Ελάχιστες οι εξαιρέσεις των πολιτικών χωρίς προσωπείο. Περιφέρονται συνήθως στο περιθώριο της εκλογικής αναμέτρησης, προσδοκώντας το απροσδόκητο. Η πληθωρική παρουσία των "προσωπιδοφόρων" της πολιτικής, όλων των κομματικών αποχρώσεων, δημιουργούν τις απαισιόδοξες κρίσεις των αποτυχημένων εποχών μπροστά σ' ένα μέτρο, έμφυτο και απόλυτο της ανθρώπινης υπόστασης, σαν μέτρο σύγκρισης των δράσεων και των συμπεριφορών ενός πολιτικού.
Του Στέλιου Συρμόγλου
Και είναι οι "προσωπιδοφόροι" της πολιτικής που δημιουργούν μια τεράστια "πινακοθήκη" απάτης και γελοιότητας συνάμα. Και μπορεί να υπήρξε ευτυχής συγκυρία η άνθιση της δημοκρατικής ιδέας σε τούτο τον τόπο, μαζί με τη θετική σκέψη, αλλά η αντιαισθητική και εν πολλοίς ατντι-δημοκρατική συμπεριφορά από τους προσωπιδοφόρους της πολιτικής στάθηκε εμπόδιο στη διαμόρφωση της πολιτικής αγωγής των πολιτών.
Η πολιτική της υποκρισίας και της απάτης υπηρέτησε το Νιτσεικό δόγμα, γιατί συνθλίβει την ανθρώπινη υπόσταση με επιδράσεις ανεξέλεγκων δυνάμεων και εξωφρενικών επηρειών, που δεν φωτίζουν ούτε την αλήθεια και προπαντός δεν απηχούν τη γνήσια και ειλκρινή έκφραση της ανθρώπινης υπόστασης.
Η πιο έντονη αντινομία μεταξύ πολιτικής υποκρισίας και κοινωνικής συμπεριφοράς είναι η έννοια της σοβαρότητας, που ενώ αποτελεί παράγοντα και υπόστρωμα πολιτικής και κοινωνικής προόδου, από τους προσωπιδοφόρους της πολιτικής κρίθηκε σαν σπατάλη και αγνοήθηκε εάν δεν καταπολεμήθηκε σαν περιττή και βλαβερή έννοια για τα ευκαιριακά συμφέροντά τους.
Και στο πλαίσιο πλέον που η ελπίδα είναι η τροφή μιας αυταπάτης, που αν και δεν την προσδέχεται ο λογισμός, μ' όλο που η καρδιά μας τη λαχταρά, γιατί απόκαμε να συγκομιζει τον άνεμο, καταφεύγουμε στις κάλπες για να ψηφίσουμε τους προσωπιδοφόρους της πολιτικής, διευκολύνοντας έτσι τη συνέχιση της δράσης τους, που έχει όλα τα γνωρίσματα της υποκριτικής ευλάβειας.
Η ώρα της κάλπης, είναι η ώρα της προσωπικής μας ευθύνης. Είναι η ώρα να αποφασίσουμε ότι το ταξίδι στην ουτοπία πρέπει επιτέλους να τερματιστεί. Η προβολή του μεγάθους της ευθύνης μας στην επιφάνεια της Ιστορίας θα χρησιμεύσει προοδευτικά σαν μια παρακίνηση για την εξαφάνιση των "προσωπιδοφόρων" από το προσκήνιο της πολιτικής, για την ηθική συσσωμάτωση των κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων.