 |
| pixel2013 / pixabay |
Bradley Blankenship - RT.com / Παρουσίαση Freepen.gr
Το ισοζύγιο εξωτερικού εμπορίου της Γερμανίας το Μάιο έδειξε έλλειμμα 1 δισ. ευρώ. Αυτό οδήγησε πολλούς αναλυτές να αμφισβητήσουν το μέλλον της οικονομίας της χώρας και τις προοπτικές για την Ευρωπαϊκή Ένωση γενικότερα.
Τα άσχημα νέα δεν σταματούν ούτε εκεί. Από τις 3 Ιουλίου, η συνολική παγκόσμια κεφαλαιοποίηση της Γερμανίας, που σημαίνει το συνολικό μερίδιο αξίας των γερμανικών εταιρειών στα παγκόσμια χρηματιστήρια, διαμορφώθηκε σε ιστορικό χαμηλό, 1,97%. Εν τω μεταξύ, στις 5 Ιουλίου, το ευρώ έπεσε στο χαμηλότερο επίπεδο έναντι του δολαρίου ΗΠΑ από το 2002.
Ο Robin Brooks, επικεφαλής οικονομολόγος του Ινστιτούτου Διεθνών Χρηματοοικονομικών, συνόψισε αρκετά καλά την κατάσταση σχετικά με το γερμανικό εμπόριο. «Το μοντέλο ανάπτυξης της Γερμανίας ήταν να εισάγει φθηνή ενέργεια από τη Ρωσία, να τη χρησιμοποιήσει για τη συναρμολόγηση βιομηχανικών προϊόντων και την εξαγωγή αυτών των αγαθών στον υπόλοιπο κόσμο. Ενώ η Γερμανία αναζητά τώρα νέους προμηθευτές ενέργειας, το εμπορικό της ισοζύγιο και αυτό της ευρωζώνης θα φαίνονται άσχημα», έγραψε στο Twitter.
Το ερώτημα είναι αν αυτή η βουτιά είναι μόνιμη ή όχι. Ο Michael Pettis, καθηγητής οικονομικών στο Πανεπιστήμιο του Πεκίνου, μοιράστηκε επίσης τη γνώμη του στο Twitter, αλλά τόνισε πως το εμπορικό έλλειμμα της Γερμανίας δεν είναι τόσο ιστορικό. «Η Γερμανία θα έχει αλλάξει από τα μόνιμα πλεονάσματα στα μόνιμα ελλείμματα μόνο εάν υπάρξει μόνιμη αύξηση των γερμανικών επενδύσεων ή μόνιμη μείωση των γερμανικών αποταμιεύσεων», είπε.
Ο Pettis συνέχισε λέγοντας ότι τίποτα από αυτά δεν έχει συμβεί, με το πρώτο να είναι «απίθανο» και το δεύτερο να μην έχει «καμία σχέση με την πρόσφατη προσαρμογή στο εμπορικό ισοζύγιο της Γερμανίας». Εξαιτίας αυτού, θεωρεί την κατάσταση προσωρινή.
Φαίνεται λογικό, ωστόσο, να υπάρχει σαφής συσχέτιση μεταξύ της αύξησης των τιμών της ενέργειας και αυτού του πλήγματος στη γερμανική μεταποίηση. Η αύξηση των τιμών της ενέργειας συνεπάγεται επίσης μειώσεις στην εξοικονόμηση πόρων λόγω του πληθωρισμού. Στις 7 Ιουλίου, η γείτονα της Γερμανίας, η Τσεχική Δημοκρατία, ανέφερε έλλειμμα εξωτερικού εμπορίου σχεδόν 1 δισεκατομμυρίου δολαρίων – το οποίο ενισχύει τη συσχέτιση μεταξύ της αύξησης των ευρωπαϊκών τιμών ενέργειας και των χαμηλότερων εξαγωγών.
Έτσι, το κύριο πρόβλημα φαίνεται να είναι ακριβώς αυτό που εξέθεσε ο Μπρουκς, δηλαδή η πηγή ενέργειας της ΕΕ. Εάν πράγματι το φθηνό ρωσικό πετρέλαιο και φυσικό αέριο αποκοπούν οριστικά από την ΕΕ, τότε λογικά οι επιπτώσεις αυτού στις οικονομίες της ΕΕ θα είναι μόνιμες – εκτός εάν, σε ένα εξαιρετικά απίθανο σενάριο, προσφέρουν μια εναλλακτική προσφορά που θα είναι και επαρκής και συγκρίσιμης τιμής.
