Έξι μήνες μετά την έναρξη της Ειδικής Στρατιωτικής Επιχείρησης (SMO) από τη Ρωσία στην Ουκρανία, οι γεωπολιτικές τεκτονικές πλάκες του 21ου αιώνα έχουν εκτοπιστεί με εκπληκτική ταχύτητα και βάθος – με ήδη τεράστιες ιστορικές επιπτώσεις.
Pepe Escobar - thecradle.co / Παρουσίαση Freepen.gr
Για να παραφράσω τον TS Eliot, αυτός είναι ο τρόπος με τον οποίο ξεκινά ο (νέος) κόσμος, όχι με ένα κλαψούρισμα αλλά με ένα χτύπημα.
Η εν ψυχρώ δολοφονία της Ντάρια Ντούγκινα –τρομοκρατία στις πύλες της Μόσχας– μπορεί μοιραία να συνέπεσε με το εξάμηνο σημείο τομής, αλλά δε θα κάνει τίποτα για να αλλάξει τη δυναμική της τρέχουσας, σε εξέλιξη, ιστορικής αλλαγής.
Η Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Ασφάλειας της Ρωσίας (FSB) φάνηκε να έχει εξιχνιάσει την υπόθεση μέσα σε λίγο περισσότερο από 24 ώρες, χαρακτηρίζοντας τον δράστη ως νεοναζί του τάγματος Αζοφικής που έχει εργαλειοποιηθεί από την SBU της Ουκρανίας, ούσα η ίδια ένα απλό εργαλείο της CIA/MI6 συνδυασμός που κυβερνά de facto το Κίεβο.
Ο πράκτορας του Αζόφ είναι απλώς κάτι παράλογο. Η FSB δε θα αποκαλύψει ποτέ δημόσια τις πληροφορίες που έχει συγκεντρώσει για εκείνους που εξέδωσαν τις εντολές και πώς θα αντιμετωπιστούν.
Ο Ilya Ponomaryov, ένας ασήμαντος χαρακτήρας κατά του Κρεμλίνου στον οποίο είχε χορηγηθεί η ουκρανική υπηκοότητα, καυχιόταν ότι ήταν σε επαφή με την ομάδα που προετοίμαζε το χτύπημα στην οικογένεια Dugin. Κανείς δεν τον πήρε στα σοβαρά.
Αυτό που είναι προφανώς σοβαρό, ωστόσο, είναι πώς φατρίες οργανωμένου εγκλήματος που συνδέονται με την ολιγαρχία στη Ρωσία θα είχαν κίνητρο να εξαλείψουν τον Alexander Dugin, τον Χριστιανό Ορθόδοξο εθνικιστή φιλόσοφο που, σύμφωνα με αυτούς, μπορεί να επηρέασε την στροφή του Κρεμλίνου στην Ασία (δεν το έκανε).
Αυτές οι φατρίες του οργανωμένου εγκλήματος κατηγόρησαν τον Ντούγκιν για μια συντονισμένη επίθεση στο Κρεμλίνο κατά της δυσανάλογης ισχύος των Εβραίων ολιγαρχών στη Ρωσία. Έτσι αυτοί οι παίκτες θα είχαν τόσο το κίνητρο όσο και την τοπική τεχνογνωσία να κάνουν ένα τέτοιο πραξικόπημα.
Εάν συμβαίνει αυτό, δυνητικά περιγράφει μια επιχείρηση που συνδέεται με τη Μοσάντ – ειδικά δεδομένου του σοβαρού σχίσματος στις πρόσφατες σχέσεις της Μόσχας με το Τελ Αβίβ. Το σίγουρο είναι πως η FSB θα κρατήσει τα χαρτιά της κλειστά – και η ανταπόδοση θα είναι γρήγορη, ακριβής και αόρατη.
Το άχυρο που έσπασε την πλάτη της καμήλας
Αντί να επιφέρει ένα σοβαρό πλήγμα στην ψυχή της Ρωσίας που θα μπορούσε να επηρεάσει τη δυναμική των επιχειρήσεων της στην Ουκρανία, η δολοφονία της Ντάρια Ντούγκινα εξέθεσε τους δράστες μόνο ως ανώμαλους δολοφόνους που έχουν εξαντλήσει τις επιλογές τους.
Ένα IED δεν μπορεί να σκοτώσει έναν φιλόσοφο – ή την κόρη του. Σε ένα ουσιαστικό δοκίμιο, ο ίδιος ο Ντούγκιν εξήγησε πώς ο πραγματικός πόλεμος – η Ρωσία ενάντια στη συλλογική Δύση υπό την ηγεσία των ΗΠΑ – είναι ένας πόλεμος ιδεών. Ένας υπαρξιακός πόλεμος.
Ο Ντούγκιν ορίζει σωστά τις ΗΠΑ ως «θαλασσοκράτειρα», κληρονόμο της «Βρετανίας που κυβερνά τα κύματα». Ωστόσο, τώρα οι γεωπολιτικές τεκτονικές πλάκες διατυπώνουν μια νέα τάξη: Η Επιστροφή της Καρδιάς.
