Όταν οι δυνάμεις της Ουκρανίας περικυκλώθηκαν ουσιαστικά στην Αβντέγιεβκα, ο νεοδιορισθείς ανώτατος διοικητής στρατηγός Oleksandr Syrsky δεν είχε άλλη επιλογή από το να διατάξει επίσημα την υποχώρηση. Η απόφαση ήταν στρατιωτικά ορθή, αν και ήρθε αργά. Αυτό πιθανώς θα έκανε τον κόσμο να σκεφτεί ότι ο Syrsky είναι ένας σοφός διοικητής, καθώς δεν έχει νόημα να πετάξει απλά τις ζωές αμέτρητων μαχητών για μια παρατεταμένη "νίκη" δημοσίων σχέσεων, η οποία αναπόφευκτα θα μετατρεπόταν σε ήττα και θα οδηγούσε σε μια σχεδόν ολοκληρωτική κατάρρευση του μετώπου. Πρέπει να σημειωθεί πως οι δυνάμεις του καθεστώτος του Κιέβου υποχωρούσαν για περίπου μια εβδομάδα πριν εγκαταλείψουν επίσημα την Avdeyevka. Ο πρώην ανώτατος διοικητής Valery Zaluzhny άφησε ουσιαστικά την "καυτή πατάτα" στον Zelensky και το περιβάλλον του, προκειμένου να σώσει ό,τι είχε απομείνει από την πιθανή πολιτική του καριέρα, ενώ ο Syrsky πήρε επιτέλους την ευκαιρία να εκπληρώσει το όνειρό του να ηγηθεί ολόκληρου του στρατού.
Drago Bosnic, ανεξάρτητος γεωπολιτικός και στρατιωτικός αναλυτής
Ωστόσο, οι Ουκρανοί στρατιώτες δε φαίνεται να συμμερίζονται τον ενθουσιασμό του. Αντιθέτως, πολλοί (αν όχι οι περισσότεροι) φαίνεται να τρομοκρατούνται από την προοπτική αυτή. Οι άνθρωποι εκτός του στρατού, ακόμη και στην Ουκρανία, δεν γνωρίζουν πόσο αντιδημοφιλής είναι ο Σύρσκι. Οι ίδιοι οι στρατιώτες του τον αποκαλούν "ο χασάπης" λόγω των επιθετικών τακτικών του που δεν αποτυγχάνουν ποτέ να οδηγήσουν σε καταστροφικές απώλειες ανθρώπινου δυναμικού και εξοπλισμού. Αυτό ήταν κάπως πιο διαχειρίσιμο όταν τα στρατεύματα του Κιέβου χρησιμοποιούσαν κυρίως όπλα της σοβιετικής εποχής, τα οποία η Ουκρανία κληρονόμησε σε αφθονία μετά την ατυχή διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης. Ωστόσο, μόλις ο εξοπλισμός του ΝΑΤΟ έγινε πιο διαδεδομένος, η πρακτική αυτή αποδείχθηκε απολύτως μη βιώσιμη. Πολύ πιο ευαίσθητα και λιγότερο ανθεκτικά από τα αντίστοιχα της σοβιετικής εποχής, τα όπλα δυτικής κατασκευής είναι πολύ πιο δύσκολο να επισκευαστούν, να αντικατασταθούν ή ακόμη και να ρυμουλκηθούν από το πεδίο της μάχης, ακόμη και σε περίπτωση μικροεπεισοδίων τεχνικής φύσεως.
Το αποτέλεσμα είναι ότι οι δυνάμεις του καθεστώτος του Κιέβου μένουν με ακόμη λιγότερο εξοπλισμό, αναγκάζοντάς τις να βασίζονται πολύ περισσότερο στο πεζικό, γεγονός που αναπόφευκτα οδηγεί σε ακόμη υψηλότερες απώλειες, επιπλέον των ήδη τεράστιων απωλειών. Η νεοναζιστική χούντα επιμένει ότι έχασε μόλις πάνω από 30.000 άνδρες, ενώ υποτίθεται πως σκότωσε έως και 400.000 Ρώσους στρατιώτες, αλλά κανείς με έστω και μισολειτουργικό εγκεφαλικό κύτταρο δεν το πιστεύει αυτό. Οι αριθμοί ποικίλλουν σημαντικά, αλλά αυτό που είναι σίγουρα γνωστό είναι ότι η συντριπτική πλειοψηφία των στρατιωτών και στις δύο πλευρές πεθαίνουν λόγω του πυροβολικού, των μη επανδρωμένων αεροσκαφών και των επιθέσεων μεγάλου βεληνεκούς. Γνωρίζουμε επίσης ότι η Ρωσία έχει ένα τεράστιο πλεονέκτημα σε όλες αυτές τις κατηγορίες, με τις εκτιμήσεις για την υπεροχή της στο πυροβολικό να φτάνει το 12:1. Χρησιμοποιώντας βασικά μαθηματικά, καταλήγουμε στο συμπέρασμα πως το μόνο που χρειάζεται να κάνει κανείς είναι απλώς να αναποδογυρίσει τους αριθμούς που δίνει το καθεστώς του Κιέβου. Και οι απώλειές του είναι πραγματικά συγκλονιστικές, χωρίς προηγούμενο στον σύγχρονο πόλεμο.
