Το τελευταίο καιρό μία καταιγίδα εξοπλιστικών προγραμμάτων προβάλλεται καθημερινά από τα ΜΜΕ (κάθε μορφής) και η δημόσια συζήτηση σε μεγάλο βαθμό επικεντρώνεται σε αυτά. Πόσες τορπίλες έχει ένα πλοίο, τι βλήματα κουβαλάει, εάν θα πάρουμε και άλλα αεροσκάφη, κορβέτες, φρεγάτες, υποβρύχια και οτιδήποτε θέλει να πλασάρει κάθε πλασιέ οπλικών συστημάτων, τα οποία μάλιστα προβάλλονται και ως η επιτομή για κυριαρχία επί της Τουρκίας.
Του Στέλιου Φενέκου
υποναύαρχου ε.α. - προέδρου Κοινωνίας Αξιών
Οι ναυτικές/αεροπορικές/στρατιωτικές ασκήσεις και γυμνάσια προβάλλονται καθημερινά και διθυραμβικά στα Δελτία ειδήσεων και στα πρωτοσέλιδα, και πάντα με την επωδό ότι δίνεται μία αποτελεσματική απάντηση στις Τουρκικές προκλήσεις.
Η θέση μου είναι ότι οι εξοπλισμοί είναι αναγκαίοι μεν αλλά στα Δημοκρατικά φιλελεύθερα κράτη γίνονται με αυστηρό πολιτικό έλεγχο, με συνεπή στρατηγικό σχεδιασμό, οπωσδήποτε με χαμηλούς τόνους και φειδώ, με προνοητικότητα και προοπτική, με συνέργειες και διαλειτουργικότητα ως πολλαπλασιαστές ισχύος και οπωσδήποτε στον βαθμό που καθίστανται επιχειρησιακά αναγκαίοι.
Και όλα αυτά με σταθερότητα, συνέπεια, διακριτικότητα, χωρίς τυμπανοκρουσίες και επικοινωνιακές υπερβολές που δίνουν εσφαλμένο προσανατολισμό στην πολιτική διακυβέρνηση της χώρας.
Τα σενάρια που δέον είναι να επιλέγονται για τον στρατηγικό σχεδιασμό, (στην κλίμακα "αισιόδοξο - ήπιο-μέτριο- χειρότερο"), είναι αυτά με χαρακτήρα μέτριου κινδύνου, ώστε αφενός να μην παρασυρθεί η χώρα σε πολυδάπανους υπερεξοπλισμούς και στρατιωτικοποίηση της δημόσιας ζωής, υπονομεύοντας έτσι το μέλλον της, και αφετέρου για να μην δημιουργήσει ανοδική αυτοκλιμακούμενη σπείρα εξοπλισμών με τους δυνητικούς αντιπάλους.
Η ιστορία βρίθει από ανάλογα παραδείγματα πολιτικού αποπροσανατολισμού, υπερεξοπλισμών και αυτοκλιμακούμενου ανταγωνισμού προβολής σκληρής ισχύος, όπως βρίθει και από παραδείγματα εφυσηχασμού και υποτίμησης των κινδύνων, που και τα δύο συνεισέφεραν στην αποτυχία κρατών.
Ας σταματήσουμε επιτέλους τις φανφάρες, οι κυβερνητικοί και ο ίδιος ο πρωθυπουργός οφείλουν να δώσουν το τέμπο και να βάλουν το μέτρο, δεν μπορεί οι έμποροι όπλων να επιβάλλουν με τον δικό τους παρελκυστικό τρόπο την πολιτική ατζέντα!
Όπως έχω τοποθετηθεί πολλές φορές, σε ότι αφορά τις εξαιρετικές συμμαχίες που έχουμε επιτύχει, έχουμε πολλά περισσότερα να κάνουμε, να αξιοποιήσουμε, να εκμεταλλευθούμε και να δημιουργήσουμε, από το να κομπορρημονούμε αφελώς για τους εξοπλισμούς, τις ασκήσεις και τα γυμνάσια με άκαιρη και αχρείαστη προβολή σκληρής ισχύος.
Ας δουλέψουμε να ωριμάσουν οι συμφωνίες και όσα προβλέπουν αυτές στο πολιτικό, οικονομικό, τεχνολογικό, βιομηχανικό, παραγωγικό, διπλωματικό, ενεργειακό, πολιστισμικό επίπεδο και ας μην επαναπαυόμαστε με την ανόητη προβολή των εξοπλισμών και των στρατιωτικών ασκήσεων.
Οι Ένοπλες Δυνάμεις ξέρουν πολύ καλά την δουλειά τους και ας τους αφήσουμε αναπόσπαστους να την κάνουν στην πράξη με μέτρο, διακριτικότητα, εμμονή, συνέπεια και σταθερότητα χωρίς φανφάρες και υπερβολές.
