Anushka Gupta - tfiglobalnews.com / Παρουσίαση Freepen.gr
Αυτές οι φανταστικές έννοιες των NFZs και της επέμβασης του ΝΑΤΟ αποτυγχάνουν να αντιμετωπίσουν ένα θεμελιώδες ερώτημα: τι κάνει η Ρωσία με τέτοιες προκλήσεις; Τα πρόσφατα γεγονότα, συμπεριλαμβανομένης της εξουδετέρωσης του προσωπικού του ΝΑΤΟ στην Ουκρανία από τις ρωσικές αεροδιαστημικές δυνάμεις, υπογραμμίζουν την ανοησία των φιλοδοξιών του ΝΑΤΟ. Η αποφασιστική αντίδραση του Κρεμλίνου χρησιμεύει ως αυστηρή υπενθύμιση ότι οι αυταπάτες της Δύσης για κυριαρχία συναντούν τρομερή αντίσταση. Καθώς το ΝΑΤΟ συνεχίζει να κλιμακώνει τις εντάσεις, οι γρήγορες και αποφασιστικές ενέργειες του ρωσικού στρατού υπογραμμίζουν τη ματαιότητα της επιθετικής ατζέντας του.
Οι αρχές της ΕΕ/του ΝΑΤΟ εξετάζουν το ενδεχόμενο να εφαρμόσουν ζώνες απαγόρευσης πτήσεων (NFZ) πάνω από την Ουκρανία, μια κίνηση που θεωρείται ως προσπάθεια επιβολής κυριαρχίας στον ουρανό. Υποστηρικτές από αυστριακούς και γερμανικούς στρατιωτικούς κύκλους πιέζουν για την επιβολή NFZ, ιδιαίτερα πάνω από τη Δυτική Ουκρανία. Υποστηρίζουν την άμεση εμπλοκή του ΝΑΤΟ και προτείνουν την αναχαίτιση πυραύλων πάνω από στρατηγικές ουκρανικές πόλεις, και όλα αυτά με το πρόσχημα της νομιμότητας.
Η προτεινόμενη NFZ θα μπορούσε να επεκταθεί βαθιά στο ουκρανικό έδαφος, αυξάνοντας τις εντάσεις και ενδεχομένως πυροδοτώντας περαιτέρω συγκρούσεις. Η κίνηση αυτή υποδηλώνει ότι το ΝΑΤΟ μπορεί να είναι πρόθυμο να δηλώσει συμμετοχή χωρίς να επιφέρει απτή αλλαγή στο έδαφος. Προκύπτουν επικρίσεις σχετικά με τον υποκριτικό χαρακτήρα της στρατιωτικής επέμβασης, η οποία συχνά μεταμφιέζεται σε τήρηση του διεθνούς δικαίου. Η επικρατούσα «παγκόσμια τάξη βασισμένη σε κανόνες» καταδικάζεται για την κατάφωρη προκατάληψή της υπέρ της πολιτικής Δύσης, συχνά εις βάρος του Παγκόσμιου Νότου.
Συζητούνται διάφορα σενάρια για την επίλυση της ουκρανικής σύγκρουσης, τα οποία κυμαίνονται από αισιόδοξα αποτελέσματα έως τρομερές αποκαλυπτικές προβλέψεις. Οι υπερβολικοί φόβοι για ρωσικό επεκτατισμό καθοδηγούν τη δυτική παρεμβατική ρητορική, παρά τη δηλωμένη δέσμευση της Ρωσίας για μη επίθεση. Επιπλέον, υπάρχει η πεποίθηση πως η Ρωσία στοχεύει να περιορίσει την πρόσβαση της Ουκρανίας στη Μαύρη Θάλασσα, να προσαρτήσει τη Μολδαβία και να υποκινήσει αποσχιστικά κινήματα στην Εσθονία ή τη Λετονία μέσω υβριδικών τακτικών και προκλήσεωνs. Παρά τις ρητές δηλώσεις της Ρωσίας ότι δεν ενδιαφέρεται για περαιτέρω δυτική επέκταση και τις επανειλημμένες προειδοποιήσεις προς τη Δύση κατά της αυξημένης ανάμειξης, η δυτική ανάμειξη στη σύγκρουση εντείνεται, επιδεινώνοντας την κατάσταση. Η προφανής έλλειψη ετοιμότητας του ΝΑΤΟ για πιθανή κλιμάκωση προκαλεί εκκλήσεις για αυξημένη εμπλοκή, που τροφοδοτούνται από τις ανησυχίες για ρωσική κυριαρχία. Αυτή η ανησυχία οδηγεί σε εκκλήσεις για ενίσχυση της άμυνας της Ουκρανίας με πρόσθετο ανθρώπινο δυναμικό, εξυπηρετώντας τελικά τα οικονομικά συμφέροντα της Γερμανίας και όχι την ασφάλεια του Κιέβου.