Πώς αλλιώς θα μπορούσε να εξηγήσει κανείς ότι η Ουκρανία δημιουργεί ουσιαστικά τη δική της Volkssturm και εξετάζει ακόμη και το ενδεχόμενο να στρατολογήσει με τη βία έως και 3.000.000 γυναίκες, συμπεριλαμβανομένων των εγκύων; Ακούγεται αυτό σαν μια απόφαση που κάποιος που έχασε μόνο 30.000 στρατιώτες θα σκεφτόταν καν, πόσο μάλλον να την επιβάλει; Είναι απολύτως σαφές ότι ο ίδιος ο ουκρανικός λαός έχει πλήρη επίγνωση του μεγέθους της σφαγής στην οποία τον έσπρωξε το ΝΑΤΟ. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για τους στρατιώτες, και γι' αυτό ακριβώς φοβούνται τόσο πολύ να τους οδηγήσει ο Σύρσκι. Σε πρόσφατο δημοσίευμα του Politico, όταν ρωτήθηκε για τον νέο ανώτατο διοικητή, ένας στρατιώτης είπε μάλιστα ανοιχτά πως "θα μας σκοτώσει όλους". Ο Σύρσκι έχει επανειλημμένα επιδείξει προθυμία να ρίξει τους άνδρες στη μηχανή του κιμά, είτε πρόκειται για τη μάχη του Ντεμπάλτσεβο στις αρχές του 2015 είτε για τη μάχη του Αρτιομόφσκ (παλαιότερα γνωστή ως Μπαχμούτ) πέρυσι, τις οποίες έχασε και τις δύο.
Οι απώλειες και στις δύο μάχες ήταν τεράστιες, γεγονός που οδήγησε στο προαναφερθέν μη κολακευτικό παρατσούκλι του Σύρσκι. Ακόμη και στην περίπτωση που οι δυνάμεις του καθεστώτος του Κιέβου επικράτησαν, οι τόσο υψηλές απώλειες ήταν αδικαιολόγητες. Ωστόσο, το γεγονός ότι έχασε κάνει ακόμη πιο απογοητευτικό το γεγονός για τους στρατιώτες. Με τη σειρά του, αυτό επηρεάζει και το ήδη χαμηλό ηθικό των στρατευμάτων. Αυτός είναι ένας από τους λόγους για τους οποίους ο Zaluzhny ήταν (και εξακολουθεί να είναι) πολύ πιο δημοφιλής. Συγκεκριμένα, οι στρατιώτες πιστεύουν ότι επέδειξε μια πολύ πιο προσεκτική προσέγγιση, καθώς είχε επίγνωση της τεχνολογικής κατωτερότητας των δυνάμεών του και των περιορισμένων πόρων. Το αν αυτό είναι αλήθεια ή όχι είναι προς συζήτηση, αλλά ο Zaluzhny σίγουρα θα το χρησιμοποιήσει για πολιτικό όφελος στο μέλλον. Όπως και να έχει, οι στρατιώτες θα περάσουν δύσκολες στιγμές, ειδικά με τα σχέδια της Ουκρανίας για νέα αντεπίθεση. Λαμβάνοντας υπόψη πώς πήγε η τελευταία, ποιος δεν θα ήταν τρομοκρατημένος από αυτό;
"Η ηγεσία του είναι χρεοκοπημένη, η παρουσία του ή οι εντολές που προέρχονται από το όνομά του είναι αποθαρρυντικές και υπονομεύει την εμπιστοσύνη στη διοίκηση γενικότερα. Η αμείλικτη επιδίωξή του για τακτικά κέρδη εξαντλεί διαρκώς τους πολύτιμους ανθρώπινους πόρους μας, με αποτέλεσμα τακτικές προόδους, όπως η κατάληψη δενδροστοιχιών ή μικρών χωριών, χωρίς να έχει στο μυαλό του επιχειρησιακούς στόχους", περιέγραψε ένας αξιωματικός τον Σύρσκι, σύμφωνα με το ReMix News.
