 |
| ukrinform.net |
Larry Johnson - sonar21.com / Παρουσίαση Freepen.gr
Πρώτον, και πιο σημαντικό, η Ουκρανία έχει φτάσει στα όρια της ικανότητάς της να αναπτύσσει εκπαιδευμένους στρατιώτες στο πεδίο της μάχης. Διάολε, ακόμη και ο Μπουντάνοφ παραδέχτηκε τη Δευτέρα, σε συνέντευξή του στους New York Times, ότι η Ουκρανία δεν έχει πλέον εφεδρικούς στρατιώτες για να αναπτύξει για να καλύψει τρύπες και κρεμασμένες άμυνες.
Η στρατηγική φθοράς της Ρωσίας θα συνεχίσει να αποδεκατίζει και να υποβαθμίζει τις υπάρχουσες μονάδες. Καθώς στρατιώτες και διοικητές πεθαίνουν ή τραυματίζονται, δεν υπάρχουν νέα στρατεύματα που να περιμένουν στα παρασκήνια. Και, καθώς τα ουκρανικά στρατεύματα πεθαίνουν (ή παραδίδονται), η Ρωσία θα συνεχίσει να πιέζει προς τα εμπρός σε όλα τα μέτωπα. Θα έρθει η στιγμή που το μέτωπο θα καταρρεύσει και ό,τι έχει απομείνει από τις ουκρανικές δυνάμεις στην ανατολική πλευρά του ποταμού Δνείπερου θα προσπαθήσουν να καταφύγουν σε προσωρινή ασφάλεια στη δυτική όχθη και να προσπαθήσουν να κρατήσουν τους Ρώσους σε απόσταση. Νομίζω πως αυτό θα μπορούσε να συμβεί μέχρι το τέλος Ιουνίου, αλλά είμαι βέβαιος ότι η ικανότητα της Ουκρανίας να διατηρεί στρατεύματα στην αμφισβητούμενη περιοχή θα τελειώσει μέχρι το Σεπτέμβριο. Γιατί;
Η Ουκρανία, ακόμη και με τη βοήθεια του ΝΑΤΟ, δεν έχει το ανθρώπινο δυναμικό. ούτε το χρόνο για να εκπαιδεύσει νέα στελέχη δυνάμεων που θα μπορούσαν να ενισχύσουν τις ταλαιπωρημένες ουκρανικές μονάδες που χτυπιούνται από τους Ρώσους. Ας υποθέσουμε, με κάποιο θαύμα, ότι η Ουκρανία θα μπορούσε να συγκεντρώσει 500.000 νέους νεοσύλλεκτους μέχρι το τέλος Ιουνίου. Αυτοί οι νέοι στρατεύσιμοι θα απαιτούσαν τουλάχιστον ένα χρόνο εκπαίδευσης για να καταστούν ελάχιστα ικανοί να φέρουν σε πέρας πολεμικές αποστολές στις γραμμές του μετώπου. Η Ουκρανία δεν έχει ένα χρόνο. Η Ρωσία δεν πρόκειται να καθίσει με σταυρωμένα τα χέρια, να ξεκουραστεί και να περιμένει να δει τι μπορούν να σκαρφιστούν η Ουκρανία και το ΝΑΤΟ όσον αφορά τη δημιουργία μιας νέας πολεμικής δύναμης. Η Ρωσία θα συνεχίσει να επιτίθεται, ιδίως με πυραύλους μεγάλου βεληνεκούς, στις ουκρανικές εκπαιδευτικές βάσεις και στις αποθήκες.
Ο αποδεκατισμός από τη Ρωσία των σταθμών παραγωγής ενέργειας της Ουκρανίας καθιστά αδύνατη την ίδρυση και λειτουργία αμυντικών βιομηχανιών που παράγουν βλήματα πυροβολικού, πυρομαχικά, μη επανδρωμένα αεροσκάφη και άρματα μάχης. Αυτό σημαίνει ότι η Ουκρανία εξαρτάται ακόμη περισσότερο από τη Δύση που προμηθεύει βασικά πυρομαχικά και οπλικά συστήματα. Αυτό είναι ένα άλλο μεγάλο πρόβλημα.
