουκρανικές αποστολές σιτηρών με πολεμικά πλοία επιφανείας. Ως επί το πλείστον, τα ρωσικά πλοία έχουν υποβιβαστεί στο να λειτουργούν ως πυροβολικό μεγάλης εμβέλειας στην ξηρά.
Πρέπει να σημειώσουμε πως η επίθεση δεν στέφθηκε με απόλυτη επιτυχία. Οι ρωσικές άμυνες φαίνεται να έχουν καταστρέψει μερικά από τα drones προτού προλάβουν να φτάσουν στους στόχους τους. Ωστόσο, η επίθεση θα πρέπει να ειδοποιήσει τις ναυτικές αρχές σε όλο τον κόσμο, με τον ίδιο τρόπο που η βρετανική επίθεση στον Τάραντα τον Νοέμβριο του 1940 θα έπρεπε να είχε παράσχει μια προειδοποίηση σχετικά με την ικανότητα θανατηφόρου χτυπήματος της αεροπορίας. Η Ουκρανία βασίστηκε σε σχετικά φθηνά drones, σίγουρα από άποψη ανθρώπινου δυναμικού και πιθανώς από άποψη εξοπλισμού. Η επιτυχία μιας τέτοιας επίθεσης εξαρτάται από το σύστημα επίθεσης (πόσο μακριά εκτόξευσαν οι Ουκρανοί τα USV), την ικανότητα των drones να διατηρούν επαφή με τους ελεγκτές τους και την έκταση της ζημιάς που προκαλούν οι κεφαλές. Όλα αυτά αντιπροσωπεύουν σημεία πίεσης στην αλυσίδα που ένας αμυντικός θα μπορούσε να εκμεταλλευτεί στο μέλλον. Δεν γνωρίζουμε ακόμη πολλές από τις λεπτομέρειες, και μπορεί να μην τις γνωρίζουμε παρά πολύ μετά το τέλος του πολέμου.
Το κράτημα της Ρωσίας στη Μαύρη Θάλασσα γλιστρά
Αυτή η επίθεση σίγουρα δεν ήταν το Περλ Χάρμπορ, και δεν ήταν καν ο Τάραντας – όπου οι Βρετανοί βύθισαν τρία ιταλικά θωρηκτά – αλλά προσφέρει μερικά μαθήματα τόσο για τους επιτιθέμενους όσο και για τους υπερασπιστές. Στο μέλλον, οι επιτιθέμενοι θα χρησιμοποιούν μητρικά πλοία μεγάλης εμβέλειας -πιθανότατα υποβρύχια αλλά πιθανώς και εμπορικά πλοία- για να απελευθερώσουν UAV, USV και μη επανδρωμένα υποθαλάσσια οχήματα όσο το δυνατόν πιο κοντά στον στόχο. Η διείσδυση στη φυσική, κινητική και ηλεκτρονική άμυνα των κρίσιμων λιμενικών εγκαταστάσεων είναι δυνατή, αλλά δεν είναι εύκολη, ειδικά απέναντι σε έναν ικανό αντίπαλο που περιμένει την επίθεση.
Όσον αφορά το μέλλον αυτής της σύγκρουσης, η επίθεση απλώς υπογραμμίζει πόσο άσχημα πήγε ο πόλεμος στη θάλασσα για τη Ρωσία, η οποία ξεκίνησε τη σύγκρουση με τεράστια πλεονεκτήματα. Αν και η Μόσχα ανακοίνωσε πως θα εγκαταλείψει τη συμφωνία μεταφοράς σιτηρών που είχε συνάψει με την Ουκρανία νωρίτερα στον πόλεμο, δεν είναι προφανές ότι η Ρωσία μπορεί να αποτρέψει αποτελεσματικά τέτοιες αποστολές χωρίς να καταφύγει σε επιθέσεις με υποβρύχια ή πυραύλους μεγάλου βεληνεκούς. Οποιοδήποτε από αυτά θα αποδεικνυόταν εξαιρετικά επιζήμιο στη διεθνή σκηνή, ειδικά αν πλήξουν αποστολές σιτηρών που προορίζονταν για αναπτυσσόμενες χώρες. Μακροπρόθεσμα, η μακροχρόνια λαβή της Ρωσίας στη Μαύρη Θάλασσα μπορεί κάλλιστα να ξεφύγει, με δυνητικά τεράστιες επιπτώσεις για τον ρόλο της Ρωσίας στη διεθνή σκηνή.