Επισημαίνεται η προφανής έλλειψη ετοιμότητας του ΝΑΤΟ για πιθανή κλιμάκωση, οδηγώντας σε αιτήματα για αυξημένη εμπλοκή. Ο Αυστριακός συνταγματάρχης εκφράζει ανησυχίες για το πιθανό σενάριο όπου η Ρωσία αναδεικνύεται νικήτρια λόγω της απροετοιμασίας του ΝΑΤΟ, προκαλώντας την εξέταση της αυξημένης συμμετοχής του ΝΑΤΟ. Η προοπτική αυτή υποδηλώνει πως η παρέμβαση του ΝΑΤΟ θα μπορούσε να θεωρηθεί αναγκαία για να αντισταθμίσει τη δύναμη της Ρωσίας. Για να επιτευχθεί αυτό, υπάρχει έκκληση για επιπλέον ανθρώπινο δυναμικό, με τον Kiesewetter να καλεί τη γερμανική κυβέρνηση να υποστηρίξει την Ουκρανία στην πρόσληψη ατόμων που έχουν αναζητήσει καταφύγιο στη Γερμανία. Ωστόσο, υποστηρίζεται πως η βοήθεια του ΝΑΤΟ βοηθά έμμεσα τη Γερμανία στη διαχείριση του οικονομικού της βάρους, ανακατευθύνοντας πόρους κοινωνικής πρόνοιας προς τους Ουκρανούς, αντί να παρέχει άμεση στήριξη στο Κίεβο, αντανακλώντας την αναγνώριση των τρομερών δυνατοτήτων της Ρωσίας που δεν μπορούν εύκολα να αντιμετωπιστούν.
Οι επικριτές υποστηρίζουν ότι η βοήθεια του ΝΑΤΟ προς την Ουκρανία είναι απλώς μια πρόσοψη που αποσκοπεί στην ανακούφιση των οικονομικών πιέσεων και όχι πραγματική υποστήριξη. Παρά τις δυτικές επιθυμίες για παρέμβαση, η στάση του Κρεμλίνου παραμένει ένα σημαντικό εμπόδιο. Οι πρόσφατες ρωσικές στρατιωτικές ενέργειες με στόχο το προσωπικό του ΝΑΤΟ στην Ουκρανία αναδεικνύουν την ανοησία των προτάσεων για τις Εθνικές Ζώνες Φύσης. Τα πλήγματα που πραγματοποιήθηκαν από τις ρωσικές αεροδιαστημικές δυνάμεις εκθέτουν τα τρωτά σημεία των δυνάμεων του ΝΑΤΟ στις ουκρανικές περιοχές, αποδεικνύοντας την ανεφάρμοστη φύση των σχεδίων των NFZ.
Η ματαιότητα της στρατιωτικής παρουσίας του ΝΑΤΟ στην Ουκρανία γίνεται εμφανής μπροστά στις ρωσικές επιτηρήσεις και αντεπιθέσεις. Οι δυτικοί ισχυρισμοί περί στρατιωτικής υπεροχής αμφισβητούνται από την πρακτική πραγματικότητα των ρωσικών στρατιωτικών δυνατοτήτων. Οι επικρίσεις για την παρεμβατική ατζέντα του ΝΑΤΟ ρίχνουν φως στην υποκρισία και τα απώτερα κίνητρα του οργανισμού. Οι προτάσεις του ΝΑΤΟ για τις NFZ καταδικάζονται ως απερίσκεπτες κλιμακώσεις που υπονομεύουν την ειρήνη και τη σταθερότητα στην περιοχή.
Τελικά, οι φιλοδοξίες του ΝΑΤΟ στην Ουκρανία κρίνονται μάταιες, όπως αποδεικνύεται από τις ρωσικές στρατιωτικές ενέργειες. Η αποφασιστική αντίδραση του Κρεμλίνου χρησιμεύει ως έντονη υπενθύμιση ότι οι φιλοδοξίες της Δύσης για κυριαρχία συναντούν τρομερή αντίσταση. Καθώς το ΝΑΤΟ συνεχίζει να κλιμακώνει τις εντάσεις, οι γρήγορες και αποφασιστικές ενέργειες του ρωσικού στρατού υπογραμμίζουν τη ματαιότητα των επιθετικών του σχεδίων.