 |
| Photo: Social media |
Stephen Karganovic - strategic-culture.su / Παρουσίαση Freepen.gr
Η απόπειρα δολοφονίας κατά του πρωθυπουργού της Σλοβακίας Ρόμπερτ Φίκο ταιριάζει (χωρίς λογοπαίγνιο) σε αυτό το μοτίβο. Το πολιτικό ιστορικό του Φίκο που μετράει δεκαετίες, μπορεί να έχει προκαλέσει ένα μέτρο δυσπιστίας στους κύκλους των παγκοσμιοποιητών. Ωστόσο, η εκλογική του νίκη και η επιστροφή του στην εξουσία το φθινόπωρο του περασμένου έτους πιθανώς θα αντιμετωπιζόταν ως μια διαχειρίσιμη πρόκληση εάν ο Fico ήταν αρκετά σάπιος ώστε να ενεργεί όπως κάνουν συνήθως οι συνάδελφοί του, λέγοντας ένα πράγμα πριν από τις εκλογές και κάνοντας το αντίθετο μετά.
Αντ' αυτού, αποδείχθηκε ότι είναι ένας άνθρωπος που τηρεί τον λόγο του, διαψεύδοντας σίγουρα κάθε φήμη πως είχε ποτέ προσληφθεί ως ένας από τους Νέους Ηγέτες του WEF. Σε μια κρίσιμη συγκυρία για τους παγκοσμιοποιητές που τραβούν τα νήματα, όταν το να είσαι συνεργάσιμος ομαδικός παίκτης θεωρείται de rigeuer, επέλεξε να βγει από την πεπατημένη με άλλους απόκληρους όπως ο Βίκτορ Όρμπαν και να υπερασπιστεί παλιομοδίτικες αξίες, όπως η εθνική κυριαρχία της Σλοβακίας.
Ο Fico όμως δεν επέμεινε μόνο στην κυριαρχία της Σλοβακίας, που θα ήταν αρκετά κακό, αλλά και σε άλλες περιφρονημένες έννοιες, εξίσου απαξιωμένες στη σημερινή Ευρώπη: την κρατική υπόσταση, την εθνότητα, τη θρησκεία και την οικογένεια. Η προσήλωσή του σε αυτές τις αξίες, που κάποτε αποτελούσαν τον ακρογωνιαίο λίθο του ευρωπαϊκού πολιτισμού πριν από την πολιτιστική του κατάρρευση, ήταν αυτή που έκανε τον Fico στόχο μοναχικού πιστολέρο.
Αλλά σε αυτές τις ελλείψεις θα πρέπει να προστεθούν και διάφορα άλλα, όχι λιγότερο ενοχλητικά και επίσης δυνητικά απειλητικά για τη ζωή του, ελαττώματα. Κατά τη διάρκεια των τελευταίων μηνών, καθώς το "Project Ukraine" μετατρεπόταν σε ναυάγιο, ο Fico αρνήθηκε προκλητικά να επιτρέψει την στρατιωτική βοήθεια για το καθεστώς του Κιέβου, ζήτησε την ακύρωση των αντιρωσικών κυρώσεων και εξέφρασε επανειλημμένα την απαγορευμένη αντίληψη πως η Ουκρανία θα ηττηθεί.
Και σαν να μην έφταναν αυτά, υπάρχουν και άλλα. Σε μια τραγωδία που έχει ξεχαστεί από καιρό, το 2006, ένα σλοβακικό αεροπλάνο συνετρίβη μυστηριωδώς ενώ επέστρεφε από το Κοσσυφοπέδιο. Στο αεροπλάνο, εκτός από τους Σλοβάκους ειρηνευτές, υπήρχε και ένα πολύ ενδιαφέρον φορτίο. Σλοβάκοι ειδικοί και ιατροδικαστές συμμετείχαν στην εκταφή πολλών ομαδικών τάφων στο Κοσσυφοπέδιο όπου είχαν ταφεί θύματα Σέρβων και έφερναν τα στοιχεία πίσω στην πατρίδα τους. Αποδείχθηκε ότι πολλά από αυτά τα θύματα παρουσίαζαν τομές στο θώρακα, οι οποίες υποδηλώνουν έντονα πως είχαν χρησιμοποιηθεί ως απρόθυμοι δωρητές οργάνων από Αλβανούς διακινητές. Οι αναγνώστες των οποίων η μνήμη δεν έχει ακόμη εξασθενήσει, θα θυμούνται τη διαμάχη σχετικά με την εξαγωγή και εμπορία ανθρώπινων οργάνων στο Κοσσυφοπέδιο που μαίνονταν εκείνη την εποχή, με αποκορύφωμα την ενοχοποιητική έκθεση του 2010 για το θέμα αυτό που υποβλήθηκε στην ΕΕ από τον Ελβετό ερευνητή Dick Marty.
