Όταν ξέσπασε ο πόλεμος στην Ουκρανία, το γεωπολιτικό τοπίο άλλαξε δραματικά. Η Ρωσία, που ήδη αντιμετώπιζε κυρώσεις, αναμενόταν να αναδιπλωθεί γρήγορα. Αντίθετα, το ΝΑΤΟ συσπείρωσε την υποστήριξή του προς την Ουκρανία, εξοπλίζοντάς την με προηγμένο οπλισμό, όπως τα άρματα μάχης Mard και Leopard 2, τα M1 Abrams, τα HIMARS και τους πυραύλους Storm Shadow. Η προσδοκία ήταν σαφής: η Ρωσία θα αντιμετώπιζε σημαντικές οπισθοδρομήσεις τόσο στρατιωτικά όσο και οικονομικά.
Atul Kumar Mishra - tfiglobalnews.com / Παρουσίαση Freepen.gr
Μέσα στο χάος, οι ευρωπαϊκές χώρες έγιναν καταφύγια για τους Ουκρανούς που διέφευγαν, χορηγώντας άσυλο γρήγορα και χωρίς ερωτήσεις. Αρχικά, κανείς δεν περίμενε τη διάρκεια της σύγκρουσης, η οποία κατέστρεψε οικονομικά την Ουκρανία και παραχώρησε τμήματα των ανατολικών περιοχών της στη Ρωσία.
Παραδόξως, ο ρωσικός στρατός έχει αυξηθεί κατά 15% και η οικονομία της Ρωσίας φέρεται να αναπτύσσεται με ρυθμό 4,5%, ξεπερνώντας ακόμη και τη Γερμανία σε όρους ΑΕΠ PPP. Αυτή η ανάπτυξη έρχεται παρά το αυστηρότερο καθεστώς κυρώσεων στην ιστορία και την ευρέως διαδεδομένη πεποίθηση ότι ο ανώτερος οπλισμός του ΝΑΤΟ θα αποδεκατίσει τις ρωσικές δυνάμεις. Ο πόλεμος ήταν βάναυσα αποτελεσματικός, με τις ουκρανικές απώλειες να φέρονται να πλησιάζουν το ένα εκατομμύριο.
Τώρα, με τη σοβαρή έλλειψη πληθυσμού στην Ουκρανία και τη μαζική οικονομική βοήθεια από τις ΗΠΑ να αποδεικνύεται ανεπαρκής χωρίς ανθρώπινο δυναμικό, υπάρχει μια ξαφνική αλλαγή στην πολιτική. Οι χώρες που κάποτε υποδέχονταν τους Ουκρανούς πρόσφυγες τώρα τους παροτρύνουν να επιστρέψουν και να συμμετάσχουν στον αγώνα, ξεκινώντας από την Πολωνία και τη Λιθουανία.
Γιατί αυτή η ξαφνική αλλαγή στάσης; Θα εμβαθύνουμε σε αυτά τα κίνητρα. Αλλά πρώτα, πίσω στις ειδήσεις.
Η Πολωνία και η Λιθουανία έχουν δεσμευτεί να βοηθήσουν την Ουκρανία επιστρέφοντας άνδρες που είναι επιλέξιμοι για στρατιωτική στράτευση πίσω στην πατρίδα τους.
Ο υπουργός Άμυνας της Πολωνίας, Władysław Kosiniak-Kamysz, εξέφρασε στο Polsat TV ότι η Πολωνία είναι εδώ και καιρό έτοιμη να βοηθήσει να διασφαλιστεί πως τα άτομα που έχουν επιστρατευτεί επιστρέφουν στην Ουκρανία, αν και δεν αναφέρθηκαν λεπτομερώς οι λεπτομέρειες σχετικά με τους μηχανισμούς για το σκοπό αυτό. Παρομοίως, ο Laurynas Kasčiūnas της Λιθουανίας επανέλαβε αυτό το συναίσθημα.
Οργή ξέσπασε στην Πολωνία όταν το ουκρανικό υπουργείο Εξωτερικών ανέστειλε τις προξενικές υπηρεσίες, διαταράσσοντας τα σχέδια πολλών Ουκρανών στο εξωτερικό που είχαν ραντεβού για να παραλάβουν σημαντικά έγγραφα. Ο υπουργός Εξωτερικών της Ουκρανίας Dmytro Kuleba υπερασπίστηκε την απόφαση, επικρίνοντας την άνεση της ζωής στο εξωτερικό για κάποιους, ενώ άλλοι πολεμούν και πεθαίνουν, δηλώνοντας πως το μέτρο αυτό αποσκοπεί στην ενίσχυση της δικαιοσύνης και της υποστήριξης εκείνων που βρίσκονται στην πρώτη γραμμή.
