 |
| LionFive / pixabay |
Eric Zuesse - southfront.org / Παρουσίαση Freepen.gr
Η Ρωσία θα κερδίσει τον πόλεμο κατά της Ουκρανίας.
Η Τουρκία θα πρέπει να υποστηρίξει τη Ρωσία σε οποιοδήποτε θέμα η αντιρωσική στρατιωτική συμμαχία της Αμερικής, το ΝΑΤΟ (του οποίου η Τουρκία είναι μέλος και επομένως διαθέτει γεωστρατηγικά κρίσιμο δικαίωμα βέτο εντός του ΝΑΤΟ), αποτελεί πραγματική απειλή κατά της εθνικής κυριαρχίας της Ρωσίας. Δηλαδή, όπου η Αμερική έχει τη δυνατότητα να εξουσιοδοτηθεί να κάνει υπαγορεύσεις στη Ρωσία σχετικά με τις εσωτερικές πολιτικές της Ρωσίας και τις εξωτερικές της σχέσεις (με άλλα λόγια: να κάνει τη Ρωσία ένα υποτελές έθνος των ΗΠΑ όπως είναι οι υπάρχοντες σύμμαχοι της Αμερικής).
Η Ρωσία θα πρέπει να καλύψει τις ανάγκες της Τουρκίας, επειδή η Τουρκία ελέγχει τα δύο στενά, τόσο τον Βόσπορο όσο και τα Δαρδανέλια, που ελέγχουν την πρόσβαση των πλοίων μεταξύ της Μαύρης Θάλασσας και του Ατλαντικού Ωκεανού (μέσω της Μεσογείου), τα οποία είναι κρίσιμα για την εθνική ασφάλεια της Ρωσίας.
Στις 8 Ιουνίου, ένα βίντεο του Μερκούρη με τίτλο «Στρατιωτική κατάρρευση στο βόρειο Ντονμπάς. Η Τουρκία και η Ρωσία πλησιάζουν μεταξύ τους καθώς η ΕΕ καταρρέει», ανέφερε τα στοιχεία του ότι η παρούσα στιγμή αποτελεί ένα σημείο καμπής στο οποίο η παγκόσμια δύναμη της Αμερικής έχει υποχωρήσει τόσο πολύ και πως η παγκόσμια δύναμη της Ρωσίας έχει αυξηθεί τόσο πολύ, ώστε η Τουρκία - τουλάχιστον για όσο διάστημα ο Ταγίπ Ερντογάν συνεχίζει να ηγείται της Τουρκίας — να ασκεί το δικαίωμα του βέτο εντός της αντιρωσικής συμμαχίας της Αμερικής, του ΝΑΤΟ, όποτε κάτι τέτοιο θα τονώσει όχι μόνο την εθνική ασφάλεια της Τουρκίας αλλά και την εθνική ασφάλεια της Ρωσίας.
Αυτή είναι μια ριζική απομάκρυνση από το παρελθόν, όταν η κυβέρνηση των ΗΠΑ ήταν τόσο ισχυρή ώστε να μπορεί να κάνει όλα τα μέλη του ΝΑΤΟ να ψηφίσουν ομόφωνα θετικά για οποιαδήποτε πρόταση που θα αποτελούσε πρόσθετη απειλή κατά της εθνικής ασφάλειας της Ρωσίας.
Κατά συνέπεια, μια ακόμη απόπειρα πραξικοπήματος των ΗΠΑ κατά του Ερντογάν είναι πιθανή.