Και ο πρωθυπουργός και η κυβέρνηση έχουν τη βασική ευθύνη για να μην αποπροσανατολιστούμε παρελκυστικά από υπερβολές και ιδιαίτερα συμφέροντα.
Του Στέλιου Φενέκου
υποναύαρχου ε.α. - προέδρου Κοινωνίας Αξιών
Οι ναυτικές/αεροπορικές/στρατιωτικές ασκήσεις και γυμνάσια προβάλλονται καθημερινά και διθυραμβικά στα Δελτία ειδήσεων και στα πρωτοσέλιδα, και πάντα με την επωδό ότι δίνεται μία αποτελεσματική απάντηση στις Τουρκικές προκλήσεις.
Η θέση μου είναι ότι οι εξοπλισμοί είναι αναγκαίοι μεν αλλά στα Δημοκρατικά φιλελεύθερα κράτη γίνονται με αυστηρό πολιτικό έλεγχο, με συνεπή στρατηγικό σχεδιασμό, οπωσδήποτε με χαμηλούς τόνους και φειδώ, με προνοητικότητα και προοπτική, με συνέργειες και διαλειτουργικότητα ως πολλαπλασιαστές ισχύος και οπωσδήποτε στον βαθμό που καθίστανται επιχειρησιακά αναγκαίοι.
Και όλα αυτά με σταθερότητα, συνέπεια, διακριτικότητα, χωρίς τυμπανοκρουσίες και επικοινωνιακές υπερβολές που δίνουν εσφαλμένο προσανατολισμό στην πολιτική διακυβέρνηση της χώρας.
Τα σενάρια που δέον είναι να επιλέγονται για τον στρατηγικό σχεδιασμό, (στην κλίμακα "αισιόδοξο - ήπιο-μέτριο- χειρότερο"), είναι αυτά με χαρακτήρα μέτριου κινδύνου, ώστε αφενός να μην παρασυρθεί η χώρα σε πολυδάπανους υπερεξοπλισμούς και στρατιωτικοποίηση της δημόσιας ζωής, υπονομεύοντας έτσι το μέλλον της, και αφετέρου για να μην δημιουργήσει ανοδική αυτοκλιμακούμενη σπείρα εξοπλισμών με τους δυνητικούς αντιπάλους.
Η ιστορία βρίθει από ανάλογα παραδείγματα πολιτικού αποπροσανατολισμού, υπερεξοπλισμών και αυτοκλιμακούμενου ανταγωνισμού προβολής σκληρής ισχύος, όπως βρίθει και από παραδείγματα εφυσηχασμού και υποτίμησης των κινδύνων, που και τα δύο συνεισέφεραν στην αποτυχία κρατών.
Ας σταματήσουμε επιτέλους τις φανφάρες, οι κυβερνητικοί και ο ίδιος ο πρωθυπουργός οφείλουν να δώσουν το τέμπο και να βάλουν το μέτρο, δεν μπορεί οι έμποροι όπλων να επιβάλλουν με τον δικό τους παρελκυστικό τρόπο την πολιτική ατζέντα!
Όπως έχω τοποθετηθεί πολλές φορές, σε ότι αφορά τις εξαιρετικές συμμαχίες που έχουμε επιτύχει, έχουμε πολλά περισσότερα να κάνουμε, να αξιοποιήσουμε, να εκμεταλλευθούμε και να δημιουργήσουμε, από το να κομπορρημονούμε αφελώς για τους εξοπλισμούς, τις ασκήσεις και τα γυμνάσια με άκαιρη και αχρείαστη προβολή σκληρής ισχύος.
Ας δουλέψουμε να ωριμάσουν οι συμφωνίες και όσα προβλέπουν αυτές στο πολιτικό, οικονομικό, τεχνολογικό, βιομηχανικό, παραγωγικό, διπλωματικό, ενεργειακό, πολιστισμικό επίπεδο και ας μην επαναπαυόμαστε με την ανόητη προβολή των εξοπλισμών και των στρατιωτικών ασκήσεων.
Οι Ένοπλες Δυνάμεις ξέρουν πολύ καλά την δουλειά τους και ας τους αφήσουμε αναπόσπαστους να την κάνουν στην πράξη με μέτρο, διακριτικότητα, εμμονή, συνέπεια και σταθερότητα χωρίς φανφάρες και υπερβολές.
Και ο πρωθυπουργός και η κυβέρνηση έχουν τη βασική ευθύνη για να μην αποπροσανατολιστούμε παρελκυστικά από υπερβολές και ιδιαίτερα συμφέροντα.