Εν μέσω αυτών των εντάσεων, το πολωνικό κοινοβούλιο εξετάζει νέους κανονισμούς που θα περιορίζουν ορισμένα επιδόματα στους Ουκρανούς που μπορούν να επιδείξουν διαβατήριο, κόβοντας ενδεχομένως το 80% των επιδομάτων για όσους δεν έχουν.
Ας έρθουμε τώρα στα πραγματικά κίνητρα. Το ΝΑΤΟ, με επικεφαλής τις ΗΠΑ, έχει σημαντικό μερίδιο στη σύγκρουση και επομένως επενδύει σημαντικά στην αποτροπή μιας ρωσικής νίκης. Η εμπλοκή του ΝΑΤΟ δεν είναι απλώς υποστηρικτική, αλλά στρατηγική, με στόχο την αντιμετώπιση της ρωσικής επιρροής στην περιοχή.
Με την Ουκρανία να αντιμετωπίζει κρίσιμη έλλειψη στρατιωτικού προσωπικού, το ΝΑΤΟ ενδέχεται να αναγκαστεί να αναπτύξει άμεσα τα δικά του στρατεύματα. Παρόλο που υπήρξε προσωπικό του ΝΑΤΟ στην Ουκρανία, ήταν περιορισμένο και σε ανεπίσημη ιδιότητα. Το ενδεχόμενο ανάπτυξης μεγαλύτερου αριθμού στρατευμάτων του ΝΑΤΟ εγείρει πολύπλοκα ζητήματα, ιδίως τις πολιτικές αντιδράσεις που θα μπορούσαν να προκύψουν στις χώρες μέλη εάν εισαχθεί η επιστράτευση.
Ένα άλλο σημείο διαφωνίας είναι η απεικόνιση της σύγκρουσης στην παγκόσμια κοινή γνώμη. Ο κόσμος πλέον συμπάσχει ανοιχτά με τη Ρωσία, πιστεύοντας πλήρως ότι η σύγκρουση της επιβλήθηκε. Εν τω μεταξύ, ο Ουκρανός πρόεδρος Βολοντίμιρ Ζελένσκι αντιμετωπίζει επικρίσεις και θεωρείται πλέον αυταρχικός, ενώ οι κατηγορίες για σημαντική διαφθορά εντός της κυβέρνησής του περιπλέκουν τη διεθνή άποψη για τη διακυβέρνηση της Ουκρανίας.
Atul Kumar Mishra - tfiglobalnews.com / Παρουσίαση Freepen.gr
Μέσα στο χάος, οι ευρωπαϊκές χώρες έγιναν καταφύγια για τους Ουκρανούς που διέφευγαν, χορηγώντας άσυλο γρήγορα και χωρίς ερωτήσεις. Αρχικά, κανείς δεν περίμενε τη διάρκεια της σύγκρουσης, η οποία κατέστρεψε οικονομικά την Ουκρανία και παραχώρησε τμήματα των ανατολικών περιοχών της στη Ρωσία.
Παραδόξως, ο ρωσικός στρατός έχει αυξηθεί κατά 15% και η οικονομία της Ρωσίας φέρεται να αναπτύσσεται με ρυθμό 4,5%, ξεπερνώντας ακόμη και τη Γερμανία σε όρους ΑΕΠ PPP. Αυτή η ανάπτυξη έρχεται παρά το αυστηρότερο καθεστώς κυρώσεων στην ιστορία και την ευρέως διαδεδομένη πεποίθηση ότι ο ανώτερος οπλισμός του ΝΑΤΟ θα αποδεκατίσει τις ρωσικές δυνάμεις. Ο πόλεμος ήταν βάναυσα αποτελεσματικός, με τις ουκρανικές απώλειες να φέρονται να πλησιάζουν το ένα εκατομμύριο.
Τώρα, με τη σοβαρή έλλειψη πληθυσμού στην Ουκρανία και τη μαζική οικονομική βοήθεια από τις ΗΠΑ να αποδεικνύεται ανεπαρκής χωρίς ανθρώπινο δυναμικό, υπάρχει μια ξαφνική αλλαγή στην πολιτική. Οι χώρες που κάποτε υποδέχονταν τους Ουκρανούς πρόσφυγες τώρα τους παροτρύνουν να επιστρέψουν και να συμμετάσχουν στον αγώνα, ξεκινώντας από την Πολωνία και τη Λιθουανία.
Γιατί αυτή η ξαφνική αλλαγή στάσης; Θα εμβαθύνουμε σε αυτά τα κίνητρα. Αλλά πρώτα, πίσω στις ειδήσεις.
Η Πολωνία και η Λιθουανία έχουν δεσμευτεί να βοηθήσουν την Ουκρανία επιστρέφοντας άνδρες που είναι επιλέξιμοι για στρατιωτική στράτευση πίσω στην πατρίδα τους.