Η σλοβακική ομάδα παρέδωσε ένα σύνολο των στοιχείων που είχε φέρει στο φως στο ΝΑΤΟ, του οποίου η Σλοβακία είχε γίνει τότε μέλος. Αλλά για να βεβαιωθούν ότι τα ευρήματά τους δεν θα εξαφανίζονταν σε κάποια μαύρη τρύπα του ΝΑΤΟ, πήραν την προφύλαξη να μεταφέρουν μαζί τους ένα επιπλέον σετ. Τα στοιχεία αυτά βρίσκονταν στο αεροπλάνο που κατά ανεξήγητο τρόπο συνετρίβη και χάθηκε μαζί με περίπου 40 Σλοβάκους, των οποίων τα στόματα σχετικά με τα φρικιαστικά ευρήματα στο Κοσσυφοπέδιο σφραγίστηκαν έτσι για πάντα.
Όπως ορίζει το έθιμο σε τέτοιες περιπτώσεις, οι σλοβακικές αρχές διεξήγαγαν μια βιαστική και επιφανειακή έρευνα, τα συμπεράσματά της κηρύχθηκαν κρατικό μυστικό και στη συνέχεια σφραγίστηκαν.
Πριν από πέντε χρόνια, το αεροπορικό δυστύχημα του 2006 βρέθηκε και πάλι στο προσκήνιο, καθώς προέκυψαν νέα στοιχεία που έδειχναν ότι το γεγονός μπορεί να μην ήταν τελικά ατύχημα, λόγω ενός εκρηκτικού μηχανισμού που είχε τοποθετηθεί στο αεροσκάφος. Το σλοβακικό κοινοβούλιο ξεκίνησε έρευνα για το θέμα, την οποία ο Ρόμπερτ Φίκο υποστήριξε ολόψυχα και δημόσια.
Εκτός από τις πιο πρόσφατες γκάφες του, αυτό πρέπει επίσης να ήταν ένα τεράστιο χτύπημα εναντίον του.
Όπως ήταν αναμενόμενο, η ευθύνη για τους πυροβολισμούς αποδόθηκε αμέσως σε ένα μοναχικό άτομο που φέρεται να κρατούσε πολιτικό μένος για τον Fico και αποφάσισε να τον σκοτώσει. Το πώς θα αποδειχθεί αυτή η γελοία εξήγηση τύπου Τζακ Ρούμπι, θα το δούμε σύντομα καθώς οι σλοβακικές αρχές θα προχωρήσουν στην έρευνά τους.
Ανεξάρτητα όμως από το τι θα αποκαλύψουν οι Σλοβάκοι ερευνητές και πόσα από αυτά θα τους επιτρέψουν να δημοσιεύσουν οι επικεφαλής τους στο ΝΑΤΟ, ορισμένα προκαταρκτικά συμπεράσματα για αυτή τη φρικτή απόπειρα δολοφονίας μπορούν να εξαχθούν. Με βάση το σύνολο της εμπειρίας του παρελθόντος, τα συμπεράσματα αυτά είναι βέβαιο ότι θα επιβεβαιωθούν τελικά και σίγουρα θα αντέξουν στη δοκιμασία του χρόνου.
Το γκανγκστερικό χτύπημα στον πρωθυπουργό της Σλοβακίας θα έχει επιφέρει το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα, είτε επιζήσει είτε όχι. Ήταν ένα εκφοβιστικό μήνυμα που εστάλη δυνατά και καθαρά σε όλους τους ενδιαφερόμενους να μη διανοηθούν καν να αμφισβητήσουν την τάξη που βασίζεται σε κανόνες. Η φύση και η εμβέλεια των "κανόνων", όπως τους αφορούν, έγινε απολύτως σαφής τις προάλλες στη Σλοβακία. Καθώς η θέση της συλλογικής Δύσης καταρρέει, όλοι οι Ευρωπαίοι ηγέτες που θα μπορούσαν να σκεφτούν να κάνουν κωλοτούμπες ή να διεκδικήσουν τα συμφέροντα των εθνών τους αντί να ακολουθήσουν πειθήνια τις εντολές, έχουν λάβει προειδοποίηση. Αν ο Ρόμπερτ Φίκο ήταν ευάλωτος, το ίδιο είναι και αυτοί. Και αυτό ισχύει όχι μόνο για τις θλιβερές δικαιολογίες εθνικών ηγετών που βρίσκονται σήμερα στην εξουσία, αλλά και για εκείνους που φιλοδοξούν να τους αντικαταστήσουν. Ευρύτερα, η απόπειρα δολοφονίας του Ρόμπερτ Φίκο στέλνει ένα μήνυμα σε εξέχουσες μη πολιτικές δημόσιες προσωπικότητες πολλών προφίλ, όπως ο Αρχιεπίσκοπος Βιγκάνο, των οποίων οι τολμηρές δηλώσεις, οι συνεκτικές αναλύσεις και οι συναρπαστικές εκκλήσεις προς το κοινό απειλούν να καταρρεύσουν την κατασκευασμένη συναίνεση.