Atul Kumar Mishra - tfiglobalnews.com / Παρουσίαση Freepen.gr
Φανταστείτε ένα πιθανό, αλλά για λόγους κατανόησης, υποθετικό σενάριο μιας ειρηνευτικής διαδικασίας μεταξύ του ΝΑΤΟ και της Ρωσίας. Πρόκειται για ένα μείγμα προσοχής, στρατηγικής τοποθέτησης και διαφοροποιημένων απαιτήσεων και από τις δύο πλευρές. Αυτή η κατάσταση, πλούσια σε διπλωματικές λεπτές αποχρώσεις, αντανακλά την ισορροπία δυνάμεων, τα εθνικά συμφέροντα και την επιδίωξη κυριαρχίας στην παγκόσμια σκηνή.
Η ρωσική αντιπροσωπεία, σε ένα τέτοιο σενάριο, προσεγγίζει το τραπέζι με μια συμπεριφορά που είναι ταυτόχρονα προσεκτική και επιφυλακτική, αλλά υπογραμμίζεται από έναν αέρα αυτοπεποίθησης. Η στάση τους υποδηλώνει μια ετοιμότητα να διασφαλίσουν τα συμφέροντά τους, ενισχυμένη από την αίσθηση του στρατηγικού πλεονεκτήματος. Ο κατάλογος των αιτημάτων που φέρνουν στις διαπραγματεύσεις είναι περιεκτικός, με στόχο την αναδιαμόρφωση του γεωπολιτικού τοπίου προς όφελός τους. Τα αιτήματα αυτά περιλαμβάνουν πιθανότατα την παύση όλων των εχθροπραξιών του ΝΑΤΟ, την πλήρη απόσυρση των δυνάμεων του ΝΑΤΟ από την Ουκρανία και την απόλυτη παύση κάθε συζήτησης για την ένταξη της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ. Επιπλέον, η Ρωσία θα επιμείνει στο να μην υπάρξει περαιτέρω συζήτηση σχετικά με την Κριμαία, επιβεβαιώνοντας την στάση της στην περιοχή και την Ανατολική Ουκρανία, την οποία πλέον θεωρεί μέρος της επικράτειάς της. Η πρόταση ότι η θέση των δυνάμεων κατά την κατάπαυση του πυρός θα πρέπει να υπαγορεύει τα νέα σύνορα περικλείει τους στρατηγικούς τους στόχους, με στόχο την παγίωση των κεκτημένων τους.
Από την άλλη πλευρά του τραπεζιού, οι εκπρόσωποι του ΝΑΤΟ επιδεικνύουν ένα μείγμα εγρήγορσης και επιφυλακτικότητας, με μια αισθητή αίσθηση ανησυχίας και απογοήτευσης σχετικά με την πορεία και τα αποτελέσματα της σύγκρουσης. Ο περιορισμός του καταλόγου των απαιτήσεών τους, στο σημείο όπου το πρωταρχικό, ίσως το μόνο εφικτό αίτημα είναι να αποχωρήσει η Ρωσία από την Ουκρανία χωρίς περαιτέρω εδαφικές αποκτήσεις.
Αλλά η Ρωσία θα έχει ένα πολύ ιδιαίτερο αίτημα ανάμεσα στις γενικές γραμμές αυτών των πρωταρχικών αιτημάτων- το αίτημα για την απόλυση ενός συγκεκριμένου ατόμου, της Βικτόρια Νούλαντ. Για τη Ρωσία, η ΕΞΟΔΟΣ της Νούλαντ είναι απαραίτητη προϋπόθεση για κανέναν άλλο αξιωματούχο που να είναι τόσο συνώνυμο της καταστροφής της Ουκρανίας όσο η ίδια η Νούλαντ. Η εμπλοκή της Νούλαντ με τη Ρωσία δεν είναι απλώς επιφανειακή- είναι βαθιά ριζωμένη, χρονολογείται από την έμπρακτη ανάμειξή της κατά τη διάρκεια της πολιτικής αναταραχής του 2014, μέχρι την καθοδήγηση του αμφίβολου ρόλου του Στέιτ Ντιπάρτμεντ εν μέσω των συνεχιζόμενων συγκρούσεων.