Ο υπουργός Άμυνας της Πολωνίας, Władysław Kosiniak-Kamysz, εξέφρασε στο Polsat TV ότι η Πολωνία είναι εδώ και καιρό έτοιμη να βοηθήσει να διασφαλιστεί πως τα άτομα που έχουν επιστρατευτεί επιστρέφουν στην Ουκρανία, αν και δεν αναφέρθηκαν λεπτομερώς οι λεπτομέρειες σχετικά με τους μηχανισμούς για το σκοπό αυτό. Παρομοίως, ο Laurynas Kasčiūnas της Λιθουανίας επανέλαβε αυτό το συναίσθημα.
Οργή ξέσπασε στην Πολωνία όταν το ουκρανικό υπουργείο Εξωτερικών ανέστειλε τις προξενικές υπηρεσίες, διαταράσσοντας τα σχέδια πολλών Ουκρανών στο εξωτερικό που είχαν ραντεβού για να παραλάβουν σημαντικά έγγραφα. Ο υπουργός Εξωτερικών της Ουκρανίας Dmytro Kuleba υπερασπίστηκε την απόφαση, επικρίνοντας την άνεση της ζωής στο εξωτερικό για κάποιους, ενώ άλλοι πολεμούν και πεθαίνουν, δηλώνοντας πως το μέτρο αυτό αποσκοπεί στην ενίσχυση της δικαιοσύνης και της υποστήριξης εκείνων που βρίσκονται στην πρώτη γραμμή.
Εν μέσω αυτών των εντάσεων, το πολωνικό κοινοβούλιο εξετάζει νέους κανονισμούς που θα περιορίζουν ορισμένα επιδόματα στους Ουκρανούς που μπορούν να επιδείξουν διαβατήριο, κόβοντας ενδεχομένως το 80% των επιδομάτων για όσους δεν έχουν.
Ας έρθουμε τώρα στα πραγματικά κίνητρα. Το ΝΑΤΟ, με επικεφαλής τις ΗΠΑ, έχει σημαντικό μερίδιο στη σύγκρουση και επομένως επενδύει σημαντικά στην αποτροπή μιας ρωσικής νίκης. Η εμπλοκή του ΝΑΤΟ δεν είναι απλώς υποστηρικτική, αλλά στρατηγική, με στόχο την αντιμετώπιση της ρωσικής επιρροής στην περιοχή.
Με την Ουκρανία να αντιμετωπίζει κρίσιμη έλλειψη στρατιωτικού προσωπικού, το ΝΑΤΟ ενδέχεται να αναγκαστεί να αναπτύξει άμεσα τα δικά του στρατεύματα. Παρόλο που υπήρξε προσωπικό του ΝΑΤΟ στην Ουκρανία, ήταν περιορισμένο και σε ανεπίσημη ιδιότητα. Το ενδεχόμενο ανάπτυξης μεγαλύτερου αριθμού στρατευμάτων του ΝΑΤΟ εγείρει πολύπλοκα ζητήματα, ιδίως τις πολιτικές αντιδράσεις που θα μπορούσαν να προκύψουν στις χώρες μέλη εάν εισαχθεί η επιστράτευση.
Ένα άλλο σημείο διαφωνίας είναι η απεικόνιση της σύγκρουσης στην παγκόσμια κοινή γνώμη. Ο κόσμος πλέον συμπάσχει ανοιχτά με τη Ρωσία, πιστεύοντας πλήρως ότι η σύγκρουση της επιβλήθηκε. Εν τω μεταξύ, ο Ουκρανός πρόεδρος Βολοντίμιρ Ζελένσκι αντιμετωπίζει επικρίσεις και θεωρείται πλέον αυταρχικός, ενώ οι κατηγορίες για σημαντική διαφθορά εντός της κυβέρνησής του περιπλέκουν τη διεθνή άποψη για τη διακυβέρνηση της Ουκρανίας.
Στις ΗΠΑ, η εκτεταμένη οικονομική υποστήριξη του Προέδρου Μπάιντεν προς την Ουκρανία θεωρείται ως κίνηση για την αποφυγή μιας ρωσικής νίκης ενόψει των επερχόμενων εκλογών. Αυτό έχει οδηγήσει σε αμφιλεγόμενες πολιτικές όπου οι Ουκρανοί πρόσφυγες ενθαρρύνονται -ή και εξαναγκάζονται- να επιστρέψουν για να πολεμήσουν, μια στρατηγική που εγκυμονεί σοβαρούς μακροπρόθεσμους δημογραφικούς κινδύνους για την Ουκρανία.
Έτσι, για να το θέσουμε απλά, οι Ουκρανοί άνδρες που είναι διασκορπισμένοι σε όλη την Ευρώπη συλλαμβάνονται, φυλακίζονται και μεταφέρονται επειδή το ΝΑΤΟ δεν θέλει να αντιμετωπίσει τη Ρωσία στο πεδίο της μάχης. Όσον αφορά τη Ρωσία, θα έχει περισσότερη τροφή για τα κανόνια της τις επόμενες ημέρες.