Τους Ευρωπαίους τους έχουν παίξει ωραία οι Αμερικάνοι
Breached: With the attack on the Crimean Bridge, Ukrainian President Zelenskyy has crossed a red line that Moscow had warned him against. Reuters
Δύο τεράστιες τρομοκρατικές επιθέσεις έγιναν θεαματικά και μια τρομερή ομορφιά γεννιέται στον πόλεμο της Ουκρανίας. Αυτές οι δύο προσεκτικά σχεδιασμένες επιθέσεις σε γρήγορη διαδοχή — στους αγωγούς φυσικού αερίου Nord Stream και στη Γέφυρα της Κριμαίας — είχαν σκοπό να αποτελέσουν νοκ-άουτ πλήγμα για τη Ρωσία. Σύμφωνα με τον πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν, άνθρωποι «που θέλουν να διακόψουν επιτέλους τους δεσμούς μεταξύ της Ρωσίας και της ΕΕ, να αποδυναμώσουν την Ευρώπη» βρίσκονται πίσω από τις εκρήξεις του Nord Stream. Ονόμασε τις ΗΠΑ, την Ουκρανία και την Πολωνία ως «δικαιούχους».
tribuneindia.com - MK Bhadrakumar (Πρώην Πρέσβης) / Παρουσίαση Freepen.gr
Η Ινδία θα πρέπει να περιμένει την ήττα των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ, που ολοκληρώνει τη μετάβαση σε μια πολυπολική παγκόσμια τάξη πραγμάτων.
Την περασμένη Τετάρτη, η εσωτερική υπηρεσία πληροφοριών της Ρωσίας FSB αναγνώρισε τον αρχηγό στρατιωτικών πληροφοριών της Ουκρανίας, Kyrylo Budanov, ως τον εγκέφαλο πίσω από την επίθεση στην Κριμαία. Οι New York Times και η Washington Post έδειξαν επίσης με το δάχτυλο στο Κίεβο, επικαλούμενοι «πηγές». Ενώ το Nord Stream-1 έχει καταστραφεί, μία από τις χορδές του Nord Stream-2 παραμένει άθικτη. Ο Πούτιν είπε την περασμένη εβδομάδα ότι ο αγωγός θα μπορούσε να αποκατασταθεί και η Ρωσία να παραδώσει περίπου 27 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα φυσικού αερίου. «Η μπάλα είναι στην πλευρά της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αν θέλουν — ας ανοίξουμε τη βρύση», είπε.
Αλλά η μαμά είναι η λέξη από τις Βρυξέλλες. Είναι μια βαθιά ντροπιαστική στιγμή για την ΕΕ. Η θριαμβολογία έχει εξαφανιστεί καθώς η Ευρώπη απειλείται από χρόνια ύφεσης που προκλήθηκε από την ανάδραση από τις κυρώσεις κατά της Ρωσίας, όπου οι ΗΠΑ επέμειναν στη διακοπή των ενεργειακών δεσμών με τη Μόσχα. Η ΕΕ έχει γίνει πλέον μια δέσμια αγορά για το Big Oil και αφήνεται να αγοράζει LNG από τις ΗΠΑ στη ζητούμενη τιμή, η οποία είναι έξι έως επτά φορές υψηλότερη από την εγχώρια τιμή στις ΗΠΑ. (Η συμβατική τιμή για τη μακροπρόθεσμη ρωσική προμήθεια για τη Γερμανία ήταν περίπου 280 δολάρια ανά 1.000 κυβικά μέτρα έναντι της τρέχουσας τιμής αγοράς που κυμαίνεται γύρω στα 2.000 δολάρια.)
Με απλά λόγια, οι Αμερικάνοι έχουν παίξει ωραία τους Ευρωπαίους. Η Ινδία θα πρέπει να λάβει υπόψη την αίσθηση του δικαιώματος των ΗΠΑ. Βασικά, η κυβέρνηση Μπάιντεν δημιούργησε μια επινοημένη ενεργειακή κρίση της οποίας ο πραγματικός στόχος είναι η κερδοσκοπία του πολέμου.
Η επίθεση στη Γέφυρα της Κριμαίας της 8ης Οκτωβρίου είναι πολύ πιο σοβαρή. Ο Ζελένσκι έχει ξεπεράσει μια κόκκινη γραμμή για την οποία η Μόσχα τον είχε επανειλημμένα προειδοποιήσει. Ο Πούτιν αποκάλυψε πως υπήρξαν επίσης τρεις τρομοκρατικές επιθέσεις κατά του πυρηνικού σταθμού Κουρσκ. Οι Ρώσοι θα συμβιβαστούν με την ανατροπή του καθεστώτος Ζελένσκι.
Τα αντίποινα της Ρωσίας κατά της «κρίσιμης υποδομής» της Ουκρανίας, κάτι που η Μόσχα απέφυγε μέχρι στιγμής, έχει σοβαρές επιπτώσεις. Από τις 9 Οκτωβρίου, η Ρωσία έχει αρχίσει συστηματικά να στοχεύει το σύστημα ηλεκτρικής ενέργειας και τους σιδηροδρόμους της Ουκρανίας. Ο γνωστός Ρώσος στρατιωτικός ειδικός Vladislav Shurygin είπε στην Izvestia ότι εάν αυτός ο ρυθμός διατηρηθεί για μια εβδομάδα περίπου, «θα διαταράξει ολόκληρη την επιμελητεία του ουκρανικού στρατού — σύστημα μεταφοράς προσωπικού, στρατιωτικού εξοπλισμού, πυρομαχικών, σχετικού φορτίου, καθώς και λειτουργία στρατιωτικών και επισκευαστικών εγκαταστάσεων».
