Όταν οι 6 στους 10 δεν πάνε να ψηφίσουν, η χώρα είναι καταδικασμένη

pixabay / Kar3nt

Η αποχή στις ευρωεκλογές άγγιξε το 60% [58,61 για την ακρίβεια]. Μπορεί να μη μας ενδιαφέρει η Ευρώπη, όμως οι εκλογές είναι ο μόνος τρόπος με τον οποίο μπορεί ο κόσμος δημοκρατικά να προκαλέσει ανατροπές. Για να το πετύχει όμως αυτό, πρέπει να ψηφίσει.

Του Στρατή Μαζίδη

Εκτιμώ πως όσοι απέχουν, δεν είναι ευχαριστημένοι από την εκάστοτε κυβέρνηση και το συνολικό σύστημα. Με άλλα λόγια οι 6 στους 10 δεν αποδοκίμασαν μόνο τη ΝΔ αλλά επίσης ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ, οι οποίοι παραμένουν δευτερότριτοι, διότι κι αυτοί δοκιμάστηκαν κι είδαμε τα αποτελέσματα. 

Όμως δεν επέλεξαν να δοκιμάσουν κάτι άλλο. Η αποχή δε διαφέρει πολύ από την ανοχή. Ένα γράμμα μόνο.

Πώς αυτοί οι 6 στους 10 θα διαμαρτυρηθούν αύριο το πρωί για το οτιδήποτε; Τους δόθηκε η δυνατότητα να συναποφασίσουν, να στείλουν μήνυμα, εν πάση περιπτώσει να αντιδράσουν. Δεν το έκαναν. Άφησαν άλλους να αποφασίσουν για λογαριασμό τους. 

Θα πει κανείς, και τι να ψηφίσουν;

Υπήρχαν 31 ψηφοδέλτια. Το τι θα μπορούσαν να επιλέξουν, εξαρτάται από τα κριτήριά τους. Επιλογές όμως υπήρχαν.

Όσοι απέχουν, ας αναλογιστούν το εξής. Κάποτε υπήρχε το εκλογικό βιβλιάριο. Ορισμένοι έστω για λίγο το προλάβαμε. Ήταν απαραίτητο για σειρά συναλλαγών με το κράτος. Αν δεν είχες ψηφίσει, είχες πρόβλημα. Από το 2000 ως σήμερα η υποχρεωτικότητα της ψήφου εξασθένισε, γιατί το πρόβλημα πλέον είναι να ψηφίσεις. Ειδικά αν δεν ανήκεις σε γαλάζια, ροζ, πράσινα και κόκκινα μαντριά. Σε προτιμούν στη θάλασσα, στο βουνό, στο σπίτι, οπουδήποτε εκτός από το εκλογικό τμήμα για λίγα λεπτά.