Ο ίδιος ο Ρώσος Πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν το εξέφρασε για πρώτη φορά στη Διάσκεψη για την Ασφάλεια του Μονάχου το 2007. Ο Κινέζος Σι Τζινπίνγκ το έκανε πράξη ξεκινώντας τους Νέους Δρόμους του Μεταξιού το 2013. Η Αυτοκρατορία αντέδρασε με το Μαϊντάν το 2014. Η Ρωσία αντεπιτέθηκε φτάνοντας σε βοήθεια της Συρίας το 2015.
Η Αυτοκρατορία διπλασίασε την Ουκρανία, με το ΝΑΤΟ να την εξοπλίζει ασταμάτητα για οκτώ χρόνια. Στα τέλη του 2021, η Μόσχα κάλεσε την Ουάσιγκτον για ένα σοβαρό διάλογο για το «αδιαίρετο της ασφάλειας» στην Ευρώπη. Αυτό απορρίφθηκε με μια απάντηση χωρίς απάντηση.
Η Μόσχα δεν χρειάστηκε χρόνο για να αξιολογήσει ότι μια επικίνδυνη τριπλέτα υπό την ηγεσία των ΗΠΑ βρισκόταν στα σκαριά: ένα επικείμενο blitzkrieg του Κιέβου εναντίον του Ντονμπάς, το φλερτ με την απόκτηση πυρηνικών όπλων και το έργο των αμερικανικών εργαστηρίων βιοόπλων. Αυτό ήταν το άχυρο που έσπασε την πλάτη της καμήλας.
Μια συνεπής ανάλυση των δημοσίων παρεμβάσεων του Πούτιν αυτούς τους τελευταίους μήνες αποκαλύπτει ότι το Κρεμλίνο –όπως και το Συμβούλιο Ασφαλείας Yoda Nikolai Patrushev– αντιλαμβάνονται πλήρως πώς τα πολιτικά/μέσα που μιλάνε και τα στρατεύματα σοκ της συλλογικής δύσης κατευθύνονται από τους κυβερνώντες του χρηματοπιστωτικού καπιταλισμού.
Ως άμεση συνέπεια, συνειδητοποιούν επίσης πώς η δυτική κοινή γνώμη είναι απολύτως ανίδεη, σε στυλ πλατωνικού σπηλαίου, εντελώς δέσμια της άρχουσας οικονομικής τάξης, η οποία δεν μπορεί να ανεχθεί καμία εναλλακτική αφήγηση.
Οπότε ο Πούτιν, ο Πατρούσεφ και οι συνομήλικοί τους δε θα υποθέσουν ποτέ ότι ένας γεροντικός αναγνώστης τηλεπρομηθευτών στο Λευκό Οίκο ή ένας κωμικός κωμικός στο Κίεβο «κυβερνά» οτιδήποτε.
Καθώς οι ΗΠΑ κυβερνούν την παγκόσμια ποπ κουλτούρα, είναι σωστό να δανειστούμε αυτό που λέει ο Walter White/Heisenberg, ένας μέσος Αμερικανός που διοχετεύει το εσωτερικό του κακό, στο Breaking Bad: «Ασχολούμαι με την Αυτοκρατορία». Και η δουλειά της Αυτοκρατορίας είναι να ασκεί ακατέργαστη εξουσία, που διατηρείται με σκληρότητα, με όλα τα απαραίτητα μέσα.
Η Ρωσία έσπασε αυτό το ξόρκι. Αλλά η στρατηγική της Μόσχας είναι πολύ πιο περίπλοκη από την ισοπέδωση του Κιέβου με υπερηχητικά όπλα, κάτι που θα μπορούσε να είχε γίνει ανά πάσα στιγμή, ξεκινώντας πριν από έξι μήνες.
Αντίθετα, αυτό που κάνει η Μόσχα είναι να συνομιλεί σχεδόν με ολόκληρο τον Παγκόσμιο Νότο, διμερώς ή με ομάδες παραγόντων, εξηγώντας πώς το παγκόσμιο σύστημα αλλάζει μπροστά στα μάτια μας, με τους βασικούς παράγοντες του μέλλοντος να έχουν διαμορφωθεί ως η Πρωτοβουλία Belt and Road (Belt and Road Initiative - BRI), Οργανισμός Συνεργασίας της Σαγκάης (SCO), Ευρασιατική Οικονομική Ένωση (EAEU), BRICS+, Εταιρική Σχέση για την Ευρύτερη Ευρασία.
Και αυτό που βλέπουμε είναι τεράστιες εκτάσεις του Παγκόσμιου Νότου – ή το 85 τοις εκατό του παγκόσμιου πληθυσμού – ετοιμάζονται αργά αλλά σταθερά να εκδιώξουν τους χρηματοοικονομικούς καπιταλιστές από τους εθνικούς τους ορίζοντες και τελικά να τους καταρρίψουν: μια μακρά, επίπονη μάχη που θα συνεπάγεται πολλαπλές αναποδιές.