Ας ξεκινήσουμε με τα άρματα μάχης. Μέχρι τον Φεβρουάριο του 2024, η Ουκρανία φέρεται να έχει λάβει περίπου 2.000 άρματα μάχης από τους συμμάχους της, συμπεριλαμβανομένων 600 αρμάτων μάχης από συμμάχους. Αλλά η Ρωσία έχει καταστρέψει περίπου το 80% των αρμάτων μάχης της Ουκρανίας από την έναρξη του πολέμου τον Φεβρουάριο του 2022. Κανένα από τα ευρωπαϊκά μέλη του ΝΑΤΟ δεν παράγει άρματα μάχης σε σημαντικό αριθμό. Βασίζονται στις Ηνωμένες Πολιτείες, οι οποίες παράγουν περίπου 12 άρματα μάχης το μήνα. Σύμφωνα με πρόσφατη εκτίμηση του CSIS, η Ρωσία παράγει τουλάχιστον 10 φορές περισσότερο. Ακόμα και αν θεωρήσουμε αξιόπιστους τους υπερβολικά διογκωμένους ισχυρισμούς των μυστικών υπηρεσιών της Ουκρανίας πως η Ρωσία χάνει 73 άρματα μάχης το μήνα, αυτό εξακολουθεί να σημαίνει πως η Ρωσία παράγει 40 περισσότερα άρματα μάχης το μήνα από τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Η μεγάλη ευπάθεια των αρμάτων προέρχεται από τον αέρα μάχης - τόσο από σταθερές όσο και από περιστροφικές πτέρυγες. Οι πύραυλοι αέρος-εδάφους αποδεκατίζουν γρήγορα τα άρματα μάχης που δεν συνοδεύονται από κινητή αεράμυνα. Και η Ουκρανία αποβάλλει την αεράμυνα και δεν είναι σε θέση να προστατεύσει τις μεγάλες πόλεις της, πόσο μάλλον μια φάλαγγα αρμάτων μάχης.
Στη συνέχεια, έχετε την ημικρανία της συντήρησης. Για κάθε ώρα που ένα M1 Abrams λειτουργεί σε μάχη, απαιτεί 8 ώρες συντήρησης. Η Ουκρανία δε διαθέτει το εκπαιδευμένο προσωπικό και τις εγκαταστάσεις για την εκτέλεση αυτής της αποστολής, πράγμα που σημαίνει πως η διάρκεια ζωής των αμερικανικών αρμάτων μάχης στην Ουκρανία θα μετρηθεί σε εβδομάδες, αν όχι σε ημέρες.
Τι γίνεται με την αεράμυνα; Οι Ουκρανοί επιμένουν ότι το πυραυλικό σύστημα Patriot είναι η καλύτερη ελπίδα τους για να αποκρούσουν τους Ρώσους. Αλλά οι αριθμοί είναι άσχημοι. Σύμφωνα με τη Wikipedia, οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν κατασκευάσει 1.356 εκτοξευτές. Οι 250 από αυτούς βρίσκονται (ή βρίσκονταν) στην Πολωνία. Οι Ηνωμένες Πολιτείες παρήγαγαν 10.000 πυραύλους και, σύμφωνα με πρόσφατες εκτιμήσεις, παράγουν επιπλέον 500 το μήνα.
Όταν μια πυροβολαρχία πυραύλων Patriot προσβάλλει έναν εισερχόμενο στόχο, εκτοξεύει δύο πυραύλους ανά στόχο. Ας κάνουμε λοιπόν μερικά μαθηματικά. Ας υποθέσουμε ότι οι ΗΠΑ εξακολουθούν να διαθέτουν 10.000 πυραύλους (καθόλου πιθανό, δεδομένου του τι έχει αποσταλεί στην Ουκρανία). Έτσι, αν στείλουν και τους 10.000 πυραύλους στην Ουκρανία, αυτή θα έχει αρκετούς για να κυνηγήσει 5.000 εισερχόμενους πυραύλους. Ωραία; Όχι τόσο γρήγορα. Από την έναρξη της Ειδικής Στρατιωτικής Επιχείρησης, η Ρωσία έχει εκτοξεύσει 7.400 πυραύλους/πυραύλους μέχρι το τέλος του 2023. Μπορείτε να δείτε το πρόβλημα - οι Ηνωμένες Πολιτείες απλά δεν έχουν αρκετούς πυραύλους για να κρατήσουν τους Patriots σε λειτουργία, ειδικά υπό το πρίσμα των αιτημάτων του Ισραήλ για ανεφοδιασμό.
Βλήματα πυροβολικού; Η ίδια ιστορία. Σύμφωνα με την CSIS, η Ρωσία παράγει τρεις φορές μεγαλύτερο αριθμό βλημάτων πυροβολικού ετησίως από ό,τι οι Ηνωμένες Πολιτείες και το ΝΑΤΟ μαζί.
Όποιο μέτρο μαχητικής ισχύος ή αποτελεσματικότητας και αν χρησιμοποιήσετε, η Ουκρανία βρίσκεται σε έλλειμμα και αυτό το έλλειμμα αυξάνεται κάθε μέρα που περνάει. Όσον αφορά τις Ηνωμένες Πολιτείες, το τέλος της Ουκρανίας θα είναι σαν την πτώση της Σαϊγκόν ή την ταχεία αποχώρηση από το Αφγανιστάν. Οι υπάρχουσες προβλέψεις και οι αισιόδοξες εκτιμήσεις θα αποκαλυφθούν ως απάτες.