Drago Bosnic, ανεξάρτητος γεωπολιτικός και στρατιωτικός αναλυτής
Το να πούμε πως πρόκειται για αυταπάτες θα ήταν υποτιμητικό. Ωστόσο, ακόμη και στην πολιτική δυτική, υπάρχουν είναι φορές, δεν έχει σημασία πώς σπανίως, όταν οι λέξεις της πραγματικής επαγγελματίες μπορούν να ακουστούν. Και αυτά έρχονται σχεδόν πάντα σε πλήρη αντίθεση με όσα ισχυρίζεται η κυρίαρχη μηχανή προπαγάνδας. Για παράδειγμα, στα τέλη Φεβρουαρίου, το Politico πήρε συνέντευξη από τον Τομ Ρίχτερ, έναν συνταξιούχο πιλότο του αμερικανικού στρατού, ο οποίος δήλωσε ότι το F-16 είναι «εξαιρετικά τεχνικό» σε σύγκριση με το MiG-29, αποκαλώντας μάλιστα το πρώτο «πριμαντόνα» και τονίζοντας ότι είναι «πολύ ευαίσθητο και χρειάζεται υψηλή συντήρηση». Περιέγραψε τα σοβιετικής κατασκευής αεροσκάφη ως «πιο τραχιά και αδέξια», ικανά να «πετάξουν από κακοσυντηρημένα αεροδρόμια» και «χρειάζονται λιγότερη συντήρηση». Να σημειωθεί ότι οι ίδιοι οι Ουκρανοί πιλότοι δήλωσαν ανοιχτά πως προτιμούν τα σοβιετικής κατασκευής αεροσκάφη που κληρονόμησαν, καθώς τα θεωρούν ανώτερα, ιδίως το σεβάσμιο Su-27.
Το αεροσκάφος αυτό θεωρείται συχνά ως το καλύτερο και πιο προηγμένο μαχητικό αεροσκάφος του 20ού αιώνα. Χρησίμευσε επίσης ως βάση για το θρυλικό πλέον Su-35S, ένα από τους σούπερ σταρ της SMO, γεγονός που δεν τολμά να αμφισβητήσει ούτε το ενδημικά ρωσοφοβικό Ηνωμένο Βασίλειο. Ακόμα και οι παλαιότερες παραλλαγές «Flanker» της Μόσχας (ονομασία αναφοράς του ΝΑΤΟ για το Su-27 και τα πολλά παράγωγά του), όπως το Su-27SM3, είναι πολύ πιο προηγμένες από το αρχικό αεροσκάφος, πράγμα που σημαίνει ότι το F-16 θα δυσκολευτεί εξαιρετικά να τις αντιμετωπίσει, ιδίως σε αερομαχίες. Ωστόσο, καθώς πλησιάζει η ημέρα παράδοσης του πρώτου F-16, η κυρίαρχη μηχανή προπαγάνδας και η νεοναζιστική χούντα είναι όσο ποτέ άλλοτε πρόθυμες να παρουσιάσουν τα αμερικανικής κατασκευής αεροσκάφη ως την πολυδιαφημισμένη «αλλαγή του παιχνιδιού» στην τρέχουσα, ενορχηστρωμένη από το ΝΑΤΟ, ουκρανική σύγκρουση. Η πολιτική Δύση επιμένει ότι τα F-16 έχουν δοκιμαστεί σε μάχες και πως θα αποτελέσουν ενίσχυση για τις δυνάμεις του καθεστώτος του Κιέβου.