Ο Μερκούρης συζήτησε εκεί, με τον συνεντευκτή και φίλο του Alex Christaforu, την προσπάθεια του John Bolton και των οικονομικών υποστηρικτών του να επισπεύσουν μια άλλη απόπειρα πραξικοπήματος στην Τουρκία. Στις 27 Αυγούστου 2018, το αμερικανικό AP σημείωσε «In Familiar Dance, Turkey Warms to Russia As US Ties Unravel» , και ανέφερε ότι, «Οι σχέσεις μεταξύ Τουρκίας και Ρωσίας είναι άνετες, προκαλώντας ανησυχίες στη Δύση για μια πιθανή κρίσιμη ρήξη στη συμμαχία του ΝΑΤΟ. Αλλά ο πρόεδρος της Τουρκίας μπορεί να εμπλακεί σε μια πράξη εξισορρόπησης, στρέφοντας τακτικά στη Ρωσία καθώς οι δεσμοί με τις Ηνωμένες Πολιτείες επιδεινώνονται περαιτέρω». Στη συνέχεια, στις 11 Απριλίου 2019, το Vox είχε τίτλο «Πώς κατέρρευσε η σχέση της Αμερικής με την Τουρκία», και (όπως γίνεται σχεδόν σε όλα τα αμερικανικά μέσα ενημέρωσης) υπέθεσαν σιωπηρά ότι το καθεστώς των ΗΠΑ ήταν από την καλή πλευρά και ότι οποιαδήποτε κυβέρνηση αντιστέκεται (στην περίπτωση αυτή, η Τουρκία) είναι στην κακή πλευρά, σε οποιαδήποτε διαφωνία. Αλλά, εκτός από τέτοιες ψευδείς υποθέσεις, οι ρητές δηλώσεις του ήταν ακριβείς και αρκούσαν για να καταστήσουν σαφές το γεγονός πως «οι πρόσφατες ενέργειες της Άγκυρας τρύπησαν στο κέντρο της συμμαχίας τους» (χωρίς να σημειώνει ο Vox ότι το ίδιο ίσχυε και για τις ενέργειες της Ουάσιγκτον), και πως «καθώς συμβαίνει αυτό το διαζύγιο, η ικανότητα της Αμερικής να συνεργάζεται με την Τουρκία στη Μέση Ανατολή και την Ευρώπη θα συνεχίσει να μειώνεται — που σημαίνει ότι η επιρροή των ΗΠΑ εκεί, τουλάχιστον κάπως, υποβαθμίζεται».
Ωστόσο, στην πραγματικότητα, είναι πολύ πιο σημαντικό από αυτό: δεν είναι τίποτα λιγότερο από ένα σημαντικό μέρος της ιστορικής καμπής που τερματίζει την κυριαρχία της Αμερικής στις διεθνείς σχέσεις.
Στην παρούσα περίπτωση, το βίντεο του Μερκούρη παρέχει τις ιδιαιτερότητες και το ευρύτερο πλαίσιο. Αλλά και στις 7 Ιουνίου, ο βρετανικός Economist δημοσίευσε ένα εντυπωσιακό σχετικό νέο με τον τίτλο «Η Ρωσία αντλεί περισσότερο πετρέλαιο στην Ευρώπη από ό,τι πριν από τον πόλεμο: τα διυλιστήρια εξαργυρώνουν το φτηνό αργό Urals» και ανέφερε ότι >
Η απαγόρευση της ΕΕ για το ρωσικό πετρέλαιο, που συμφωνήθηκε στις 31 Μαΐου , έχει μια απρόσκοπτη αρχή. Από τότε που η Ρωσία εισέβαλε στην Ουκρανία τον Φεβρουάριο, η ποσότητα του πετρελαίου της που διοχετεύεται στο μπλοκ αυξάνεται. Αυξήθηκε κατά 14% μεταξύ Ιανουαρίου και Απριλίου, από 750.000 σε 857.000 βαρέλια την ημέρα, σύμφωνα με την Argus Media. Το εμπάργκο ισχύει μόνο για το θαλάσσιο αργό και τα προϊόντα πετρελαίου, προς το παρόν καλύπτουν μόλις το 75% των εισαγωγών από τη Ρωσία. Το πετρέλαιο που παρέχεται μέσω αγωγών σε λίγες χώρες της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης εξαιρείται προσωρινά — μια παραχώρηση προς την Ουγγαρία, η οποία εμπόδιζε τη συμφωνία. Τα διυλιστήρια σε αυτές τις χώρες εξαγοράζουν φθηνό ρωσικό αργό που οι περισσότεροι δυτικοί αγοραστές αποφεύγουν.
