Παντελής Σαββίδης
Η Τουρκία έχει επιθετική διάταξη κατά των ελληνικών νησιών. Αν θα επιχειρήσει επιθετική ενέργεια θα το κάνει για να υλοποιήσει την αναθεωρητική πολιτική της, την πολιτική της Γαλάζιας πατρίδας.
Η Ελλάδα τοποθέτησε στρατό και εξοπλισμούς στα νησιά γιατί απειλούνται. Είναι ενέργεια σύμφωνη με το διεθνές δίκαιο αλλά και να μην ήταν μεταξύ τήρησης του διεθνούς δικαίου και προάσπισης της ακεραιότητας της χώρας θα πρέπει να επιλεγεί η ακεραιότητα.
Μεταξύ των εξοπλιστικών συστημάτων είναι και ορισμένα που κατασκευάστηκαν σε χώρες της πρώην ΕΣΣΔ. Ρωσία, Αν. Γερμανία, Τσεχία κλπ.
Χωρίς να εγκαταλείπει το επιθετικό της δόγμα, η Τουρκία ήγειρε τελευταία το θέμα εξοπλισμού των νησιών κατά την γνώμη μου, κυρίως, για να πει στους Αμερικανούς και το ΝΑΤΟ γιατί πιέζετε εμάς με τους S-400 και δεν ενοχλείτε την Ελλάδα. Διαθέτει και αυτή σοβιετικής κατασκευής συστήματα.
Δεν θα απέφευγαν την πίεση οι Τούρκοι αλλά βρήκαν ευκαιρία να στρέψουν αλλού το ενδιαφέρον για να απαλλαγούν από εξοπλιστικά συστήματα τα οποία τους ενοχλούσαν.
Όπως γράφεται καθημερινά η ελληνική κυβέρνηση δέχεται συνεχείς πιέσεις στο θέμα αυτό.
Μέχρι σήμερα δεν υποχώρησε. Με αφορμή την ουκρανική κρίση και την παρότρυνση προς τις ΝΑΤΟϊκές χώρες να βοηθήσουν την Ουκρανία, ίσως, ο κ. Μητσοτάκης σκέφθηκε να απαλλαγεί από ένα αγκάθι στις δικές του σχέσεις με τις ΗΠΑ. Και λέω στις δικές του διότι, όπως έγραψε και ο πρώην Αρχηγός ΓΕΣ Κ. Ζιαζιάς, η αποστρατιωτικοποίηση των νησιών αντίκειται στα ελληνικά εθνικά συμφέροντα. Δεν πρέπει να γίνει.
ΑΠΟΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΔΙΑ ΤΗΣ ΔΙΟΛΙΣΘΗΣΕΩΣ - Χθές, μου τηλεφώνησε φίλος στρατηγός ε.α του πυροβολικού και μου είπε πως η αποστρατιωτικοποίηση άρχισε. Ένα από τα συστήματα που ενοχλούσε τους Τούρκους ήταν τα βλήματα 122 χιλιοστών για τα RM70. Πρόκειται για βλήματα εδάφους εδάφους που θα στόχευαν τον τουρκικό στρατό στην περίπτωση που συγκεντρωνόταν στα τουρκικά παράλια για να ξεκινήσει απόβαση σε κάποιο νησί.
Τα βλήματα αυτά κατά τον στρατηγό η κυβέρνηση Μητσοτάκη τα έστειλε στην Ουκρανία.
Ακούγεται λογικό. Είναι σοβιετικής κατασκευής, άρα οι Ουκρανοί γνωρίζουν να τα χρησιμοποιούν και μπορεί να εκτοξευθούν από το έδαφος, στοχεύοντας αντίπαλες μονάδες.
Το ερώτημα, τώρα, προς τους φίλους που στηρίζουν τον κ. Μητσοτάκη και το κόμμα του είναι: τι θα γίνει με την προστασία των νησιών;
Στην στρατιωτική σημειολογία υπάρχουν κάποιες κινήσεις που παραπέμπουν σε κλιμάκωση. Πριν την εισβολή στην Κύπρο η Τουρκία διεκδίκησε και πέτυχε την απόσυρση της Μεραρχίας από τη νησί.
Και πρίν την απόβαση πέτυχε με την βοήθεια των ΗΠΑ την αδρανοποίηση των ελληνικών ενόπλων δυνάμεων από ΑΝΕΓΚΕΦΑΛΟΥΣ ΚΑΙ ΠΡΟΔΟΤΕΣ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟΥΣ.
Το πρόβλημα είναι σοβαρό και πρέπει να το δούμε όλοι μας, πέραν πολιτικής ή κομματικής τοποθετήσεως.
Να πιεσθεί η κυβέρνηση να μην υποχωρήσει μέχρι τα σοβιετικής κατασκευής οπλικά συστήματα αντικατασταθούν.
Και κάτι τελευταίο. Αποτελεί συνήθεια των ΗΠΑ η τακτική της λεμονόκουπας. Στύβουν κάποιον που τον χρησιμοποιούν και μετά τον πετάνε. Οι Κούρδοι αποτέλεσαν έναν τέτοιο παράδειγμα στην Συρία. Οι Ουκρανοί στις μέρες μας. Θα ήταν επικίνδυνη πολιτική αφέλεια η κυβέρνηση να εμπιστευτεί διαβεβαιώσεις των Αμερικανών.
Τίποτε που να βασίζεται σε πρότασή τους "κάντε το και θα σας υποστηρίξουμε". Πρώτα οι Αμερικανοί και θα ακολουθήσουμε και εμείς. Άλλωστε οι πραγματικοί Αρχηγοί προηγούνται στην μάχη.