Μια φυσιολογική αντίδραση ενός ανθρώπου είναι αν έχει κάνει τα σφάλματά του, τουλάχιστον να μη μιλά για να μην προκαλεί. Αυτό όμως δεν ισχύει στην περίπτωση του τέως πρωθυπουργού της Ελλάδας Κώστα Σημίτη.
του Στρατή Μαζίδη
Ο πρωτομάστορας της εθνικής καταστροφής, διότι αυτός έριξε τα μπετά, έχει το θράσος κατά καιρούς να βγαίνει και να δίνει κατευθύνσεις. Τώρα ξαναχτύπησε μέσω της Εφημερίδας των Συντακτών όπου σε άρθρο του αναφέρει:"Η άποψη αυτή είναι εξωπραγματική (εννοεί για μονομερείς ενέργειες απέναντι στο μνημόνιο). Οι δεσμεύσεις της Ελλάδας δεν απορρέουν μόνο από τα μνημόνια, αλλά και πληθώρα άλλων ρυθμίσεων όπως το ΄Δημοσιονομικό Σύμφωνο΄ ή το ΄Ευρωπαϊκό Εξάμηνο΄, που ισχύουν για όλες τις χώρες της ΟΝΕ" αναφέρει σχετικά προσθέτοντας πως η ηρωική έξοδος θα ήταν δυνατή μόνο αν η Ελλάδα είχε την αυτάρκεια της Κίνας ή των ΗΠΑ.
Την αυτάρκεια της Κίνας μπορεί να μην την έχουμε αν και στην αγροτική παραγωγή η ΠΑΣΕΓΕΣ έχει μιλήσει για ικανότητα κάλυψης του 92% των αναγκών, έχουμε όμως σε κινέζους!
Τι εστί κινέζος;
> κάποιος που συγκεντρώνει τα απαραίτητα εξωτερικά χαρακτηριστικά
> αυτός που μιλά πχ για αυτάρκεια της χώρας, όταν έμαθε το λαό να ζει αραχτός με δανεικά ή να τζογάρει τα λεφτά του αντί να τον οδηγήσει στην παραγωγή
> αυτός που έκανε το φόνο (του ελληνικού λαού) και τώρα συμβουλεύει τους ντετέκτιβ πως να κάνουν τη δουλειά τους.
> εκείνος που το έπαιζε πατριώτης στα Ιμία και μετά ευχαριστούσε τους αμερικανούς κάνοντας τον κινέζο
> αυτός που χειροκροτούσε τον κο Colgate να ανακοινώνει δημιουργικούς πλεονασματικούς προϋπολογισμούς και τώρα ακούει την καμπάνα που χτυπάει για τον ίδιο όπως βάρεσε για τον Ακη.
> αυτός που έβαλε μια χώρα σε ένα κλαμπ με τρικ ενώ δεν έπρεπε να μπει.
Μπορεί λοιπόν να μην έχουμε κατά τον κο Σημίτη την αυτάρκεια της Κίνας, αλλά σε νοοτροπία κινέζου έχουμε δυνατότητα μεγάλων εξαγωγών.