Αυτό το πετρέλαιο προέρχεται κυρίως μέσω του συστήματος αγωγών Druzhba , που εκτείνεται από το πετρέλαιο της Ρωσίας στα Ουράλια Όρη, όπου τελειώνει η Ευρωπαϊκή Ρωσία και αρχίζει η Ασιατική Ρωσία. και παραδίδει αυτό το πετρέλαιο στη Λετονία, τη Λιθουανία, την Πολωνία, τη Δανία, τη Γερμανία, τη Σλοβακία, την Τσεχία και την Ουγγαρία. Είναι ο μεγαλύτερος αγωγός πετρελαίου στον κόσμο και ένα από τα μεγαλύτερα δίκτυα πετρελαιαγωγών στον κόσμο.
Υπάρχουν δύο τρόποι με τους οποίους η κυβέρνηση των ΗΠΑ μπορεί να ανταποκριθεί σε αυτή τη ραγδαία αλλαγή στις διεθνείς σχέσεις. Μπορεί είτε να δεχτεί και να προσαρμοστεί σε αυτό, είτε μπορεί να αρνηθεί να το κάνει και αντ' αυτού να χρησιμοποιήσει είτε την Ουκρανία στην Ευρώπη είτε την Ταϊβάν στην Ασία για να προσπαθήσει να εξαναγκάσει αυτό που είναι πλέον αναπόφευκτο (η συρρίκνωση της αμερικανικής αυτοκρατορίας και η εμφάνιση ενός κόσμου κυριαρχούμενου από την Ασία στον οποίο δε θα υπάρχουν πλέον αυτοκρατορίες ) να μην συμβεί. Αν αποδεχτεί αυτό που είναι αναπόφευκτο, τότε δεν θα υπάρξει Γ' Παγκόσμιος Πόλεμος. Αν αντίθετα αρνηθεί να αποδεχτεί αυτό που είναι αναπόφευκτο, τότε θα έχει μόνο έναν τρόπο να ασκήσει αυτή την επιλογή (συνεχιζόμενη αντίσταση): να εισβάλει στη Ρωσία και την Κίνα — Γ' Παγκόσμιος Πόλεμος.
Προκειμένου η κυβέρνηση των ΗΠΑ να αποδεχθεί και να προσαρμοστεί στην παρακμή της ως διεθνής δύναμη, θα χρειαστεί να αποκηρύξει την υπάρχουσα υπεροχή της ιδεολογίας (νεοσυντηρητισμό) και να εκδιώξει τους υποστηρικτές της από όλα τα διπλωματικά γραφεία και τα γραφεία εθνικής ασφάλειας, να τερματίσει τις περιστρεφόμενες πόρτες που διαφθείρουν αυτά τα πρακτορεία, και κοινωνικοποιούν τις εταιρείες εξοπλισμών τους όπως έχουν κάνει κάποιες άλλες χώρες. Η μόνη εναλλακτική σε αυτό θα ήταν ο Γ' Παγκόσμιος Πόλεμος, ως μια προσπάθεια να συνεχιστεί η παγκόσμια υπεροχή της κυβέρνησης των ΗΠΑ. Μια τέτοια προσπάθεια αναπόφευκτα θα αποτύγχανε, γιατί θα κατέστρεφε τον κόσμο. Επομένως, ένα άτομο που θα επιχειρούσε κάτι τέτοιο δεν πρέπει να γίνεται ανεκτή, αλλά να εξαλειφθεί. Ο κόσμος θα πρέπει να συμφωνήσει με αυτό, γιατί μόνο τότε μπορεί να υπάρξει βάσιμος λόγος για ελπίδα στο μέλλον. Οι νεοσυντηρητικοί θέτουν σε κίνδυνο ολόκληρο τον πλανήτη. Δεν μπορεί να υπάρχει λόγος να το επιτρέψουμε αυτό. Καμία απολύτως.
Δυστυχώς, ωστόσο, η #1 προτεραιότητα της κυβέρνησης των ΗΠΑ αυτή τη στιγμή είναι να νικήσει τη Ρωσία στην Ουκρανία. Στην πραγματικότητα, από τις 25 Ιουλίου 1945, η κατάκτηση της Ρωσίας ήταν ο κορυφαίος στόχος της κυβέρνησης των ΗΠΑ . Έτσι είναι αδυσώπητα επικίνδυνοι οι νεοσυντηρητικοί. Και γι' αυτό πρέπει να εξαλειφθούν — για να αποτραπεί ο Γ' Παγκόσμιος Πόλεμος.