Αυτό μπορεί να είναι ένα υποθετικό σενάριο, αλλά μην κάνετε κανένα λάθος, το κεφάλι της Νούλαντ είναι το πρώτο δώρο παράδοσης του ΝΑΤΟ. Η Βικτόρια Νούλαντ δεν ήταν απλώς ένα βασικό στέλεχος της κυβέρνησης Μπάιντεν, αλλά το αντιρωσικό πρόσωπο της Αμερικής. Και η απόλυση της Νούλαντ για να κατευνάσει τον Πούτιν δεν ήταν εύκολη απόφαση, καθώς ήταν το νούμερο 3 στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ.
Η ιδέα της απόλυσης ενός τόσο κομβικού στελέχους εγείρει αρκετές ενδιαφέρουσες σκέψεις. Πρώτον, με την εγγύτητα των αμερικανικών προεδρικών εκλογών, οποιεσδήποτε σημαντικές αλλαγές στο προσωπικό της κυβέρνησης θα μπορούσαν να έχουν βαθιές επιπτώσεις, αλλάζοντας ενδεχομένως την πορεία των διπλωματικών σχέσεων και επηρεάζοντας την αντίληψη του κοινού. Αυτή η χρονική συγκυρία υποδηλώνει ότι μια απόφαση αυτού του μεγέθους δε θα λαμβανόταν ελαφρά τη καρδία.
Επιπλέον, η ιδέα της απόλυσης της Νούλαντ ως μέσο για να γυρίσει η σελίδα της σύγκρουσης στην Ουκρανία και να πεταχτεί ανάμεσα στις καταστροφές της εξωτερικής πολιτικής του παρελθόντος αναδεικνύει το βάρος της συμβολικής δράσης από την πλευρά των Ηνωμένων Πολιτειών.
Η απόλυση της Βικτόρια Νούλαντ θα πρέπει να εκληφθεί ως μια σημαντική χειρονομία, η οποία σηματοδοτεί μια καίρια αλλαγή στη στάση των Ηνωμένων Πολιτειών όσον αφορά τη σύγκρουση με τη Ρωσία. Η κίνηση αυτή μπορεί να ερμηνευτεί μόνο ως προσπάθεια των ΗΠΑ και κατ' επέκταση του ΝΑΤΟ να κατευνάσουν τη Ρωσία λόγω της τρομερής επίδειξης ισχύος της Ρωσίας. Η αποχώρηση της Nuland θα μπορούσε να υποδηλώνει την ετοιμότητα των ΗΠΑ να επιδιώξουν μια λύση, υποδεικνύοντας ενδεχομένως πως οι ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις μπορεί να είναι πιο κοντά απ' ό,τι αναμενόταν προηγουμένως. Επιπλέον, η ενέργεια αυτή θα μπορούσε να θεωρηθεί ως αναγνώριση της κλίμακας της επιρροής και των επιτευγμάτων της Ρωσίας σε αυτή τη σύγκρουση, χαρακτηρίζοντάς την ως μια σημαντική νίκη της Ρωσίας στην πρώτη σημαντική ευρωπαϊκή σύγκρουση μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Μια τέτοια εξέλιξη υποδηλώνει μια αναπροσαρμογή των στρατηγικών και των προτεραιοτήτων, αναδεικνύοντας την πολύπλοκη δυναμική της διεθνούς διπλωματίας και την αναζήτηση της ειρήνης σε δύσκολους καιρούς.
Τώρα που η Νούλαντ αποτελεί παρελθόν. Και σύντομα θα είναι και ο Μπάιντεν. Και ο νέος Ringmaster στην Αμερική θέτει μερικές πραγματικά σκληρές κατευθυντήριες γραμμές για το τσίρκο του ΝΑΤΟ.