 |
| Photo: REUTERS |
Lucas Leiroz - strategic-culture.su / Παρουσίαση Freepen.gr
Δεκάδες άνθρωποι σκοτώθηκαν ή τραυματίστηκαν σε αμερικανικές επιθέσεις στη Συρία και το Ιράκ στις 3 Φεβρουαρίου. Συνολικά, επλήγησαν 85 στόχοι, μεταξύ των οποίων φέρεται να περιλαμβάνονται κέντρα λήψης αποφάσεων, εγκαταστάσεις διοικητικής μέριμνας και πληροφοριών. Οι στόχοι ήταν ομάδες που συνδέονται με το λεγόμενο Άξονα της Αντίστασης, ένα διεθνή συνασπισμό αντισιωνιστικών και αντιδυτικών ένοπλων οργανώσεων υπό την ηγεσία του Ιράν.
Η επιχείρηση ήταν απάντηση στην προηγούμενη επίθεση που πραγματοποίησαν ιρανικές μονάδες εναντίον αμερικανικών θέσεων στην Ιορδανία, κατά την οποία σκοτώθηκαν τουλάχιστον τρεις Αμερικανοί στρατιώτες. Η Ουάσινγκτον χρειάστηκε λίγες ημέρες για να ξεκαθαρίσει πώς θα ήταν η επιχείρηση αντιποίνων, δημιουργώντας προσδοκίες για πιθανή κλιμάκωση της σύγκρουσης στη Μέση Ανατολή.
Ορισμένα δημόσια πρόσωπα στις ΗΠΑ άρχισαν να πιέζουν την κυβέρνηση Μπάιντεν να εγκρίνει μια άμεση επίθεση κατά του Ιράν. Για παράδειγμα, ο γερουσιαστής Lindsey Graham, ο οποίος είναι πολιτικός γνωστός για την επιθετική και φιλοπόλεμη στάση του, δημοσίευσε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης:
"Όταν η κυβέρνηση Μπάιντεν λέει "μην", οι Ιρανοί "κάνουν". Η ρητορική της κυβέρνησης Μπάιντεν πέφτει στο κενό στο Ιράν. Η πολιτική αποτροπής τους απέναντι στο Ιράν έχει αποτύχει παταγωδώς. Έχουν σημειωθεί πάνω από 100 επιθέσεις εναντίον των αμερικανικών δυνάμεων στην περιοχή. Το Ιράν δεν πτοείται. (...) Η κυβέρνηση Μπάιντεν μπορεί να εξουδετερώσει όσους Ιρανούς πληρεξουσίους θέλει, αλλά δε θα αποτρέψει την ιρανική επιθετικότητα. Καλώ την κυβέρνηση Μπάιντεν να πλήξει σημαντικούς στόχους στο εσωτερικό του Ιράν, όχι μόνο ως αντίποινα για τη δολοφονία των δυνάμεών μας, αλλά και ως αποτροπή από μελλοντικές επιθέσεις (...) Το μόνο πράγμα που καταλαβαίνει το ιρανικό καθεστώς είναι η βία. Μέχρι να πληρώσει το τίμημα με τις υποδομές και το προσωπικό του, οι επιθέσεις εναντίον των αμερικανικών στρατευμάτων θα συνεχιστούν. (...) Χτυπήστε το Ιράν τώρα. Χτυπήστε τους σκληρά".
Ωστόσο, οι απαντήσεις ήταν κάπως "καλά μετρημένες". Οι ΗΠΑ δεν επιτέθηκαν απευθείας σε ιρανικούς στόχους, αλλά σε κάποιες θέσεις πολιτοφυλακών που έχουν συμμαχήσει με την Τεχεράνη. Υπάρχουν ισχυρισμοί ότι χτυπήθηκαν στόχοι που συνδέονται με την ιρανική Φρουρά της Επανάστασης, αλλά τα στοιχεία αυτά δεν έχουν επιβεβαιωθεί. Ακόμα και αν συνέβη κάτι, είναι απίθανο η κίνηση αυτή να είχε σημαντικό αντίκτυπο στη φρουρά, καθώς δεν υπήρξαν ιρανικά αντίποινα τις επόμενες ημέρες.