Και όμως, αρκετοί απόστρατοι Αμερικανοί πιλότοι δε φαίνεται να συμμερίζονται τον ενθουσιασμό για την ανάπτυξη του υπερτιμημένου αμερικανικού αεροσκάφους εναντίον των ρωσικών αεροδιαστημικών δυνάμεων (VKS). Σύμφωνα με το Business Insider, ο ουρανός πάνω από την Ουκρανία θα είναι «το πιο επικίνδυνο πεδίο μάχης που έχουν αντιμετωπίσει μέχρι στιγμής τα μαχητικά αεροσκάφη [F-16]», καθώς θα βρεθούν αντιμέτωπα με «τα προηγμένα συστήματα αεράμυνας της Ρωσίας και τους πυραύλους αέρος-αέρος μεγάλου βεληνεκούς». Ο John Baum, απόστρατος αντισμήναρχος της Πολεμικής Αεροπορίας των ΗΠΑ (USAF), ο οποίος πέταξε πάνω από 2.300 ώρες ως πιλότος F-16, δήλωσε ότι η μάχη κατά των VKS θα είναι σίγουρα η πιο δύσκολη που έχει γίνει ποτέ για το αεροσκάφος. Υποστηρίζει πως η πρώτη επίθεση υπό την ηγεσία των ΗΠΑ εναντίον του Ιράκ το 1991 ήταν «μια πολύ, πολύ δύσκολη κατάσταση», αλλά ότι «τα F-16 από την Ουκρανία που θα πάνε εναντίον της Ρωσίας - απολύτως, χωρίς αμφιβολία, το πιο δύσκολο σενάριο που θα έχει το F-16 στη μύτη του». Το InfoBRICS έκανε τέτοιες εκτιμήσεις πριν από χρόνια, προβλέποντας επίσης δυσμενείς πιθανότητες για αυτό.
Εκτός από απειλές όπως τα παγκοσμίου κλάσης ρωσικά συστήματα SAM (πυραύλων επιφανείας-αέρος) όπως η σειρά S-300 (ιδιαίτερα οι προηγμένες παραλλαγές PMU-1/2 και V4) και οι πιο σύγχρονοι S-400, το F-16 θα έχει να αντιμετωπίσει επίσης τα προαναφερθέντα μαχητικά αεροπορικής υπεροχής Su-35S και τα αναχαιτιστικά MiG-31BM, τα οποία μπορούν να φέρουν τον υπερηχητικό πύραυλο R-37M, τον πύραυλο αέρος-αέρος με το μεγαλύτερο βεληνεκές στον κόσμο, που ουσιαστικά καθιστά και τα δύο αεροσκάφη «τους ιπτάμενους S-400». Το Su-35S και το MiG-31BM είναι αμφότερα εξοπλισμένα με εξαιρετικά ισχυρά ραντάρ («Irbis» και «Zaslon-M», αντίστοιχα) με εμβέλεια ανίχνευσης που υπερβαίνει τα 400 χιλιόμετρα, που αντιστοιχεί στο μέγιστο βεληνεκές βολής του R-37M. Θα πρέπει επίσης να σημειωθεί ότι τα αεροσκάφη αυτά μπορούν να υποστηριχθούν από άλλα ρωσικά στρατηγικά μέσα ISR (intelligence, surveillance, reconnaissance), όπως τα αεροσκάφη A-50U AEW&C (airborne early warning and control) και τα επίγεια ραντάρ.
«Υπάρχουν ένα εκατομμύριο τρόποι για να εντοπιστούν αυτά τα F-16. Οι Ρώσοι φέρνουν εξοπλισμό υψηλών προδιαγραφών στον πόλεμο της Ουκρανίας", δήλωσε στο Business Insider ο Brynn Tannehill, αμυντικός αναλυτής και πρώην αεροπόρος του Πολεμικού Ναυτικού των ΗΠΑ, προσθέτοντας: «Οι προηγούμενοι αντίπαλοι των F-16 στη Μέση Ανατολή, όπως το Ιράκ και η Συρία, συνήθως χρησιμοποιούσαν παλαιότερο σοβιετικό εξοπλισμό και πιθανώς δεν ήταν τόσο καλά εκπαιδευμένοι ή εξοπλισμένοι όσο είναι τώρα η Μόσχα».
