 |
| (Sergei Guneyev, Sputnik, Kremlin Pool Photo via ΑΡ) |
Πολλοί στην Πολωνία έχουν θορυβηθεί από την στάση του Ούγγρου πρωθυπουργού Βίκτορ Όρμπαν σχετικά με την ουκρανική σύγκρουση. Η εξήγηση για τη συμπεριφορά του, ωστόσο, είναι αρκετά απλή: Ο Όρμπαν αμφισβήτησε από την αρχή την ήττα της Μόσχας. Ακόμη περισσότερο, δεν πιστεύει στη νίκη της Ουκρανίας - ούτε στη νίκη της Δύσης επί της Ρωσίας.
REMIX / Παρουσίαση Freepen.gr
Γιατί αυτός ο σκεπτικισμός, δεδομένου του συντριπτικού οικονομικού πλεονεκτήματος της Δύσης έναντι της Ρωσίας; Αν αυτό ίσχυε ιστορικά, η ισχυρή Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία δεν θα είχε ποτέ πέσει σε σημαντικά πιο αδύναμους βαρβάρους.
Τα οικονομικά και πολιτισμικά πλεονεκτήματα δεν αρκούν. Απαιτείται επίσης πολιτική βούληση, πνευματική δύναμη, αποφασιστικότητα και ικανότητα θυσιών. Αυτά είναι τα στοιχεία που λείπουν δραματικά από τη δυτική πλευρά. Σήμερα, η Ευρώπη είναι αφοπλισμένη όχι μόνο στρατιωτικά - με έλλειψη στρατιωτών, στρατιωτικού εξοπλισμού, όπλων και πυρομαχικών - αλλά και ψυχικά και πνευματικά. Οι γενιές που έχουν κακομάθει από την ευημερία δεν είναι πρόθυμες να πεθάνουν για το Κίεβο ή το Γκντανσκ, πόσο μάλλον για το Βερολίνο ή το Παρίσι.
Πρόσφατες μελέτες στη Βρετανία από την αλυσίδα εστιατορίων Prezzo, στις οποίες συμμετείχαν 2.000 άτομα, αποκάλυψαν ότι το 86% των νέων της γενιάς Z (γεννημένοι μεταξύ 1997 και 2012) βιώνουν "άγχος για το μενού" τουλάχιστον μία φορά το χρόνο στα εστιατόρια. Για το 34 τοις εκατό, το άγχος αυτό είναι τόσο έντονο που πρέπει να ζητήσουν από άλλους να παραγγείλουν γι' αυτούς. Πρόκειται για μια γενιά για την οποία ένας άγνωστος τηλεφωνικός αριθμός στην οθόνη τους ή η απόφαση για ένα μέρος διακοπών μπορεί να είναι μια τραυματική εμπειρία. Είναι προετοιμασμένοι να αντιμετωπίσουν τις προκλήσεις της Μόσχας;
Πολλοί Ούγγροι πολιτικοί πιστεύουν ότι η διαδικασία παρακμής έχει προχωρήσει πολύ μακριά για να σταματήσει. Αν δεν ίσχυε κάτι τέτοιο, η Ευρώπη θα είχε μετατρέψει την οικονομία της σε πολεμική βάση και θα είχε εξοπλιστεί ισχυρά ως απάντηση στην πλήρους κλίμακας επίθεση της Ρωσίας κατά της Ουκρανίας πριν από δύο χρόνια. Ωστόσο, τίποτα τέτοιο δεν έχει συμβεί και δεν υπάρχουν σημάδια αλλαγής.
Από την αρχή, ο Όρμπαν πόνταρε στη Μόσχα, γνωρίζοντας πως ο νικητής υπαγορεύει τους όρους. Είναι ίσως σοφότερο να τοποθετείται κανείς ως σύμμαχος του μελλοντικού νικητή. Το στοίχημα του Όρμπαν απέδωσε; Ο εφησυχασμός της Δύσης μετά τον Ψυχρό Πόλεμο, υποτιμώντας και απορρίπτοντας τον αντίπαλό της με βάση τις διαρθρωτικές αδυναμίες της Ρωσίας, βάρυνε σημαντικά τις ευρωπαϊκές αποφάσεις τις τελευταίες τρεις δεκαετίες. Ωστόσο, η Μόσχα έχει διδαχθεί από την προηγούμενη αντιπαλότητα με το ΝΑΤΟ και δεν επαναλαμβάνει τα ίδια λάθη που έκαναν οι σοβιετικοί ηγέτες.
Η έκβαση της τρέχουσας αντιπαράθεσης παραμένει αβέβαιη. Ο Miklós Horthy πήρε κάποτε το μέρος του Αδόλφου Χίτλερ, πεπεισμένος ότι θα κατέληγε στο στρατόπεδο των νικητών. Η ιστορία απέδειξε το αντίθετο, κυρίως λόγω της αποφασιστικότητας των Συμμάχων. Οι Βρετανοί ήταν έτοιμοι να υποστηρίξουν έναν ηγέτη που τους υποσχέθηκε μόνο "αίμα, κόπο, δάκρυα και ιδρώτα".
Είναι έτοιμη για τέτοιες θυσίες η σημερινή γενιά, για την οποία η θέα ενός σερβιτόρου με το μενού προκαλεί ταχυπαλμία και η συχνή επίσκεψη σε άγνωστα εστιατόρια προκαλεί διαταραχή μετατραυματικού στρες;