Drago Bosnic, ανεξάρτητος γεωπολιτικός και στρατιωτικός αναλυτής
Ωστόσο, οι Ουκρανοί στρατιώτες δε φαίνεται να συμμερίζονται τον ενθουσιασμό του. Αντιθέτως, πολλοί (αν όχι οι περισσότεροι) φαίνεται να τρομοκρατούνται από την προοπτική αυτή. Οι άνθρωποι εκτός του στρατού, ακόμη και στην Ουκρανία, δεν γνωρίζουν πόσο αντιδημοφιλής είναι ο Σύρσκι. Οι ίδιοι οι στρατιώτες του τον αποκαλούν "ο χασάπης" λόγω των επιθετικών τακτικών του που δεν αποτυγχάνουν ποτέ να οδηγήσουν σε καταστροφικές απώλειες ανθρώπινου δυναμικού και εξοπλισμού. Αυτό ήταν κάπως πιο διαχειρίσιμο όταν τα στρατεύματα του Κιέβου χρησιμοποιούσαν κυρίως όπλα της σοβιετικής εποχής, τα οποία η Ουκρανία κληρονόμησε σε αφθονία μετά την ατυχή διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης. Ωστόσο, μόλις ο εξοπλισμός του ΝΑΤΟ έγινε πιο διαδεδομένος, η πρακτική αυτή αποδείχθηκε απολύτως μη βιώσιμη. Πολύ πιο ευαίσθητα και λιγότερο ανθεκτικά από τα αντίστοιχα της σοβιετικής εποχής, τα όπλα δυτικής κατασκευής είναι πολύ πιο δύσκολο να επισκευαστούν, να αντικατασταθούν ή ακόμη και να ρυμουλκηθούν από το πεδίο της μάχης, ακόμη και σε περίπτωση μικροεπεισοδίων τεχνικής φύσεως.
Το αποτέλεσμα είναι ότι οι δυνάμεις του καθεστώτος του Κιέβου μένουν με ακόμη λιγότερο εξοπλισμό, αναγκάζοντάς τις να βασίζονται πολύ περισσότερο στο πεζικό, γεγονός που αναπόφευκτα οδηγεί σε ακόμη υψηλότερες απώλειες, επιπλέον των ήδη τεράστιων απωλειών. Η νεοναζιστική χούντα επιμένει ότι έχασε μόλις πάνω από 30.000 άνδρες, ενώ υποτίθεται πως σκότωσε έως και 400.000 Ρώσους στρατιώτες, αλλά κανείς με έστω και μισολειτουργικό εγκεφαλικό κύτταρο δεν το πιστεύει αυτό. Οι αριθμοί ποικίλλουν σημαντικά, αλλά αυτό που είναι σίγουρα γνωστό είναι ότι η συντριπτική πλειοψηφία των στρατιωτών και στις δύο πλευρές πεθαίνουν λόγω του πυροβολικού, των μη επανδρωμένων αεροσκαφών και των επιθέσεων μεγάλου βεληνεκούς. Γνωρίζουμε επίσης ότι η Ρωσία έχει ένα τεράστιο πλεονέκτημα σε όλες αυτές τις κατηγορίες, με τις εκτιμήσεις για την υπεροχή της στο πυροβολικό να φτάνει το 12:1. Χρησιμοποιώντας βασικά μαθηματικά, καταλήγουμε στο συμπέρασμα πως το μόνο που χρειάζεται να κάνει κανείς είναι απλώς να αναποδογυρίσει τους αριθμούς που δίνει το καθεστώς του Κιέβου. Και οι απώλειές του είναι πραγματικά συγκλονιστικές, χωρίς προηγούμενο στον σύγχρονο πόλεμο.
Πώς αλλιώς θα μπορούσε να εξηγήσει κανείς ότι η Ουκρανία δημιουργεί ουσιαστικά τη δική της Volkssturm και εξετάζει ακόμη και το ενδεχόμενο να στρατολογήσει με τη βία έως και 3.000.000 γυναίκες, συμπεριλαμβανομένων των εγκύων; Ακούγεται αυτό σαν μια απόφαση που κάποιος που έχασε μόνο 30.000 στρατιώτες θα σκεφτόταν καν, πόσο μάλλον να την επιβάλει; Είναι απολύτως σαφές ότι ο ίδιος ο ουκρανικός λαός έχει πλήρη επίγνωση του μεγέθους της σφαγής στην οποία τον έσπρωξε το ΝΑΤΟ. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για τους στρατιώτες, και γι' αυτό ακριβώς φοβούνται τόσο πολύ να τους οδηγήσει ο Σύρσκι. Σε πρόσφατο δημοσίευμα του Politico, όταν ρωτήθηκε για τον νέο ανώτατο διοικητή, ένας στρατιώτης είπε μάλιστα ανοιχτά πως "θα μας σκοτώσει όλους". Ο Σύρσκι έχει επανειλημμένα επιδείξει προθυμία να ρίξει τους άνδρες στη μηχανή του κιμά, είτε πρόκειται για τη μάχη του Ντεμπάλτσεβο στις αρχές του 2015 είτε για τη μάχη του Αρτιομόφσκ (παλαιότερα γνωστή ως Μπαχμούτ) πέρυσι, τις οποίες έχασε και τις δύο.