Μια λύση στο τραπέζι είναι να εισάγει η ΕΕ υγροποιημένο φυσικό αέριο (LNG) από τις Ηνωμένες Πολιτείες. Ωστόσο, οι αποστολές αμερικανικού LNG προς την ΕΕ και το Ηνωμένο Βασίλειο έχουν ήδη αυξηθεί από τότε που άρχισαν οι πολιτικές εντάσεις μεταξύ Ευρώπης και Ρωσίας. Σύμφωνα με τη Διοίκηση Ενεργειακών Πληροφοριών των ΗΠΑ, οι ΗΠΑ εξήγαγαν το 74% του LNG τους στην Ευρώπη τους πρώτους τέσσερις μήνες του 2022, το οποίο είναι υψηλότερο από το 34% το προηγούμενο έτος. Αλλά αυτό προφανώς δεν ήταν αρκετό για να διατηρήσει σταθερές τις ευρωπαϊκές τιμές ενέργειας.
Αυτό εγείρει ένα θεμελιώδες ζήτημα, το οποίο είναι εάν η Ευρωπαϊκή Ένωση μπορεί πραγματικά να αντέξει οικονομικά να διατηρήσει τις κυρώσεις της στη Ρωσία. Τα οικονομικά μοντέλα των μελών απλώς δεν είναι συμβατά με την πραγματικότητα που δημιουργούν οι κυρώσεις τους, και αυτό ήδη βλάπτει την ευημερία των ανθρώπων και οδηγεί σε κοινωνική και πολιτική αναταραχή.
Η εξωτερική πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης υποτίθεται ότι ακολουθεί το δόγμα της «στρατηγικής αυτονομίας», αλλά αυτό που συμβαίνει δεν είναι ούτε στρατηγική ούτε πράξη αυτονομίας. Αναμφίβολα η κατάσταση στην Ουκρανία είναι τρομακτική και έχει οδηγήσει τους Ευρωπαίους να αμφισβητούν την υπάρχουσα αρχιτεκτονική ασφάλειας της περιοχής, αλλά, εάν η τελευταία στρατηγική αντίληψη του ΝΑΤΟ είναι κάποια πρόταση, οι πυροβολισμοί έρχονται από την Ουάσιγκτον.
Ο διάσημος μελετητής των διεθνών σχέσεων John Mearsheimer θρήνησε πρόσφατα σε μια ομιλία του πως: «Η ιστορία θα κρίνει τις Ηνωμένες Πολιτείες και τους συμμάχους τους με άφθονη σκληρότητα για την ανόητη πολιτική τους στην Ουκρανία». Στην πραγματικότητα, η επικρατούσα συμμαχική πολιτική για την Ουκρανία κάνει τα πάντα για να διασφαλίσει ότι η σύγκρουση θα παραταθεί – η οποία έχει τη διπλή απειλή να καταστρέψει την Ουκρανία και να βλάψει τις μελλοντικές οικονομικές προοπτικές της Ευρώπης.
Αυτό οφείλεται στο γεγονός πως όσο περισσότερο συνεχίζεται η σύγκρουση ή αν συνεχιστεί επ' αόριστον, σημαίνει ότι η διχοτόμηση μεταξύ Ρωσίας και Δύσης θα είναι μόνιμη. Και λογικά προκύπτει ότι αυτό θα επηρεάσει το οικονομικό μοντέλο των ευρωπαϊκών χωρών, ιδιαίτερα της Γερμανίας. Αν αυτό είναι το ενδεχόμενο προς το οποίο οδεύουμε, τότε η μοίρα της ΕΕ γίνεται ζήτημα.
Ήδη, οι άνθρωποι στην πρωτεύουσα της Τσεχίας, την Πράγα, αρχίζουν να αστειεύονται πως σε λίγα χρόνια η Ευρώπη δεν θα είναι τίποτα άλλο από ένα μέρος καλοκαιρινών διακοπών για τους Αμερικανούς και τους Κινέζους. Υπάρχουν όμως πραγματικά αρκετές θέσεις εργασίας στον τουριστικό κλάδο για όλους εμάς εδώ; Και αντέχουμε όλοι τον εκτός σεζόν χειμώνα;
Πέρα από τα αστεία, πιστεύω ότι το εμπορικό έλλειμμα της Γερμανίας είναι σημαντικό. Σε λίγες μέρες, η τάση θα μπορούσε να είναι πιο έντονη εάν άλλες βιομηχανικές ευρωπαϊκές χώρες αναφέρουν παρόμοια ελλείμματα. Τουλάχιστον, αυτό πρέπει να κρούσει τον κώδωνα του κινδύνου για το ποια είναι ακριβώς τα μακροπρόθεσμα σχέδια της Ευρωπαϊκής Ένωσης έναντι της Ρωσίας και εάν η ευρωπαϊκή βιομηχανία μπορεί να επιβιώσει ή όχι με κυρώσεις στη ρωσική ενέργεια.
Το στοίχημά μου είναι πως δεν μπορεί. Και αυτό δείχνει πόσο καταστροφική είναι η τυφλή παρακολούθηση της εξωτερικής πολιτικής της Ουάσιγκτον, ξανά και ξανά, για την Ευρώπη.