Μπορεί συνήθως να «βρίσκονται στα μαχαίρια», έστω κι επικοινωνιακά, οι κύριοι Μητσοτάκης και Τσίπρας. Να όμως που κάπου συμφωνούν: Στον τρόπο αντιμετώπισης της ήδη συντελούμενης δημογραφικής κατάρρευσης της χώρας. Με την όσο το δυνατόν πιο οργανωμένη και ασφαλή είσοδο μεταναστών από διάφορες χώρες της Αφροασίας, στο πλαίσιο του παγκοσμιοποιητικού αφηγήματος της «ένταξης - ενσωμάτωσης» εκατομμυρίων μεταναστών.
Ανεξάρτητα μάλιστα από το πολιτισμικό υπόβαθρο και τα επαγγελματικά χαρακτηριστικά τους, όπως προβλέπει το «αφανές» Σύμφωνο του ΟΗΕ για την μετανάστευση και «αιχμή του δόρατος» την αμφιλεγόμενη αρωγή πανίσχυρων ΜΚΟ και το άφθονο χρήμα της ανθούσας μεταναστευτικής «βιομηχανίας της αλληλεγγύης».
Με άλλα λόγια, Τσίπρας και Μητσοτάκης προωθούν μια πολιτική συστηματικής κι ελεγχόμενης μετανάστευσης με πρόσχημα το δημογραφικό πρόβλημα, που όμως σε βάθος χρόνου θα οδηγήσει νομοτελειακά και μαθηματικά και στην σταδιακή «αντικατάσταση του πληθυσμού» στον ελλαδικό χώρο με ανθρώπους που σ΄ ένα πολύ μεγάλο ποσοστό δε θέλουν να «ενσωματωθούν», και κατ΄ επέκταση σε αλλαγή της γενικής φυσιογνωμίας της χώρας - τουλάχιστον σε ταυτοτικό-πολιτισμικό επίπεδο. Γεγονός που παρατηρείται ήδη με ένταση σε πολλές υποβαθμισμένες περιοχές γκέτο της Αθήνας, όσο και αν εσκεμμένως αποκρύπτεται επικοινωνιακά από την κοινή γνώμη.
Όσο για την περίφημη «καραμέλα» της ενσωμάτωσης, ας ρωτήσουν τουλάχιστον τους ανανήψαντες Σουηδούς, Δανούς, Ολλανδούς, Ιταλούς, Γάλλους, Άγγλους και λοιπούς, πολύπειρους στο μεταναστευτικό, πλούσιους του «αξιακού» Δυτικού Κόσμου. Αφού πρώτα ξόδεψαν αμέτρητα δισεκατομμύρια για το μεταναστευτικό και άπειρες δυνάμεις για δεκαετίες, κάτι παραπάνω θα γνωρίζουν …για να ομολογούν την απόλυτη αποτυχία τους στην «ενσωμάτωση» και να μιλούν ακόμα και «για μεταφορές μεταναστών» στην…αφρικανική Ρουάντα.
ΥΓ. «Οι ταυτότητες των λαών δεν καθορίζονται μονοσήμαντα από το ιστορικό παρελθόν, αλλά επίσης από το μέλλον που οραματίζεται ο κάθε λαός». (π. Νικόλαος Λουδοβίκος)