Γράφει ο Πιέρο Μεσίνα - southfront.org / Παρουσίαση Freepen.gr
Αόρατα στο μάτι, τα υπόγεια δίκτυα της Azovstal θα ήταν ένας ιστός 24 χιλιομέτρων σηράγγων που θα έφτανε σε βάθος 30 μέτρων. Σε τι θα μπορούσαν να χρησιμεύουν; Σύμφωνα με την προσέγγιση του ερευνητή δημοσιογράφου Πέπε Εσκομπάρ, αυτές οι υπόγειες σήραγγες θα φιλοξενούσαν μια μυστική εγκατάσταση του ΝΑΤΟ που ονομάζεται PIT-404. και ένα βιοεργαστήριο το οποίο θα διευθύνει η Metabiota, μια εταιρεία που σχετίζεται με τον Hunter Biden, τον Rinat Akhmetov και την κυβέρνηση του Κιέβου.
Στο υπόγειο των δύο χαλυβουργείων Azovstal, περίπου τρεις χιλιάδες στρατιώτες και μαχητές εξακολουθούν να είναι κρυμμένοι. Στην εικόνα που παρείχε ο Εσκομπάρ λέγεται η παρουσία αρκετών στρατιωτικών συμβούλων από χώρες της Ατλαντικής Συμμαχίας. Η μυστική εγκατάσταση του ΝΑΤΟ θα ήταν υπό τη διοίκηση του Αμερικανού Αντιστράτηγου Roger L. Cloutier, ο οποίος συνελήφθη από τις πολιτοφυλακές της DNR (Λαϊκή Δημοκρατία του Ντόνετσκ) κατά τη διάρκεια μιας απόπειρας απόδρασης με ελικόπτερο.
Το εργαστήριο Pit-404, και πάλι σύμφωνα με τον Escobar, θα ήταν μια δομή αφιερωμένη στη μελέτη χημικών και βιολογικών όπλων. Περισσότεροι από τριακόσιοι στρατιωτικοί σύμβουλοι θα εγκλωβίζονταν στα τούνελ, αξιωματικοί από τη Γερμανία, τον Καναδά, τις Ηνωμένες Πολιτείες, τη Γαλλία, την Ιταλία, την Πολωνία, την Τουρκία, τη Σουηδία και την Ελλάδα.
Θα συνδεόταν με την πολιορκία των υπόγειων σηράγγων Azovstal, την απομάκρυνση του Eric Vido, αρχηγού της γαλλικής στρατιωτικής υπηρεσίας πληροφοριών. Ο στρατηγός Βίντο απολύθηκε μετά από μόλις επτά μήνες στην εξουσία από τον Πρόεδρο Μακρόν «για ελλείψεις στο έργο πληροφοριών κατά τη διάρκεια της ουκρανικής κρίσης». Τις τελευταίες ημέρες, βίντεο που δημοσιεύτηκε στα social media, βρέθηκε ένας πράσινος μπερέ της Γαλλικής Λεγεώνας. Η δραματική κατάσταση στα μπουντρούμια της Μαριούπολης είναι αρκετή για να εξηγήσει τις διπλωματικές προσπάθειες της Γαλλίας και της Γερμανίας να δημιουργήσουν ανθρωπιστικούς διαδρόμους χρήσιμους για τη διαφυγή εκείνων των ξένων αξιωματικών που δε θα έπρεπε να βρίσκονται εκεί. Η Μαριούπολη έχει γίνει το επίκεντρο της σύγκρουσης και υπερασπίζεται τόσο σκληρά επειδή ήταν το επίκεντρο της επίθεσης στο Ντονμπάς για χρόνια και ένας από τους ακρογωνιαίους λίθους του ΝΑΤΟ στην Ουκρανία. Υπό την πίεση του ρωσικού στρατού, μπλοκαρισμένοι στις σήραγγες, επομένως, δε θα ήταν μόνο τα ουκρανικά στρατεύματα αλλά επίσης αξιωματικοί και σύμβουλοι του ΝΑΤΟ.
Με την οριστική κατάκτηση του λιμανιού της Μαριούπολης, οι Ρώσοι έχουν τον πλήρη έλεγχο των ακτών της Αζοφικής Θάλασσας και τους επιτρέπουν να σφραγίσουν τη χερσαία γέφυρα που συνδέει την ηπειρωτική χώρα της Ρωσικής Ομοσπονδίας με την Κριμαία. Είναι επίσης βασικό στοιχείο για την εξασφάλιση της παροχής νερού της Κριμαίας, την οποία είχε διακόψει η Ουκρανία.