Robert Farley - 19fortyfive.com / Παρουσίαση Freepen.gr
Οι επιθέσεις πραγματοποιήθηκαν από μη επανδρωμένα οχήματα επιφανείας [USV], και μη επανδρωμένα εναέρια οχήματα [UAV]. Το βίντεο που τραβήχτηκε κατά τη διάρκεια της επίθεσης ήταν ένα ακόμη όφελος προπαγάνδας για το Κίεβο. Τέτοιες επιτυχίες είναι κρίσιμες για τη διατήρηση της υποστήριξης για τον πόλεμο στο εσωτερικό και σε ολόκληρο το διεθνή συνασπισμό που υποστηρίζει επί του παρόντος την Ουκρανία.
Η σημασία της Σεβαστούπολης
Η επίθεση φαίνεται να είχε περιορισμένα μόνο στρατιωτικά αποτελέσματα, αλλά είναι σημαντική από στρατηγικούς όρους, επειδή η Ρωσία δεν μπορεί πλέον να υπολογίζει στην ασφάλεια του αγκυροβολίου της στη Σεβαστούπολη. Η αυξανόμενη εμβέλεια των ουκρανικών όπλων θέτει τη βιωσιμότητα της βάσης σε μεγάλη αμφισβήτηση. Αυτό είναι ένα πρόβλημα για τη Ρωσία, διότι η διατήρηση ενός αγκυροβολίου στόλου στη Σεβαστούπολη είναι ζωτικής σημασίας για τους στόχους της Μόσχας σε αυτή τη σύγκρουση. Χωρίς τη Σεβαστούπολη, η Ρωσία θα δυσκολευόταν να διατηρήσει μια σημαντική ναυτική δύναμη στη Μαύρη Θάλασσα, καθώς άλλα διαθέσιμα λιμάνια δε διαθέτουν τις φυσικές και ανθρωπογενείς εγκαταστάσεις που είναι απαραίτητες για να διατηρήσουν τον στόλο σε ετοιμότητα.
Η Ρωσία έχασε τα μεγάλα ναυπηγεία της στην περιοχή όταν η Ουκρανία κέρδισε την ανεξαρτησία της το 1991 και ως συνέπεια της αποξένωσης της Μόσχας από το Κίεβο από το 2014. Πράγματι, η ανησυχία ότι το Κίεβο μπορεί να καταργήσει ή τουλάχιστον να μην ανανεώσει τη ρωσική μίσθωση της Σεβαστούπολης βοήθησε στην ανατροπή της ισορροπίας και τη ρωσική λήψη αποφάσεων για την κατάληψη της Κριμαίας το 2014. Η εξουδετέρωση της Σεβαστούπολης θα επηρέαζε την ικανότητα της Ρωσίας να προβάλλει ισχύ στη Μεσόγειο και πέρα από αυτήν.
Προαναγγέλλοντας μια Νέα Εποχή
Δεν είναι η πρώτη φορά που η Ουκρανία επιτίθεται σε ρωσικά πλοία σε κατάσταση ηρεμίας. Το Μάρτιο, ουκρανικοί βαλλιστικοί πύραυλοι βύθισαν το αποβατικό πλοίο Saratov στο λιμάνι του Μπερντιάνσκ, προκαλώντας ζημιές σε δύο άλλα αποβατικά πλοία κατά την επιχείρηση. Επιπλέον, η πρόσβαση της Ουκρανίας σε δυτικούς αντιπλοϊκούς πυραύλους έχει ήδη κάνει τη Μαύρη Θάλασσα αφιλόξενη για τα ρωσικά πλοία. Η Ρωσία δεν μπορεί πλέον να σκεφτεί μια αμφίβια επίθεση κατά της ακτογραμμής της Ουκρανίας και δεν μπορεί να απειλήσει εύλογα τις ουκρανικές αποστολές σιτηρών με πολεμικά πλοία επιφανείας. Ως επί το πλείστον, τα ρωσικά πλοία έχουν υποβιβαστεί στο να λειτουργούν ως πυροβολικό μεγάλης εμβέλειας στην ξηρά.