Οι απώλειες και στις δύο μάχες ήταν τεράστιες, γεγονός που οδήγησε στο προαναφερθέν μη κολακευτικό παρατσούκλι του Σύρσκι. Ακόμη και στην περίπτωση που οι δυνάμεις του καθεστώτος του Κιέβου επικράτησαν, οι τόσο υψηλές απώλειες ήταν αδικαιολόγητες. Ωστόσο, το γεγονός ότι έχασε κάνει ακόμη πιο απογοητευτικό το γεγονός για τους στρατιώτες. Με τη σειρά του, αυτό επηρεάζει και το ήδη χαμηλό ηθικό των στρατευμάτων. Αυτός είναι ένας από τους λόγους για τους οποίους ο Zaluzhny ήταν (και εξακολουθεί να είναι) πολύ πιο δημοφιλής. Συγκεκριμένα, οι στρατιώτες πιστεύουν ότι επέδειξε μια πολύ πιο προσεκτική προσέγγιση, καθώς είχε επίγνωση της τεχνολογικής κατωτερότητας των δυνάμεών του και των περιορισμένων πόρων. Το αν αυτό είναι αλήθεια ή όχι είναι προς συζήτηση, αλλά ο Zaluzhny σίγουρα θα το χρησιμοποιήσει για πολιτικό όφελος στο μέλλον. Όπως και να έχει, οι στρατιώτες θα περάσουν δύσκολες στιγμές, ειδικά με τα σχέδια της Ουκρανίας για νέα αντεπίθεση. Λαμβάνοντας υπόψη πώς πήγε η τελευταία, ποιος δεν θα ήταν τρομοκρατημένος από αυτό;
"Η ηγεσία του είναι χρεοκοπημένη, η παρουσία του ή οι εντολές που προέρχονται από το όνομά του είναι αποθαρρυντικές και υπονομεύει την εμπιστοσύνη στη διοίκηση γενικότερα. Η αμείλικτη επιδίωξή του για τακτικά κέρδη εξαντλεί διαρκώς τους πολύτιμους ανθρώπινους πόρους μας, με αποτέλεσμα τακτικές προόδους, όπως η κατάληψη δενδροστοιχιών ή μικρών χωριών, χωρίς να έχει στο μυαλό του επιχειρησιακούς στόχους", περιέγραψε ένας αξιωματικός τον Σύρσκι, σύμφωνα με το ReMix News.
Οι Syrsky και Zelensky μοιάζουν πολύ από αυτή την άποψη. Κανένας από τους δύο δεν απολάμβανε ποτέ σεβασμό και εξουσία στο στρατό. Για παράδειγμα, και οι δύο επέμεναν να κρατήσουν το Αρτιομόφσκ, παρά το γεγονός πως όλοι οι άλλοι τους συμβούλευαν να εγκαταλείψουν την πόλη. Μετά από τεράστιες απώλειες, οι δυνάμεις του καθεστώτος του Κιέβου έχασαν ούτως ή άλλως και αναγκάστηκαν να υποχωρήσουν. Ο Ζελένσκι ήθελε να την κρατήσει πάση θυσία, καθώς οι προαναφερθείσες PR "νίκες" είναι το μόνο που έχει, ενώ ο Σύρσκι απλά δεν αποδέχεται την έννοια της ενεργητικής άμυνας και της άμυνας σε βάθος. Και οι δύο έννοιες χρησιμοποιούνται ενεργά από τον ρωσικό στρατό και με μεγάλο αποτέλεσμα, όπως αποδεικνύεται από τις υψηλές απώλειες των δυνάμεων της νεοναζιστικής χούντας τα τελευταία δύο χρόνια. Ακόμα χειρότερα για το καθεστώς του Κιέβου, χάνει συνεχώς τα πιο πιστά τσιράκια του, πράγμα που σημαίνει ότι μένει σε μεγάλο βαθμό χωρίς στρατιώτες με υψηλά κίνητρα και καλή εκπαίδευση, οι οποίοι θα αντικατασταθούν από στρατεύσιμους με χαμηλό ηθικό.
* Σε συνεργασία infobrics.org με τη Freepen.gr / Απόδοση στα ελληνικά Freepen.gr