Τα γεγονότα στο έδαφος
Στο έδαφος στην προσεχώς μελλοντική Ουκρανία, τα υπερηχητικά όπλα Khinzal που εκτοξεύονται από βομβαρδιστικά Tu-22M3 ή αναχαιτιστικά Mig-31 θα συνεχίσουν να χρησιμοποιούνται.
Σωροί HIMARS θα συνεχίσουν να πιάνονται. Το TOS 1A Heavy Flamethrowers θα συνεχίσει να στέλνει προσκλήσεις στις πύλες της κόλασης. Η αεροπορική άμυνα της Κριμαίας θα συνεχίσει να αναχαιτίζει κάθε είδους μικρά μη επανδρωμένα αεροσκάφη με προσαρτημένα IED. Η τρομοκρατία από τοπικούς πυρήνες της SBU θα συντριβεί τελικά.
Χρησιμοποιώντας ουσιαστικά ένα εκπληκτικό φράγμα πυροβολικού – φθηνό και μαζικής παραγωγής – η Ρωσία θα προσαρτήσει το Ντονμπάς, πολύτιμο από άποψη γης, φυσικών πόρων και βιομηχανικής ισχύος. Και μετά θα συνεχίσει στο Νικολάεφ, την Οδησσό και το Χάρκοβο.
Γεωοικονομικά, η Ρωσία μπορεί να αντέξει οικονομικά να πουλά το πετρέλαιο της με εκπτώσεις σε λίπος σε οποιονδήποτε πελάτη του Παγκόσμιου Νότου, για να μην αναφέρουμε τους στρατηγικούς εταίρους της Κίνας και της Ινδίας. Το κόστος εξόρυξης φτάνει το μέγιστο των 15 $ ανά βαρέλι, με έναν εθνικό προϋπολογισμό που βασίζεται στα 40-45 $ για ένα βαρέλι Ουράλς, των οποίων η αγοραία αξία σήμερα είναι σχεδόν διπλάσια από αυτή.
Επίκειται ένα νέο ρωσικό σημείο αναφοράς, καθώς και το πετρέλαιο σε ρούβλια μετά το εξαιρετικά επιτυχημένο σχέδιο αερίου για ρούβλια.
Η δολοφονία της Darya Dugina προκάλεσε ατελείωτες εικασίες για το Κρεμλίνο και το Υπουργείο Άμυνας που τελικά έσπασαν την πειθαρχία τους. Αυτό δεν πρόκειται να συμβεί. Οι ρωσικές πρόοδοι κατά μήκος του τεράστιου μετώπου μάχης των 1.800 μιλίων είναι αμείλικτες, εξαιρετικά συστηματικές και επενδύονται βαθιά σε μια Μεγαλύτερη Στρατηγική Εικόνα.
Ένας βασικός φορέας είναι εάν η Ρωσία έχει πιθανότητες να κερδίσει τον πόλεμο πληροφοριών με τη Δύση. Αυτό δε θα συμβεί ποτέ μέσα στη σφαίρα του ΝΑΤΟ – ακόμα κι όταν η μια επιτυχία μετά την άλλη ξεδιπλώνεται στον Παγκόσμιο Νότο.
Όπως έχει δείξει με μαεστρία ο Glenn Diesen στο τελευταίο του βιβλίο, Russophobia, η συλλογική Δύση είναι γενικά αδιαπέραστη στο να παραδεχτεί οποιαδήποτε κοινωνική, πολιτιστική, ιστορική αξία της Ρωσίας.
Έχουν ήδη εκτοξευθεί στην στρατόσφαιρα του παραλόγου: η καταστροφή και η de facto αποστρατιωτικοποίηση του αυτοκρατορικού στρατού πληρεξουσίου στην Ουκρανία τρελαίνει κυριολεκτικά τους χειριστές της Αυτοκρατορίας και τους υποτελείς της.
Αλλά ο Παγκόσμιος Νότος δεν πρέπει ποτέ να χάσει από τα μάτια του την «Επιχείρηση της Αυτοκρατορίας». Αυτή η βιομηχανία υπερέχει στην παραγωγή χάους και λεηλασίας, που υποστηρίζεται πάντα από εκβιασμούς, δωροδοκίες τοπικών ελίτ και φτηνές δολοφονίες. Κάθε κόλπο στο βιβλίο Divide and Rule πρέπει να το περιμένει κανείς ανά πάσα στιγμή. Μην υποτιμάτε ποτέ μια πικρή, πληγωμένη, βαθιά ταπεινωμένη αυτοκρατορία σε παρακμή.
Δέστε τις ζώνες σας για περισσότερη από αυτή την τεταμένη δυναμική για το υπόλοιπο της δεκαετίας.
Αλλά πριν από αυτό, σε όλο το μήκος της σκοπιάς, ετοιμαστείτε για την άφιξη του Στρατηγού Χειμώνα, του οποίου οι αναβάτες πλησιάζουν γρήγορα. Όταν οι άνεμοι αρχίσουν να ουρλιάζουν, η Ευρώπη θα παγώνει μέσα στις σκοτεινές νύχτες, που φωτίζεται περιστασιακά από τους χρηματοοικονομικούς καπιταλιστές της που φουσκώνουν με παχιά πούρα.