Οι Αμερικανοί παρασύρονται σε έναν σουρεαλιστικό κόσμο της ιδιοτελούς αφήγησης τους ότι η Ρωσία «έχασε» τον πόλεμο. Στον πραγματικό κόσμο, ωστόσο, ο Ivan Tertel, αρχηγός της KGB στη Λευκορωσία, ο οποίος έχει μια εσωτερική άποψη για τη Μόσχα, είπε την περασμένη Τρίτη πως με τη Ρωσία να ενισχύει τη δύναμη των στρατευμάτων της στην εμπόλεμη ζώνη - 3 lakh στρατιώτες που έχουν κινητοποιηθεί συν 70.000 εθελοντές - και με την ανάπτυξη προηγμένου οπλισμού, «η στρατιωτική επιχείρηση θα εισέλθει σε μια βασική φάση. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις μας, ένα σημείο καμπής θα έρθει την περίοδο από το Νοέμβριο του τρέχοντος έτους έως το Φεβρουάριο του επόμενου έτους».
Οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής και στρατηγικής στο Δελχί θα πρέπει να σημειώσουν προσεκτικά το χρονοδιάγραμμα. Το συμπέρασμα είναι πως η Ρωσία αναζητά μια ολοκληρωτική νίκη και δε θα συμβιβαστεί με τίποτα λιγότερο από μια φιλική κυβέρνηση στο Κίεβο. Οι δυτικοί πολιτικοί, συμπεριλαμβανομένου του Μπάιντεν, κατανοούν ότι δεν υπάρχει τίποτα που σταματά τους Ρώσους τώρα. Η γατούλα όπλων των ΗΠΑ στερεύει καθώς το Κίεβο συνεχίζει να ζητά περισσότερα.
Όταν ρωτήθηκε εάν θα συναντούσε τον Μπάιντεν στο G20 στο Μπαλί, ο Πούτιν παρατήρησε χλευαστικά την Παρασκευή, «Θα πρέπει να ρωτηθεί (ο Μπάιντεν) αν είναι έτοιμος να κάνει τέτοιες διαπραγματεύσεις μαζί μου ή όχι. Για να είμαι ειλικρινής, δε βλέπω καμία ανάγκη, γενικά. Δεν υπάρχει πλατφόρμα για διαπραγματεύσεις προς το παρόν».
Ωστόσο, η Ουάσιγκτον δεν έχει ρίξει ακόμη λευκή πετσέτα και η κυβέρνηση Μπάιντεν παραμένει στην εμμονή με την εξουθένωση του ρωσικού στρατού — ακόμη και με τίμημα την καταστροφή της Ουκρανίας. Και, επίσης, για τους Ρώσους, υπάρχουν ακόμη πολλά που πρέπει να δουλέψουν στο πεδίο της μάχης: οι καταπιεσμένοι ρωσικοί πληθυσμοί στην Οδησσό (που υπέστησαν ανείπωτες φρικαλεότητες από τους νεοναζί), στο Mykolaiv, στη Zaporizhya, στο Dnipropetrovsk, στο Kharkov περιμένουν «απελευθέρωση». Είναι ένα πολύ συγκινητικό ζήτημα για τη Ρωσία. Και πάλι, η πρωταρχική ατζέντα της «αποστρατιωτικοποίησης» και της «αποναζιστικοποίησης» της Ουκρανίας πρέπει να οδηγηθεί στη λογική της κατάληξη.
Όταν όλα αυτά τελειώσουν, ο Πούτιν ξέρει ότι ο Μπάιντεν δε θα θέλει καν να τον συναντήσει. Ο Ούγγρος πρωθυπουργός Βίκτορ Όρμπαν είπε την περασμένη εβδομάδα: «Όποιος πιστεύει σοβαρά πως ο πόλεμος μπορεί να τερματιστεί μέσω ρωσο-ουκρανικών διαπραγματεύσεων ζει σε έναν άλλο κόσμο. Η πραγματικότητα μοιάζει διαφορετική. Στην πραγματικότητα, τέτοια θέματα μπορούν να συζητηθούν μόνο μεταξύ Ουάσιγκτον και Μόσχας. Σήμερα, η Ουκρανία είναι σε θέση να πολεμήσει μόνο επειδή λαμβάνει στρατιωτική βοήθεια από τις Ηνωμένες Πολιτείες…
«Ταυτόχρονα, δε βλέπω τον Πρόεδρο Μπάιντεν ως το πρόσωπο που θα ήταν πραγματικά κατάλληλο για τόσο σοβαρές διαπραγματεύσεις. Ο Πρόεδρος Μπάιντεν έχει υπερβάλει. Αρκεί να θυμηθούμε τις δηλώσεις του στον Ρώσο Πρόεδρο Πούτιν».
Η Ινδία θα πρέπει να περιμένει την ήττα των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ, που ολοκληρώνει τη μετάβαση σε μια πολυπολική παγκόσμια τάξη πραγμάτων. Δυστυχώς, οι ινδικές ελίτ δεν έχουν ακόμη ξεκαθαρίσει τη «μονοπολική δύσκολη θέση». Η Ευρώπη, συμπεριλαμβανομένης της Βρετανίας, είναι συντετριμμένη και υπάρχει απτή δυσαρέσκεια για τη «διατλαντική ηγεσία» των ΗΠΑ. Η στρατηγική του Ινδο - Ειρηνικού είναι απελπιστικά παρασυρόμενη. Νέα κέντρα ισχύος αναδύονται στην εκτεταμένη γειτονιά της Ινδίας, όπως δείχνει η απόρριψη του ΟΠΕΚ στην Ουάσιγκτον. Απαιτείται μια βαθιά προσαρμογή στον ινδικό στρατηγικό λογισμό.
