Atul Kumar Mishra - tfiglobalnews.com / Παρουσίαση Freepen.gr
Η ψήφιση από τη Βουλή των Αντιπροσώπων θέτει τις βάσεις για τη Γερουσία, όπου οι δικομματικοί ηγέτες είναι εξίσου πρόθυμοι να επισπεύσουν το πακέτο εξωτερικής βοήθειας.
Αλλά είναι το πακέτο βοήθειας πραγματικά για την Ουκρανία; Εδώ είναι που μπαίνει στο προσκήνιο το MIC - το στρατιωτικό βιομηχανικό σύμπλεγμα. Η αμερικανική κυβέρνηση έχει συνήθως σημαντικές οικονομικές εκκρεμότητες με τους εργολάβους του αμυντικού τομέα, οι οποίες ενδεχομένως να φτάνουν τα εκατοντάδες δισεκατομμύρια δολάρια ανά πάσα στιγμή. Οι αμυντικές δαπάνες των ΗΠΑ αφορούν τρισεκατομμύρια δολάρια ετησίως, με ένα σημαντικό μέρος να διατίθεται για προμήθειες. Αυτό περιλαμβάνει τη διατήρηση των γραναζιών του MIC σε λειτουργία με την πληρωμή των εργολάβων, και το ακριβές ποσοστό του προϋπολογισμού που αφιερώνεται σε αυτό μπορεί να ποικίλλει από έτος σε έτος. Δεδομένης της κλίμακας και της διάρκειας αυτών των συμβάσεων, είναι λογικό να εκτιμηθεί ότι το ποσό που οφείλεται στους εργολάβους της άμυνας ανέρχεται συχνά σε εκατοντάδες δισεκατομμύρια δολάρια.
Ο Michael Maloof, πρώην ανώτερος αναλυτής πολιτικής ασφάλειας στο Υπουργείο Άμυνας, επεσήμανε το ίδιο ακριβώς πράγμα. Εξέφρασε σκεπτικισμό σχετικά με την ικανότητα της βοήθειας να αλλάξει την στρατηγική στρατιωτική ισορροπία στη συνεχιζόμενη σύγκρουση με τη Ρωσία. Σύμφωνα με τον Maloof, μεγάλο μέρος των κεφαλαίων που προορίζονται για την Ουκρανία θα καταλήξει σε αμερικανικούς αμυντικούς εργολάβους για την αναπλήρωση των αμερικανικών στρατιωτικών αποθεμάτων, με αποτέλεσμα να κυκλοφορούν χρήματα εντός της αμερικανικής οικονομίας, ενώ παράλληλα θα γίνεται μια μεγάλη επίδειξη υποστήριξης της Ουκρανίας. Επισημαίνει πως στο πλαίσιο αυτής της συμφωνίας, μόνο παλαιότερος αμερικανικός στρατιωτικός εξοπλισμός θα μεταφερθεί στην Ουκρανία και αυτό δε θα ενισχύσει καθόλου τις στρατιωτικές δυνατότητες της Ουκρανίας.
Η αποτελεσματικότητα της βοήθειας προς την Ουκρανία διακυβεύεται από τις ανησυχίες σχετικά με τη διανομή και τη χρήση της, όπως σημειώνουν ο Michael Maloof και η συνταξιούχος αντισμήναρχος της Πολεμικής Αεροπορίας των ΗΠΑ Karen Kwiatkowski. Η Kwiatkowski παρατηρεί ότι μεγάλο μέρος της βοήθειας περνάει από τα κυβερνητικά κανάλια του Κιέβου, γεγονός που μπορεί να αποδυναμώσει τον αντίκτυπό της στην πρώτη γραμμή. Πιστεύει πως μόνο ένα μικρό μέρος των κονδυλίων ωφελεί άμεσα τις στρατιωτικές προσπάθειες της Ουκρανίας.
Στρατηγικά, οι επιπτώσεις είναι σοβαρές. Ο Maloof υποστηρίζει ότι η τρέχουσα στρατιωτική τακτική της Ουκρανίας, συμπεριλαμβανομένων των χτυπημάτων στις ρωσικές υποδομές, είναι απίθανο να αλλάξει ουσιαστικά τη συνολική στρατιωτική κατάσταση. Περιγράφει τη σύγκρουση ως μια εξέγερση που δε μετατοπίζει την στρατηγική ισορροπία, ζωγραφίζοντας μια ζοφερή προοπτική για την ικανότητα της Ουκρανίας να διατηρήσει μια παρατεταμένη σύγκρουση με τη Ρωσία.
Οι ΗΠΑ και η Ευρώπη αντιμετωπίζουν βαθιές προκλήσεις για την αντιμετώπιση της ουκρανικής κρίσης μέσω οικονομικής βοήθειας. Υπάρχει μια κρίσιμη αναντιστοιχία στο σύστημα αμυντικής παραγωγής των ΗΠΑ, το οποίο δεν είναι προσανατολισμένο στην παραγωγή μεγάλου όγκου ειδών χαμηλότερης αξίας, όπως το πυροβολικό και οι πύραυλοι αεράμυνας. Αυτή η κακή ευθυγράμμιση εμφανίστηκε εμφανώς πριν από δύο χρόνια και παραμένει ένα σημαντικό εμπόδιο στην αποτελεσματική αντιμετώπιση της κρίσης. Τέτοιοι συστημικοί περιορισμοί υποδηλώνουν ότι η απλή αύξηση των χρηματοδοτικών εισροών στον τομέα αυτό δεν είναι ρεαλιστική για την επίλυση των συνεχιζόμενων στρατιωτικών ελλείψεων..
Υπάρχουν περαιτέρω ευρύτεροι οικονομικοί περιορισμοί που αντιμετωπίζει η Ευρώπη, η οποία βρίσκεται πλέον σε βαθιά ύφεση, η οποία επιδεινώνεται από τη διακοπή του ενεργειακού εφοδιασμού και το συνεχιζόμενο πόλεμο. Η οικονομική αναταραχή της Ευρώπης, σε συνδυασμό με την αδυναμία της να ανακτήσει γρήγορα το βιοτικό της επίπεδο πριν από την κρίση, περιπλέκει την ικανότητά της να στηρίξει την Ουκρανία μακροπρόθεσμα. Ο Michael Maloof περιγράφει μεταφορικά τις προσπάθειες αναζωογόνησης του σημερινού καθεστώτος της Ουκρανίας ως προσπάθεια "αναζωογόνησης ενός νεκρού σκύλου", υπονοώντας ότι η συνέχιση της οικονομικής βοήθειας μπορεί να είναι μάταιη.
Στο εσωτερικό, το πολιτικό τοπίο των ΗΠΑ αντανακλά σημαντικές διαιρέσεις σχετικά με την εξωτερική βοήθεια, με έμφαση στις αντιδράσεις των Ρεπουμπλικάνων που επέκριναν τον Πρόεδρο Τζόνσον πως πρόδωσε τον αμερικανικό λαό δίνοντας προτεραιότητα στην εξωτερική βοήθεια έναντι εσωτερικών θεμάτων όπως η κρίση στα νότια σύνορα. Οι πολίτες της Αμερικής είναι ούτως ή άλλως απογοητευμένοι από το "μονοκομματικό" σύστημα που ενδιαφέρεται περισσότερο για τη διατήρηση της εξουσίας παρά για την εξυπηρέτηση των εθνικών συμφερόντων.