Πρέπει να σημειώσουμε πως η επίθεση δεν στέφθηκε με απόλυτη επιτυχία. Οι ρωσικές άμυνες φαίνεται να έχουν καταστρέψει μερικά από τα drones προτού προλάβουν να φτάσουν στους στόχους τους. Ωστόσο, η επίθεση θα πρέπει να ειδοποιήσει τις ναυτικές αρχές σε όλο τον κόσμο, με τον ίδιο τρόπο που η βρετανική επίθεση στον Τάραντα τον Νοέμβριο του 1940 θα έπρεπε να είχε παράσχει μια προειδοποίηση σχετικά με την ικανότητα θανατηφόρου χτυπήματος της αεροπορίας. Η Ουκρανία βασίστηκε σε σχετικά φθηνά drones, σίγουρα από άποψη ανθρώπινου δυναμικού και πιθανώς από άποψη εξοπλισμού. Η επιτυχία μιας τέτοιας επίθεσης εξαρτάται από το σύστημα επίθεσης (πόσο μακριά εκτόξευσαν οι Ουκρανοί τα USV), την ικανότητα των drones να διατηρούν επαφή με τους ελεγκτές τους και την έκταση της ζημιάς που προκαλούν οι κεφαλές. Όλα αυτά αντιπροσωπεύουν σημεία πίεσης στην αλυσίδα που ένας αμυντικός θα μπορούσε να εκμεταλλευτεί στο μέλλον. Δεν γνωρίζουμε ακόμη πολλές από τις λεπτομέρειες, και μπορεί να μην τις γνωρίζουμε παρά πολύ μετά το τέλος του πολέμου.
Το κράτημα της Ρωσίας στη Μαύρη Θάλασσα γλιστρά
Αυτή η επίθεση σίγουρα δεν ήταν το Περλ Χάρμπορ, και δεν ήταν καν ο Τάραντας – όπου οι Βρετανοί βύθισαν τρία ιταλικά θωρηκτά – αλλά προσφέρει μερικά μαθήματα τόσο για τους επιτιθέμενους όσο και για τους υπερασπιστές. Στο μέλλον, οι επιτιθέμενοι θα χρησιμοποιούν μητρικά πλοία μεγάλης εμβέλειας -πιθανότατα υποβρύχια αλλά πιθανώς και εμπορικά πλοία- για να απελευθερώσουν UAV, USV και μη επανδρωμένα υποθαλάσσια οχήματα όσο το δυνατόν πιο κοντά στον στόχο. Η διείσδυση στη φυσική, κινητική και ηλεκτρονική άμυνα των κρίσιμων λιμενικών εγκαταστάσεων είναι δυνατή, αλλά δεν είναι εύκολη, ειδικά απέναντι σε έναν ικανό αντίπαλο που περιμένει την επίθεση.
Όσον αφορά το μέλλον αυτής της σύγκρουσης, η επίθεση απλώς υπογραμμίζει πόσο άσχημα πήγε ο πόλεμος στη θάλασσα για τη Ρωσία, η οποία ξεκίνησε τη σύγκρουση με τεράστια πλεονεκτήματα. Αν και η Μόσχα ανακοίνωσε πως θα εγκαταλείψει τη συμφωνία μεταφοράς σιτηρών που είχε συνάψει με την Ουκρανία νωρίτερα στον πόλεμο, δεν είναι προφανές ότι η Ρωσία μπορεί να αποτρέψει αποτελεσματικά τέτοιες αποστολές χωρίς να καταφύγει σε επιθέσεις με υποβρύχια ή πυραύλους μεγάλου βεληνεκούς. Οποιοδήποτε από αυτά θα αποδεικνυόταν εξαιρετικά επιζήμιο στη διεθνή σκηνή, ειδικά αν πλήξουν αποστολές σιτηρών που προορίζονταν για αναπτυσσόμενες χώρες. Μακροπρόθεσμα, η μακροχρόνια λαβή της Ρωσίας στη Μαύρη Θάλασσα μπορεί κάλλιστα να ξεφύγει, με δυνητικά τεράστιες επιπτώσεις για τον ρόλο της Ρωσίας στη διεθνή σκηνή.