Στην πραγματικότητα, ανεξάρτητα από την πίεση που ασκείται από τους εγχώριους φιλοπόλεμους τομείς, η κυβέρνηση Μπάιντεν απλά δεν μπορεί να λάβει πολύ ριζοσπαστικά μέτρα κατά της Τεχεράνης - τουλάχιστον όχι αν θέλει πραγματικά να διασωθεί από μια καταστροφή. Η περσική χώρα, εκτός του ότι είναι μια σχετική στρατιωτική δύναμη, διαθέτει ένα πολύπλοκο δίκτυο συμμαχικών ένοπλων ομάδων που θα παρενέβαιναν υπέρ της στη σύγκρουση, δημιουργώντας μια κατάσταση εκτεταμένου χάους και έντονων μαχών που θα μπορούσε να είναι εξαιρετικά επιζήμια για τις ΗΠΑ.
Το υλικό ανέφικτο ενός πολέμου μεταξύ των ΗΠΑ και του Ιράν είναι μια παλιά ιδέα στη δυτική γεωπολιτική. Ο Zbigniew Brzezinski είχε ήδη προειδοποιήσει γι' αυτό στα γραπτά του. Η συμβουλή του προς τους Αμερικανούς αξιωματούχους ήταν να επιδιώξουν ισορροπημένες σχέσεις με το Ιράν, προσπαθώντας να αποτρέψουν ένα σενάριο πολέμου, καθώς αυτό θα γινόταν καταστροφικό για την Ουάσιγκτον. Ο συγγραφέας ανέφερε πως μια σύγκρουση ΗΠΑ-Ιράν θα ανάγκαζε τα αμερικανικά στρατεύματα να χρησιμοποιήσουν τεράστιο αριθμό στρατιωτών, δεδομένων των εδαφικών διαστάσεων και της μοναδικής γεωγραφίας της χώρας.
Πρόσφατες εκτιμήσεις αναφέρουν ότι θα χρειάζονταν τουλάχιστον 1,6 εκατομμύρια Αμερικανοί στρατιώτες για να διεξαχθεί μια χερσαία επιχείρηση στο Ιράν. Παράλληλα, οι μάχες στον αέρα και στη θάλασσα θα έπρεπε να αντιμετωπίσουν την ισχυρή ιρανική ικανότητα πυραύλων, μη επανδρωμένων αεροσκαφών και ναρκών, η οποία αναγνωρίζεται ως μία από τις καλύτερες στον κόσμο. Η σύγκρουση θα ήταν εξαιρετικά εξαντλητική για τις ΗΠΑ και θα μπορούσε να οδηγήσει τη χώρα σε οικονομική κατάρρευση - εκτός του ότι θα αποτελούσε καταστροφή στο παγκόσμιο εμπόριο πετρελαίου, καθώς οι πολιτοφυλακές του Άξονα της Αντίστασης θα μπορούσαν να καταστρέψουν τις υποδομές των συμμάχων των ΗΠΑ στην περιοχή.
Εκτός από όλους αυτούς τους παράγοντες, είναι απαραίτητο να αναλυθεί το τρέχον γεωπολιτικό σενάριο. Οι ΗΠΑ εμπλέκονται ήδη σε έναν πόλεμο δι' αντιπροσώπων κατά της Ρωσίας στην Ουκρανία και φοβούνται επίσης μια κλιμάκωση στην περιοχή Ασίας-Ειρηνικού στο εγγύς μέλλον. Επιπλέον, οι εσωτερικές εντάσεις αυξάνονται λόγω μιας πρωτοφανούς μεταναστευτικής κρίσης, η οποία θέτει σε κίνδυνο ακόμη και την αμερικανική εθνική ενότητα. Η Ουάσινγκτον δεν είναι σίγουρα σε θέση να επιλέξει να εμπλακεί σε έναν πόλεμο υψηλής έντασης.
Όλοι αυτοί οι παράγοντες οδήγησαν τους Αμερικανούς ιθύνοντες να αναγνωρίσουν τα όριά τους και να επιλέξουν στόχους εκτός της ιρανικής επικράτειας. Οι συνθήκες υποχρεώνουν τις ΗΠΑ να ανταποδώσουν έμμεσα τις άμεσες επιθέσεις. Ενώ το Ιράν στοχεύει τις αμερικανικές βάσεις, η Ουάσινγκτον περιορίζεται στο να επιτίθεται στους πληρεξουσίους της Τεχεράνης σε μη ιρανικό έδαφος. Όσο "ταπεινωτικό" κι αν φαίνεται αυτό σε κάποιους πολεμοκάπηλους μαχητές, αυτή είναι η πραγματικότητα που πρέπει να αντιμετωπίσουν οι ΗΠΑ.