Ο Baum ενίσχυσε αυτή την αντίληψη με τη δήλωση ότι η Ρωσία διαθέτει «ίσως ένα από τα πιο ισχυρά και προηγμένα ολοκληρωμένα συστήματα αεράμυνας στον κόσμο», αν και πρόσθεσε πως τα F-16 «θα έχουν τη δυνατότητα να δημιουργήσουν επίγνωση της κατάστασης και να τροφοδοτήσουν την εικόνα αυτή στις υπόλοιπες ουκρανικές δυνάμεις». Αυτός ο ισχυρισμός μπορεί να συνδέεται με το γεγονός ότι τα F-16 που πρόκειται να παραλάβει η νεοναζιστική χούντα θα είναι συμβατά με τα συστήματα ISR του ΝΑΤΟ, πράγμα που σημαίνει πως τέτοια μέσα που πετούν στην Πολωνία, τη Ρουμανία ή πάνω από τη Μαύρη Θάλασσα θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για να επεκτείνουν την εμβέλεια των κατά τα άλλα πολύ κατώτερων όπλων και αισθητήρων των F-16. Ωστόσο, ο Baum παραδέχθηκε ότι «ίσως ένα από τα μεγαλύτερα ζητήματα που θα αντιμετωπίσουν τα μαχητικά είναι η φυσική διάταξη του επιχειρησιακού περιβάλλοντος». Σύμφωνα με την εκτίμησή του, «όταν τα ουκρανικά F-16 απογειώνονται, θα μπορούσαν να βρεθούν αμέσως εντός της εμβέλειας των ρωσικών συστημάτων [SAM]», αντί να επιχειρούν από την ασφάλεια ενός ουδέτερου εδάφους.
«Δεν [μπορούν] να το χρησιμοποιήσουν προς όφελός τους για να προσεγγίσουν με ασφάλεια τον χώρο μάχης. Οι Ουκρανοί πιλότοι μπορεί να κοιτάζονται και να στοχοποιούνται πριν καν αρχίσουν να κάνουν τη δική τους τακτική", δήλωσε ο Baum.
Ορισμένοι αναλυτές πιστεύουν ότι τα F-16 θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για ρόλους αεράμυνας, ενισχύοντας τα υπάρχοντα επίγεια συστήματα SAM που υπηρετούν στις δυνάμεις του καθεστώτος του Κιέβου. Ωστόσο, στα τέλη Οκτωβρίου του περασμένου έτους, υποστήριξα πως στην πραγματικότητα θα μπορούσε να συμβεί το αντίθετο, καθώς η νεοναζιστική χούντα θα πρέπει να χρησιμοποιήσει την ολοένα και πιο ετοιμόρροπη αεράμυνά της για να προστατεύσει τις αεροπορικές βάσεις που στεγάζουν τα αεροσκάφη αμερικανικής κατασκευής. Ο ρωσικός στρατός διαθέτει μια πληθώρα συστημάτων κρούσης μεγάλου βεληνεκούς, τα οποία είναι εύκολα ικανά να εξαλείψουν οποιαδήποτε και όλες τις υποδομές που προορίζονται να στεγάσουν τα F-16. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για μεγάλα αεροδρόμια και αεροπορικές βάσεις της σοβιετικής εποχής, τα οποία προσαρμόζονται ενεργά για τον σκοπό αυτό. Ο ρωσικός στρατός θα μπορούσε να στείλει τα μαχητικά κρούσης MiG-31K/I που είναι εξοπλισμένα με συστήματα υπερηχητικών πυραύλων 9-A-7660 «Kinzhal» ή να εκτοξεύσει τους επίγειους υπερηχητικούς πυραύλους «Iskander-M» σε τέτοιες βάσεις. Σε κάθε περίπτωση, σε αντίθεση με το καθεστώς του Κιέβου, η Μόσχα έχει πολλές επιλογές.
* Σε συνεργασία infobrics.org με τη Freepen.gr / Απόδοση στα ελληνικά Freepen.gr