Θα ήταν πλεονασμός αν λέγαμε, ότι οι διαφορές που χωρίζουν τα μέλη της κοινωνίας αποτελούν το αίτιο της ελαττωματικής λειτουργίας της. Η ασύγχρονη πορεία των συνειδήσεων που προκαλείται από τη διαρκή είσοδο και την καθιέρωση νέων ιδεών και από την αποδοχή πράξεων που δεν συνδέονται με τις ιδέες, γιατί δεν έχουν αφομοιωθεί από όλα τα μέλη, δίδουν αφορμή για διάσπαση και φανερή εκδήλωση των δυσαρμονιών.
Τα προοδευτικά μέλη της κοινωνίας πρέπει να υποφέρουν από τη ελαττωματική λειτουργίας της, μέχρις ότου εν ονόματι των νέων ιδεών ή εν ονόματι της ελαττωματικής λειτουργίας του παλαιού καθεστώτος, εκδηλωθεί η διαμαρτυρία για το συγχρονισμό και την αποκατάσταση της ισορροπίας.
Το καθήκον είναι να τεθεί σε λειτουργία ο μηχανισμός της προσαρμογής. Είναι η βούληση που η εκδήλωσή της απαιτεί κόπο και οδύνη. Η λειτουργία, η έγκαιρη λειτουργία της βούλησης είναι το μέσον για να αποτραπούν τα κοινωνικά ξεσπάσματα και οι επαναστάσεις.
Ενας μηχανισμός, σαν τον μηχανισμό των οικονομικών προβλέψεων, θα μπορούσε να προετοιμάσει τις συνειδήσεις και να εφαρμόσει τις μεταβολές με το συγχρονισμό της πορείας των συνειδήσεων,που θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί με τη διδασκαλία των μεταβολών και όλων των συνειδήσεων στον ίδιο βαθμό.
Είναι δεδομένο ότι ο αναγνώστης αυτή τη στιγμή θα αναλογίζεται την έννοια του ουτοπίας. Το ταξίδι από τη Γη στη Σελήνη ήταν άλλοτε περιεχόμενο μυθιστορήματος, αλλά έγινε πραγματικότητα. Η προσέγγιση των συνειδήσεων με τη διαφώτιση δεν φαίνεται ότι είναι αδύνατη, γιατί στο βάθος υπάρχει κάτι κοινό που ενώνει τους ανθρώπους και τους εμπνέει.
Είναι η ιδέα που προέρχεται από τον κοσμικό λόγο και ζητεί να στηρίξει τη λατρεία της ΥΠΑΡΞΕΩΣ, που έχει γίνει αποδεκτή και που αποτελεί το θεμέλιο όλων των δράσεων.
Η αρχή που εξετάστηκε ή η γνώση που αποκτήθηκε για τη διαρκή διείσδυση του ορθολογισμού στο βασίλειο του θυμικού, που καθιερώνει σαν πίστη την κατάργηση των συγκρούσεων και την επικράτηση των ιδεωδών της φειδούς, πρέπει να έχει σαν συνέπεια και κατάληξη την επεξεργασία ενός σχεδίου πορείας, σαν εκείνα που ετοιμάζουν οι οικονομικοί οργανισμοί, που φαίνεται ότι είναι αναγκαίο να ετοιμαστεί και για την πορεία της κοινωνίας και των κοινωνικών πραγμάτων.
Με τους παραπάνω συλλογισμούς συνδέεται και μια άλλη σειρά συλλογισμών, που αναφέρονται στην καθαρότητα των συνειδήσεων και των προθέσεων. Και στο πεδίο αυτό θα έπρεπε να αναπτυχθεί η συνύπαρξη των ιδεών. Μοιάζει η θέση αυτή με το καθάρισμα των σπόρων που έκανε ο προιστορικός άνθρωπος και με τη δημιουργία των καλλιεργειών, που βοήθησαν στη συγκρότηση και την ανάπτυξη της κοινωνίας.
Η μεγαλύτερη σύγχυση προέρχεται από τον καθορισμό της έννοιας της δύναμης. Στα μέλη της κοινωνίας εκδηλώνονται οι δύο έμφυτες ικανότητες, της δημιουργίας και της καταστροφής, εκ των οποίων η μια κατατάχθηκε στο λογικό χώρο, ενώ η άλλη στον παράλογο ή στον αντιλογικό.
Στην τελευταία κατηγορία υπάγονται οι πολεμικές διαθέσεις και παρορμήσεις, όπως και ένα μεγάλο μέρος των επιθυμιών. Στη διαμόρφωση αυτών των ιδανικών παίζει επίσης σπουδαίο ρόλο και η ιδέα να αποκτά κανείς χωρίς προσπάθεια. Η κρίση των αξιών αυτών θα γίνει με τη σύγκριση προς τη βασική αρχή που έχει καθιερωθεί, στην αρχή των συγκρούσεων.
Η δύναμη βρίσκεται και εκδηλώνεται σ' ένα πλάτος που αρχίζει από τη μηχανική μορφή και φτάσει μέχρι την πνευματική. Οι επιφυλάξεις περιστρέφονται στην έννοια της κοινωνίας και της πνευματική δύναμης..